vrijdag 25 december 2015

Een maatschappij van egoïsme?


In tegenstelling tot wat wij mensen denken, zijn wij hier niet op de wereld voor onszelf. Wij leven dit leven niet voor onszelf. Het zal dus niet gaan werken als je een leven van egoïsme leeft. Laten we maar eens wat dingetjes op een rijtje zetten.

Laten we de doorgaans 'hoogtepunten' uit een gemiddeld leven nemen.
We beginnen bij de geboorte. Voordat er ook maar van een zwangerschap gesproken kan worden, heb je al iemand nodig. Twee volwassenen voor de 'normale' manier of een heel team van artsen voor de kunstmatige variant. (waar overigens toch ook nog steeds een man aan te pas moet komen). Tijdens de geboorte zijn er meestal ook meerdere mensen aanwezig op wie jou leven dus invloed heeft. Dan al hebben je acties gevolgen voor anderen. Dat zijn dan acties waar je weinig aan kunt doen, en toch beïnvloed dat al andere levens. Vanaf het moment dat je navelstreng los geknipt is ben je niet meer alleen en heeft alles wat je doet (of juist niet doet) gevolgen. Gevolgen voor jezelf, maar zeker ook gevolgen voor anderen.

Verjaardagen, geliefd en gehaat. Feit is dat al vroeg in je leven vriendjes en/of vriendinnetjes zich afvragen waarom juist zij niet uitgenodigd zijn op jou feestje. Dat je zelf kadootjes krijgt is mooi, maar de gevolgen van dingen die jij doet werken langer door als het blije gevoel van een kadootje.

Verliefd worden, doe je ook niet alleen. Tenminste....als het goed is. Liefde tussen twee mensen gaat ook verder dan alleen die twee mensen, of je dat nu wilt of niet. En dat kan ook positief zijn als de liefde ervan af straalt bijvoorbeeld.

Denk maar eens na wat je op een dag doet en hoe dat het leven van een ander (kan) beïnvloeden. Of zou jij iets kunnen doen als een ander zijn ding niet had gedaan? Dit leven hangt aan elkaar van acties die anderen en jijzelf doen. Als iemand zijn ding niet doet heeft dat invloed op een ander. Alles is verweven met elkaar. Ik daag je uit om hier eens over na te denken. Je mag ook in de opmerkingen onder dit bericht jou idee zetten, of een actie als jij je afvraagt wat voor invloed dat op een ander of op jou heeft.

Leer vooral eens verder te kijken dan je eigen omgeving. Je gaat zien dat mensen niet zonder een ander kunnen en je altijd van invloed bent op een ander, wel of niet zo bedoeld.



Een steen in het water gooien heeft direkt effect op de plaats waar hij in het water komt. De steen merkt het al niet meer, maar daar waar hij de impact heeft gehad gaat zijn invloed steeds verder en verder, zonder dat de steen het weet. Al naar gelang hoe groot de golven zijn is de invloed sterker en reikt het verder.

Welke invloed heb jij in je omgeving (gehad) denk je?




zondag 6 december 2015

Luisteren

Vandaag een getuigenis mogen geven over "Tijd om te luisteren".

Een belangrijk onderwerp, luisteren. Doen we dat eigenlijk nog wel eens? En zeker als we het over het geloof hebben, luisteren we dan nog wel? Luisteren we nog naar anderen of weten we alles zelf al? Luisteren we zelfs wel naar God als die ons wat duidelijk wil maken?

Neem nu het gebed eens. Hoe ziet een standaard gebed er tegenwoordig uit? Het begint misschien met danken, daarna vragen we dingen, en dan vragen we nog wat meer, en we sluiten af met de hoop dat we snel krijgen wat we gevraagd hebben. Luisteren zit niet meer bij het gebed in. We houden een monoloog en hopen dat we gelijk antwoord krijgen. Probeer eens een gesprek, wie weet geeft dat meer voldoening?

Ook horen wij te luisteren van God tegen ons zegt, of ons laat weten. Het is niet altijd eenvoudig om een gegeven opdracht uit te voeren. Geloof me, ik weet daarvan. Je mag me ook geloven als ik zeg dat het uiteindelijke resultaat meer voldoening geeft, dan de problemen narigheid hebben gebracht. Het positieve overheerst dus altijd. Je mag er dan ook gewoon voor gaan, en af en toe die tegenslagen incasseren. De belofte die God aan je gedaan heeft zal Hij altijd nakomen.

Mozes moest ook luisteren naar wat God hem vertelde. En Mozes was ook gewoon mens, hij verzon allerlei excuses om maar niet te hoeven gehoorzamen. Uiteindelijk ging hij toch. Ook wij proberen om met menselijke argumenten sommige dingen maar niet te doen. Toch worden we geacht een opdracht die we van God krijgen uit te voeren. God zal ervoor zorgen dat wij toegerust worden voor de opdracht die Hij ons geeft. Vertrouw daarop en geloof in de uitkomst die Hij je verteld.

Veel succes de komende periode en vergeet vooral niet te luisteren.....








woensdag 25 november 2015

Droge woestijnen


Woestijnen. We kennen allemaal de dorre tijden in ons leven. Een woestijn. Geen water te zien, geen boom te bekennen. Alleen maar zand, heel veel zand. Je hebt geen richtingsgevoel meer. Rondjes lopen....dorst.....wanhoop.

Hoe bestaat het dat in deze dode omgeving waar je denkt dat leven niet mogelijk is, je ineens wat over de grond ziet schieten? Spinnen, salamander-achtigen, slangen. Ook in een woestijn is leven. Ook in je dorre tijden is er hoop. Soms laat je jezelf verleiden door een fata morgana na te jagen en dan is de teleurstelling extra groot als je erachter komt dat het niet echt is. En tóch is er leven in de woestijn.....

Laat je leiden door de hoop van het Levende Water, door Jezus Christus. Hij zorgt voor je in tijden dat je door een woestijn moet trekken. Ook ik heb mijn woestijn achter mij gelaten. Met hulp van Jezus. Op de momenten dat je denkt niet meer verder te kunnen is Hij er om je hand vast te pakken en je overeind helpt. Nooit zal Hij je vertrouwen beschamen.





Verheugt u mensen op de komst van uw Redder, Jezus Christus en laat u tot die tijd leiden door het Woord van God. U zal worden als een boom aan de oever van een rivier. Sterke wortels en veel takken met een groot bladerdak. U zal sterk staan en als steun voor anderen dienen, hen schaduw geven als zij zich in hun woestijn bevinden. Wees blij! Door het doorkruisen van uw eigen woestijn kunt u nu anderen helpen die dreigen te vallen. Dankbaar zullen zij uw hulp aanvaarden. 

Ga met God en u zal het eind van de woestijn bereiken.


zondag 15 november 2015

Donkere wolken


In het licht van de afgelopen gebeurtenissen in combinatie met situaties in ons persoonlijke leven en dat van anderen, komen deze liederen en teksten mooi uit denk ik:

Lied 329 vers 3 en 4:

Geest des Heren, woon in mij, dat ik altijd tactvol zij,
dat ik afga op mijn doel met respect voor elks gevoel
en met liefde en vriendelijkheid, zielen tot mijn Meester leid.

Geest des Heren woon in mij, dat ik waarlijk heilig zij,
breek het kwade in mij af, oogst het graan verbrand het kaf
en met alles wat ik doe, leef ik naar Gods volheid toe.

Om het licht uit te dragen in deze donkere wereld hebben we hulp nodig. Hoe meer lichtjes er branden hoe verder het donker verdreven wordt. Laten we het echter wel met respect doen. Kwaad met kwaad vergelden helpt immers niets.


Lied 235

Ik zal niet vrezen als er donk're wolken dreigen
God is mijn Vader en Zijn oog waakt over mij
Hij kent mijn zwakheid en beschermt mij in gevaren
Ik heb de zekerheid, 'k ben in Zijn hand

Al weet ik mijn toekomst niet, ik mag op Hem vertrouwen
en stap voor stap vol zorg en liefde leidt Hij mij
in vast vertrouwen volg ik waar Zijn hand mij heen leid,
Is het donker om mij heen, 'k ben in Zijn hand

In het verleden heeft de Heer Zijn trouw bewezen
Als ik Zijn wil deed baande Hij de weg voor mij
En als mijn hart eenswillend met Gods wil zal wezen
dan weet ik altijd weer, 'k ben in Zijn hand

Wetend dat God altijd bij je is geeft je de zekerheid dat niets je kan deren. Natuurlijk kunnen mensen je pijn doen, je buitensluiten of wat een mens ook kan verzinnen. Uiteindelijk weet je dat de beloning klaar ligt aan de voet van Gods troon. De God van Abraham, Isaac en Jacob is een trouw en eeuwig God. Zijn wil verandert niet. Hij wil liefde voor iedereen, daarom geeft God zoveel genade. Als we Zijn wil doen dan zijn we zeker van onze toekomst, een toekomst in Gods huis. We mogen dan thuiskomen. Tijdens dit leven zullen we regelmatig regenbuien moeten doorstaan, door plassen fietsen tegen de wind in, onweer weerstaan voordat we ons droge warme thuis bereikt hebben. Vertrouw erop dat je dat eindpunt bereikt als je op de juiste weg blijft fietsen. God zal je hierbij ook helpen. Laat andere mensen ook delen in je leven, hierdoor kun je af en toe eens uit de wind fietsen als je voor elkaar gaat rijden. Op die manier wordt de rit iets dragelijker en kun je af en toe even uit de wind fietsen.

Vraag niet alleen naar iemand die met je mee wil fietsen, maar wees ook iemand die met een ander mee fietst.








donderdag 12 november 2015

Het soldaatje

Het soldaatje

Strijdend voor vrijheid, strijdend voor gerechtigheid. Bereid offers te brengen zodat anderen kunnen blijven genieten van datgene wat ze gewent zijn. Het soldaatje traint veel om zichzelf ervan te overtuigen dat hij de taak die hij te doen heeft ook uit kan voeren. Hij brengt offers in fysieke inspanning, in tijd die hij niet bij familie en vrienden kan zijn, in afzondering voor studie. Hij is trots als er weer een missie geslaagd is en de mensen weer of nog steeds in vrede en vrijheid kunnen leven.
Maar wacht? Wat doen we met die vrijheid? Wat doen we met onze welvaart?

De vrijheid die er is, bevochten door anderen, beschermen we zo goed dat niemand anders daarin mag delen. De mentaliteit 'wat van mij is is van mij, en van niemand anders'. Want je weet maar nooit wat die ander gaat doen. We sturen militairen naar het buitenland omdat het daar toch wel erg is allemaal. Mensen die hun mening zeggen worden bedreigd, economisch is het ook al niet eerlijk verdeeld. Daardoor vluchten mensen naar andere landen waar het wél goed geregeld is....

Naar Nederland bijvoorbeeld. Waar je, als je wat zegt, stenen door je ruit krijgt. Waar je mening net zo min gewaardeerd wordt als de roep om hulp als zelfs de voedselbanken geen voedsel meer voor je hebben. Waar men steeds meer angst krijgt om ziek te worden omdat men het gewoon niet meer kan betalen. Ziek worden betekend blut raken. En als je blut bent dan heb je niet alleen een probleem, je bent het ook. En problemen hebben we niet in Nederland, dus wordt je doodgezwegen. Is dat wat welvaart doet? Is dat het waard om voor te vechten?....

De geschiedenis gaat zich herhalen...
De vraag is alleen hoe ver we het laten komen. Wordt het zoiets als het Oost-Londen van midden 1800? Armoede, mensen die op straat leven, honger.....In die tijd stond een ander soort soldaat op. Vechtend voor een beter leven van al die arme mensen op straat. En hoe welkom is een kopje soep soms al niet? Hoe lekker kan een warm kopje soep zijn als je dagen lang buiten slaapt en leeft. Hoe goed voelt het als er iemand naar je omkijkt? Hartverwarmend als je merkt dat je niet alleen staat. Ook dat zijn soldaten met een missie.

Het uitdelen van soep en zeep zal denk ik weer vaker voor gaan komen. Gewoon omdat onze maatschappij lijkt af te glijden naar een nieuwe crisis. Het de andere kant op kijken zal op den duur niet meer kunnen. Laat mij dan maar soup (soep) en soap (zeep) uitdelen. Laat mij dan maar soldaat zijn in de volle overtuiging dat de mens van binnen goed is. Dat de mens geliefd is bij God. En als God de mens liefheeft, waarom zou ik dat dan niet doen?

Laten we allemaal goed om ons heen kijken en oog hebben voor mensen die hulp nodig hebben. Durf er ook naar te vragen. Voorkom dat vrienden of bekenden te laat aan de bel trekken. Praat met ze onder het genot van een lekkere warme kom soep.

Strijdend voor vrijheid, strijdend voor gerechtigheid, strijdend voor het evangelie. Het soldaatje aanvaard met passie zijn missie, jullie ook?



Psalm 57:2-3

Wees mij nabij, o God,
en geef mij uw genade,
mijn ziel vindt alleen maar bescherming bij U.
Ik schuil in de schaduw van uw vleugels,
tot het gevaar is geweken.
Ik roep tot God, de Allerhoogste,
die mij bevrijden zal.









zondag 4 oktober 2015

Ik stel mijzelf in dienst van.....


"Ik geef mezelf geheel aan Jezus in gedachten, woord en daad; al mijn krachten en talenten in Zijn dienst van vroeg tot laat."

Dit zijn de eerste regels van lied 396 van het Leger des Heils. Hoe makkelijk zingen we soms niet de teksten van liederen zonder erbij stil te staan wát we eigenlijk zingen. Want wat staat er eigenlijk in deze twee regels? Kijk maar eens goed en denk er even over na, ik kom er straks op terug.



Wat mij eigenlijk het meeste aansprak in dit lied was het tweede couplet.
"Met mijn handen wil 'k Hem dienen; 'k zet mijn voeten op Zijn weg en mijn ogen op Hem richtend, prijst mij mond Hem door wat 'k zeg."
Het met de mond zeggen dat we bij Jezus horen lukt soms nog wel, en het prijzen ook wel, al is het maar alleen op zondagmorgen in de kerk. Maar het met handen dienen....hoe ziet dat er dan uit? Is dat ook op de zondag helpen bij de dienst? Of is het meer dan dat? Is het misschien door de week als je mensen tegenkomt die hulp vragen om er voor ze te zijn? Om mensen die niets of niemand anders hebben, om daar aandacht aan te besteden? Durven we dat? Of zijn we al zo beïnvloed door de maatschappij dat we argwanend kijken naar iedereen die zijn hand ophoud en vraagt of je een euro kunt missen? Zijn wij zo bedwelmd door de media dat elk mens die van buiten komt slechte bedoelingen heeft? Is niemand meer te vertrouwen dan alleen de mensen uit je eigen straatje? Of zelfs die niet meer?

Wij mensen zijn snel met vergeten maar vooral snel met oordelen. En dat oordelen doen we dan meestal op onvolledige informatie. Nieuwsgaring is tegenwoordig gericht op het vinden en verspreiden van slecht nieuws. Van alle dingen hoor je meestal alleen de negatieve kant. Het positieve nieuws is minder belangrijk. Het lijkt wel of wij als maatschappij een bepaalde mate van onvrede moeten hebben om in de hand gehouden te worden. Worden wij mensen te vrij met het uitvoeren van andere zaken als wij niet zo in beslag genomen zouden worden met al het negatieve uit de wereld? Als we eens gingen geloven dat er ook goede mensen zijn, mensen die goede dingen doen. Dat er zelfs wonderen gebeuren, ook nu in deze wereld ! Wat als we daar meer aandacht aan zouden geven? Hoe denken we dan over andere mensen? Als er geen negatieve dingen over anderen verteld zouden worden? Waarom zou je zelf dan negatief over een ander denken? We kunnen dus concluderen dat we allemaal 'slaaf' zijn van de media en dan vooral van de mensen die beslissen over welk nieuws ze naar buiten willen brengen. Nu is dat niets nieuws en weten we het allemaal ook wel, maar we zijn te mak om er iets van te zeggen. Totdat het over geloofskwesties gaat. Dan springen we gelijk op om (misschien ook wel de vooringenomen ideeën van mediamagnaten) ons te verdedigen. Want we mogen toch immers zelf bepalen wat we geloven?

Wanneer gaan we weer voor onszelf denken? Wanneer laten we het gezonde verstand weer eens aan het werk? Het is wel makkelijk om alles voorgekauwd te krijgen, maar zelf nadenken levert vaak meer op.

Even terug naar het begin. "Ik geef mezelf geheel aan Jezus".  Met alles wat je hebt jezelf aan Jezus geven. Over Hem praten, je geloof in Hem handen en voeten geven. En natuurlijk gaat dat niet zo makkelijk als ik het nu zeg. Zijn we niet vaak blind en kreupel als het om het geloof gaat? Horen we niet vaak wel iets en zeggen we dat maar na omdat we denken dat het zo hoort? Wordt het niet eens tijd om iets meer te doen dan alleen te luisteren met de ogen dicht? Wordt het niet eens tijd om te kijken wie wat zegt en erover na te denken of we ook iets kunnen met wat er gezegd wordt? Immer heeft Jezus de blinden niet laten zien en de kreupelen weer laten lopen?

"Woord en daad, al mijn talenten in Zijn dienst van vroeg tot laat." Dus niet alleen praten (woord) maar ook doen (daad). En niet iedereen is gemaakt om hetzelfde te doen als een ander. Ieder heeft zijn eigen talenten die hij/zij kan benutten om deze wereld een betere plek te maken. Niet iedereen is gemaakt om voor een volle (of bijna lege) zaal te spreken. Niet iedereen is gemaakt om muziek te maken. Niet iedereen is gemaakt om ergens op de wereld andere mensen te helpen. En toch kunnen we met ons allen al die taken wel volbrengen. Ieder op zijn manier, met gebruik van zijn talenten.

Laten we dus eens iets meer naar elkaar omkijken. Iets meer naar elkaar luisteren en iets minder van elkaar eisen of verwachten.

"Door liefde sterk bewogen, verbolgen om al 't kwaad,
volharden wij in smeken tot God, die onrecht haat:
Hoe lang nog duurt het lijden, hoe lang houd men zich doof,
hoe lang breekt eigenliefde de kracht van het geloof?"
(Liederen en gebeden uit Iona en Glasgow 16)



Met dank aan de liederen en strijdzangen van het Leger des Heils




zaterdag 12 september 2015

Van nature weten wij het

De titel zegt het al: "Van nature weet wij het".
Maar wát weten wij dan al? Wát krijgen wij van nature al mee dat zo belangrijk is dat het in ons lichaam ingeplant is? Iets wat niet echt groeit, maar gewoon aanwezig is?

Het geweten.
Inderdaad, we hebben allemaal een geweten. Zonder dat iemand je het vertelt weet je het als je iets doet wat niet zo netjes is zogezegd.  Op onze levensreis komen we allemaal in situaties waarin we voor onszelf de keus moeten maken of we 'ons geweten' volgen of niet.
Tijdens ons leven krijgen we heel veel verhalen te horen. Heel veel verschillende 'waarheden'. Immers, wat voor de één waar is hoeft voor de ander niet zo te zijn. Door al deze verhalen worden wij beïnvloed. Op den duur vermengd alles zich met elkaar. Dan is het wel van belang dat we elke dag met ons geweten bezig zijn.

Job, een man die volgens zijn geloof, geweten en opvoeding leefde. Een rijk man. Welvarend en zeer bekend. Totdat hij alles kwijtraakt. Maar ook dan blijft hij trouw aan wat hij weet en kent. In Job 12 zegt hij ware zaken. Zaken die ook nu (nog) weer van toepassing zijn. Zien we dit nu immers ook niet gebeuren?

5 Zij die in welvaart leven, maken degenen belachelijk die maar net het hoofd boven water kunnen houden. 6 De tenten van de rovers worden met rust gelaten en zij die God uitdagen, menen Hem de wet te kunnen voorschrijven.

Zeker in deze tijden van economische crisis kom je dit vaak tegen. Als je geen geld meer hebt is het immers je eigen schuld? Om over de mensen die God uitdagen nog maar niet te spreken. Deze maatschappij is hard bezig om alle waarden van de huidige wereld aan een nieuwe standaard aan te passen. Een standaard die bij verdoemenis past. Wij mensen weten echt niet alles, al zijn we zeker niet dom. Maar laten we eens iets minder naar ons zelf kijken en wat meer om ons heen. Wat verteld de wereld ons?

Vraag het maar aan de dieren, zij zullen het jullie wel uitleggen, vraag het de vogels, zij zullen het jullie vertellen, of laat de aarde het vertellen of de vissen uit de zee. Zij allen erkennen dat de Here alles zo heeft gemaakt. Want het leven van elk levend wezen is in de hand van God, ook de adem van iedere sterveling.
(job 12:7-10)

Als generatie van wetenschappers, van ongekend hoge intellect, moeten wij toch kunnen zien wat de aarde en alles wat er leeft ons verteld? Ons geweten geeft ook al aan dat wij bepaalde dingen niet mogen doen. Waarom? Waarom krijgen wij van begin af aan een raar gevoel als je voor het eerst eraan denkt om een snoepje uit de winkel te pakken zonder te betalen? Waarom voel je je ongemakkelijk als je iets zegt wat niet waar is?

Loop niet alleen die levensloop, kijk niet naar beneden als je op weg bent maar kijk om je heen. Onderzoek je omgeving, kijk nieuwsgierig in het rond en ontdek waar je wortels liggen. Als je kijkt waar je heen gaat zul je ontdekken waar je vandaan komt.







zondag 9 augustus 2015

De reis


Vandaag weer een mooie eredienst gehad. Het onderwerp was "de reis". De levensreis die we allemaal maken van de wieg tot het graf zeg maar.

Een vergelijking die bij mij naar boven kwam drijven heeft te maken met mijn verleden bij defensie. Als je dan een bepaalde route moest lopen, dan zat er ook wel eens een 'doorsteek' bij. Dit betekend eigenlijk niet meer dan met een zo recht mogelijke lijn naar een doel lopen. Dus dwars door het bos, door sloten, prikkelstruiken of wat voor obstakel dan ook. Niets mag of kan je van de route afhouden. De kleinste afwijking kan zorgen voor een groot verschil met waar je uitkomt. In het ergste geval scheelt dat kilometers.

Is zo het leven ook niet? We beginnen op een punt en we horen op een ander punt te eindigen. Het smalle pad wat we daarbij volgen kan vol staan met doorns, distels, heuvels, kuilen en noem maar op wat je tegen kunt komen onderweg. De kunst is om je dan niet af te laten leiden en ondanks alles je weg te vervolgen. Ook al levert dat een verzwikte enkel op. Of diepe schrammen en schaafwonden van de dorens. Misschien moet je zelfs wel heel hoog over een obstakel heen springen, terwijl eromheen lopen misschien veel makkelijker is. Toch wordt er dan gevraagd om door te lopen en niet af te dwalen. Hou het doel voor ogen en wijk niet af !






vrijdag 31 juli 2015

Goedgelovig

Geloven......we doen het allemaal. En allemaal anders. Al zullen sommigen zeggen dat ze nergens in geloven, maar geloof jij dat echt?

Mensen geloven dat andere mensen met overleden mensen kunnen praten, ik denk hierbij aan iemand als Derik Ogilvie. Hij is natuurlijk wel heel bijzonder want hij kan ook met babies fluisteren. Maar waar zitten die overleden mensen dan? Geloven deze mensen die Ogilvie aanhangen ook in een hemel? En een hemel bestaat niet zonder hel. Er is immers ook geen zwart zonder wit. Als ze inderdaad in een hemel geloven, dan komen er toch weer een heleboel andere vragen bij mij op. Wees gerust, ik zal ze niet gaan noemen, daar kunnen jullie zelf ook wel opkomen denk ik.

En mensen die nergens in geloven? Bestaat er echt zoiets als 'nergens in geloven'? Dat geloof ik niet. Iedereen heeft wel iets. Al is het maar in hunzelf. Waarom zou dat zijn? Waarom 'moeten' mensen ergens in geloven? En waarom kunnen mensen wél geloven dat een mens met doden kan praten, maar waarom kunnen ze niet in een God geloven?

En mensen die in de mens geloven? In de eigen kracht? Mediterend door het leven om in 'zen' met het heelal te komen. Om energie op te slurpen en daarmee de dagen weer door te komen.

Of de mensen die van alles een beetje geloven. Die zijn denk ik in de meerderheid.
Mediterende humanisten die op zondagavond na de kerk naar Derek Ogilvie gaan kijken en hopen dat ze iets bekends horen.




zondag 21 juni 2015

Vechten.....

Christenen, keren hun andere wang toe. Ze vechten niet terug en zijn makkelijke prooien.

Is dat zo? Mogen christenen niet terug vechten? Ja, het belangrijkste is Gods liefde voor de mens. En wij horen dat inderdaad in ons eigen leven ook uit te dragen en op die manier als voorbeeld te dienen. Maar toch......mogen wij nooit iets terug doen? Ons nooit goed verdedigen?

Zeker in het oude testament staan genoeg verhalen die het tegendeel bewijzen, en ja ik weet het, toen hadden we Jezus nog niet. Maar in het nieuwe testament dan? Bleven de christenen daar alleen maar toekijken? Keek Jezus alleen maar toe? Als het moment daar is, als de maat vol is, dan lezen we ook in het nieuwe testament dat zelfs Jezus niet meer de andere wang toekeert, maar ervoor zorgt dat misstanden rechtgezet worden. Je kunt immers bijvoorbeeld niet voor de minder bedeelden opkomen zonder de rijken voor het hoofd te stoten. Het is onmogelijk iedereen te plezieren. Waarom dat dan toch proberen?

Vandaag weer een mooi lied gezongen uit de bundel van het Leger des Heils.

Lied 434

Vreugd vreugd vreugd; er is vreugd in het Leger des Heren!
Vreugd vreugd vreugd; er is vreugd in het Leger des Heils!
Zing de Heer, breng Hem eer, loof de Schepper van 't heelal!
Roer de trom, laat alom klinken 't blij trompetgeschal!
Laat muziek zich paren aan 't jubellied,
dat de Vredekoning de hulde biedt
voor 't heil dat Gods kind in Hem geniet
ja, breng de Heiland eer!

Vreugd vreugd vreugd; er is vreugd in het Leger des Heren!
Vreugd vreugd vreugd; er is vreugd in het Leger des Heils!
Wij gaan uit, wij gaan uit volgens de opdracht in Gods Woord;
steeds vooruit, steeds vooruit gaat ons Leger, ja steeds voort!
Laten lied en leven getuigen bij de Heer,
die maakt van zonde vrij!
Ons dit bewust, bezingen wij Zijn lof,
Zijn reddingskracht


Heerlijk strijdvaardig. Vol van vreugde. Vechten voor vrede, vechten voor rechtvaardigheid, en niet aan de zijkant toekijken. Ga erop uit ! Sta op en ga ervoor! Wees ook een soldaat in het Leger van de Heer. Wees geen politicus, die alleen maar aan de zijkant mooie verhalen staat te vertellen. Trek je kisten aan, stap in de modder en ga ervoor!



HELP !!

Aanstaande zaterdag 27 juni is er weer de jaarlijkse Struggle4Bibles walk. Ook dit jaar doe ik weer mee. Samen met mijn oudste dochter Lisa gaan we de uitdaging aan. Dit jaar dus samen op pad. Een voorrecht om dat te mogen doen en op die manier te voorzien in bijbels voor het Midden-Oosten. Die mensen hebben hun leven ervoor over om meer over het evangelie te horen, dan kunnen wij toch wel een paar kilometer zweten om ze te geven waar ze zo naar uitkijken.

Tot nu toe loopt het nog niet storm met de sponsoring. Ik wil hierbij dan ook oproepen om dit bericht naar iedereen door te sturen die je kent, aan al je vrienden en kennissen door te sturen en aan te geven dat het al bijna weer zover is!




Hieronder zal ik de linken geven waar je terecht kunt om mij of mijn dochter te sponsoren. Laten we er samen alsnog een heel mooi bedrag van maken. Per € 6,- kan één persoon een bijbel mét uitleg en opleiding krijgen.

Help jij dit jaar ook (weer) mee?

Om Lisa te sponsoren: Profiel Lisa Struggle4bibles

Om mij te sponsoren:  Profiel Harry Struggle4bibles

Help mee !!!

Bedankt alvast voor iedereen die meehelpt.



zondag 31 mei 2015

Vissen naar eenheid

Zondag van de Drie-eenheid.

De zondag na Pinksteren staat in het teken van de Drie-eenheid. Niet zo heel vreemd als je net de verhalen gehoord hebt over Jezus, die Zijn discipelen de laatste instructies meegeeft voor als Hij  straks niet meer onder de mensen zal zijn. Jezus gaat terug naar Zijn Vader, naar God. Maar Hij zal de mens niet alleen achter laten. Hij laat de Heilige Geest achter om hen te helpen. Een duidelijker omschrijving van de Drie is er bijna niet. Zoals met zoveel dingen heb je ook hier een teken voor.




Vandaag zat ik hier eens naar te kijken. En ik geloof, maar ik geloof niet in toeval. We kennen nog een (tegenwoordig) heel bekend christelijk symbool. En ik bedoel dan niet het kruis. Ik heb het over de Ichtus. 



In het oud-Grieks geschreven is het:  ἰχθύς. Het woord bestaat uit vijf tekens. 
Het eerste teken betekend : Jezus
Het tweede teken betekend : Christus
Het derde teken betekend : Gods
Het vierde teken betekend : Zoon
Het vijfde teken betekend : redder.

Achter elkaar geschreven krijg je de zin: Jezus Christus, Gods Zoon (en) redder. Dat wisten we misschien al. Pak nu het ichtus symbool, teken dat drie keer en zet het aan elkaar.



Het teken van Drie-eenheid, een teken van on-eindigheid is geboren. Je hebt nu dus drie vissen in één symbool. We weten nog dat Jezus met drie vissen en vijf broden heel veel mensen te eten gaf en er zelfs nog manden overbleven. 

Het Ichtus teken is ontstaan omdat in de vroege jaren christenen onderdrukt en vervolgd werden. Ze moesten in het geheim opereren en verzonnen velerlei inventieve symbolen en tekens. Dat lijkt lang geleden, maar het lijkt er steeds meer op dat die tijd terug aan het komen is. "De geschiedenis herhaalt zich" horen we vaak. En inderdaad, dat gaat gebeuren. Helaas (of gelukkig) leren we niet van het verleden. Alles is al eens gebeurt en toch voorkomen we de nare gebeurtenissen niet. In de tijd van Jezus werden christenen onderdrukt en zwaar vervolgd. Denk ook maar aan de tijden van de Romeinen en hun "spelen" in de arena's. Heeft dat ertoe geleid dat het christendom verdween? Nee, integendeel, het werd juist sterker. En kijk eens verder in de geschiedenis. Volken die onderdrukt werden, gewoontes die verboden werden, heeft dat ertoe geleid dat de volken of gebruiken verdwenen? Meestal juist niet en werd het sterker. 

Dat neem ik mee als ik naar de wereld van vandaag kijk. Christenen worden steeds meer onderdrukt weer. Steeds harder hoor je geluiden tegen de christelijke feestdagen. Biddende christenen worden raar aangekeken terwijl mensen knielend op een matje een steeds gewoner beeld worden. Als ik dan kijk naar de geschiedenis, dan geeft dat mij juist hoop. Datgene wat je probeert te onderdrukken komt er juist steeds sterker uit en overwint. Net als in het verzet zullen steeds meer soldaten toetreden tot het leger van God. Niet om met het zwaard of geweer te strijden, maar met Het Woord. Het Woord overwint. Het Woord kan immers vlees worden? Draag het Woord mee, en draag het uit en het zal zich als een lopend vuurtje verspreiden. Het Woord brengt immers licht in de duisternis. En de duisternis die op dit moment over de wereld valt zal het licht niet kunnen overheersen.

Laat ons dit visje koesteren en kom ook bij het leger van de Heer.




zondag 3 mei 2015

Over zout, bederf en behoud

Vandaag ging de dienst over de Bergrede die Jezus gaf. Hij leerde Zijn volgelingen dat de aardse zaken niet van belang waren. Kijk maar eens wat Hij zei in Mattheüs 5:3-16.



Samengevat komt het hierop neer dat alles wat je aangedaan wordt vanwege je geloof in Jezus Christus je alleen maar dichter bij God brengt. Dat het helpt om zuiver tot de Vader te komen. Klinkt wel cru eigenlijk. Hoe meer narigheid je meemaakt, hoe dichter je bij verlossing komt. Als je dat mensen zo verteld dan vinden ze dat raar. Hoe kan een God nu van je verwachten dat je veel moet lijden voordat je bij Hem kunt komen? Een God kan toch alles? Dan kan Hij er ook voor zorgen dat je al die narigheid niet mee hoeft te maken. Dat klopt, dat kan Hij doen. Maar dan even mijn vraag aan jullie: wanneer voel jij je het meest verbonden met andere mensen? Als alles goed gaat? Of trek je meer naar andere mensen, of naar je ouders, als je juist veel tegenslag hebt? Wij mensen roepen uit naar God als het moeilijk gaat, niet als alles op rolletjes loopt. Zeggen we dat namelijk niet bij rampen? "Waarom laat God dit toe, als er al een God is?" Maar als er veel positieve dingen gebeuren, danken we God dan ook?

Hoe staan we als gelovigen in het leven, dat is eigenlijk waar de Bergrede over gaat. Als wij onze hoofden laten hangen als het even tegenzit, dan dragen wij niet uit dat we geloven in een God die altijd bij ons is. Dat we geloven in een God die ons helpt en voor ons zorgt. Jezus zegt ons dat we daar voor moeten waken.

We zongen een mooi lied uit "Liederen van het Leger des Heils" , lied 377:

Toen Uw  liefde mij had overwonnen
en mijn hunk'rende onrust was bedaard
toen 'k mij op mijn roeping heb bezonnen
door Uw groeiend licht geopenbaard
toen heb ik mijzelf aan U gegeven
en voorgoed o Heer mijn keus gemaakt
diepe vrede kwam er in mijn leven
toen uw liefde mij heeft aangeraakt

ref.
Voor de liefde die me aan U bleef binden
voor Uw bloed dat U voor mij vergoot
voor de kracht die 'k steeds mag ondervinden
blijf 'k bij U in leven en in dood

Maar soms komt de zorg van alle dagen
'k heb vaak hoofd en hart en handen vol
en een wolk komt 't blijde licht vervagen
't harde leven eist zo'n zware tol
'k Ben niet dicht genoeg bij U gebleven
heb 'k mijn woord dan niet gestand gedaan?
heb 'k U toch verloochend in mijn leven?
Zeg 't mij Heer, o toon 't mij duid'lijk aan.

Voor de liefde die me aan U bleef binden
met een band die alles kan doorstaan
voor Uw kracht die 'k steeds mag ondervinden
bied ik U opnieuw mijn leven aan
'k Wil nog eens mijn woord van trouw herhalen
doelbewust en met het vaste plan
slechts Uw wil te doen en niet te falen
in t'geloof dat nimmer falen kan.


Hoe mooi is deze tekst? Als je dat naast de Bergrede legt dan klopt het helemaal weer. We proberen het vaak wel, en hoe groot is ons geloof en vertrouwen niet als we net ondergedompeld zijn in de Heilige Geest? Het vuur is dan niet te doven en we gaan voor alles wat voor onze voeten komt. En hoe lang duurt dat meestal? Hoe vaak gebeurt het niet dat we na een korte tijd het vuur kwijt gaan raken? Andere mensen of omstandigheden weten ons zo te raken dat ons vuurtje uitgaat, dat ons vertrouwen en geloof een deuk oploopt. Kunnen wij dan volharden in geloof? Vaak moeten wij constateren dat het helaas niet zo gelopen is. We kunnen en mogen dan opnieuw onze toewijding aan God aangeven. Onze fouten erkennen en bekennen en opnieuw beginnen. Een nieuw vuur laten oplaaien, bemoedigd door de woorden van Jezus, opgebouwd door de Heilige Geest.

Wij mogen het zout der aarde zijn en het licht der wereld. Waarom het zout der aarde? Zout gaat bederf van voedsel tegen, en het geeft meer smaak aan het eten. Waarom licht? Mensen zijn het liefst in het licht, dan zien ze wat ze doen. In het licht kun je ook moeilijker dingen die het 'daglicht niet kunnen verdragen' verbergen.





dinsdag 14 april 2015

(over)leven

Het leven van alledag. Zolang alles op rolletjes loopt is het leven goed. Dan zijn wij blij en tevreden. We doen dan ons eigen ding en er is niemand die ons uit ons goede humeur kan brengen. Helaas is het leven niet alleen maar zonneschijn. Soms lijken er aan de wolken geen eind te komen. We worden somber en alles ziet er duister uit. Op die momenten wegen we alles af wat tegen ons gezegd wordt. Opeens is iedereen een potentieel gevaar voor ons welbehagen, en daar hebben we op dat moment al niet veel van. Gevolg is vaak dat we op onze tenen gaan lopen en daar steeds meer uitgeput door raken. En zo ontstaat er een neerwaartse spiraal waar maar moeilijk uit te komen is.

Gelukkig hebben we in deze tijd ontzettend veel keuze uit diverse instanties die ons met elk probleem afzonderlijk kunnen helpen. We hebben instanties voor als het financieel niet lekker loopt, voor als je psychisch in de knoei zit, of relatieproblemen hebt. Moeilijke kinderen gaan weer naar een andere instantie en als je op het werk niet lekker in je vel zit gaan we naar nog een ander kantoortje toe.


Al deze instanties zijn nodig, begrijp me niet verkeerd, maar ik denk soms wel dat we te snel afhankelijk worden van anderen. Naar mijn idee kunnen wij mensen zelf al heel veel doen om preventief bezig te zijn met het leven. Bang dat er dan geen plezier meer gemaakt kan worden? Doordat je vrijer leeft zul je ook meer ontspannen zijn en daardoor ‘soepeler’ door de dagen gaan.

Er zijn diverse 'alarmnummers' in omloop, hieronder volgen enkele voorbeelden:

Als je verdriet hebt, bel Joh.14
Als mensen je teleurstellen, bel Psalm 27
Als je hebt gezondigd, bel Psalm 51
Als je je zorgen maakt, bel Matth.6:19-34
Als je in gevaar bent, bel Psalm 91
Als God ver weg lijkt, bel Psalm 139
Als je je geloof wakker geschud moet worden, bel Hebr.11
Als je eenzaam en bang bent, bel Psalm 23
Als je bitter en kritisch bent, bel 1 Cor.13
Voor het geheim tot geluk volgens Paulus, bel Col.3:12-17
Als je je down en teneergeslagen voelt, bel Rom.8:31
Al je vrede en rust wilt, bel Matth.11:25-30
Als de wereld groter lijkt dan God, bel Psalm 90
Als je zekerheid in Christus wilt, bel Rom.8:1-30:
Als je voor werk of recreatie op reis gaat, bel Psalm 121
Als je gebeden eng worden of egoïstisch, bel Psalm 67
Als je moed nodig hebt voor een taak, bel Jozua 1
Hoe je met je naaste moet omgaan, bel Rom.12
Als je aan investeringen en winst denkt, bel Marcus 10
Als je depressief bent, bel Psalm 27
Als je portemonnee leeg is, bel Psalm 37
Als je het vertrouwen in mensen verliest, bel 1 Cor.13
Als mensen onvriendelijk lijken, bel Joh.15
Als je ontmoedigd bent over je werk, bel Psalm 126

Zoek de tekst maar eens op die achter je huidige situatie staat en beoordeel zelf of je er iets mee kunt.


"Wij ervaren nu nog wel allerlei moeilijkheden, maar kijken met verlangen uit naar de dag dat wij een hemels lichaam krijgen en dat zullen aantrekken zoals je nieuwe kleren aantrekt."
2 Korinthiërs 5:2





maandag 6 april 2015

Doel, waarde en nut


Wat is ons doel? Waarom zijn wij hier op aarde?
Dat zijn vragen die iedereen zichzelf wel eens stelt. En het antwoord is niet altijd even makkelijk. Misschien kunnen we een vergelijk maken met andere dingen die wij wel begrijpen. Er is alleen wel één voorwaarde: als iets een doel heeft, dan is het mijns inziens gemaakt. Met andere woorden, iets heeft een doel als het met voorbedachte rade op een bepaalde manier is ontstaan.

Denk hier maar eens over na. Kijk eens rond in de ruimte waar je nu bent. Misschien staat er een tafel. Wat is het doel van de tafel, met welk idee erachter is het gemaakt? En de stoel die je ziet? En het materiaal waarvan de tafel en de stoel gemaakt zijn?  Iets kan dus ook meerdere doelen hebben. Stel die tafel en stoel zijn van kunststof gemaakt. Van kunststof kun je ongeveer alles maken wat je wilt. Er wordt eerst kunststof gemaakt en later wordt pas beslist wel deel van die kunststof gebruikt wordt om een tafel van te maken en welk deel voor een stoel. En laten we eerlijk zijn, gebruiken we een stoel altijd alleen maar voor het doel waarvoor het gemaakt is? Om op te zitten? Of gebruiken we het ook wel eens als opstapje bijvoorbeeld?

Ook de planten en dieren hebben een doel. Ze zijn allemaal onderdeel van een kwetsbaar ecologisch systeem. We ontdekken als mensen steeds meer in de natuur. Zeker wat betreft dieren en planten waarvan we wel eens zeiden dat ze puur zinloos zijn. Alles heeft dus een doel en een taak. Dan heeft de mens dat toch ook?

Alles wat gemaakt wordt heeft een doel. De vraag die wij mensen onszelf stellen - wat is ons doel in dit leven - impliceert al dat ook wij dus gemaakt zijn. Je vader en moeder hebben daar een grote rol in gespeeld. Maar om ons doel te bepalen moeten we verder terug kijken dan naar onze eigen ouders.

De eerste mens is al met een doel gemaakt. In Genesis 1:26-28 staat het doel van ons mensen al beschreven: Toen zei God: ‘Laat Ons mensen maken die op Ons lijken en kunnen heersen over alle dieren op aarde, in de zeeën en in de lucht.’ God schiep daarop de mens als zijn evenbeeld. Als man en vrouw schiep Hij hen. God zegende hen en zei: ‘Vermenigvuldig je, bevolk de aarde en onderwerp haar. Heers over de vissen, de vogels en alle andere dieren. 



Wij moeten dus heersen over de dieren in de lucht, op aarde en in de zee. Wij zijn gemaakt om als tuinman en dierenverzorgers erop te letten dat al het leven op aarde het goed heeft. Daar komt dus geen toeval bij kijken, we zijn niet 'toevallig' ontstaan. Als wij 'toevallig' zijn ontstaan, en zonder een doel hier aanwezig zijn, dan hebben wij als mens dus geen doel. En als we geen doel in het leven hebben dan volgen depressie, nutteloosheid en een gevoel van 'wat doe ik hier' al snel. Als je weet dat je hier bent met een doel, dan heeft het leven gelijk meer betekenis, meer waarde, gevoel nuttig te zijn.

Genesis 2:15 De Here God plaatste de mens in de hof van Eden om de zorg daarvan op zich te nemen en de hof te bewerken.


Genesis 3:17b-98a Voortaan zul je hard moeten werken om in leven te blijven. Er zullen dorens en distels groeien en van de wilde planten zul je eten. Tot de dag van je dood zul je zwetend het land bewerken om te kunnen leven.


We zijn hoeders van de aarde. Dus we hebben wel degelijk een doel in dit leven. Of we goed werk leveren? Dat valt nog te bezien. Misschien als we ons weer bewust worden van onze herkomst, en ons oorspronkelijke doel.





zaterdag 4 april 2015

bloglovin

<a href="http://www.bloglovin.com/blog/6254735/?claim=6b6gajm666w">Follow my blog with Bloglovin</a>

dinsdag 24 maart 2015

Mission impossible



Wij horen onze vijanden lief te hebben. Hoe doe ik dat als ik al regelmatig moeite heb om mijn eigen kinderen normaal te vertellen dat ze iets verkeerds gedaan hebben? Als ik al tegen hun schreeuw, hoe kan ik dan rustig blijven tegenover mijn vijanden?  Hoe ga ik om met die worsteling hoe je een ander moet benaderen, behandelen?  En hoe kun je jezelf liefhebben als je steeds de fout ingaat? Kun je een ander liefhebben als je jezelf al niet uit kunt staan?

Je moet eerst jezelf liefhebben voordat je een ander lief kunt hebben (als jezelf). Ooit bij stilgestaan hoe moeilijk dat is? Het is makkelijk om de fouten bij een ander te zien, maar we kennen ook heel goed onze eigen fouten.  Al willen we die vaak niet zien. Soms is een moment van opvliegendheid relatief makkelijk op te lossen. Het bekende 'tot tien tellen'. Denk er in die tien seconden eens over na wat voor gevolgen jou reactie op het komende moment zal hebben. Hoe jij op een situatie reageert blijft iemand (en zeker je kinderen) vaak een leven lang bij. Je mag er zelfs rekening mee houden dat hoe jij gaat reageren, je kinderen ook zo gaan doen als zij ouder zijn en zelf kinderen hebben. Probeer in die tien tellen je voor te stellen hoe jij naar je kind staat te kijken als hij of zij je kleinkind aan het corrigeren is, probeert uit te leggen dat het iets verkeerds gedaan heeft. Moeilijk hè?

En dat gaat dan over mensen die je na aan het hart staan, je gezin, je familie. Hoe lastig wordt het als je dezelfde tien tellen gaat gebruiken voor mensen die je misschien niet kent, of in elk geval geen goede band mee hebt? Probeer dan in de tien beschikbare seconden het beeld van Jezus aan het kruis voor je te halen. Hoe Hij in alle pijn Zijn vijanden vergaf. Een kort gebed voor kracht om te vergeven duurt nog geen tien seconden. Toch blijft het moeilijk, maar ik ga het wel proberen te doen. Doen jullie mee?

Succes alvast in elk geval !




vrijdag 13 maart 2015

Nu eigen boek beschikbaar


Het is er dan toch van gekomen.
Een aantal blogs zijn nu in boekvorm te verkrijgen. Het is een leuke bundel geworden, al zeg ik het zelf. Voor meer informatie kijk dan even bij tabblad "boeken" bovenaan.

Veel leesplezier gewenst !







vrijdag 27 februari 2015

Liefdevolle Vader

Een gebed aan God.


Lieve Vader, Beschermer en enig levende God,

U heeft mij leven geschonken. U heeft mij gemaakt met een bepaald doel voor ogen. Al weet ik nog niet precies wat dat doel is. Ik weet wel dat ik in de jaren die ik hier nu op deze aarde rondloop zeer veel dingen heb gedaan of juist niet gedaan die ik had moeten doen om het doel dat U voor mij bestemd heeft te bereiken. De eigenschappen die ik bezit zijn precies goed voor de taken die U voor mij heeft uitgedacht. En zo heeft U voor een ieder van ons een andere taak, en dus ook andere eigenschappen meegegeven. De verantwoordelijkheid om die eigenschappen verder uit te diepen en te ontwikkelen ligt echter bij onszelf.

Vader ik moet bekennen dat ik hier best wel vaak nalatig in ben geweest. Hoe vaak denken we niet eerst aan onszelf, voordat we naar het grotere geheel kijken? Als ik mijn leven beschouw als een klok, dan zie ik alleen de wijzerplaat die de tijd aangeeft. Al waar ik aan denk is dat de wijzers vooruit gaan. U ziet elk minuscuul onderdeeltje van de klok. U zorgt dat de radertjes allemaal  goed draaien. Als er ook maar één niet draait, of zelfs de verkeerde kant op, dan werkt de hele klok niet meer. Het is een precisie mechanisme. Zo is ook het leven. Alles moet kloppen.

Vader wilt U mij vergeven voor al die keren dat ik een radertje heb laten stoppen? Dat ik er de oorzaak van was dat het uurwerk opnieuw gerepareerd moest worden?

Dank U wel dat ik, wij, iedereen altijd welkom zijn bij U als er weer eens iets niet 'werkt'. Dank U wel dat U altijd op ons staat te wachten met open armen, wat wij ook gedaan hebben.

Laat mij trouw zijn aan Uw opdracht, geef mij kennis, kracht en uithoudingsvermogen om mijn taak uit te voeren. Bescherm mij in dit leven.

Amen.






dinsdag 17 februari 2015

Angst

Psalm 65:9
Daarom zijn alle mensen,
tot in de uithoeken van de aarde,
bang voor de tekenen die U doet.
Van oost tot west brengt men U eer en lof.

De macht van God boezemt mensen angst in. Angst om zelf geen controle over het leven te hebben (wat we niet hebben). Die angst "is een slechte raadgever" zoals het gezegde al aangeeft. Door angst maak je verkeerde keuzes. Angst beperkt ook de openheid om God te leren kennen, en te ontdekken dat men niet bang voor God hoeft te zijn.

Misschien moeten we even terugkijken om te weten over welke macht we het hebben.
Als we direct terug kijken, naar vers 7 en 8, dan lezen wij:
Met uw kracht hebt U de bergen stevig geplant,
vastgezet door uw sterkte.
U laat de zeeën tot kalmte komen,
zowel het bruisen van de golven
als het geschreeuw van de volken.

Dat kunnen wij ons niet eens voorstellen. Een berg vastzetten? Een zee rustig laten worden? En dan de meest moeilijk te geloven opmerking over het geschreeuw van de volken! Ik denk dat menig minister, premier of president graag wil weten hoe je dat moet doen. Dan hebben we het nog niet eens gehad over de macht om mensen te genezen, tot leven te wekken. Zelfs om hele werelden te maken! En om mensen te maken. We zijn er nog steeds niet achter hoe dat nu eigenlijk kan. Wij 'slimme' mensen kunnen het nog steeds niet en dat stoort ons. We kunnen dat wat bestaat manipuleren, maar niet iets uit het niets maken. Nog steeds niet. Dat is voor een heleboel mensen op zijn minst zeer frustrerend te noemen. En als wij mensen het niet kunnen, waarom zou er dan iets anders zijn dat het wel zou kunnen? Nee, dan is er vast een goede wetenschappelijke verklaring voor dat er ineens iets uit het niets ontstaat.

Waarom zijn wij zo bang om toe te geven dat er een Hogere Macht is die ons leven in Zijn hand heeft, en dat wij er zelf weinig invloed op hebben?
Heb je ook wel eens mensen horen zeggen: we wachten nog een jaartje, dan kunnen we onze carrière uitbouwen en daarna NEMEN wij kinderen. Kinderen zijn een geschenk, je kunt niet uitkiezen wanneer je ze krijgt en of je ze überhaupt krijgt.

Wij mensen moeten alles relativeren aan ons eigen verstand. Zie ook de nieuw uitgebrachte glossy genaamd Jezus. Hebben wij Michiel de Ruyter in een moderne marine outfit gestoken? Nee, hij wordt afgebeeld in kleding van zijn eigen tijd. Waarom dan Maria een KLM pakje aantrekken? Opnieuw een teken dat de mens geen ander boven zichzelf tolereert.

Romeinen 15:3
Want ook Christus heeft niet zijn eigen belang gezocht. Van Hem staat in de Boeken: ‘de beledigingen die op God gericht waren, kwamen op mij terecht.’

Jezus wil niet op de voorpagina van een glossy. Jezus wil dat de mens terug komt bij zijn oorsprong, bij Hem die ons gemaakt heeft. Dat wij weer geloven en vertrouwen op Hem die het goede met ons voor heeft. Op Hem die inderdaad bergen kan verzetten, stormen kan laten liggen en mensen stil kan maken. Mijn hoop is dat wij het vertrouwen hebben om ons leven in Zijn hand te leggen en niet te denken dat wij het allemaal zelf wel kunnen. Dat wij de angst kunnen laten varen om een stap naar de hemel te zetten.  De angst om de smalle weg naar redding te bewandelen dan liever die brede weg nemen want "daar lopen al zoveel mensen, dan moet het vast goed zijn".

Wees zeker in God, Hij is er altijd, 24/7. Een bericht naar Hem wordt altijd beantwoord.







zondag 18 januari 2015

De grootste in het Koninkrijk?

De grootste in het Koninkrijk der Hemelen  (Mattheüs 18)

"Wie is het belangrijkste in het Koninkrijk der Hemelen?" Een vraag die de discipelen aan Jezus stelde. Het antwoord was nogal verrassend. "Als u niet veranderd en net zo wordt als de kinderen, zult u nooit in het Koninkrijk der Hemelen komen". Dat is nogal wat. Kunnen we dat nog wel? Kunnen wij nog geloven als een kind? 

Ouder worden doe je met vallen en opstaan. Kijk maar naar het leren lopen of fietsen. Voordat je weet hoe het precies moet, ben je toch al wel een paar keer gevallen en heb je al aardig wat schaafwonden en blauwe plekken opgelopen. Hoe leer je dan? Doordat je weet hoe zeer het kan doen als je valt, wordt je voorzichtiger en ga je het iets anders doen als dat je eerder deed. Er zijn immers maar weinig mensen die graag pijn lijden. Die manier van 'leren'  gaat je hele leven door.

Je neemt andere kinderen op school in vertrouwen, het worden je vrienden. Tot hij of zij ineens je vertrouwen schaadt en een geheim doorverteld aan een ander. Ook dan voel je pijn. Pijn die je van buiten niet ziet maar er zeker wel is. Ook hier leer je van. In de toekomst zul je dit soort zaken ook wat anders aanpakken. Je gaat er niet meer zomaar vanuit dat iedereen te vertrouwen is. Het geloof dat de mens van oorsprong goed is, verdwijnt op die manier langzamerhand.
Hoe kun je dan nog geloven als een kind?

Natuurlijk is Jezus ook realistisch. "Het zal slecht aflopen met de wereld vanwege alle verleidingen. Het is onvermijdelijk dat er verleidingen komen." (vers 7) Jezus weet dat wij mensen niet alle verleidingen van deze wereld kunnen weerstaan. De kwade geesten die hier op aarde ook strijden zijn zeer goed in het verleiden van ons mensen. Door halve waarheden te vertellen trappen wij vaak in de vallen die worden gezet. Door onze zonden te belijden en vergeving te vragen aan God, zal Hij het ons ook vergeven. Zijn Zoon Jezus heeft immers de prijs voor onze zonden al betaald? Het wordt anders als wij de reden zijn dat een ánder gaat zondigen. "Maar als het uw schuld is dat iemand verkeerde dingen doet, loopt het slecht met u af". (vervolg vers 7) Helemaal als het kinderen betreft, Als wij als volwassenen een kind dingen leren die zondig zijn, dan is vers 6 voor ons van toepassing. "Maar als iemand een van deze eenvoudigen die in Mij geloven, op het slechte pad brengt, zou het beter voor hem zijn dat hij met een zware molensteen om zijn nek in de zee werd gegooid."

En er wordt zeker op de kinderen gelet. Constant staat er een hemelse webcam op ze gericht om te registreren wat het kind doet, maar ook zeker wat het kind aangedaan wordt en door wie. "Kijk niet op een van deze eenvoudigen neer. Onthoud dit: hun engelen zijn voortdurend bij mijn Vader in de hemel."  Elk kind heeft dus een engel in de hemel. Een 'beschermengel' die voortdurend oplet hoe het met het kind gaat. En nee, dat betekend niet dat er geen nare dingen kunnen gebeuren. Het betekend wel dat als iemand een kind iets aandoet, hij of zij dat dus niet ongezien doet. De God van gerechtigheid zal niemand zijn straf laten ontlopen. 

Markus 10:13-16 "Enkele moeders brachten hun kinderen bij Jezus. Zij wilden graag dat Hij ze zou aanraken, maar de leerlingen traden daartegen op. Jezus zag het en nam hun dat kwalijk. ‘Laat die kinderen toch bij Mij komen,’ zei Hij. ‘Houd ze niet tegen, want het Koninkrijk van God is juist voor wie is zoals zij. Het is zelfs zo dat wie niet als een kind in het Koninkrijk van God gelooft, er nooit kan komen.’  Hij nam de kinderen in zijn armen, legde zijn handen op hun hoofd en zegende hen. " 

Er zijn voorbeelden genoeg van mensen die het rotsvaste geloof van een kind hadden. Door hun geloof werden ze genezen of werden zelfs vrienden of familie uit de dood weer levend! Een rotsvast geloof is ontzettend krachtig. Het kan alles overwinnen. Als God met je is, wie kan er dan tegen je zijn?

Wees goed voor kinderen, leer hen hoe ze moeten leven. Zoals in 1 Deuteronomium 6:6-9 staat:  
En u moet de geboden die ik u vandaag geef, voortdurend in gedachten houden. U moet ze uw kinderen inprenten en erover praten als u thuis bent of buiten loopt. Ja, ook tijdens het opstaan en naar bed gaan. Bind ze aan uw hand, draag ze op uw voorhoofd en schrijf ze op de deurposten van uw huis en op de poorten van uw steden.

Laat ons dus vast staan in onze overtuiging. Gesterkt door Gods Woord en Zijn beloftes. Dan wacht ons de grootste beloning die een mens kan krijgen. 



"Vader, ik wil U danken voor de liefde die U voor mij heeft. Dat U mij elke dag opnieuw mijn ogen laat openen en mij nieuwe kansen geeft om de fouten van de eerdere dagen goed te maken. Om op die manier mijn kinderen van U te leren en zelf ook van U te leren. U laat mij door Uw Woord zien hoe ik met mensen om moet gaan. Door Uw Zoon naar de aarde te sturen heeft U ons een voorbeeld van perfectie gegeven. Wij kunnen alleen dit voorbeeld doorgeven aan onze kinderen. Ze te vertellen dat ook zij fouten zullen maken, maar dat ze dat bij U kunnen brengen en als ze oprecht om  vergeving vragen U het ze ook geeft. U bent een barmhartige en rechtvaardige Vader voor ons. Dank U wel daarvoor, in Jezus naam, Amen"



zondag 4 januari 2015

Riep Jezus op tot jihad?

Naar het schijnt zijn er anders gelovigen die uit Lukas 19:27 halen dat Jezus jihad predikte. Is dat ook zo?

Lees Lucas 19:11-27.
Een enkel vers kun je namelijk niet als leidraad gebruiken.

Ga voor jezelf eens na wie Jezus met die edelman bedoelt. Waarom geeft de edelman  mensen geld om er wat mee te doen? En let erop dat er wel van ze verwacht werd dát ze er wat mee deden. De man die er het meeste rendement uit had gehaald, werd het beste beloond.  De man die er uit angst niets mee gedaan had, raakte dat wat hij had gekregen ook nog kwijt. Hij was bang voor de ‘harde’ edelman en de gevolgen die het kon hebben als hij zijn gift kwijt zou raken.

Een gelijkenis. Hoe ik dit zie?

Jezus is de edelman. Hij moet eens weg om gekroond te worden tot koning. Dat gebeurt later ook (kruisiging). Wij mensen hebben allemaal gaven gekregen van God. De één kan goed rekenen, de ander kan schrijven, weer een ander kan spreken of onderwijzen en ga zo maar door. Wij mensen worden geacht om, ongeacht de gevolgen voor onszelf, die gaven te gebruiken voor de ‘edelman’. En niet alleen de mannen die hier vermeld worden die het geld kregen, maar elke werknemer van de ‘edelman’. Een ieder die de edelman kent (Jezus) maar niet met maar tegen Hem gaat werken, zal niet het eeuwige leven ontvangen. Zij zullen dus ‘sterven’.

Is dit een oproep tot ‘jihad’?
Integendeel, het is een oproep om de gaven die je van Jezus gekregen hebt ten goede toe te passen. Iedereen heeft daar een vrije keuze in om dat wel of niet te doen. Die keuze is niet vrijblijvend. Elke keus heeft gevolgen. De gevolgen van de vrij genomen keuze zijn dan ook voor jezelf.

Aanbevolen post

Elke dag sterven we.

De bijbel staat vol met geweldige teksten. Teksten voor bemoediging, voor troost, hoop, of gewoon om je geluk te delen. Maar de bijbel beva...