God roept

Zou jij antwoorden?

Door de hele bijbel heen kunnen we lezen dat God Zijn mensen roept. De apostelen werden aangesproken door Jezus en zonder twijfelen gingen zij Hem volgen. In het oude Testament lezen we bijvoorbeeld over Noach, hij moest een ark bouwen. Noach deed dat. Jona werd geroepen om naar Ninevé te gaan. Jona wilde niet en probeerde weg te komen. God zorgde ervoor dat Jona wél zij opdracht uit ging voeren. 

In Exodus (3) lezen we dat Mozes bezig was met de dingen van alledag. Hij overzag de kudde van zijn schoonvader Jetro en bemoeide zich met zijn eigen zaken. Waarschijnlijk liep hij zoals altijd, een vaste route. Een mens houd van gewoonte, misschien had Mozes wel een vaste plek waar hij ging rusten. Bij de berg Horeb aangekomen veranderde zijn routine ineens. Hij zag iets wat hij anders nooit zag. Een struik die in brand stond. Wat volgt is bepalend voor de rest van het verhaal. Mozes ziet dat er iets anders is als anders, en hij onderneemt aktie door te gaan kijken bij het vreemde verschijnsel. God had een engel gestuurd en door middel van een brandende struik werd de aandacht van Mozes getrokken. Doordat de struik wél in brand stond, maar niét verbrandde, werd Mozes nieuwsgierig. Door die stap te zetten liet Mozes zien dat hij open stond voor dingen die anderen voor onmogelijk houden. Hierdoor kon God hem inzetten voor de opdracht die Hij voor Mozes had. Dat blijkt nog een keer als God Mozes roept vanuit de brandende struik. Zou jij naar die struik toegelopen zijn? Of zou je omgedraaid zijn en weggelopen? Iets wat ik heel goed zou kunnen begrijpen. Mozes liep nog iets dichter naar de struik toe en antwoordde de struik. Pas daarna maakte God bekend dat Hij het was en bedekte Mozes zijn gezicht.

'God roept alleen mensen die willen'. Iets wat je wel vaker hoort. Maar is dat ook zo? Wilde Mozes de opdracht van God aannemen? In het begin zeker niet. Mozes zocht allerlei excuses om het maar niet te hoeven doen. Het is ook niet niks om aan de heerser van een land te gaan vertellen dat hij alle slaven moet laten gaan. Mozes kwam met alle menselijke uitvluchten:

• Dat kan ik niet, daar ben ik niet geschikt voor
• Als ze vragen wie het mij gezegd heeft, wat moet ik dan zeggen?
• Waarom zal men iemand als mij geloven?
• Ik ben helemaal geen spreker, stuur iemand anders die beter kan praten!
• Stuur alstublieft een ander!

Maar God stuurde Mozes op weg naar de Farao. "Ik ben bij je" zei God tegen Mozes. Dat was genoeg om te geloven en te vertrouwen. Vanaf dat moment is God altijd dicht bij Mozes geweest. 

God is ook dicht bij jou. Ook voor jou heeft Hij een taak te doen op deze aarde. Misschien heb je al wel eens een idee voor iets gehad, waarvan je dacht; 'Dat kan ik niet, daar ben ik niet geschikt voor', of 'Ik weet niet wat ik moet zeggen', of misschien hoop je wel dat een ander het voor je doet. Denk dan nog eens terug aan dit verhaal van Mozes. Ondanks al zijn bedenkingen (die van Mozes) ging hij toch op weg om de taak die God voor hem klaar had liggen, uit te voeren. In de wetenschap dat God bij hem zou zijn en hem zou helpen. 

Heb jij de roep van God al  beantwoord, of twijfel je nog?

Handboek voor het leven

Maatschappelijk nut

Hoe kunnen we de huidige maatschappij omschrijven? Wat zijn een paar steekwoorden die recht doen aan hoe het er nu in de wereld aan toe gaat? Ik ben zo vrij om er naar eigen inzicht een paar te noteren:

• Gejaagd
• Winstbejag
• Egoïstisch
• Gemakzuchtig

Zomaar een paar woorden die een heleboel van ons wel herkennen denk ik. En dan natuurlijk niet bij ons, maar bij een ander. Een gejaagd leven kennen we denk ik wel allemaal. Op tijd opstaan want we moeten ruim van tevoren op het werk zijn, en voordat we daarnaartoe kunnen gaan moeten de kinderen nog gewassen en aangekleed worden, moet er nog gegeten worden en misschien ook het vuilnis nog buiten gezet. En dan vergeten we bijna om onze lunch te maken. Als koerier ken ik die gejaagdheid ook maar al te goed. De mensen willen allemaal snel hun goederen hebben. Of het nu een t-shirt uit een online-shop is, of een machineonderdeel uit Verweggistan, het liefst allemaal voor negen uur 's morgens. Op die momenten kun je geen vertraging hebben. En toch......het verkeer op de weg zorgt daar wel vaak voor. Over het algemeen zijn dat soort situaties een voedzame voedingsgrond voor irritaties. En met dat rusteloze gevoel is het begin gemaakt van een groeiende geweldsspiraal. 

Irritatie -> Uitingen van boosheid (gebaren, woorden) -> Bedreiging (willen slaan) -> Geweld

Juist op deze moeilijke momenten kun je laten zien dat je een volgeling van Christus bent. Geloven is namelijk niet alleen maar met je verstand erkennen dat God bestaat, maar ook naar Zijn wil handelen. 

Jacobus 2:14-17

Broeders en zusters, wat voor zin heeft het te zeggen dat u christen bent als dat niet blijkt uit wat u voor anderen doet? Kunt u door zo’n geloof gered worden?  Als uw vriend niet genoeg te eten krijgt en bijna geen kleren heeft en u zegt tegen hem:  ‘Het beste ermee, hoor! Vat geen kou en zorg dat je niet verhongert,’ is dat toch zinloos als u hem niet geeft wat hij nodig heeft?  Het is wel duidelijk dat geloof alleen niets te betekenen heeft. U moet het ook laten blijken uit wat u doet. Geloof dat niet uit daden blijkt, is geen geloof, het is dood en zinloos.

Het is dus niet de bedoeling om bijvoorbeeld alleen op zondag met het geloof 'bezig' te zijn. Luisteren naar de voorganger, vroom ja knikken en vervolgens weer naar huis gaan om de preek alweer vergeten te zijn voordat je de deur weer binnen stapt. Geloof is werken. Geloof is inzetten. Geloven is actief en niet passief.  Of zoals het in Mattheüs 5:15-16 beschreven staat, waar Jezus zegt:
Men steekt immers geen lamp aan om er vervolgens een emmer overheen te zetten? Die lamp moet toch op een standaard staan en licht geven voor iedereen in huis? Laat daarom ook uw licht voor alle mensen schijnen. Als zij dan de goede dingen zien die u doet, zullen zij uw hemelse Vader eren.

Je moet dus letterlijk je geloof uitstralen. Handelen naar je overtuiging. En dat is actief, inderdaad. Het is soms hard werken en zweten. Soms is het gewoon moeilijk om vast te houden aan je geloof, zeker als er dingen gebeuren waarvan je zelf het goede nog niet van kunt zien. Hou dan het volgende in gedachten:

Jesaja 41:13

Ik houd u bij de rechterhand – Ik, de HERE, uw God – en zeg tegen u: 

wees niet bang, Ik ben hier om u te helpen.

Wat wij ook doen (psalm 139)

In deze psalm kunnen we lezen hoe goed God ons kent. In het dagelijkse leven laten wij niet graag aan anderen zien we wij nu eigenlijk echt zijn. Niemand kent ons voor de volle 100%. Op welke manier dan ook, dragen wij voor de buitenwereld een masker. We leggen niet onze ziel en zaligheid zomaar open en bloot op straat. Daar zijn wij mensen zo goed in geworden, dat we het vaak niet eens doorhebben. "Maar ik ben toch een open boek voor iedereen, ik ben altijd eerlijk tegen anderen". En tóch weet niet iedereen alles van ons. En dat is maar goed ook. Soms kunnen we onze gedachten niet onder controle houden, en als we dan gelijk zouden zeggen wat we denken, dan hadden we veel meer vijanden denk ik zo. En wat lezen we in psalm 139?

Psalm 139:1-2

HERE, U ziet alles van mij,

U kent mij helemaal zoals ik ben.

U weet het als ik zit en als ik weer opsta,

vanuit de hemel weet U wat ik denk.

David geeft hier aan dat God álles van je weet. Hoeveel haren je op je hoofd hebt (Marcus 10:30). Ja, zelfs wat je denkt! Alles wat je denkt weet God. Dat is behoorlijk confronterend inderdaad. Er kan dus echt helemaal niets geheim gehouden worden voor God de Vader. 

Psalm 139:3-12

U ziet waar ik heen ga en weet wanneer ik ga liggen.

Alles wat ik doe, is voor U bekend.

Elk woord dat ik uitspreek kent U al, HERE.

U bent bij mij, naast mij, voor mij, achter mij.

Uw hand rust op mij.

Het is voor mij onmogelijk dat te begrijpen.

Het is zo wonderlijk, zo hoog.

Hoe zou ik mij kunnen verbergen voor uw Geest,

waar zou ik naar toe moeten om U te ontvluchten?

Als ik naar de hemel ging, zag ik U daar.

Als ik neerdaalde in het dodenrijk, zou ik U ook daar ontmoeten.

Zelfs als ik vleugels had

en ging wonen aan de andere kant van de zee,

zou ik U daar ontmoeten.

U zou mij vasthouden

en uw rechterhand zou mij stevig leiden.

Stel dat ik zei dat de duisternis op mij kon vallen,

dan zou het nog licht om mij heen zijn.

Ook de duisternis kan niets voor U verbergen.

Voor U is de nacht net zo licht als de dag

en duisternis betekent niets voor U.

En het klinkt misschien hopeloos, maar vluchten kun je ook al niet. Zoals we in bovenstaande verzen kunnen lezen is alles al bekend en is God overal. En toch, en toch, ja toch houd God van ons! Het is inderdaad onmogelijk om zoiets te begrijpen. Als ik alles van een ander mens zou weten, zou ik dan van die persoon kunnen houden? Als ik zijn allerdiepste geheimen zou kennen?

Het is natuurlijk ook mooi als God overal is. Als je bijvoorbeeld een probleem hebt, hoef je dus niet naar een kerk te gaan om God te zoeken. Tegenwoordig is dat vaak ook lastig buiten de openingstijden.....Maar God is overal en altijd! Je kunt dus ook rustig op je kamertje gaan zitten en naar de Vader toe gaan. Dat geeft toch een zeker gevoel?

Maar hoe kan God dan zoveel van ons houden? Iedereen denkt toch wel eens verkeerde dingen, of doet dingen die eigenlijk het daglicht niet kunnen zien?

Efeziërs 2:4 

Maar Gods liefde voor ons is zo groot dat Hij ons volledig gratie heeft verleend, zelfs al waren wij door onze overtredingen dood voor Hem. Hij heeft ons samen met Christus levend gemaakt! Wat een genade! Dat u gered bent, is enkel en alleen genade van God.

God heeft ons genade gegeven. Met het sterven van Jezus aan het kruis zijn ook onze zonden gestorven. Wij mogen weer opstaan als nieuwe mensen. Dat betekend niet dat we niets meer hoeven te doen natuurlijk. We zijn vergeven, maar we moeten wel onze werken blijven doen.

2 Petrus 1:3-8

Want als u Hem beter leert kennen, zal Hij u door zijn grote kracht alles geven wat u nodig hebt om werkelijk goed te leven, Hij zal zelfs zijn heerlijkheid en goedheid met ons delen! Hij heeft ons geweldig grote en waardevolle beloften gedaan: Hij redt ons van de begeerten en het verderf om ons heen en geeft ons deel aan zijn eigen wezen. Maar daarvoor hebt u meer nodig dan vertrouwen alleen. U moet ook uw best doen om goed te zijn en zelfs dat is niet genoeg. U moet God beter leren kennen en weten wat Hij wil. Leer uw eigen verlangens opzij te zetten en geduldig vol te houden, zodat u God kunt dienen. Dan bent u klaar om een vriend te zijn voor uw medechristenen en om alle mensen lief te hebben. Als u deze eigenschappen in overvloed bezit, zullen ze werkzaam en vruchtbaar zijn om de Here Jezus Christus steeds beter te leren kennen.

Ondanks onze zondige natuur is God bereid ons alles te geven wat Hij ons beloofd heeft. Wat wij daar voor moeten doen? Onze eigen (aardse) verlangens opzij zetten. Vertrouwen op God. Zijn Woord is Waarheid. Hij heeft nog nooit een belofte gebroken en zal daar ook nu niet mee beginnen. Geef liefde aan medechristenen en wees een vriend. Help hen waar mogelijk, en doe dat ook voor niet-christenen. En ja, dat is moeilijk, Omdat wij ook vaak denken te weten wat een ander denkt. En daar worden we dan op zijn zachts gezegd niet blij van. Toch moeten we de ander lief hebben en liefdevol behandelen. Op die manier zal God zich steeds meer aan ons openbaren. Maar wat wij ook doen, er is niets wat wij kunnen doen om de liefde van God te vergroten, en er is ook niets wat wij kunnen doen om de liefde van God kwijt te raken. God heeft ons immers van de eerste vezel af gemaakt?

Psalm 139:13-16

U hebt mij immers in de buik van mijn moeder gemaakt?

Mijn hele lichaam werd door U geweven.

Ik prijs U, omdat U mij zo prachtig hebt gemaakt.

Alles wat U doet, is wonderbaarlijk.

Alles in mij getuigt daarvan.

 U zag elk van mijn botten,

terwijl zij in het verborgene werden gemaakt.

U zag mij al toen ik nog geen vorm had.

Elke dag van mijn leven stond toen al in uw boek opgeschreven.

Amen

Vrouwen als voorganger?

In deze tijden is een onderwerp als deze riskant, en misschien 'licht ontvlambaar'. Vrouwen zijn immers gelijk aan de man, dus alles wat een man doet, kan een vrouw ook doen. Maar is alles wat kan, ook goed? We kunnen ook chemische wapens maken, maar is dat goed? We kunnen het hart van een mens opereren, maar is dat goed?

In de Bijbel wordt niet gesproken over vrouwelijke priesters. Wel een hogepriesteres, Izebel, priesteres van de afgod Baäl. Er zijn wel vrouwelijke profeten. Richteren 4 verhaald over de profetes Debora.

1 Timotheüs 2: 8-15
Daarom wil ik dat als mannen hun handen opheffen om te bidden, zij eerlijk en oprecht zijn, zonder enige twijfel of bitterheid in hun hart.  En de vrouwen moeten bescheiden zijn, nuchter en netjes in hun kleding en gedrag. 10 Gelovige vrouwen moeten opvallen door hun vriendelijkheid en goedheid, niet door opvallende kapsels, sieraden of dure kleren.  Vrouwen moeten nederig zijn en rustig luisteren naar wat hun geleerd wordt.  Ik laat niet toe dat een vrouw een man onderwijst of de baas over hem is. Zij moet zich in de samenkomsten rustig houden,  omdat God eerst Adam heeft gemaakt en pas daarna Eva.  Omdat Eva, en niet Adam, zich heeft laten verleiden en Gods gebod heeft overtreden.  Maar God zal haar daarvan bevrijden door haar vermogen kinderen te baren, als zij tenminste op Hem blijft vertrouwen en een rustig leven leidt, vol liefde en soberheid.

Hier vinden we dat een vrouw een man niet mag onderwijzen, en dat zij zich in de samenkomsten rustig moet houden. Paulus is daar heel duidelijk over. Misschien staat het in het derde boek nog iets duidelijker:

1 Timotheüs 3:2-3  Dit is belangrijk om te onthouden: als iemand graag een leidende rol in de gemeente wil hebben, is dat een goed verlangen. Wel, zo’n leider moet een goed man zijn en op zijn leven mag niets aan te merken zijn.
Er worden nog meer voorwaarden gesteld voor iemand die leider wil zijn, maar het gaat er nu even om dat hier alleen over een man gesproken wordt. (Al is een belangrijke voorwaarde ook dat de man zijn gezin onder controle moet hebben, hoe kan hij anders een gemeente leiden?)  Later in het boek wordt ook de vrouw genoemd, echter wordt hier de vrouw van de leider of helper bedoeld (vers 11). Ook zij moet zuiver zijn en van onbesproken gedrag.

In 1 Korinthiërs 11:3 staat dat Jezus hoofd van de man is en de man hoofd van de vrouw (gezin) en God is het hoofd van Christus. Dit wijst er niet op dat de man beter is, hij heeft alleen andere verantwoordelijkheden. En vrouw kan misschien spreken in de gemeente, maar kan geen voorganger zijn. Niet volgens de bijbel tenminste. Door emancipatie en feminisme gebeurt het misschien wel, maar het komt in de bijbel niet voor. Zij zullen dan ook niet blij zijn met vers 9: God heeft immers de vrouw voor de man gemaakt en niet de man voor de vrouw.

Efe 5:22-24 Vrouwen, voeg u naar uw man net zoals u zich voegt naar de Here. De man leidt zijn vrouw, zoals Christus zijn Gemeente leidt, Hij gaf zijn leven om haar te redden! Dus, vrouwen, u moet zich in alles naar uw man voegen, zoals de Gemeente zich naar Christus voegt.

Dit houd nogmaals niet in dat de man beter is dan de vrouw. In vers 25-30 staat:
Mannen, geef uw vrouw dezelfde liefde als Christus aan zijn Gemeente gaf, toen Hij Zich volledig voor haar opofferde. Christus zonderde zijn Gemeente voor Zichzelf af. Zijn woord was als een bad dat haar reinigde. Hij wilde dat de Gemeente stralend voor Hem zou staan, volmaakt, zonder vlek of rimpel. Zij moest heilig en zuiver zijn. Zo moeten ook de mannen hun vrouw liefhebben en verzorgen als hun eigen lichaam. Want als de man zijn vrouw liefheeft, heeft hij ook zichzelf lief. Geen mens haat zijn eigen lichaam, maar verzorgt en voedt het, zoals ook Christus zorgt voor de Gemeente, zijn lichaam, waarvan wij deel uitmaken.
Dat is nogal een liefde die je aan je vrouw moet geven! Hier blijkt al wel uit dat de vrouw zeker niet minder is. De gemeente is ook niet minder als Christus, Hij gaf zelfs Zijn leven ervoor! Dan moet het toch wel wat waard geweest zijn. Zo moet de man ook naar zijn vrouw kijken. In vers 33 wordt het als volgt samengevat:
Voor ieder van ons persoonlijk komt het hierop neer: de man moet net zoveel van zijn vrouw houden als van zichzelf en de vrouw moet haar man respecteren.

Natuurlijk zullen er verschillende meningen zijn. ' Vroeger was het normaal dat de vrouw niet meedeed' hoor ik sommigen al zeggen. 'Dat is niet meer van deze tijd'. Geldt dat dan alleen voor dit onderwerp, of is de hele bijbel verouderd? Klopt de bijbel niet meer of zijn wij ergens in de geschiedenis een verkeerde weg ingeslagen? Was de wereld goed zoals God het heeft bedoeld of hebben wij mensen de wereld beter gemaakt in de loop der tijden? Is de bijbel voor christenen niet hét boek met alle antwoorden? 

Sterker nog, staat dit alles ook al niet beschreven in de bijbel bij de aankondiging van de eindtijd? 

Vrouwen.....

Het schijnt de laatste tijd een nogal 'hot item' te zijn. Taken van vrouwen binnen een gemeente. Op 4 november jl. stond er ook een artikel op CIP.nl over een boek van dr. Almatine Leene. Binnenkort zal ik hier ook mijn ideeën spuien. Altijd goed voor discussies denk ik zo.

Hou deze blog maar in de gaten!

Trouw - 12 jaar

Trouw zijn, getrouwd zijn. Het woord zegt het al. Als je trouwt hoor je ook trouw te zijn aan je partner. Ook volgens de bijbel. Vandaag 2 november 2013 zijn mijn vrouw en ik 12 jaar getrouwd. Natuurlijk met de nodige ups en downs maar nog steeds bij elkaar.

Ik hou nog steeds van mijn vrouw en ben ontzettend dankbaar dat God haar aan mij gegeven heeft. Ook ben ik heel erg dankbaar voor onze drie mooie dochters. Dank U Vader voor dit prachtige gezin!

Taboe? Wil je erover praten?

Taboe

Er lijken tegenwoordig steeds meer taboe's boven tafel te komen. Meer en meer wordt er toch over gesproken en dan vaak ook nogal heftig. Het zijn vaak onderwerpen waar je alleen voor of tegen kunt zijn, een gulden middenweg is er niet. Zeker ook over onderwerpen die in de bijbel staan. Steeds weer roepen die onderwerpen discussie op, zeker als we de afgelopen decennia bekijken met alle veranderingen in de wereld. Hebben al die veranderingen de wereld verbeterd? Is de bijbel verouderd en achterhaalt? Of staat er toch nog steeds meer waarheid in dan een heleboel mensen willen zien?

Praten

Over dit soort onderwerpen praten gaat alleen als alle partijen open staan voor de ander. Natuurlijk hoef je je standpunt niet los te laten, maar proberen de ander te begrijpen scheelt vaak al een aardig stuk. In de meeste gevallen gaat het over maatschappelijk, sociale onderwerpen. Denk maar aan seksuele handelingen, taken van man en vrouw, opvoeding, gezinssamenstelling en zo kunnen we nog wel diverse onderwerpen op noemen. 

Zijn er onderwerpen waar jullie over willen praten? Of over welke onderwerpen ga je gewoon niet in discussie?