Een moeilijke taak

In mijn zoektocht door de bijbel kwam ik bij Filippenzen 2 uit. Hierin schrijft Paulus over de innerlijke houding van Jezus.

Filippenzen 2:1-11

Als u door uw verbondenheid met Christus zozeer bemoedigd en liefdevol getroost wordt, als u door de Geest één bent met elkaar, als u zich over elkaar ontfermt en liefdevol met elkaar omgaat, maak mij dan helemaal gelukkig door eensgezind te zijn, elkaar lief te hebben, één van hart en ziel te zijn en naar echte eenheid te streven. Wees niet egoïstisch en probeer niet de eer naar u toe te trekken, maar wees nederig en sla een ander hoger aan dan uzelf. Denk niet alleen aan uw eigen belang, maar ook aan dat van anderen. Blijf erop toezien dat uw innerlijke houding moet zijn zoals die van Christus Jezus, die, hoewel Hij de gestalte van God had, Zich niet heeft vastgeklampt aan zijn goddelijke rechten. Integendeel, Hij legde zijn grote macht en heerlijkheid af, nam de gestalte aan van een dienaar en werd een mens. Herkenbaar als mens, vernederde Hij Zich en gehoorzaamde tot het uiterste, zelfs tot in de dood aan het kruis. Daarom heeft God Hem de hoogste plaats en de allerhoogste titel gegeven, zodat in de naam van Jezus iedereen in de hemel, op aarde en onder de aarde zijn knieën zal buigen en tot eer van God de Vader openlijk zal erkennen: Jezus Christus is de Here!  (Het Boek vertaling)

In het stukje hierboven staan denk ik een aantal interessante dingen.
In de eerste zin komt drie keer liefhebben voor. Dat kan geen toeval zijn. In Mattheüs 22:37-39 zegt Jezus zelf : Jezus antwoordde: ‘Heb de Here, uw God, lief met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit gebod is het eerste en het belangrijkste. Het tweede gebod komt op hetzelfde neer: “Heb uw naaste net zo lief als uzelf.'

 Een mooi Bijbelboek over liefde is 1 Corintiërs 13. Als voorbeeld vers 4-7 :  De liefde is geduldig, de liefde is vriendelijk, de liefde is niet jaloers. Zij doet niet gewichtig en is niet trots, zij kwetst niet, is niet egoïstisch en voelt zich nooit beledigd, zij neemt niemand iets kwalijk, zij is niet blij met onrecht, maar juist met de waarheid. De liefde beschermt altijd, heeft altijd vertrouwen, verwacht het altijd van God en houdt stand. (Het Boek vertaling) Daar staat nogal wat! We lezen het zo makkelijk, maar laten we het eens goed bekijken.

Liefde is geduldig. Als je iemand voor de zoveelste keer verteld dat iets anders moet, dan is het moeilijk om je geduld te bewaren toch? Dat is zeker bij bijvoorbeeld collega's zo, maar wat als je je geduld verliest als je kind weer eens iets doet wat niet mag, nadat je hem al zes keer achter elkaar gewaarschuwd hebt? Kunnen we dan ook nog geduldig blijven?

Kunnen wij werkelijk nooit jaloers zijn op iemand? Nooit trots zijn, of andere mensen kwetsen? Voelen wij ons nooit beledigd door iemand anders, die het misschien niet eens zo heeft bedoeld? Zelfs de liefde tussen man en vrouw gaat niet zo ver. Er zijn denk ik maar weinig huwelijken die dit soort liefde waar hier over gesproken wordt hebben. En natuurlijk zijn wij 'maar' mensen, maar het doel van ons moet wel zijn om naar die liefde te streven.
Het boek 1 Corintiërs 13 sluit in vers 13 af met: Kortom, er zijn drie dingen die blijven: geloof, hoop en liefde. Maar de liefde is het voornaamste.

Galaten 5:13-14 Broeders en zusters, God heeft u niet de vrijheid gegeven om te misbruiken en uw eigen zin te doen, maar om elkaar te dienen in een geest van liefde. De hele wet is immers samengevat in dit ene gebod: ‘Heb uw naaste net zo lief als uzelf.’

Hier staat meteen een antwoord voor de mensen die zich afvragen waarom bepaalde dingen gebeuren en waarom God dat niet tegenhoud. In vers 13 geeft Jezus aan dat God ons de vrijheid heeft gegeven om te kiezen: onze eigen zin doen, of naar God luisteren. En het juiste is niet altijd de makkelijkste weg.

Om terug te komen op de eerste Bijbeltekst; we moeten erop toezien dat onze innerlijke houding dezelfde moet zijn als die van Jezus. Jezus nam de gestalte van een dienaar aan. Hij stelde zich continue dienstbaar op. Dat moeten wij dus ook doen. Daarmee laat je de liefde naar een ander zien. Lukas 6:36 Heb net zoveel liefde en medeleven als uw hemelse Vader.

Het is het meest belangrijke en tevens het meest moeilijke om te doen. De ander net zo lief te hebben als jezelf. De ander precies hetzelfde gunnen als wat je jezelf gunt. Bij jezelf denken, als ik mijn auto daar neerzet dan weet ik hoe de buurman zich voelt. Ik zou het ook niet leuk vinden als hij zijn auto hier neerzet. Weet je wat? Ik zet mijn auto een plekje verder. Wie van ons doet dat ook daadwerkelijk? Denken of je het zelf leuk zou vinden en zo nee er iets tegen doen?

Als afsluiter nog een bekend gezegde:

Wat jij niet wilt dat jou geschied, doe dat ook een ander niet!

Opvoeding en herstel

Wat is er toch aan de hand met ons mensen? Kijk eens om je heen; misdaadcijfers groeien, schoolverlaters worden er steeds meer, lagere opleidingen, gesjoemel met diploma's, corruptie binnen de regeringen, leuke verkiezingspraatjes en daarna niks meer. Waar gaan we de verkeerde weg op?

Ergens op onze levensweg missen we een stukje begeleiding of training over hoe we keuzes moeten maken. En dit terwijl het eigenlijk voor bijvoorbeeld ouders relatief makkelijk is om in de gaten te houden. Laten we eens het leven van een jongen volgen vanaf zijn geboorte.

Een kind wordt (normaal gesproken) geboren uit de liefde tussen twee mensen. Er zijn tot nu toe in elk geval twee mensen voor nodig. Vlak  na de geboorte zal de moeder een iets grotere rol spelen dan de vader, maar beide ouders hebben vanaf dat moment al invloed op de kleine. Alles wat er op dat moment gedaan wordt, manier van praten, spanningen, ruzies, gewoonten, dat alles wordt langzaam aan al opgeslagen en na verloop van tijd herkent. Kijk maar naar hoe hij reageert als er standaard geluiden te horen zijn. Het openen van de koelkast, een voordeur, de hond. Allemaal een vorm van herkenning. Dat neemt hij mee als hij ouder wordt en opgroeit. De belangrijkste voorbeelden die hij op gaat volgen en na gaat doen, leert hij van zijn eigen ouders. Laten we zelf immers niet zien hoe het moet? Hoeveel volwassenen kunnen zich inhouden om geen 'babytaal' tegen de kleine te gaan praten? De "goo-goo's" en "gaa-gaa's" zijn niet van de lucht bij de kraamvisite. En wat een plezier hebben we als de kleine in die taal antwoord! Mooier wordt het nog als de jongen wat ouder is geworden. Dan zeggen we de hele dag "papa" of "mama" tegen hem, zodat hij onze 'namen' uit kan spreken. En warempel, na lang genoeg oefenen lukt het ook nog! Oefening baart kunst, al moet je wel weten wát je moet oefenen. En daar is een voorbeeld voor nodig. En op die leeftijd weet je nog niet of het goed is of slecht. Ziet een kind zijn ouders alleen maar zonder bestek eten bijvoorbeeld, dan zal het zelf ook geen bestek gebruiken. Alle dagelijkse dingen worden al heel snel opgeslagen. Alles wat je doet wordt zorgvuldig bekeken.

Als de kleine vent een leeftijd heeft gekregen om met andere kleine kinderen te spelen, dan zien we daar vaak al dingen terug die ze ergens opgevangen hebben. Het eten zonder bestek bijvoorbeeld. Waarom moet het wel als er anderen bij zijn, 'normaal' doen we dat toch ook niet? Als ik ergens mee wil spelen, dan pak ik het gewoon. Mijn vader pakt ook altijd de krant bij mijn moeder uit de handen zonder het te vragen. Waarom moet ik het dan wel vragen?

Het is niet voldoende om onze kinderen te vertellen hoe ze zich moeten gedragen, het is een kwestie van laten zien hoe we willen dat ze zich gedragen. Kinderen volgen automatisch het voorbeeld van hun ouders /  voogden. Ze doen het gewoon na. Ze kopiëren het gedrag dat ze zien, en dan vooral van de mensen tegen wie ze opkijken. Wij als ouders moeten ons dus goed beseffen dat het niet alleen een mooi verhaal is wat we tegen onze kinderen vertellen. Het gaat erom dat de woorden die we uitspreken onderbouwd worden met ons eigen gedrag.

Nog even terug naar onze jongen. Hij is inmiddels tiener geworden en heeft een vriendinnetje gekregen. Als zijn vader zonder respect al de krant bij zijn moeder uit de handen trok, en er meer van dat soort signalen afgegeven zijn in zijn vroege jeugd, hoe zal hij dan nu zijn vriendinnetje behandelen? De kans is groot dat hij ook bij haar regelmatig iets uit de handen trekt en dat heel normaal vind. Dat hij haar zonder na te denken aan de kant zet voor iets anders. En dat zijn nog de goede verhalen. In het uiterste geval kan het ook heel anders uitpakken. 

Stel je vader is een seriemoordenaar. Hij steekt dat ook niet onder stoelen of banken thuis. Zelf heb je een vriend die tegen je zegt dat je moeder geld heeft gestolen. Wat doe je dan met die vriend? Praten heb je niet geleerd, dus je brengt hem naar de plek waar je vader al zijn moorden gepleegd heeft. Overdreven verhaal? Onderstaand stukje komt uit de krant Trouw van 25 oktober 2011. Het voorbeeld was dan geen vader, maar wel een familielid.

De zeven slachtoffers van seriemoordernaar Ivan Milat, familie van de Australische tiener. © reuters

Een Australische tiener heeft bekend dat hij een 17-jarige jongen vorig jaar vermoordde met een bijl. De dader is familie van seriemoordenaar Ivan Milat, die bekend werd als de 'backpacker-moordenaar', nadat hij zeven rugzaktoeristen vermoordde. De tiener pleegde zijn moord in hetzelfde bos als zijn familielid en zei tegen zijn vrienden: 'Dat is wat mijn familie doet.'

Deze jongen kende geen andere oplossing. "Dat is wat mijn familie doet". Hij volgde het voorbeeld dat hij door de jaren heen had gekregen. Je kunt hem vertellen dat het verkeerd is wat hij doet, maar zijn familielid doet het toch ook? En die was ook nog niet eerder gepakt. Als een voorbeeld figuur in het gezin ontbreekt, dan kijken kinderen verder, naar iemand waar ze wel tegen op kijken en die ze als voorbeeld kunnen nemen. 

Natuurlijk is het niet makkelijk om altijd het juiste voorbeeld te zijn. We worden allemaal wel eens boos of zeggen dingen waarvan we achteraf spijt hebben. Ook hoe we dan reageren is belangrijk. Zeggen we ook daadwerkelijk dat het ons spijt, of blijft het bij denken; "dat moet ik een volgende keer toch anders doen?"

Er zijn diverse boeken verschenen om te helpen met de opvoeding. Want al gaat heel wat vanzelf als je ouder van een kind wordt, er zijn toch ook vaak nog een heleboel vragen.

Om te beginnen moet der relatie tussen man en vrouw goed zijn. Dat is het fundament van het kind. Efeziërs 5:21-28 : "Onderwerp u aan elkaar uit ontzag voor Christus. Vrouwen, voeg u naar uw man net zoals u zich voegt naar de Here. De man leidt zijn vrouw, zoals Christus zijn Gemeente leidt, Hij gaf zijn leven om haar te redden! Dus, vrouwen, u moet zich in alles naar uw man voegen, zoals de Gemeente zich naar Christus voegt. Mannen, geef uw vrouw dezelfde liefde als Christus aan zijn Gemeente gaf, toen Hij Zich volledig voor haar opofferde. Christus zonderde zijn Gemeente voor Zichzelf af. Zijn woord was als een bad dat haar reinigde. Hij wilde dat de Gemeente stralend voor Hem zou staan, volmaakt, zonder vlek of rimpel. Zij moest heilig en zuiver zijn. Zo moeten ook de mannen hun vrouw liefhebben en verzorgen als hun eigen lichaam. Want als de man zijn vrouw liefheeft, heeft hij ook zichzelf lief."

En hoe geven we dan het goede voorbeeld aan onze kinderen? Efeziërs 5:1 Volg Gods voorbeeld in alles, zoals een geliefd kind zijn vader nadoet. 

En wát geven we aan onze kinderen? Lucas 11:11-13 "Velen van jullie hebben kinderen. Als je zoon je om een vis vraagt, geef je hem dan een slang? Of als hij om een ei vraagt, geef je hem dan een schorpioen? Natuurlijk niet! Dus, al ben je slecht, je geeft je kinderen toch wat zij nodig hebben. Hoeveel te meer zal je hemelse Vader de Heilige Geest geven aan wie Hem daarom vragen?"

Laten we niet vergeten dat kinderen onze toekomst zijn. Als wij hen goed opvoeden en de juiste dingen leren, zullen zij dat toepassen als wij het nodig hebben. Kinderen horen te beginnen daar waar hun ouders eindigen, en ze moeten niet alles weer opnieuw uit moeten vinden zodat ze niet verder komen dan de ouders. En daarom worden we op onze hoge leeftijd weer net als een kind. Hulpbehoevend, gedachten uit ons verleden spelen weer op, we worden weer als een kind opdat we als een kind in het Koninkrijk van God kunnen geloven.

Markus 10:13-16 "Enkele moeders brachten hun kinderen bij Jezus. Zij wilden graag dat Hij ze zou aanraken, maar de leerlingen traden daartegen op. Jezus zag het en nam hun dat kwalijk. ‘Laat die kinderen toch bij Mij komen,’ zei Hij. ‘Houd ze niet tegen, want het Koninkrijk van God is juist voor wie is zoals zij. Het is zelfs zo dat wie niet als een kind in het Koninkrijk van God gelooft, er nooit kan komen.’  Hij nam de kinderen in zijn armen, legde zijn handen op hun hoofd en zegende hen. 

Eindtijd

Intermezzo......

Er bestaan tegenwoordig ontzettend veel 'profeten'. Mensen praten over reïncarnatie, oude zielen, praten met overleden mensen en dat soort dingen. Klopt dat? Of worden die mensen op vakkundige wijze misleid door een duistere kracht? Satan heeft er een kunst van gemaakt om met halve waarheden mensen om de tuin te leiden. Dat deed hij al in de hof van Eden bij Eva. Hij pakt een stukje waarheid en draait er vervolgens een leugen omheen. Wij mensen moeten er alert op blijven dat wij die leugen van de waarheid kunnen onderscheiden. In de Bijbel wordt ook gewaarschuwd voor deze 'valse profeten'. In Mattheüs 7:15 staat bijvoorbeeld : "Pas op voor valse profeten. Zij komen naar u toe en doen zich voor als onschuldige schapen. Maar in werkelijkheid zijn het verscheurende wolven."

En dan hebben we reïncarnatie. Opstaan uit de dood is zeker mogelijk, het staat in de bijbel. De manier die echter beschreven wordt in Handelingen is iets anders als de opstanding waar met het bij reïncarnatie over heeft. Je komt niet terug als beest op deze aarde. Of opnieuw als persoon, net zo lang tot je alles goed hebt gedaan en je 'door mag naar de volgende ronde'. Openbaringen 20 verteld van de gevangenschap van de duivel voor 1000 jaar. In die tijd zullen heiligen samen met Christus regeren. Onder heiligen wordt verstaan, hen die onthoofd zijn door trouw te blijven aan het geloof in God en Christus. Na die 1000 jaar is de opstanding van alle doden. Let wel, dit alles in een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, dus niet hier op deze aarde. Na die 1000 jaar volgt de tweede dood, mensen die trouw zijn gebleven aan God hebben hier geen last van. De tweede dood is bestemming brandend zwavelmeer. (zie Handelingen)

Wie het boek Handelingen doorleest zal kunnen begrijpen dat de duivel weinig moeite zal hebben met halve waarheden mensen tot verwarring te brengen. Er wordt gesproken over engelen met 6 vleugels, wezens met rondom ogen, een klein detail veranderen en je hebt draken, eenhoorns enz. Vertellers kunnen er hele mooie verhalen van maken die in het geheugen blijven hangen.

Kortom, ik wil jullie aanmoedigen om het boek Handelingen eens goed door te lezen.
Kernwoorden: Eindtijd, opstanding, vagevuur, nieuwe wereld.

Wie is Jezus?

Er zijn ontzettend veel namen voor Jezus in omloop. Ook in de Bijbel wordt Hij op verschillende manieren aangehaald. Een paar voorbeelden:

Jezus van Nazareth
Immanuël
Messias
Licht der volken
Leeuw van Juda
Zoon van God
Vredevorst
Leidsman
De Goede Herder

En dat zijn er maar een paar. Waarom zoveel namen voor 1 iemand? Één naam zegt gewoon niet genoeg over alles wat Jezus voor de mens betekend.

Hij werd geboren als zoon van Jozef en Maria. Om het goed te zeggen, als zoon van God en Maria. Jozef was timmerman van beroep. Hij verdiende daar voldoende mee. Arm waren ze in elk geval niet. We kennen het verhaal dat ze zich in moesten laten schrijven in Bethlehem, en dat de herbergen vol zaten. Er staat nergens dat ze het niet konden betalen, er was gewoon geen plek. Alles was volgeboekt. Jezus begon Zijn leven toen in een voederbak. Wat een start, wat een nederig begin.



Jozef en Maria gingen elk jaar het Pesach feest vieren in Jeruzalem. Toen Jezus 12 jaar oud was mocht Hij voor het eerst mee. Na het feest gingen zij weer naar huis en ze gingen ervan uit dat Jezus ergens tussen de andere reizigers liep, want ze hadden Hem nog niet gezien. Toen Hij in de avond nog niet terug was gingen ze bij familie en vrienden vragen, maar ook daar was Hij niet. Zeer ongerust gingen ze toen terug naar Jeruzalem om Hem daar te zoeken. Ze vonden Hem na 3 dagen in de tempel, pratend met bijbelgeleerden. Toen Maria zei dat ze ongerust waren en waarom Hij hun dit aandeed, antwoordde Hij : "Dat hoefde toch niet? Wist u niet dat Ik bezig moet zijn met de dingen van Mijn Vader?" (Lukas 2:49)

In die tijd was Johannes begonnen met mensen te dopen in de Jordaan. Mensen die zich lieten dopen werden 'opnieuw geboren'. Ook Jezus liet zich dopen door Johannes. Johannes wilde het eerst niet doen, omdat hij zich niet waardig vond om Jezus, de Zoon van God te dopen. Jezus zei toen: Doe het maar, want we moeten precies doen wat God van ons verlangt" (Mattheüs 3:15) In de volgende verzen is te lezen dat God zegt dat Jezus Zijn geliefde Zoon is en dat Hij het hart van God verheugt.

Vervolgens ging Hij in Kafarnaüm wonen. Vanaf dat moment begon Hij in het openbaar te spreken. Hij verzamelde de 12 discipelen om zich heen, vertelde het evangelie en genas zieken.
De discipelen waren allen hele gewone mensen. Allemaal 'werkvolk' zouden wij zeggen. Ook beroepen die niet echt door de bevolking gewaardeerd werden, zoals tollenaar (belastingambtenaar). Deze 12 mensen waren uitverkoren om 3 jaar dag en nacht te leven met Jezus. Zij hoorden uit eerste hand het evangelie en zagen het ook gelijk in de praktijk gebracht door Jezus. Over de omgang met mensen met een 'verkeerde reputatie' waren de mensen nogal ontevreden. Zoiets doe je niet! Jezus zei daarop: "Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieke en zwakke mensen wel. Ik ben gekomen om zondaars uit te nodigen, niet diegene die Gods wil al doen". (Markus 2:17 en Mattheüs 9:12).
Wij krijgen dus ook de opdracht om mensen die God nog niet kennen naar Hem toe te leiden door over Hem te vertellen, maar zeker ook door onze manier van leven. En hoe moeten we dan precies leven? Wat zijn de lessen die Jezus ons tijdens Zijn leven geleerd heeft?
In Mattheüs 6 staan enkele voorbeelden. Wat eruit springt zijn toch de woorden dat je het in stilte moet doen. Als je iemand iets geeft hoeft niet de hele wereld het te weten. God weet wat er in het verborgene gebeurd. Bid op je kamer, achter gesloten deuren en gebruik niet meer woorden dan nodig. Bid het 'Onze Vader'. Aardse zaken bieden geen garantie voor een rijk en lang leven. God voorziet in alles. Spreek geen oordeel uit over anderen, u zult op dezelfde manier beoordeeld worden. 

Jezus heeft veel wonderen gedaan in Zijn leven. De Bijbel staat er vol van. Mensen die genezen, boze geesten die uitgedreven worden, ja zelfs doden die opstaan. Hij doet dit allemaal uit de naam van God en de Heilige Geest. Iedereen die naar Jezus toegaat en in Hem gelooft en om genezing vraagt, wordt genezen. Je moet inderdaad wel geloven, geloven dat het mogelijk is dat iemand je kan genezen. Ook in deze tijd kan het, uit naam van Jezus. Hij heeft het immers zelf gezegd: (Markus 16:17-18) Zij zullen zieke mensen de handen opleggen en genezen. Dus zoals we vertrouwen op medicijnen om ons te genezen, kunnen we dat ook doen op mensen.

Dus wie was Jezus? Hij was gezonden door God zelf, om ons mensen duidelijk te maken wat de plannen van God zijn geweest voor ons mensen. God heeft een ieder van ons een vrije keus gegeven, niemand wordt verplicht in Hem te geloven. Maar het alternatief is niet heel vreugdevol.
De opdracht die Jezus meegaf na Zijn opstanding is dat wij erop uit moeten gaan om iedereen in de wereld het evangelie te vertellen en tot Zijn leerlingen te maken. Hij zegt daarmee dat wij als Hem moeten leven. Daardoor wordt het ook heel belangrijk om te leren hoe Jezus leefde, wat Hem bewoog om bepaalde dingen te doen. Waarom dienen belangrijk is.

Ga zelf maar eens op ontdekkingsreis door de Bijbel, naar het leven van Jezus.
Probeer eens om op die manier te leven, ga de uitdaging maar eens aan!