Engelen

 

Wat zijn eigenlijk engelen?

Een vraag die denk ik wel vaker gesteld is. In de bijbel worden engelen vaak genoemd. Sommigen worden zelfs bij naam genoemd. Engelen komen al voor in het eerste boek in de bijbel. In Genesis 19:16 staat bijvoorbeeld: "Lot aarzelde nog, maar de engelen grepen hem, zijn vrouw en zijn twee dochters bij de hand en renden de stad uit. God wilde hen sparen."

We hebben allemaal wel een bepaald beeld bij engelen. Een figuur die zo helder is dat hij licht geeft. Vleugels op de rug om te vliegen. Een wit gewaad om aan te geven dat ze smetteloos zijn. We kennen ze voornamelijk door de opdrachten die ze uitvoeren. Het boodschapper zijn voor God. Mensen op aarde vertellen over dingen die staan te gebeuren. Soms ook vervelende boodschappen moeten brengen omdat de mensen weer eens niet luisteren. Maar zijn engelen echt alleen maar "vliegende menselijke vormen ? "

In Hebreeën 1:14 staat: "Nee, want de engelen zijn geesten die God dienen en die Hij erop uitstuurt om de mensen die gered worden, te helpen." Zoals het hier staat zijn engelen dus geesten. Kunnen wij dan geesten zien? Als we verder kijken in hoofdstuk 13:2 van Hebreeën dan zien we daar: "Wees altijd gastvrij voor vreemdelingen, daardoor hebben sommigen, zonder het zich bewust te zijn, engelen in huis gehad." Dan stel ik mij zo voor dat de engel een gewoon mens was, een verschijning van vlees en bloed, niet direkt herkenbaar als een engel. Komt zo'n engel dan als zichzelf? Heeft hij het voorkomen van iemand die ooit op aarde geleefd heeft? Zou iemand hem kunnen herkennen? Ik weet het niet. En wat zijn engelen eigenlijk?

In Marcus 12 vanaf vers 19 staat een gelijkenis die Jezus geeft aan de Sadduceeën nadat zij een vraag gesteld hadden over het tijdens het leven hertrouwen van mensen. In dit voorbeeld geven de Sadduceeën aan dat een vrouw niet zonder kinderen kan blijven en als de man overlijd en er nog geen kinderen zijn de broer van de man met de vrouw moet trouwen om zo toch een nageslacht te krijgen. In dit voorbeeld waren er zeven broers en allemaal stierven ze voordat de vrouw kinderen had. Nu vroegen zij zich af welke man na het overlijden dan bij de vrouw zou zijn in de hemel. (Zij geloofden niet in de opstanding na de dood). Het antwoord van Jezus in vers 25:"Want als de mensen uit de dood opstaan, is er geen sprake meer van trouwen. Dan zijn zij als engelen in de hemel." Met andere woorden, géén van de mannen komt bij de vrouw terug. Iedereen zal als een engel worden. 

Waarschijnlijk weten we pas zeker wat een engel is als we zelf dat stadium bereiken en op dat moment weten we niet meer dat we onszelf die vraag gesteld hebben. Wat ik tot nu toe uit de bijbel haal over engelen is ook niet echt eenduidig. Soms lijken de beschrijvingen op zichtbare 'geesten' die ons een belangrijke boodschap komen brengen. Maar op andere momenten kunnen het ook maar zo gewone mensen op straat zijn. Kijk maar eens terug naar waar ik mee begon, de tekst in Genesis.  "Lot aarzelde nog, maar de engelen grepen hem, zijn vrouw en zijn twee dochters bij de hand en renden de stad uit. God wilde hen sparen." De engelen grepen hem, zijn vrouw en zijn twee dochters bij de hand (fysiek kontakt) en renden de stad uit (niet vliegen). Over beschermengelen gesproken.

Ook moet ik even terugdenken aan wat ik ooit eens eerder geschreven heb. Dit ging over wie er het belangrijkste is in het Koninkrijk van God. De kinderen. Hier het stukje wat aansluit bij het verhaal over engelen:

En er wordt zeker op de kinderen gelet. Constant staat er een hemelse webcam op ze gericht om te registreren wat het kind doet, maar ook zeker wat het kind aangedaan wordt en door wie. "Kijk niet op een van deze eenvoudigen neer. Onthoud dit: hun engelen zijn voortdurend bij mijn Vader in de hemel."  Elk kind heeft dus een engel in de hemel. Een 'beschermengel' die voortdurend oplet hoe het met het kind gaat. En nee, dat betekend niet dat er geen nare dingen kunnen gebeuren. Het betekend wel dat als iemand een kind iets aandoet, hij of zij dat dus niet ongezien doet. De God van gerechtigheid zal niemand zijn straf laten ontlopen. 

Helaas, ook ik kan geen eenduidig antwoord geven of vinden over wie of wat engelen nu precies zijn. Als wij overlijden, worden wij dan engelen? Blijven wij alleen in het huis wat onze Vader voor ons in de hemel bereid heeft? Worden wij dan ook naar de aarde gestuurd als boodschappers? Of worden we beschermengel? Weten we überhaupt dan nog wie onze familie was? Of worden we pas engel na het einde van de wereld als alle doden op zullen staan? 

Na het verlies van mijn vader was ik ervan overtuigd dat hij nog steeds bij mij was. Dat hij nog steeds aan het oppassen was. Onlangs na het overlijden van mijn moeder was dat gevoel niet anders. Volgens ons gaf God zelfs antwoord op een vraag van mijn dochter of opa en oma nu bij elkaar waren. Wij dachten daar een "ja" in te zien. Er lijkt mij niets mis mee om dat te geloven. Het maakt het verlies dragelijk. Zolang onze engelen geen goden worden zal het ons niet te zwaar aangerekend worden hoop ik. Wel kunnen we zeker weten dat als we in de hemel komen wij niets te kort zullen komen. Dat geldt ook voor onze geliefden die we nu hier op aarde moeten missen. Zij hebben het nu goed. Geen onvrede, geen angst, geen oorlog, geen pijn, geen verdriet. Hoe zalig zal dat zijn....

HS

Regen

 

Van de regen in de drup

Zitten jullie ook wel eens op de regen te mopperen?

De zoveelste dag dat je natregent op de fiets naar het werk. Weer een dag een nat pak. 

De weg wordt er glad van en zeker als het ook nog donkerder wordt zie je bijna niets meer in de spiegels van de auto. De hond wil ook al niet naar buiten om zijn behoefte te doen. Regen......

En toch.....

Die vervelende regen zorgt ook voor leven. Voor de natuur, de omgeving waar veel mensen zich tegenwoordig zo druk om maken. De natuur, waardoor wijzelf ook kunnen leven. Dieren kunnen drinken, bomen kunnen groeien om weer schaduw te geven aan de kleinere bloemen en planten. 

En dan heb je natuurlijk nog de extremen. Lang geen regen. Droogte. Granen gaan dood, drinkwater wordt schaars.....We kunnen zonlicht nabootsten, maar ook water? Of hebben we altijd iets van water nodig om water te kunnen maken?

Teveel water is natuurlijk ook niet goed. Rivieren stromen over, de zee wordt woest. Het land verliest het van het water. Niets wat wij mensen tot nu toe kunnen maken kan echt woest water tegenhouden. De natuur is ons nog altijd de baas. Ondanks al onze kennis en vooral ondanks alles wat we dénken te weten. 

De regen is een mooie symboliek voor het leven.

Doe alles met de juiste mate. Als je te weinig doet kom je niet vooruit en blijf je steken. Doe je teveel dan 'verdrink' je in alles wat je aan het doen bent. Niets wat wij mensen kunnen bedenken is nieuw. Als je goed kijkt en zoekt, dan zul je de antwoorden vinden. 

 

"zoekt en gij zult vinden"

HS

Man en vrouw

Iedereen is gelijk in waarde, maar niet iedereen is gelijk in kunnen. Daarin verschillen mannen onderling al, vrouwen onderling zijn daarin ook niet gelijk, dus mannen en vrouwen ook niet. Anders kunnen we inderdaad de mannelijke en vrouwelijke sport competities allemaal samenvoegen. Toch lijkt mij dat op de één of andere manier niet helemaal eerlijk. Er is wel degelijk verschil tussen mannen en vrouwen. Dat is vanaf het begin ook zo geweest. Laten we het eens verder onderzoeken en daarvoor de bijbel gebruiken. Omdat het een leesbaar stuk moet blijven zal ik een selectie maken. Iedereen kan en mag voor zichzelf opzoeken wat er nog meer over mannen en vrouwen staat beschreven.

Genesis 1:26-28a

Toen zei God:"Laat Ons mensen maken die op Ons lijken en kunnen heersen over alle dieren op aarde, in de zeeën en in de lucht." God schiep daarop de mensen als Zijn evenbeeld. Als man en vrouw schiep Hij hen. God zegende hen en zei:" Vermenigvuldig je, bevolk de aarde en onderwerp haar. Heers over de vissen, de vogels en alle andere dieren."

Iets uitgebreider staat het in Genesis 2:7

Toen vormde de Here God het lichaam van de mens uit stof van de aarde en blies hem de levensadem in. Zo werd de mens een levend wezen.

Hier is het nog niet duidelijk of het een man of vrouw is tenzij je het woordje "hem" letterlijk neemt. Maar iets verder wordt het duidelijk.

Genesis 2:18

En de Here God zei "Het is niet goed voor de mens alleen te zijn. Ik zal iemand maken met wie hij zijn leven kan delen en die hem kan helpen." 

Let goed op die laatste zin, waarmee hij zijn leven kan delen en die hem kan helpen. Maar eerst maakt God alle dieren en laat de mens hen de namen geven. Het blijkt al snel dat tussen de dieren niet de helper zit die God voor de mens in gedachten had.

Genesis 2:21-24

Toen liet de Here God Adam in een diepe slaap vallen, nam een rib uit zijn lichaam en sloot de plaats waaruit Hij de rib had genomen. Uit die rib maakte Hij een vrouw en bracht haar bij de mens. "Ja, dit is wat ik nodig had!" riep Adam uit. "Zij is echt een deel van mijn lichaam. Ik zal haar mannin noemen, omdat zij is genomen uit de man". Dit verklaart waarom een man zijn vader en moeder verlaat, zich bij zijn vrouw voegt en werkelijk één met haar wordt. 

Genesis 6:18-19, we zijn dan al in de tijd van Noach. 

Maar met u sluit ik een verbond: u zult veilig in het schip zijn met uw vrouw, uw zonen en hun vrouwen. Voordat de vloed komt, moet u van elk dier een mannetje en een vrouwtje aan boord nemen, zodat die de vloed overleven.

Van elk dier een mannetje en een vrouwtje zodat zij de vloed overleven. Er wordt gezorgd dat de dieren zich kunnen vermenigvuldigen. Voortplanten. Dat kan immers alleen als je van beide geslachten een exemplaar hebt. Overleven en kan dus alleen als een mannetje en een vrouwtje samen zijn. 

Maar ook in het Nieuwe Testament lezen we over man en vrouw. In Marcus 10 lezen we over het verbond dat huwelijk heet, tussen man en vrouw. Over het wel of niet mogen scheiden. Maar ook hier zijn er maar twee keuzes, man en vrouw, zoals Jezus zegt in vers 6:"vanaf het begin van de schepping heeft God de mens gemaakt als man en vrouw". Hetzelfde in Mattheüs 19:4. 

Als we de eerste brief van Paulus aan de gemeente in Korinthe lezen, dan komen we op een zeer gevoelig onderwerp. Daar hebben we het nu niet over. Wel vinden we ook daar alleen man en vrouw terug.

We kunnen voor onszelf vinden dat de mensheid uit 100 verschillende 'soorten' bestaat, de waarheid is dat er maar twee zijn. De man en de vrouw. Hoe de taakverdeling onderling is, is weer een ander onderwerp. Wel weten we dat zowel de man alsook de vrouw door God geschapen zijn naar Zijn evenbeeld. De één kan dan dus nooit meer of beter zijn dan de ander. God maakt zichzelf niet slecht. Door onszelf aan te praten dat de wereld anders in elkaar hoort te zitten zorgen we voor een onzekerheid en een twijfel die juist de onrust alleen maar toe zal laten nemen. We beginnen allemaal bij het fundament voordat we de rest van het huis gaan bouwen....

Waarom laat God dit allemaal toe?

Waarom laat God dit allemaal toe?

Mensen vragen zich (terecht) regelmatig af waarom God iets toelaat.

Om gelijk met de deur in huis te vallen, ik denk niet dat ik daar een bevredigend antwoord op kan geven. Het is immers heel moeilijk om te begrijpen waarom er oorlog is, waarom er duizenden mensen tijdens aardbevingen of andere natuurrampen overlijden. Hoe leg je dat uit aan iemand?

In de bijbel zijn diverse voorbeelden te vinden over soortgelijke rampen. Niet alleen voor een heel volk, maar ook bij mensen in hun persoonlijke leven. Vaak zijn het juist mensen die niet in God geloven die zich afvragen, als er een God is, waarom laat Hij dit dan allemaal toe?

Met die vraag bevestigen ze eigenlijk dat wat ze juist proberen te ontkennen. Het bestaan van God. Ze geven immers aan dat in hun ogen alleen God zoiets groots kan doen? Dat ze voorbijgaan aan de geestelijke strijd tussen goed en kwaad, dat nemen we ze dan even niet kwalijk. Dat is een ding voor de gelovige mens. En als gelovige moet ik dan vaak aan het leven van Job denken. Een godvrezende man die alle narigheid over zich heen kreeg, omdat satan hem wilde verleiden en zijn geloof in God wilde ondermijnen. God had zoveel vertrouwen in Job dat Hij satan toestemming gaf alles te doen wat satan wilde om Job van zijn geloof af te brengen. En ja, Job heeft ontzettend geleden. Verloor al zijn familie, vrienden, bezittingen, echt alles. Na de beproevingen toen satan het opgegeven had en God vond dat hij Job genoeg getest had, kreeg Job alles meervoudig terug. De beloning was groot...heel groot.

Gebeuren er daarom zoveel nare dingen tegenwoordig? Het lijkt wel de tijd voor de geestelijke machten om nu een tweedeling te creëren. Mensen zijn immers nu zeer gevoelig voor hun eigen welzijn, en dan ook alleen hun eigen welzijn. En hoe makkelijk is het om op zo'n teer punt mensen over te halen? 

Ik zal bij je zijn.....

Richteren 6:11-24

11Op een dag kwam de Engel van de Here en ging onder de eik in Ofra zitten. Die eik was van de Abiëzriet Joas. Joasʼ zoon Gideon was juist bezig tarwe te kloppen in een kuip waarin gewoonlijk druiven tot sap werden platgetrapt. Gideon deed dit op deze ongebruikelijke plaats om te voorkomen dat de Midjanieten de tarwe zouden stelen. 12De Engel van de Here kwam bij hem en zei: ‘De Here is met u, dappere held!’ 13Maar Gideon antwoordde: ‘Och heer, als het waar is dat de Here met ons is, waarom is dit alles ons dan overkomen? Waar zijn dan al de wonderen waarvan onze voorouders ons hebben verteld, zoals toen de Here ons volk uit Egypte leidde? Nu heeft de Here ons verstoten en zijn we aan de Midjanieten overgeleverd.’ 14Toen zei de Here tegen hem: ‘Ik zal u sterk maken, ga dus en verlos Israël uit de macht van de Midjanieten! Ik geef u deze opdracht.’ 15Maar Gideon antwoordde: ‘Och Here, wie ben ik dat ik Israël zou kunnen verlossen? Mijn familie is de armste van de hele stam Manasse en ik ben de jongste uit ons gezin.’ 16Daarop zei de Here: ‘Ik zal met u zijn. Daarom zult u de horden Midjanieten verslaan alsof het maar een enkele man was!’ 17Gideon antwoordde: ‘Als het echt waar is dat U mij op die manier zult helpen, geef mij dan een teken om te bewijzen dat het werkelijk de Here is die mij dit zegt! 18Blijf hier tot ik terug ben en U een geschenk heb aangeboden.’ ‘Goed,’ antwoordde de Engel. ‘Ik blijf hier wachten tot u terug bent.’ 19Gideon haastte zich naar huis, braadde een geitenbokje en bakte van tweeëntwintig liter meel een paar ongegiste broden. Het vlees deed hij in een mand en het vleesnat in een pot. Hij bracht dit naar de Engel, die nog steeds onder de eik zat en gaf het Hem.
20De Engel van God zei tegen hem: ‘Leg het vlees en de broden op dat rotsblok daar en giet het vleesnat eroverheen.’ Gideon deed wat hem was opgedragen. 21Toen raakte de Engel van de Here met het uiteinde van zijn staf het vlees en de broden aan en meteen schoot er vuur uit het rotsblok dat alles verteerde wat er op lag! Plotseling was de Engel van de Here verdwenen! 22Toen Gideon besefte dat het inderdaad de Engel van de Here was geweest, riep hij uit: ‘O Oppermachtige Here, ik heb oog in oog gestaan met de Engel van de Here!’ 23‘Ik zegen u met vrede,’ antwoordde de Here, ‘wees niet bang, u zult niet sterven.’ 24Gideon bouwde op die plaats een altaar voor de Here en gaf het de naam Het Altaar van de vrede met de Here. Dit altaar staat nog steeds in Ofra in het gebied van de Abiëzrieten.

Gideon is hier bezig om tarwe te kloppen. Hij moest dat in het geheim doen, anders konden de bezetters zijn eten wel eens afpakken. Een oorlogssituatie dus. Ook Gideon vraagt aan de engel waarom God dit heeft laten gebeuren, de oorlog, de onderdrukking. Had God immers geen grote wonderen gedaan om het volk van Israël uit Egypte te bevrijden? Waarom gebeurde dat nu dan niet? Het antwoord is zeker niet wat Gideon verwacht had, maar zeker niet een antwoord die hij wilde horen. De meest onbelangrijke (in zijn ogen dan, van Gideon) wordt door God uitgekozen om opnieuw Israël te verlossen. Het is trouwens niet de eerste keer dat God de jongste uit een gezin kiest. Wie was nog meer de jongste die een hele belangrijke taak kreeg?

Gideon vertrouwd op God. Als hij doorheeft dat God zélf deze afspraak met hem gemaakt heeft, dan komt het vertrouwen. De vraag "waarom" doet er niet meer toe. Eigenlijk maakt het ook niet uit. Maakt het uit of de reden is dat God mensen zoveel vertrouwd dat Hij satan de vrije hand geeft? Of dat God boos is op de mensen en Zijn toorn over de aarde uitstort? Of Hij het gebruikt om de mens wakker te schudden? Misschien komt het juist wel door de koppigheid van de mens? Wij willen immers maar niet van het verleden leren? Eigenlijk willen we het juist vergeten. Kijk maar wat er tegenwoordig allemaal uit de boeken gehaald moet worden. Wat er allemaal veranderd moet worden omdat het uit een slecht verleden komt. Misschien zijn wij gewoon te koppig om te kunnen leren van eerder gemaakte fouten. Misschien herhaalt de geschiedenis zich daarom zo vaak......

Opleiding

 

Wat is er de laatste tijd mis met de wereld?

Als je het een beetje in de gaten houd zie je steeds meer berichten van mensen die weglopen, vermist zijn. Mensen die langere tijd overleden in huis liggen. Of dichter bij huis, mensen zijn onvriendelijker. Mentaliteit is er één van "als ik maar heb" of  "als ik maar als eerste". Dan is er natuurlijk ook nog de "ik weet alles en jij hebt het verkeerd" instelling. 

"Als wij 1% van alle kennis in het universum zouden bezitten, kan er in die 99% overige kennis dan iets zitten wat onze 1% kennis ontkracht? Met andere woorden, weten we zeker dat die ene procent ook echt waar is? Als dat niet zo is dan weten we dus eigenlijk niets. (Eric Hovind)

Misschien zit daar wel iets in. We weten eigenlijk nog maar heel weinig. Natuurlijk vinden we dat we al ontzettend knap en alwetend zijn, maar is dat wel zo? En is dat wel de bedoeling? 

Als ik de bijbel lees dan weet ik nog dat er staat dat de discipelen eropuit gestuurd werden om het goede nieuws te brengen. Om het evangelie te verkondigen. De boodschap te brengen. Bekeren. Met geweld? Nee, met vertellen. Met doorgeven hoe de discipelen hun tijd doorbrachten met Jezus. Om op die manier 'het leven' door te geven aan alle mensen. Moesten we immers niet 'als een kind' zijn? Alleen zo kun je bij God komen, als een kind. Je kunt niet doen alsof je het beter weet, alsof je meer weet dan Jezus of God. Misschien werkt dat bij je vrienden of collega's, maar in de eeuwige wereld red je het daar niet mee. 

Wij zijn dus niet verplicht om anderen de arm om te draaien en ze te dwingen om in God te geloven. Net als we onze kinderen naar school sturen om diverse dingen te leren, betekend dat nog niet dat ze iets met alle vakken moeten gaan doen. Uiteindelijk maken ze zelf een keuze wat ze met hun leven gaan doen. Als ouders kun je ze alleen maar een zo groot mogelijke keuze geven. Dat is ook de insteek die ik met het geloof heb. Ja, we moeten alle mensen laten weten dat ze een keus hebben in hun manier van leven. Maar de uiteindelijke keuze maken ze zelf. We moeten ze laten zien dat het om een ander geven meer invloed heeft dan alleen voor jezelf leven. Dat je meer krijgt in het leven als je aan anderen geeft. 

Natuurlijk zijn er mensen die hier anders over denken of die het niets doet. Ook dat is prima. We zijn allemaal op doorreis en af en toe probeer ik wat reisinformatie te delen. Iedereen kan er zelf voor kiezen om de landelijke route te nemen of om in de file te staan :)

Zegen gewenst aan alle lezers.

Een nieuw begin

 

Een nieuw begin

We zijn aangekomen in het jaar 2023. 

Wat kunnen we van dit jaar gaan verwachten? Natuurlijk kunnen we niet in de toekomst kijken al zullen andere mensen daar anders over denken. Wat kun je bijvoorbeeld van het jaartal maken? 2+0+2+3=7. En is zeven niet het getal van volheid, volmaaktheid? Maar in welk opzicht zal dit jaar dan volmaakt zijn? Komen al je wensen en dromen dan uit? Zal het de terugkomst van Christus zijn? 

Persoonlijk ben ik niet zo van die dingen. Als ik aan het nieuwe jaar denk, denk ik automatisch ook aan wat we achterlaten in het oude jaar. Ziektes, ellende, vrienden, gebeurtenissen en gevoelens. Het nieuwe jaar staat open voor nieuwe gevoelens, nieuwe vrienden, nieuwe kennissen en misschien wel hele nieuwe wegen om te verkennen. 

Een nieuw jaar.

Nieuwe kansen.

Nieuwe obstakels.

Nieuwe vrienden.

Nieuwe tegenslagen.

Nieuwe inzichten.

Geniet van alles wat het nieuwe jaar gaat geven, alles heeft een betekenis en alles zal je een richting geven. 

Een gezegend 2023.

September

September.

September, een maand van een nieuwe start. In elk geval wat het kerkelijk jaar betreft. Gezellig met veel korpsgenoten het nieuwe jaar ontspannen begonnen. Wandelen, fietsen, scootmobielen of een rondrit met de auto. Het doel is gewoon gezellig samen dit nieuwe jaar beginnen. Dat is dit jaar zeker gelukt.

Nog even nagenietend vroeg ik mezelf wel af hoe het komende jaar eruit gaat zien. Niet alleen kerkelijk, maar mondiaal ook. Er is zoveel ellende dat je de eindtijd-denkers bijna gelijk zou geven. Persoonlijk denk ik dat zeker niet, maar we kunnen niet ontkennen dat het erop lijkt dat de wereld zijn verstand verloren heeft.

Wees vastberaden en standvastig. Wees niet bang en laat u niet afschrikken, want het is de HEER, uw God, die met u meegaat. Hij zal niet van uw zijde wijken en u niet verlaten.

Deuteronomium 31:6

Hoe moet je dat doen in deze tijd? Niet bang zijn? Al is je geloof nog zo groot, angst om de wereld lijkt toch gerechtvaardigd? De mens lijkt zich niet meer bewust van zijn herkomst. Zoals gezinnen niet meer zo standvastig zijn, zo los als zand is de samenleving. En iedereen kan doen of laten wat hij of zij wil. Vrijheid is een belangrijk goed. Maar zijn we nog echt vrij? Of worden we gevangen gehouden door het idee dat we niets zouden moeten “moeten”. Dat alles mag, maar niets moet. Helaas is het niet anders en zijn er altijd dingen die moeten. Dat moeten houd alles juist in balans.

Laat uw leven niet beheersen door geldzucht, neem genoegen met wat u hebt. Hij heeft immers zelf gezegd: ‘Nooit zal Ik u afvallen, nooit zal Ik u verlaten.’

Hebreeën 13:5

Met dat ‘moeten’ bedoel ik dus niet zoveel mogelijk geld bij elkaar proberen te krijgen. Nee, doe wat je moet doen dan heb je genoeg voor jezelf en om een ander wat te geven. Neem een baan, werk voor je geld en je zal niet tekort komen. Nu hoor ik al mensen zeggen dat ze wél tekort komen, dat alles veel te duur is. Op zich klopt dat. Niemand heeft gezegd dat het makkelijk is maar:

Ik zeg dit niet omdat ik gebrek lijd; ik heb geleerd om in alle omstandigheden tevreden te zijn.

Filippenzen 4:11

We hebben een keuze. Soms is het beter om met minder genoegen te nemen. Daardoor zul je je rijker voelen.

Wees over niets bezorgd, maar vraag in alle omstandigheden aan God wat u nodig hebt en dank Hem in uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.

Filippenzen 4:6-7

Vraag aan God of Hij wil geven wat je nodig hebt en dank Hem voor wat Hij gegeven heeft. Hoe onbegrijpelijk ook, je zal genoeg hebben. Vertrouw daarop en er zal rust over je komen.

Een gezegend nieuw kerkelijk jaar voor alle lezers !

Herdenken

Herdenken

Mei. Een maand van herdenken. Een maand waarin verdriet en feest heel dicht bij elkaar liggen. Op 4 mei herdenken we alle slachtoffers van de wereldoorlogen en alle oorlogshandelingen daarna, tot aan de vredesmissies waarbij Nederlandse militairen het leven hebben gelaten. Een dag later vieren we dat de offers van al die mensen ons vrijheid gegeven heeft. 

En wat hebben we eigenlijk in de korte dagen daarvoor herdacht? Goede Vrijdag. We herdenken dan dat Jezus aan het kruis gestorven is. Is dat goed dan? Jazeker ! Aan het kruis heeft Jezus onze zonden op Zich genomen en ons zo bevrijd ! Drie dagen later vieren we Pasen. Het feest dat Jezus opgestaan is uit de dood en ook de dood dus heeft verslagen ! Als dat geen feest waardig is.....

Natuurlijk zijn er meer mensen die bij 4 en 5 mei stilstaan dan bij Goede Vrijdag en Pasen. En toch zijn de laatste twee nog wel vrije dagen (tot dit moment van schrijven wel in elk geval) en 4 en 5 mei niet meer. Maar dat terzijde.

 

Rijdend

 

Rijdend

Al rijdend tuur ik in de verte....Zand is wat ik zie. Af en toe een lemen huisje waar hier en daar wat gaten in zitten. De bewoners lijkt het niet te deren. Zij houden ons in de gaten. Als blijkt dat we doorrijden gaan de mensen verder met hun bezigheden. Aan de andere kant van de weg zie ik achter een wal van zand rook komen. Zwarte rook. Dat moet weer een olieveld zijn wat in de brand gestoken is. Daar hebben we er al meerderen van gezien. Soms ziet het er allemaal zo troosteloos uit. Zand, kapotte huizen, een station met beschoten treinstellen. Triest. Om niet helemaal gek te worden bedenk ik me dat we hier goede dingen doen. We hebben geholpen om een weeshuis voor meisjes opnieuw op gang te brengen. Zeker in deze gebieden hebben meisjes die alleen zijn weinig kansen. Dat voelt best een beetje goed, om iets goeds te doen. En toch veranderd daar de zanderige omgeving niet van. 

We leven ook hier nu in een maatschappij die uit zand bestaat. Hoe ver je ook kijkt. Het groen is er een beetje vanaf. En niet iedereen kan daar tegen. Sommige mensen draaien door als ze een tijd lang geen plantje zien. Zij kunnen zich niet voorstellen dat het in de toekomst weer mooi begroeid kan zijn allemaal, als we nu even leven met een zanderige omgeving. Sommigen vinden dat een ander prima in zand kan leven, maar zij toch nog steeds recht hebben op hun eigen paleisje. Persoonlijk loop ik dan liever door het zand naar de mensen waarvan hun kleine huisje kapotgeschoten is, en probeer ik te helpen dat huisje te repareren. Ook al ben ik het niet geweest die het kapot gemaakt heeft. 

Laten we onze zandbril opzetten en door de zandstorm heen kijken waar we kunnen helpen en op welke manier. Soms moet je inderdaad een kapje voor je mond doen, geloof me, zand in je mond is niet prettig. Soms moet je je beschermen tegen de zandstorm. Schuilen kan niet altijd dus een goede persoonlijke bescherming is zeker nodig. Je kunt immers niemand helpen als je zelf gewond raakt of ziek wordt? 

Wil je weer in je paleisje wonen? Kom dan eerst van je troon en help de anderen. Hoe eerder we allemaal door de storm heen zijn, hoe eerder jij weer op je stoeltje kan gaan zitten kijken naar anderen. Samen zijn we één !

Geloof is lastig

 

Als het leeft.....

Geloof is een lastig iets eigenlijk.

God heeft de aarde en alles wat erboven, erop, erin en eronder is gemaakt. God heeft ook de mens gemaakt. Heeft God dan ook de mens geholpen om medicijnen te ontdekken en te maken? Of verteld God alleen iets aan evangelisten waar en wat ze moeten preken? Geeft God de mens wel eens tekenen? Of helpt God alleen de genezers op een podium? Moeten wij afwachten wat God doet als er een virus rondwaart of we het wel of niet (moeten) krijgen? Of geloof je dat God ook de wetenschap gebruikt, wetenschap die immers ook uit mensen bestaat die de stem van God kunnen horen? Kan een vaccin iets zijn dat van God komt?

Misschien komt het vaccin van de satan, wie weet. Of misschien toch niet?

Kwam melaatsheid van God? Of heeft God door Jezus melaatsheid genezen? Hoe heeft de wereld gereageerd op het uitbreken van het Ebola-virus? (Ik weet, dat is ver van ons bed dus zal het ons niet interesseren, maar zoek het eens op).

Misschien moeten we iets minder oordelen en iets meer in oplossingen denken. Ook al kan dat betekenen dat we iets moeten doen wat niet populair is of wat buiten onze 'comfortzone' valt.

Voor wie doe je het?

 Voor eigen eer?

In plaats van een vlog maar weer even een blog. Scheelt maar één letter 🙂

Een corona-jaar en veel persoonlijke uitdagingen hebben ervoor gezorgd dat alles aan de kant heb gezet. Niet wat betreft het gezinsleven, wel alles daarbuiten ongeveer. Ook wat geloof betreft. Niet het geloof zelf, maar wel alle "verplichtingen" die het voor mij met zich meebracht, die ik mijzelf oplegde. Maar God laat nooit iemand alleen. God is er altijd, ook als jezelf even geen zin meer hebt. En dat laat Hij ook weten. Via Zijn woord en via andere mensen. Hoe? Tijdens de samenkomst van 15 augustus kwamen een aantal dingen voorbij.

Lied 350

1 - Kan ik in eigen kracht God dienen, het smalle pad zelfstandig gaan? Ben ik in staat mijn kruis te dragen, dagelijks achter Jezus aan? 

refr: Nee, niet ik maar Christus is het die mij daartoe de kracht verleend (2x)

2- Ben ik bij machte God te prijzen als mijn weg door woestijnen gaat? Ben ik in alle omstandigheden steeds tot trouwe liefde in staat?

3- Ben ik zo sterk dat ik door kan werken, ook als ik ontmoedigd raak? Ook al is geen mens mij dankbaar voor het vervullen van mijn taak?

Zeker dit laatste couplet was zeer treffend. Dit en een droom die nacht ervoor lieten me mijzelf afvragen waar ik alles voor deed. En vooral voor wie ! Voor mezelf of voor God? En als je eenmaal begint met jezelf dingen af te vragen, dan krijg je nog meer "aanwijzingen". Zoals lied 371 een week later.

Lied 371

1- Peil mij o God en weet mijn diepste grond. Toet mij o Heer en vind wat niemand vond. Kom met Uw licht dat iedere smet ontdekt, en ban dan uit wat nog mijn ziel bevlekt.

2- Hoor mij toch aan als ik mijn verlangen zeg. Hier ben ik Heer, neem al mijn zonden weg. Geef mij een geest die strijdend overwint en in de worsteling vrede en vreugde vind.

3 - Neem mij geheel en aan Uw beeld gelijk, dien ik U eeuwig in Uw koninkrijk. Geef me Uw bevel, bestem mij voor een taak. Maak mij een strijder voor Uw heilige zaak.

4 - Kom met Uw Geest die het levensvuur ontsteekt. O, wek mij op en schenk mij wat me ontbreekt. Kom met de kracht die het scheppingswerk herstelt, wijd me als apostel, vorm mij tot een held!

Hier is het het derde couplet wat eruit sprong voor mij.

Dit zijn zomaar wat teksten die je, die mij aan het denken zetten. Deed Jezus wat Hij deed om er zelf beter van te worden? Hij onderging de meest gruwelijke doodstraf! Het lijkt me niet dat je dat voor je plezier doet. 

Neem eruit wat voor jou van toepassing is en ga ermee bezig deze week, dat ga ik ook doen 🙂