1 Korinthiërs 6

Als titel kon ik even niets anders verzinnen dan alleen het boek opschrijven. Als je dit boek gaat lezen, dan begrijp je waarom het moeilijk is om een onderwerp aan te geven. Het is confronterend, belerend, verhelderend, maar vooral beschamend. En dan te bedenken dat wat er gezegd wordt, ook nu nog steeds aan de orde is.

Het begint gelijk al bij vers 1. Wat recht en oordeel betreft, hoe durft u als de een tegen de ander iets heeft, recht te zoeken bij de rechtbank? Waarom stel je je vertrouwen in een rechtbank, als je zelf handvatten genoeg hebt als gelovige om het onderling op te lossen? Vers 2: Waarom niet bij uw medegelovigen? Of weet u niet dat de gelovigen straks over de wereld zullen rechtspreken? Kunt u dan zulke kleinigheden nog niet eens onder elkaar oplossen?
Het gaat dan verder dat zelfs de minste in de gemeente een geschil kan oplossen. Zie je dat al gebeuren binnen je eigen gemeente? Vers 7 is heel resoluut: Het is toch onwaardig dat u, als gelovigen, rechtsgeschillen hebt? Waarom bent u niet bereid onrecht te verdragen? Waarom laat u zich niet liever benadelen? En daar zit hem de kneep denk ik.

De huidige maatschappij is op het individu gericht. Op het "ik" en het "mijn". Staan we niet allemaal op onze achterste benen als we het gevoel hebben dat we benadeelt worden? Of als ons onrecht wordt aangedaan? Vers 7 geeft aan dat we ook onrecht moeten kunnen verdragen. Het nadeel voor ons is vaak kleiner dan de gevolgen die het heeft om je gelijk te halen. Het enige wat er op het eerste gezicht beter aan is, is het gevoel dat je krijgt als je gelijk krijgt. Als je het geschil van de ander "wint". Maar win je dan ook echt? Dat zijn dingen waar mijn gedachten over gaan als ik dit gedeelte lees.
Misschien is het inderdaad niet zo'n slecht idee om eens wat vaker toe te geven. Wij als volgers van Christus moeten toch Zijn voorbeeld volgen? Sterker nog, wij zijn van Hem! "Of weet u niet dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest? Van de Geest die God u heeft gegeven en die nu in u woont? U bent niet van uzelf!  God heeft u tegen de allerhoogste prijs gekocht! "(19-20).

God heeft ons een eigen wil gegeven. Met die eigen wil proberen we anderen vaak onze wil op te leggen. Klinkt niet echt logisch, maar zo handelen we vaak wel. Ons idee is altijd het beste idee. Een ander ziet het verkeerd. Als we zo zouden leven zoals God het bedoelt had, dan is er altijd een oplossing. Zonder tussenkomst van derden. Daarom is praten en vooral luisteren zo belangrijk ! Je verlies nemen is beter dan je zin door te drijven.

Iets om over na te denken:

• Zijn we niet allemaal te snel met ons oordeel? 
• En mogen wij überhaupt wel over anderen oordelen?

Actie = reactie

De titel zegt het helemaal. Actie = reactie. Het zou mooi zijn als jullie in antwoord op dit bericht een aantal dingen aangeven waar je op dit moment aan denkt, of mee bezig bent. Het lijkt me leuk een stukje interactie erin te brengen. Laat dus weten waar je mee bezig bent en deel het met anderen. Mag en kan anoniem natuurlijk :)

Wie weet kunnen we elkaar zo een beetje helpen met lastig onderwerpen, of juist leuke dingen. Laat wat van je horen!

Discipelschap

Discipel

"Een leerling of volgeling van een leider."
Er is een duidelijk verschil met een apostel;  iemand die een boodschap overbrengt, uit naam van een ander die hem heeft gestuurd.

Een discipel hoeft dus niet een boodschap te verkondigen. Hij staat een leider bij met alles wat die leider doet. Een discipel zorgt ervoor dat die leider zijn taak uit kan voeren. Daarentegen zou een apostel een leider kunnen zijn, die dus weer discipelen bij zich heeft.

We kennen deze begrippen allemaal voornamelijk uit de Bijbel. Jezus had 12 mensen uitgekozen die Hem gingen volgen en die door Hem opgeleid werden tot apostel. En wat deden zijn discipelen? Zij gingen vooruit om de komst van Jezus voor te bereiden, zorgden voor onderdak en hielden de menigte in de gaten als Jezus aan het preken was. En terwijl ze dat deden, hoorden ze Jezus vertellen. Ze kregen de verhalen die Hij vertelde allemaal mee. Daarna kregen ze onderwijs van Jezus over wat Hij met Zijn vergelijkingen bedoelde. Hierdoor werden ze dus getraind en opgeleid in de dingen die Jezus deed. Dag en nacht waren ze bij Hem en hadden ze een voorbeeld aan Hem. Drie jaar lang kregen ze dus onderwijs van Jezus, elke dag opnieuw. Ze leefden met Hem, de hele dag. Pas dan krijg je een relatie die niet zomaar te evenaren is. Pas dan doorleef je de lessen die gegeven worden. Pas dan kun je direct toetsen hoe het werkelijk in elkaar zit.

Tegenwoordig kan dat niet meer. Het is al moeilijk genoeg om mensen 6 tot 8 uur op een dag bij elkaar te houden en het leven te delen met een leider. Die relatie is heel moeilijk nu nog weer op te bouwen. Ik denk dan ook dat het niet even in een jaartje onderwijs op een instelling klaar is. Je leert de geheimen van het leven niet in één jaar op school. Of een paar jaar. Daar gaan jaren overheen.

Het gaat er bij discipelschap niet om dat je uit je hoofd weet hoe je leider zijn koffie drinkt, of wanneer je zijn water op de tafel moet zetten. Het gaat erom dat wat die leider je leert, je begrijpt en ook snapt hoe die leider er tegenaan kijkt. Niet dat je een eigen verhaal eraan koppelt, maar dat je de waarheid van je leider begrijpt. Zo was het ook bij de discipelen van Jezus. Ze kunnen een heel mooi verhaal vertellen tegen de mensen, maar op het moment dat ze het niet kunnen onderbouwen met de zekerheid die Jezus had, dan valt het verhaal in het niet. Dan vergeten de mensen het weer en zien het alleen als een leuk tijdverdrijf. Ze hebben een leuk verhaal gehoord en dat was alles. Om de verhalen te laten leven voor mensen, heb je de overtuiging en zelfverzekerdheid van Jezus nodig. En niet te vergeten het geloof in de waarheid.

Als je het geloof in de waarheid onder de knie hebt, dan is het zaak om er ook naar te handelen. Je laten dopen is één handeling die niet kan ontbreken. Ook Jezus heeft zich laten dopen. Dopen is een bewuste keuze van een persoon om zijn oude leven achter zich te laten, en zich vanaf dat moment te richten op een leven met God. Daarnaast zijn er verschillende mogelijkheden om te werken aan het verspreiden van het Woord van God. 

De verschillende disciplines zijn wel op te zoeken, daar hoef ik het nu niet over te hebben. Iedereen heeft andere talenten, waarvan er niet één beter of slechter is dan de ander. Het gaat er wel om wat je met je talent doet, en met welke motivatie. 

Kies jij er vandaag voor om je talenten te gebruiken waar ze voor bedoeld zijn? In dienst van God en het evangelie? Kun je dan ook aangeven welk talent dat is?

Welkom binnen het korps Discipelen van Christus.

Hyves

Ja, ook op Hyves zijn we aanwezig.

Kom snel eens kijken en voeg ons toe!

God en Wij op Hyves

God en Wij op Facebook

Harry op Twitter

Trouw

Op 2 november 2012 was ik 11 jaar getrouwd met mijn Andrea. Zelf denk je er eigenlijk niet zoveel bij na, totdat iemand zegt dat het tegenwoordig niet meer zo gewoon is om als relatief jong stel zo lang bij elkaar te zijn en te blijven.

Op de site van het CBS staan nu nog alleen gegevens van 2010, waarin het scheidingspercentage 36,2 % was. Wel gaat men op steeds oudere leeftijd scheiden, zo rond de 44 á 45 jaar nu, na gemiddeld 14 jaar huwelijk. Mijn gevarenzone zou dus over 3 jaar zijn, volgens de cijfers.

Naast het feit dat het steeds makkelijker wordt om te scheiden, volgen wij mensen als 'kudde dieren' ook vaak anderen die voor ons een voorbeeld zijn. Neem bijvoorbeeld acteurs. We kijken vaak naar ze op, vooral vanwege een bepaalde rol die ze in een bepaalde film spelen. Dat trekken we gelijk aan wie ze in het dagelijks leven zijn. Rambo huilt niet, dus ook niet in zijn persoonlijk leven als Sylvester Stallone.

In mijn blog over het huwelijk kun je ook al iets over het scheiden lezen, en hoe God daarover denkt.

De vraag is alleen of wij mensen mee moeten gaan met 'gemiddelde waarden' van de maatschappij. Spiegelen wij ons teveel aan andere mensen? Zetten wij anderen op een te hoog voetstuk? Lijkt het ons saai om jarenlang bij dezelfde persoon te zijn? In deze tijd is het alles behalve saai! Het is vechten tegen de maatschappij die jou bijna veroordeelt als je lang bij elkaar bent en nog steeds gelukkig. Dat kan in hun ogen bijna niet. Dan moet er wel iets anders zijn wat er binnen het huwelijk gebeurt, maar lang samen zijn zonder een andere relatie, nee dat kan volgens hen niet.

Het geheim van een goed huwelijk? Ik denk dat het voor elk stel weer anders is. Mensen verschillen nu eenmaal. Voor mezelf kan ik zeggen dat het onder andere gewoon het luisteren is. Elkaar verstaan en horen. Rekening houden met elkaar. Het bekende geven en nemen. En voor zaken die enige toelichting nodig hebben, raadplegen wij de Bijbel. Daarin staat mooi beschreven hoe het allemaal zou moeten zijn en wat je eraan kunt doen om het zo te houden. Een echte aanrader om in de boekenkast te hebben. En er regelmatig uit te halen om te lezen natuurlijk.

Tegenwoordig kijkt men naar wat men zélf kan doen en gedaan heeft. Spreuken 20:6 verwoordt het als volgt: De meerderheid van de mensen gaat prat op eigen goedheid, maar is er nog wel een trouw mens te vinden? 

Voor de gehuwden 1 Korinthiërs 7:10-11"Voor de getrouwden geldt dit voorschrift, dat niet van mijzelf maar van de Here komt: een vrouw mag niet van haar man scheiden. 11 Als zij dat toch doet, moet zij ongetrouwd blijven of naar haar man terugkeren en het met hem in orde maken. Ook een man mag zijn vrouw niet wegsturen."

Maar we hebben het nu over "trouw zijn". Het woord zegt het al "trouwen". Hierin zit het woord 'trouw' alleen dan wel in de vorm van een werkwoord. Trouw komt niet zomaar. Het gaat ook niet vanzelf. Er zullen situaties komen waarin je er echt voor moet werken om trouw te kunnen blijven. Om je partner trouw te kunnen zijn. Daarvoor moet je misschien dingen afwijzen die er op het eerste oog ontzettend mooi en goed uitzien. Weet dan dat het de verleiding is die je van je trouw probeert af te halen. Sta stevig in je schoenen en laat je niet verleiden. Trouw levert op den duur veel meer beloning op!

Door heel de Bijbel wordt over trouw gesproken. En ook over hoe groot de beloning voor trouw zijn is. Ook wat de straf voor ontrouw zou moeten zijn. Lees het maar even en laat het op je inwerken. Hoeveel mensen zullen er dan uit jou omgeving verdwijnen? "Als een man wordt betrapt op overspel met een getrouwde vrouw, moeten hij en de vrouw worden gedood" Deuteronomium 22:22.

Als je wat over trouw wilt leren is Psalm 18 misschien een goed begin. David werd vervolgd en achterna gezeten door een heleboel boze mensen. Uiteindelijk riep hij God om hulp. In Vers 7 geeft hij aan hoe reddeloos de situatie was. "Toen ik ten einde raad was, riep ik naar de HERE, ik vroeg mijn God mij te helpen. Hij hoorde mij en reageerde op mijn hulpgeroep." Iemand die dus luistert én reageert  als het nodig is. Dat is trouw. Niet afvragen of het nog wel nut heeft, of dat je er zelf misschien slechter van wordt, nee gewoon helpen als het nodig is. De rest van de Psalm moet je echt zelf even doorlezen. Een heel mooi herkenbaar verhaal dat ook op deze dag speciaal voor jou geschreven had kunnen zijn !

Dus lees Psalm 18 nog eens rustig door, en neem ervan mee wat je nodig hebt. En als we eerlijk zijn tegenover onszelf, dan hebben wij het zeker nodig...