Hulp voor David

Psalm 141

Ik las deze psalm toen ik in het ziekenhuis zat te wachten. Mijn vrouw zou gaan bevallen van onze derde dochter. In de wachttijd las ik toen deze psalm.

David roept in deze psalm om hulp van God. David heeft het niet makkelijk en voordat hij iets doet wat niet goed is in de ogen van God, roept hij de Vader om hulp. Ondanks de situatie waarin hij zit, heft hij zijn handen omhoog en vraagt God of Hij het wil aannemen als reukoffer.
David kent ook de aard van de mens. Hij weet dat als alles tegenzit, je vaak dingen zegt waar je later weer spijt van krijgt. De tong van de mens is als het roer van een schip. Het kan je op de juiste koers zetten, maar het kan ook de oorzaak van je ondergang zijn. David vraagt dan ook of God hem wil helpen om niet te snel in zijn oordeel te zijn en niet te praten voordat hij erover nagedacht heeft.
Het is ook verleidelijk om als je zelf niets hebt, mee te gaan met mensen die voldoende hebben, of zelfs teveel hebben. Die er alleen niet op een zuivere manier aangekomen zijn. David vraagt om vasthoudendheid en weerstand tegen deze verleiding.

Toch gaat er ook wel eens iets mis. Weet dan dat de straf uit een oprecht hart gegeven wordt uit liefde en om te leren. Tot slot vraagt David om algehele bescherming.

Uit deze psalm kun je opmaken dat David het niet alleen lastig heeft, maar ook de wil heeft om ondanks zijn omstandigheden, standvastig te blijven in het doen van de wil van God.
Het is belangrijk om achter God te blijven staan. Wij kunnen vaak niet het grotere geheel zien. Het kleine stukje waar wij kijk op hebben is voor ons vaak aanleiding om bepaalde beslissingen te nemen. Stel je voor, je bent een werknemer aan de lopende band bij een multinational. Bij het werk dat je doet, vallen je een aantal dingen op en je hebt gelijk je mening klaar over de leidinggevenden van het bedrijf. Jij zou het heel anders doen. Gaat dat dan ook werken voor alle andere vestigingen overal ter wereld? Of heb je misschien niet genoeg informatie om bepaalde beslissingen te nemen daarover?

Doe net als David. Stel je vertrouwen op God, vraag om kracht om die dingen te doen die je verder helpen in dit leven en de rest van je eeuwige leven.

Ook ik heb daar in het ziekenhuis aan God diverse keren gevraagd voor kracht en uithoudingsvermogen. Gelukkig heeft de Vader ons gezegend met een ontzettende mooie dochter, waar wij Hem zeer dankbaar voor zijn.

Gemeente zijn

Aanwijzingen van Paulus

Het boek Titus gaat over een brief die Paulus aan Titus schreef. Titus was als leerling van Paulus altijd heel dicht bij Paulus geweest. Samen waren ze op Kreta, toen Paulus weer door moest reizen. Titus was leider van de gemeente op Kreta. In deze brief verteld Paulus nog maar eens aan Titus hoe hij de gemeente moest leiden. Eerder schreef Paulus al een dergelijke brief aan Timotheüs. 

Leiders

In het eerste gedeelte worden voorwaarden gesteld aan de leiders van een gemeente. Ook Titus moest zijn gemeenteleden voorbereiden op het leiderschap. Daar kwam alleen niet iedereen voor in aanmerking. 

Een aantal punten die genoemd worden zijn:

• het moeten mannen zijn waar niets op aan te merken is
• ze mogen maar 1 vrouw hebben
• zijn kinderen moeten gelovig zijn
• niet losbandig, ongehoorzaam, trots, driftig of verslaafd zijn aan drank
• niet gewelddadig of hebzuchtig zijn
• een zuiver, verstandelijk, eerlijk en geestelijk leven leiden
• sober zijn
• hun geloof moet sterk en onwrikbaar zijn

Dat zijn nogal wat voorwaarden waaraan voldaan moest worden. Dezelfde voorwaarden worden in 1 Timotheüs 3:2-7 genoemd. Hier worden dezelfde voorwaarden ook genoemd voor helpers. Ook zij moesten een sober, eerlijk en voornaam leven leiden.

In de hoofdstukken 2 en 3 van Titus, gaat het over de leefregels binnen de gemeente en in de samenleving. Hier is te lezen dat de oudere mannen en vrouwen een voorbeeld moesten zijn voor de jongeren. Goed voorbeeld doet goed volgen. Als je gaat kijken naar de samenleving, dan moet men het gezag gehoorzamen. Dat weten we allemaal natuurlijk. Ook is het niet toegestaan om verkeerde dingen over of van andere mensen te zeggen. Lijkt me ook duidelijk. Gelukkig doet niemand dit ook. Het wordt ook afgeraden om met discussies mee te doen over schijnbare problemen en stambomen. En iemand die verdeeldheid zaait, moet je één, hooguit twee keer waarschuwen. Als hij dan nog doorgaat, dan moet je niet meer met hem omgaan.

Dat zijn nogal sterke uitlatingen die niet altijd even makkelijk op te volgen zijn. Toch weten we het allemaal, en kennen we deze vormen van omgang ook wel, alleen is het er eigenlijk al een beetje onzichtbaar ingeslopen dat we al snel over iemand zeggen dat het bijvoorbeeld een lastpak is. Of dat iemand altijd voor problemen zorgt.

In Timotheüs kunnen we lezen dat al deze voorwaarden ook zeker gelden voor de manier waarop de man thuis zijn gezin leid.  Al deze voorwaarden gelden dus eigenlijk ook voor elke man die een gezin heeft. Hoe is dat tegenwoordig? Voldoen we hier allemaal aan?

Om mensen te vinden die aan al deze voorwaarden voldoen, is eigenlijk onmogelijk. Je kunt misschien wel wat mensen vinden die er behoorlijk bij in de buurt komen. En natuurlijk wordt de kans groter om zo iemand te vinden, naarmate je zelf als leider, zoals Titus in dit geval, het goede voorbeeld geeft. Al die dingen die je in een ander zoekt, moet je zelf ook uitdragen en uitleven. Je moet als het ware als een vader voor je mensen zijn. Zeker voor de mensen binnen je gemeente.
Mannen die een gezin hebben, weten hoe moeilijk het soms al is om een vader voor zijn eigen gezin te zijn. Stel je voor dat je tientallen, of zelfs honderden mensen in je gezin hebt zitten. Ook binnen je eigen gezin mopperen je kinderen, terwijl je het beste met ze voor hebt. Dat gebeurt dus in veelvoud binnen een gemeente. En blijf dan maar eens een vriendelijke, liefdevolle vader! 

"God is niet voor mij"

'God is niet voor mij '

Mensen hebben soms rare ideeën. De één vindt dat hij veel meer is dan welk ander mens ook, de ander juist het omgekeerde. En daar tussen heb je allerlei gradaties zitten nog. Waarom mensen  dat soort dingen denken is al een mooi verhaal op zich, maar daar wilde ik nu niet al te diep op ingaan. Wel heeft het te maken met waar je je eigen identiteit vandaan haalt. Haal je die uit wat je bezit? Of uit wat je bereikt hebt?

Er zijn ook mensen die tevreden zijn met wat ze zijn en doen. Wat is nu een goede manier om op een plek van rust te komen voor jezelf? Om van de drang en druk van het presteren af te komen. Om je elke dag opnieuw te moeten bewijzen?

Ik vond in de Bijbel een stukje wat mij hier aan deed denken. 

"14 Omdat die kinderen mensen zijn van vlees en bloed, is de Zoon een mens geworden als zij om door zijn dood definitief af te rekenen met de heerser over de dood, de duivel, 15 en zo allen te bevrijden die slaaf waren van hun levenslange angst voor de dood. 16 Het moge duidelijk zijn: hij is niet begaan met het lot van engelen, hij is begaan met het lot van de nakomelingen van Abraham. 17 Daarom moest hij in alles gelijk worden aan zijn broeders en zusters; alleen dan zou hij in aangelegenheden tussen God en zijn volk een barmhartige en betrouwbare hogepriester zijn, die verzoening bewerkt voor hun zonden. 18 Juist omdat hij zelf op de proef werd gesteld en het lijden volbracht heeft, kan hij ieder die beproefd wordt bijstaan." (Hebreeën 2:14-18)

We weten allemaal wat Jezus gedaan heeft, en ook waarom Hij door Zijn Vader naar de aarde gestuurd is. Maar realiseren we ons ook dat Jezus, als Zoon van God, niet bezig was met 'goddelijke' zaken? Dat Hij, zoals in vers 16 staat "begaan is met het lot van de nakomelingen van Abraham." Ook nu Jezus bij Zijn Vader is, is Hij begaan met de nakomelingen van Abraham. Dat lezen we in vers 17. En vers 17 is een belangrijk vers in dit gedeelte. Dat gaan we eens verder bekijken.

Daarom moest hij in alles gelijk worden aan zijn broeders en zusters; alleen dan zou hij in aangelegenheden tussen God en zijn volk een barmhartige en betrouwbare hogepriester zijn, die verzoening bewerkt voor hun zonden.

Jezus moest gelijk worden aan Zijn broeders en zusters. Wie zijn dan Zijn broeders en zusters?

Als we even terug gaan in hoofdstuk 2, dan zien we in vers 11 het antwoord staan: "Hij die heiligt en zij die geheiligd worden hebben een en dezelfde oorsprong, en daarom schaamt hij zich er niet voor hen zijn broeders en zusters te noemen". Wij mensen zijn Zijn broeders en zusters. En wij mensen maken nogal wat mee in ons leven. Om gelijk aan ons te zijn, heeft Jezus ook veel mee moeten maken. Jezus is op die manier, een beetje plat gezegd, 'ervaringsdeskundige' geworden van ons mensen. Als Hij nu onze zaak behartigd bij God de Vader, dan kan Hij uit ervaring spreken en op die manier genade bepleiten bij God. Nogmaals het is misschien een beetje plat gezegd, maar het helpt misschien om het te begrijpen.

In vers 18 staat verder nog dat doordat Jezus die beproevingen heeft moeten doorstaan, Hij ook mensen die hetzelfde meemaken, bij kan staan en kan helpen. 

Wat een geweldige boodschap eigenlijk! Is God niet voor jou? Jazeker wel! Hij is er voor iedereen!  Hij heeft Zijn Zoon mens gemaakt om zij aan zij met ons te lopen. Wat Jezus hier op aarde heeft meegemaakt, kunnen weinig mensen zich voorstellen. Wat narigheid betreft, overstijgt Hij ons allemaal denk ik. En toch bleef Hij trouw aan Zijn Vader. Wat een voorbeeld.