Bidden en vragen

 Bidden

Door de hele bijbel heen kunnen we lezen over bidden. Hoe we moeten bidden, wat we moeten bidden en ook waar we moeten bidden. In Lucas 11 bijvoorbeeld staat het Onze Vader beschreven door Jezus. Het Onze Vader heb ik al eens behandelt. 

Nadeel is natuurlijk wel dat je in het Onze Vader geen persoonlijke vragen of wensen terugvind. En ook die mag je natuurlijk bij God neerleggen. Je mag immers alles bij God brengen? Mattheüs 21:22 "Alles waar jullie vol geloof om bidden, zullen jullie krijgen" . Dus als je gelooft in wat je bid, dan krijg je het ook? Jacobus 4:3 geeft toch wel enkele bedenkingen aan: "Of jullie bidden misschien wel, maar dan krijgen jullie het niet omdat jullie verkeerd bidden. De reden dat jullie om iets bidden is namelijk verkeerd: jullie denken alleen maar aan jezelf."  Romeinen 8:26 geeft ons al een oplossing. "En omdat we maar zwakke mensen zijn, helpt Gods Geest ons. Want we weten zelf niet goed wat en hoe we moeten bidden. Maar de Geest bidt Zelf voor ons met zuchten die niet in woorden zijn uit te spreken." We hebben de Heilige Geest dus nodig om ook met en voor ons te bidden. Wij mensen zijn te snel afgeleid. Dan gaan we weer lopen klagen dat bidden niet helpt en dat God niet luistert of zelfs niet bestaat. Maar als we dat gaan zeggen dan denken we niet echt na denk ik. 

1 Korintiërs 14:15: "Wat moet ik dus doen? Ik moet bidden met mijn geest, maar ook bidden met mijn verstand. Ik moet God prijzen met liederen van mijn geest, maar Hem ook prijzen met liederen van mijn verstand." 

Bidden met je verstand is best moeilijk. Daarom hebben we dus ook de Geest nodig. 

En als je dit alles doet, krijg je dan wat je vraagt? 

Volgens Mattheüs 21:22 wel. Als je het vol geloof vraagt zal je ontvangen. Ik moet dan even denken aan Jezus, vlak voor het moment dat Hij gevangen genomen werd. Jezus was met enkele leerlingen op de berg Getsémané. Daar bad Jezus tot drie keer toe of God de beker van de dood aan Hem voorbij wilde laten gaan. Toch werd Jezus gekruisigd. Bad Jezus dan niet goed? Jezus wist al wat er ging gebeuren en tegen beter weten in bad Hij tot Zijn Vader om een andere uitkomst. Jezus wist dat het niet anders kon en geloofde dan ook niet dat het aders zou gebeuren, hopen misschien wel, maar Hij wist dat Hij zou moeten lijden om de mensen te redden. Dat het geen prettig vooruitzicht was lijkt me duidelijk. 

Dus zelfs Jezus vroeg drie keer iets en Hij kreeg geen antwoord. God liet hem niet weten dat Zijn gebed niet verhoord zou worden, God bleef stil. Stil tot na de dood van Jezus.

Als wij ergens om bidden dan weten we onbewust ook vaak wel dat het niet het juiste is om te bidden. Soms moet je niet bidden om niet gekruisigd te worden, maar moet je bidden om het op een zo goed mogelijke manier te volbrengen. Laat je hierbij leiden door de Heilige Geest, dat is immers de helper die ons door Jezus gegeven is. Maak daar dankbaar gebruik van.

Mattheüs 6 vanaf vers 5:

5Nu iets over het bidden. Wees niet zoals de schijnheiligen: die bidden zo dat iedereen het kan horen en zien, op de hoek van de straat en in de synagoge. Zij hebben hun beloning al. 6Als u bidt, ga dan uw kamer in, doe de deur achter u dicht en bid tot uw Vader in het verborgene. En uw Vader, die ziet wat er in het verborgene gebeurt, zal u belonen. 7En wees bij het bidden niet langdradig en gebruik geen zinloze woorden, zoals de andere volken doen. Want die denken dat hun gebeden worden verhoord als zij veel woorden gebruiken. 8Doe niet zoals zij. Bedenk dat uw Vader precies weet wat u nodig hebt, al voor u Hem erom vraagt!

9Bid daarom dit gebed:

Onze Vader in de hemel, laat uw naam alle eer ontvangen. 10Laat uw Koninkrijk komen. Laat uw wil op de aarde worden gedaan, net zoals in de hemel. 11Geef ons vandaag het eten dat wij nodig hebben. 12Vergeef ons onze schulden, zoals wij anderen hun schulden vergeven. 13Breng ons niet in beproeving, maar verlos ons van de duivel. 14Want als u de mensen vergeeft wat zij verkeerd hebben gedaan, zal uw hemelse Vader ook u vergeven wat u verkeerd hebt gedaan. 15Maar als u hen niet vergeeft, zal uw hemelse Vader ook u niet vergeven.

Bruin, wit, zwart, rood, geel

 Kleuren

Hoe gaan we ermee om

Als pakketchauffeur heb ik elke dag te maken met kleuren. Veel pakketten hebben een 'standaard' verpakking zoals we die allemaal kennen, maar er komen steeds meer eigen creaties bij. Als chauffeur/bezorger van de pakketten ben ik het laatste stukje van de reis verantwoordelijk voor al die pakketten. Er wordt van mij verwacht dat ik met alle pakketten even zorgvuldig omga. Ongeacht de verpakking. Of er nu een bruin papier omzit of meer-kleurige feestverpakking, alles moet op dezelfde manier behandeld worden. Ik kan immers aan de verpakking niet zien wat erin zit? Meestal niet in elk geval. Een fiets is duidelijk, verpakking waarop staat wat erin moet zitten lijken ook duidelijk, al worden die ook wel hergebruikt om andere dingen te versturen. Kortom, de verpakking bied mij geen zekerheid over wat er in zou zitten. De inhoud kan anders zijn dan aan de buitenkant zou lijken te moeten zijn. 

Een kleine, lichtgewicht verpakking is makkelijk om te behandelen en af te leveren natuurlijk. Dat is geen probleem en gebeurt bijna achteloos. Een verpakking met wat meer inhoud moet al met meer aandacht behandeld worden. Je wilt immers niet dat het uit je handen valt en beschadigd. Een zware verpakking behoeft extra aandacht en misschien zelfs wel het gebruik van hulpmiddelen. Soms kun je het gewoon niet alleen en is er een steekwagen bijvoorbeeld nodig om het pakket naar zijn bestemming te krijgen.

Wat als we dit eens gaan leggen op de maatschappij?

We hebben mensen van allerlei kleuren. Is het nodig om die anders te behandelen? Of kan iedereen op dezelfde manier behandeld worden, ongeacht de kleur van de buitenkant?

Om te weten hoe je iemand zou moeten of kunnen behandelen moet je meer weten dan alleen hoe de buitenkant eruit ziet. Hoeveel bagage heeft iemand bij zich? Oftewel, hoe zwaar is de inhoud? Is het iemand die voor ons niet veel brengt? Dan hoef je er niet teveel aandacht aan te besteden. Dit betekend niet dat we brutaal of gemeen moeten doen, nee, we behandelen iedereen met respect. Je hoeft alleen niet te lang te blijven hangen. 

Is de inhoud wat groter en zwaarder dan moet je al wat voorzichtiger zijn in de omgang. Er is dan meer aandacht nodig en dat kan voor alle partijen best goed zijn.

Als de inhoud zwaarder is dan je zelf kunt tillen, haal er dan hulp bij. Schaam je je er niet voor. 

Als laatste is een label af en toe ook best handig. Elk pakket heeft een label met de standaard informatie. Een enkele keer heeft men op het label extra informatie aangebracht over hoe er met het pakket omgegaan moet worden. Soms omdat de inhoud breekbaar is, soms omdat het zwaarder is dan de meeste mensen kunnen of mogen tillen. Soms ook om het op een bepaalde plek neer te leggen.

Een label is niet zozeer om aan te geven dat het pakket anders is, maar meer hoe we er mee om moeten gaan. Handvatten voor de behandeling van het pakket. Kwestie van omdenken, niet het pakket is anders, maar wij moeten ons anders opstellen tegenover het pakket.....

Een goed weekend beste lezers.

Angst, onmacht?

Pandemie. Een woord dat we lang niet gehoord hebben. Een woord wat we tegenwoordig dagelijks horen. Dan wordt zo'n woord toch wel bedreigend. En dan al die regels die de overheid ons oplegt. Hoe durven ze eigenlijk? We kunnen als mens niets meer, Want gaat het nog om de ziekte? Of is het een middel zodat wij als burgers steeds minder bewegingsruimte krijgen?

Angst. Het is een raar gevoel. Soms laat het je beter opletten, vaak raak je gefixeerd op slechts enkele dingen die voor jou op dat moment bedreigend zijn. En waar je je focus legt.....precies.

Er wordt wel eens gezegd dat de mens het meeste bid als hij of zij geen uitweg meer ziet. Dat op zichzelf is al een mooi onderwerp om verder over te praten natuurlijk. Waar ging je als kind meestal naartoe als je in de problemen zat? De meeste mensen zullen hier als antwoord "mijn ouders" geven. Is het dan raar dat mensen in nood zich richten naar God? Nee dus.

Maar terug naar de angst. Ook al is het een natuurlijke reactie op ongewone dingen, toch is het niet nodig om angst te hebben. 

God heeft ons geen geest van angst gegeven, maar een geest van kracht, liefde en zelfbeheersing.

 2 TIMOTEÜS 1:7 BB

 

Dat zijn nog eens woorden. En niet alleen woorden. Kracht. Een krachtig woord, maar een actie die niet altijd even makkelijk op te roepen is. En liefde? Het woord kennen we allemaal, we gebruiken het ook allemaal, of misschien moet ik misbruiken zeggen. Maar leven met een geest van liefde? En zelfbeheersing? Het journaal is elke avond, elk uur gevuld met verhalen waarin geen van deze drie woorden voorkomt. Waar juist het ontbreken van deze drie woorden geleid hebben tot het verhaal wat men in het journaal wil vermelden. Want daar laten we immers het liefste de nare verhalen horen, de negatieve. Daarom tussendoor dan ook maar de oproep om samen verhalen van positiviteit te delen. 

Zoek naar jou gevoel van kracht, liefde en zelfbeheersing. Deel je positieve verhalen.

Laat ik afsluiten met 2 Korinthiërs 4:8:

We zijn wel in moeilijkheden, maar door zijn kracht zitten we nooit helemaal klem. We hebben wel raad nodig, maar door zijn kracht zijn we nooit wanhopig.

Gods Zegen. 

Waarom

Waarom?

Waarom laat God al het slechte toe als Hij een God van liefde is?

God is de maker van hemel en aarde. De ontwerper van het universum. De ontwikkelaar van mens en dier. God is perfect en maakt geen fouten. Is perfect zijn eigenlijk wel leuk? Ik denk dan maar aan een kind dat het perfecte kado wil hebben. Alleen dat ene kado is goed genoeg, de rest kan er niet eens aan tippen. Als liefhebbende ouders probeer je je kinderen dat te geven wat ze willen hebben. Dus doe je moeite om juist dat ene perfecte kado te bemachtigen. Stel je voor je hebt het en je geeft het aan je kind. Het zal uitzinnig zijn van vreugde......voor een paar dagen. Daarna verdwijnt het in een hoek om daar langzaam onder het stof te verdwijnen.
Sommige ouders zal het niet eens opvallen dat hun kind er niet meer mee speelt. Anderen zullen het wel zien en denken"heb ik daar zoveel moeite voor gedaan? Daar hadden ze best wat langer plezier van mogen hebben, als ze maar eens wisten wat er voor nodig was om het te krijgen".

Mensen zijn inderdaad niet perfect. God heeft de mens gemaakt met een "foutmarge" zoals ik het noem. Met die foutmarge kunnen we zelf keuzes maken. We worden allemaal perfect geboren. De keuzes die wij in het leven maken veranderen ons. Soms veranderd onze persoonlijkheid, soms onze gezondheid of lichaamsgesteldheid. Wij veranderen door onze keuzes.

Het mooie is dat ondanks dat wij regelmatig verkeerde keuzes maken, de schepper en bedenker van ons mensen het ons niet aanrekent. We mogen fouten maken. Als we ze maar inzien en herstellen.

Dit was zo ongeveer wat mij tijdens het douchen in gedachten kwam. Water zuivert, de gedachten zijn even gewoon leeg. Die momenten zijn kostbaar.....probeer ze ook te vinden.

En nee, het is niet hetzelfde als de Nothing Box heren :)

Rusten !?

Rust

Vandaag ging het in de kerk over "rust(ig) onderweg". 

Over dat je als je op weg bent ook tijd moet nemen om af en toe uit te rusten. In elk geval een moment van rust moet pakken. Soms ook gedwongen.....Stel je rijd in je auto en je komt zonder brandstof te staan. Dan heb je een verplicht momentje van rust. 

Voor veel mensen is wandelen een vorm van ontspannen, van rust nemen van de dagelijkse drukte. Als ik naar een bepaalde club vrienden kijk die dichtbij staan, dan zie ik dat voor hen wandelen ook een stuk ontspanning is. Om dan tijdens die ontspanning nog eens extra rust te nemen om met elkaar over bepaalde zaken na te denken is gewoon een geweldig iets. Het rondlopen in de schepping van onze Heer geeft het lichaam veel energie. Niet vreemd ook natuurlijk, het lichaam is immers ook een onderdeel van dezelfde natuur.

Het leven is eigenlijk dezelfde reis.Vergelijk het met wandelen in onbekend gebied. Je volgt de bewegwijzering naar je bestemming. Tijdens de wandeling van het leven weet je misschien niet altijd wat je bestemming is, hoe weet je dan welk bord je moet volgen?

"Hoe heerlijk is het wand'len met de Heer,

langs wegen die ook heil'gen tot Zijn eer

vroeger gegaan zijn, reek'nend op Zijn Woord:

"Vrees niet, Ik leid u. Ga gelovig voort" 

lied 20

Niet altijd makkelijk. Als je over de Lange Duinen in Soest loopt, weet je dat als je weg bestaat uit diep, mul zand, je energie weggezogen wordt met elke stap die je neemt. Het helpt als je weet dat aan de andere kant van die bult mul zand een plaats is waar je even kunt zitten en wat kunt drinken, even op adem kunt komen. En het doel waar je naartoe gaat? Je kunt er niet altijd een naam aan geven, soms is het gewoon onduidelijk. 

"Iedere dag onderweg met de Heer weet ik mij veilig

wat wens ik nog meer!

Iedere dag leidt Hij mij aan Zijn Hand

zo kom ik thuis in 't Vaderland"

Lied 231

Misschien is het leven wel een soort dropping. We worden ergens op een weg gezet en de kunst is om op een goede manier weer thuis te komen. Onderweg kom je allerlei obstakels tegen, maar ook leuke dingen. Belangrijk is in elk geval dat we onderweg ook eens even tijd nemen om te genieten. Ga maar eens aan de kant van de weg zitten op een bankje. Kijk eens om je heen waar je eigenlijk bent en hoe het er precies uitziet. Is die prachtige natuur je al wel eens opgevallen? Of heb je altijd alleen het asfalt gezien waar je over reist? Is het je opgevallen dat er aan de kant van de weg nog ander leven is dat in zijn eigen tempo ook de juiste richting probeert te vinden. Je bent niet alleen in je zoektocht.

Samen even tot rust komen, samen praten over je reis tot nu toe geeft inzicht in het leven van anderen maar ook inzicht in de reis die nog voor je ligt. Hoe dan ook:

"God's weg is de beste, de beste altijd

God's weg is de beste, ga heen waar Hij u leidt.

Gehoorzaam Zijn roepstem, neem uw kruis op en volg Hem!

God's weg is de beste, de beste altijd."

refr. lied 148

"Natuurschoon rondom ons, de bloemen in 't veld

de vogels, de sterren in pracht ongeteld

en het zonlicht, de wolken, ja alles vermeld:

God's weg is de beste, altijd"

lied 148, 2de couplet

Succes op jullie reis en vergeet niet te rusten af en toe !!

Licht en water

Leven

Een boom.
Een boom is sterk. Is groot en machtig.
Een boom.
Een boom gelooft in het licht.
Zonder het licht zal de boom niet groeien.
Een boom weet dat en zal zorgen dat hij optimaal van het licht kan profiteren.

Een boom groeit door het licht. Groeit door water.
Licht en water geeft leven. Levend water.
Wat doet een boom met licht en water? Groeit hij alleen zelf?
Nee, van het water en licht maakt een boom zuurstof. Wat doet zuurstof? Het laat de rest van de wereld leven !

Sta ook in het licht.
Laat je onderdompelen in het levende water
Verspreid het leven wat je ontvangen hebt.

Maatschappij?

De maatschappij is een beetje losgeslagen denk ik.

Aan de ene kant worden leden van motorclubs uit een brandweerkorps gehaald. Kunnen die mensen niet blussen? Of is men bang dat als zij het huis ingaan om te blussen het bestek meenemen uit de huizen? Aan de andere kant worden kinderen naar 'hun land'' terug gestuurd die daar nog nooit geweest zijn.
Na de dodenherdenking haalt Nederland letterlijk opgelucht adem als het stil is gebleven. Een hele regering kan de neerwaartse spiraal niet keren van een land, maar 1 persoon kan wel een heel land zijn adem in laten houden......

Nederlanders reageren eigenlijk nooit ergens op. Ja, ze klagen wel, maar ze doen bijna nooit iets. We roepen heel  hard dat het niet kan dat 1 persoon de stilte niet respecteert, maar we doen niet zoveel. We kijken alleen met meer spanning naar de herdenking op de dam. Voor die tijd genoeg geroepen dat men hoopte dat hij wat zou gaan doen op de dam, dan waren er mensen genoeg om hem de mond te snoeren. En wat gebeurt er als er toch iemand loopt te schreeuwen? Al was het dan al voor acht uur? Inderdaad, niet veel. Het publieke ingrijpen bleef uit, politie deed zijn werk.

Zo zijn wij. We roepen graag veel en hard, ernaar handelen gaat ons minder makkelijk af. En dat weten we zelf ook. En dat weten ze in het buitenland ook.

Met uitzendingen zijn de landen blij als Nederland komt. Het ongeveer enige land dat eerst praat voordat er geschoten wordt. Eigenlijk mag Nederland nooit schieten lijkt het wel. Alleen praten. Waarom denk je dat er hier in Nederland zoveel buitenlandse 'beroemdheden' komen? Van politici tot religieuze leiders. Alles mag hier en ze mopperen wel, maar ze doen je niks.

Een maatschappij maak je samen. Laten we dan ook samen eens kijken wat we kunnen veranderen zodat we over een maand niet weer alleen maar 'zeggen' dat we het ergens niet mee eens zijn.

Hoe wordt ik blij?

Wat is er nodig om blij te zijn? 

Doen we het niet allemaal eigenlijk? Ons deze vraag stellen? En het heeft altijd met 'onszelf' te maken. Maar laten we eens eerlijk naar de vraag gaan kijken. Willen we dan wat de ander blij maakt, of willen we wat onszelf blij maakt? Hamvraag is natuurlijk wat er voor beide situaties nodig is.

Hoe kunnen we een ander blij maken? Als je het breed bekijkt kan dat op twee manieren. Je kunt een ander blij maken door iets te doen wat jezelf ook blij maakt, of door iets te doen wat jezelf niet blij maakt. In het eerste geval is het een win-win situatie. In het laatste geval is het voor jezelf tijdelijk niet prettig, maar omdat je er een ander blij mee maakt is er een kans dat je er toch niet helemaal vervelend van wordt.

Hoe kunnen we dan onszelf blij maken? Het logische antwoord is door iets te doen wat een ander ook blij maakt, of door iets te doen wat een ander verdrietig maakt. Hier zit een groter verschil in vergeleken bij het eerste voorbeeld. Het verschil zit hem namelijk in het gevolg. En dan het gevolg op lange termijn. Natuurlijk kunnen we ook dingen verzinnen om onszelf blij te maken waar we geen andere mensen voor nodig hebben. Al zal dat nooit van lange duur zijn.

Johannes 13:34-35
Hier zegt Jezus tegen Zijn discipelen:
34 Dit is een nieuwe opdracht die Ik jullie geef: heb elkaar lief. Heb voor elkaar net zoveel liefde als Ik voor jullie heb. 35 Aan de onderlinge liefde zullen de mensen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.’

Heb elkaar lief. Dan denk je dus eerst aan de ander, niet aan jezelf. Hier beantwoord Jezus dus eigenlijk de vraag hoe we onszelf blij kunnen maken. Door aan de ander te denken. Als je aan jezelf denkt en daarmee een ander pijn doet zal dat een keer terugslag hebben op jezelf. Zo zal ook het goede terugkomen naar je. Al het goede wat je voor een ander doet, ook al vind je het zelf moeilijk, zal eens als voordeel voor je gaan werken. Liefde tonen aan een ander kan alleen maar iets positiefs opleveren.
Let wel, in dit stukje staat niet dat je jezelf lief moet hebben. Je hebt dus anderen nodig.

Zet het maar eens af tegen het opvoeden van een kind. Een kind is immers ook 'iemand anders".

Stel dat je het kind opvoed en daarbij alleen maar kijkt naar wat jijzelf prettig vind. Ik ken maar weinig ouders die het prettig vinden als hun kind (langere tijd) huilt. Ik ken  net zo weinig kleine kinderen die (bijna) nooit huilen. Daar is dus al een probleem. Het kind huilt, jij vind dat niet prettig. Een kind is vaak nog te jong om één en ander te begrijpen. Opvoeden kan met harde hand en opvoeden kan met liefde. Om kort te gaan: als je kinderen met harde hand opvoed, krijg je dat op latere leeftijd ook terug, op welke manier dan ook. Als je een kind met liefde opvoed, zal het ook met liefde reageren als het ouder is.

Wat was de reden dat Jezus dit zei, dat Hij deze opdracht gaf?
Jezus had hiervoor de voeten van Zijn discipelen gewassen. Een taak die ervoor zorgt dat de ander geheel gewassen aan tafel kon gaan. Dus eigenlijk heel belangrijk. En toch ook een taak die niemand wilde doen. Voeten zijn het laagste punt van de mens. Zeker in die tijd gingen voeten letterlijk door het stof. Toch deed Jezus deze taak met liefde.

In vers 12a-17 zegt Jezus:
‘Begrijpen jullie wat Ik voor jullie heb gedaan?’ vroeg Hij. 13 ‘Jullie noemen mij Meester en Here. En dat is juist, want dat ben Ik ook. 14 Als Ik nu jullie voeten heb gewassen, moeten jullie dat ook bij elkaar doen. 15 Want Ik heb jullie een voorbeeld gegeven, volg Mij hierin na. 16 Luister goed, een knecht is niet de meerdere van zijn baas en een boodschapper niet van wie hem gestuurd heeft! 17 Jullie zullen gelukkig zijn, als je van deze kennis ook gebruikmaakt."

Je hoeft niet 'beter' te zijn dan een ander. Jaloers zijn op de positie of bezittingen van een ander leveren je geen plezier op. Alleen maar stress.

Zien?

Zien...

Op iemand die blind is na, kunnen wij allemaal zien. Al moeten we wel het onderscheid  maken tussen kijken en zien, dat is niet hetzelfde. Mensen kunnen altijd kijken, het zien blijft afwachten.

Ook zijn er mensen die met oogkleppen op kijken. Bang om narigheid te zien, of onzeker over of ze wel willen zien wat er voor hen ligt. Leven met oogkleppen op is bijna hetzelfde als autorijden in dichte mist. Het verschijnsel is mooi, het bedekte landschap, de silhouetten . Prachtig om te zien. Nadeel is alleen dat je niet alles ziet. Je ziet inderdaad niet wat iets verder weg is, dat verdwijnt in de nevel. Nadeel is dat als jein beweging bent, het vanzelf een keer uit de nevel opdoemt. En dan ligt het aan de snelheid die je hebt of het er plotseling is, of dat het geleidelijk uit de mist zichtbaar wordt. Vaak is het er ineens en schrik je je rot. Oogkleppen zijn dus zeker niet altijd aan te raden.

Zo ook in de kerk. Mensen vertellen dat ze familie zijn, de kerk is één. Helaas blijkt het in de praktijk anders en schrikken de mensen als er ineens iets veranderd wat ze niet aan hadden zien komen. De oogkleppen vallen dan af. Laten we met z'n allen goed om ons heen kijken en proberen door de mist heen te kijken.

Op de bergtop

Soms kom je een tekst tegen die op dat moment alles zegt. Vandaag was zo'n moment.

Als persoon, maar zeker ook al gelovige kom je het één en ander tegen op je levensweg. We mogen allemaal op de bergtop wonen, genietend van het geweldige uitzicht wat je daar hebt. Om daar te komen moet je echter wel eerst de steile wand beklimmen. Met af en toe een glijpartij naar beneden kom je met veel moeite boven. Eenmaal boven ben je ook nog niet veilig. Je staat daar blootgesteld aan alle weersinvloeden die je maar kunt verzinnen. Regen, stormen, onweer, hagel, je kunt het zo gek niet verzinnen. Alles komt op je af. Op die momenten is het belangrijk om jezelf te blijven voeden met water en manna, het eten dat God je geeft. Denk hierbij aan Zijn Woord, de bijbel. Hou je vast aan de bijbel in die moeilijke perioden. Als dan de storm weer gaat liggen kun je extra genieten van het uitzicht. Onthoud dat alles wat je vanaf de berg kunt zien hoort bij het land waarin je mag wonen als je het eeuwige leven krijgt.

Laten we vol goede moed de reis naar de top aangaan, ons onderweg vasthouden aan Zijn Woord en geloven en vertrouwen op de belofte die Hij gegeven heeft.


Het lied wat bij deze tekst hoort is lied 297 van het Leger des heils.

Ik mag wonen op de bergtop door een reine lucht omboogd.
Ik mag drinken uit de bronwel, die nooit zal zijn verdroogd.
Ja, 'k mag mij voeden met het manna dat God geeft met milde hand,
totdat ik kom in het beloofde land.


HS

Vaders !

Het was een "vader-weekend" dit weekend. Nee, niet gepland en geen weekend van club of kerkgemeente. Meer een weekend van spullen van je overleden vader krijgen en daardoor terug denken in de tijd. Dingen die hij leuk vond om te doen, of waar hij trots op was gedaan te hebben. Vergelijkend met mijn eigen leven heb ik toch wel redelijk dezelfde dingen gedaan eigenlijk. Toeval? Een zoon kijkt op naar zijn vader. Probeert te doen wat zijn vader doet, dus echt vreemd is het niet.

Later een serie gezien over een vader-zoon weekend ergens in het buitenland. Daar komt dan de opmerking langs dat je als vader je kind zijn of haar identiteit geeft. Een kind wil van zijn vader horen dat hij van hen houd, dat ze goed zijn zoals ze zijn en zich niet hoeven te bewijzen. De kans dat kinderen bij het uitblijven van deze dingen buiten het gezin naar bevestiging gaan zoeken, zoeken naar een identiteit, is groot. Iedereen met een leuk verhaal kan er dan zijn of haar voordeel mee doen en dat is vaak niet ten gunste van het kind.

Terugkijkend op mijn eigen leven kom je dan tot bepaalde conclusies. Tegelijk houd je je eigen relatie met je eigen kinderen nu tegen het licht en kom je tot de ontdekking dat ook jij steken laat liggen. Tijd om serieus daarnaar te gaan kijken en er ook wat mee te gaan doen natuurlijk. Niemand is perfect dat weet ik ook wel. En toch is het soms niet zo moeilijk om door een kleine verandering een groot effect te bereiken.

Tijd om er een strijdplan van te gaan maken.....