"Waarschuwing tegen onbetrouwbare mensen"

Een boek dat niet veel gelezen wordt volgens mij in de Bijbel is Judas. Er wordt in elk geval niet veel openlijk over gesproken. En dat terwijl de titel toch zo toepasselijk is in deze tijd. "Waarschuwing tegen onbetrouwbare mensen". Tenminste, dat is de titel die Het Boek vertaling eraan gegeven heeft.

Judas, broer van Jacobus, waarschuwt hier voor onbetrouwbare mensen. "Ik zeg dit omdat er onbetrouwbare mensen zijn binnengedrongen die beweren dat wij er maar op los kunnen leven. Volgens hen is Gods genade zo groot dat Hij alles door de vingers ziet." (Judas 1:4) Mensen dus, die heel eenvoudig zeggen: God heeft ons vergeven, door Jezus zijn wij schoon gewassen en kunnen we niets meer fout doen. Het betekend alleen natuurlijk niet dat je dan maar kunt doen wat je wilt. Zou wel makkelijk zijn toch? "We zijn vergeven door het bloed van Jezus, dus nu kan ik die nare man wel een kopje kleiner maken. Ik zal niet schuldig zijn in de ogen van God". Zo werkt het niet. We zijn en blijven verantwoordelijk voor onze eigen daden. Dat geeft Judas ook aan, dat er in het verleden ook mensen geweest zijn die hetzelfde gedaan hebben en door God gestraft zijn. Als voorbeeld noemt hij o.a. Sodom en Gomorra. Volledig losgeslagen steden die door God vernietigd zijn, nadat men weigerde zich te bekeren.

En waar moet je dan voor oppassen? Kunnen we onze voorgangers niet meer geloven dan?
Tegenwoordig heeft iedereen toegang tot een Bijbel. Studies zijn er voor het oprapen en als je mede-gelovigen vraagt, zijn ze altijd bereid om samen met je de Bijbel te lezen. Gezond verstand is ook een verdedigingslijn tegen dwaalleer. Het belangrijkste is dat Christus voorop moet staan als Leider en Heer. Dat de Zoon van God als mens op aarde is gekomen. Gestorven voor onze zonden en na drie dagen weer opgestaan.

Judas geeft ook enkele voorbeelden van mannen die deden wat ze zelf wilden. Gedreven door hebzucht, jaloezie, macht, trots en egoïsme. Hun lot was geen plezierig lot.

In vers 9 geeft hij aan hoe het eigenlijk zou moeten, en hoe ongelooflijk moeilijk dat is. De engel Michaël veroordeelde of beledigde de duivel niet. Hij zei alleen:"De Here zal je straffen" en liet het daarbij.

Als ik in mijn eigen woorden dit boek zou moeten samenvatten, dan kom ik denk ik hierop uit.

Wij zijn als gelovigen het aan onszelf verplicht om ons te verdiepen in het evangelie. We hoeven geen voorganger of leraar te worden, maar het is aan te raden om te weten wat je gelooft. Het moet niet alleen bij lezen en geloven blijven, we moeten het ook uitleven. We moeten in denken én in doen Christus evenaren. We moeten oppassen voor mensen die proberen de eenheid van het Lichaam van Christus te vernietigen en zo verdeeldheid willen brengen. We moeten ons vasthouden aan de beloften van God. Hij heeft bewezen dat alleen Hij vertrouwd kan worden. Zijn woord is ons leven.