Raken we niet allemaal een keertje de weg kwijt?
We kennen allemaal het gevoel dat we soms op een dood spoor zitten. Niets lukt meer, alles zit tegen, de wereld is tegen ons en hoe goed we ons best ook doen, niets lukt. We hebben dan vaak al een geruime tijd in een bepaald patroon geleefd wat op dat moment 'goed' voor ons was. Toch komt voor iedereen het moment dat er iets gaat veranderen. Bij sommigen gebeurt dat geleidelijk, bij anderen redelijk plotseling. Hoe het ook gebeurt, het voelt altijd alsof je wortels ontwricht worden. En soms is het langzaam weggerukt worden pijnlijker als het snel ontwortelen.
Eenmaal de vaste grond kwijt zijn we als kleine kinderen die hun ouders kwijt zijn. We kijken verdwaasd rond, lopen doelloos naar plekken waarvan we niet weten wat we er moeten doen. Aangeven dat je hulp nodig hebt doe je niet, want dan laat je zien dat je 'zwak' bent, en dat kan niet in deze maatschappij.
Waarom je ook het gevoel hebt 'ontwortelt' te zijn, weet dat je altijd ergens terecht kunt. Al voordat Hij de wereld maakte, heeft God ons uitgekozen, wij die één met Christus zijn. (Efez. 1:4).
God had voordat Hij de wereld maakte al een plan voor jou. Je kunt altijd bij de Vader terecht. Altijd? Ja, altijd! Gods Zoon heeft zijn leven en zijn bloed gegeven om ons van de zonde te verlossen. Alles wat wij hebben misdaan, is ons daardoor vergeven. Wat een rijke genade! (Efez. 1:7)
Aanzien kun je in de ogen van God niet verdienen, genade kun je niet verdienen. God geeft je dat.
Maar ieder van ons heeft genade gekregen, naar de mate waarin Christus die gegeven heeft. (Efez. 4:7)
Hoe ontworteld je ook bent, weet dat je thuishoort bij het lichaam van Christus. Je kunt altijd bij Hem terecht. Volg het voorbeeld van Jezus, luister naar de woorden van God en stel je dienstbaar op.
Wij zullen dan niet langer als kinderen zijn, die zomaar van gedachten veranderen. Wij laten ons dan ook niet meer door van alles beïnvloeden. Ook niet door de verkeerde leer van slimme mensen die ons op een dwaalspoor willen brengen. Nee, dan zullen wij vol liefde de waarheid volgen en alleen doen wat waar is en zo steeds meer één worden met Christus, die het hoofd is van het lichaam, de Gemeente. Door Hem wordt het lichaam prachtig samengevoegd, elk deel helpt de andere delen naar vermogen, zodat het hele lichaam gezond groeit en vol liefde is. (Efez. 4:14-16)
Een heerlijk zeker gevoel om altijd ergens op terug te kunnen vallen.
Zo is het Harry!
BeantwoordenVerwijderenDe brieven van Paulus wel eens aandachtig gelezen? God is lang niet zo vergevingsgezind volgens hem.
BeantwoordenVerwijderenIk heb de brieven van Paulus inderdaad gelezen. En als ik denk waar Paulus vandaan komt, dan denk ik dat juist Paulus moet weten hoe vergevingsgezind God is.
VerwijderenIk proef het nochtans niet uit zijn woorden.
BeantwoordenVerwijderenLees dan Handelingen 9 nog even door. Als je leest dan hij in Handelingen 8 nog zijn goedkeuring geeft aan het doden van een gelovige, en in Handelingen 9 hij door de Heer zelf geroepen wordt...en vervolgens het evangelie gaat verkondigen, dan kun je niet anders dan concluderen dat hij geweten heeft wat zijn toekomst was geweest als hij niet tot bekering was gekomen.
VerwijderenGod vergeeft. Geen twijfel over mogelijk. Er wordt alleen wel een aktie van die persoon verwacht. En ja, ook Paulus (Saulus) moest wat voor zijn vergeving doen. Zo moeten we allemaal een aktie doen om vergeven te worden, al is het maar om het te vragen aan God.
Dank je wel Harry, voor je mooie Bijbelse woorden.
BeantwoordenVerwijderen