Leren van de geschiedenis

In de bijbel lezen we in Johannes 2 over hoe Jezus omging met markt bij de synagoge.  Hij verwijderde alle kramen en reinigde het huis van Zijn Vader.
Hoe doen we dat tegenwoordig?  In deze tijden halen we de kramen juist weer binnen, er moet immers geld binnen komen? De term ' God voorziet' geldt schijnbaar alleen voor de gemeenteleden en niet voor de gemeente zelf. Dat vertrouwen is er in elk geval niet als je tegen de wil van onze Heer de markt weer terug haalt in Zijn huis.

Welk signaal geef je als gemeente hiermee af?

Nadenkertje.

Kracht, conditie

"Geloven is makkelijk", is een veel gehoorde kreet van mensen die niet geloven. Alles is immers mogelijk? Dat klopt inderdaad, met God is alles mogelijk. In sport en oorlog is echter ook alles mogelijk en dat is toch ook niet altijd makkelijk.

Toch hebben ze wel overeenkomsten. Voor al deze dingen moet je 'oefenen'. Voor sport en oorlog zullen de meeste mensen wel snappen dat je daarvoor moet oefenen, maar voor geloven? Ja, ook dat heeft oefening nodig. Want het is niet altijd makkelijk.
"Wat is geloof? Het is de zekerheid dat onze hoop werkelijkheid wordt en het is overtuigd zijn van het bestaan van dingen die je niet ziet." (Hebreeën 11:1)
Om een beetje in conditie te blijven is het wel belangrijk om regelmatig te trainen, om regelmatig met andere mensen hiermee bezig te zijn.

Bij fanatieke sporters spreken we nog wel eens over hun 'bevlogenheid'. De wil om te presteren. Moeten we voor God dan ook presteren om te winnen? Of werkt dat net even iets anders? Was het niet God die ons gezegd heeft dat Jezus Zijn Zoon is? Dit kunnen we onder andere lezen in Lucas 3:22. En als wij geloven dat Jezus de Zoon van God is, dan zullen wij de Heilige Geest ontvangen. Met die Heilige Geest kunnen wij volharden in het geloof en kunnen wij bovenmenselijke prestaties neerzetten. Dat gaat zeker niet zonder strijd. En een strijd gaat niet zonder verwondingen. Maar zoals een bevriende evangelist zei: Hoe groter de strijd, hoe mooier de overwinning".

Maar waar vechten we dan mee, en waar vechten we voor? Om met het laatste te beginnen, we vechten niet voor onszelf. Op het moment dat wij namelijk geloven en dat met ons hele 'hebben en houden' doen, dan heeft God ons het eeuwige leven beloofd. Als je dat al hebt, waar moet je dan nog voor strijden? Wij strijden dan voor een ander. We strijden er dan voor om zoveel mogelijk mensen ook het eeuwige leven te laten ervaren. Om te ervaren hoe het is om als een kind van God te leven met de zekerheid dat na dit leven, wat vaak vol strijd, verwondingen en pijn is, een eeuwig leven zonder pijn volgt. Zonder tranen, zonder narigheid. Hoe we dat kunnen? Met andere woorden, waar vechten we dan mee? We vechten met de Heilige Geest. Die gaat ons voor in de strijd. De Heilige Geest voorziet ons van alles wat we nodig hebben om de strijd, ook wel het aardse leven genoemd, te overwinnen. De Heilige Geest geeft ons namelijk liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, mildheid, trouw, tederheid en zelfbeheersing. (Galaten 5:22) En daarmee kunnen we elk gevecht winnen!

Wees dus touw aan je geloof, wees vast in je overtuiging en mis geen training.

Zijn wij er klaar voor?

"De eindtijd komt nabij!"

Die woorden hoor je steeds vaker tegenwoordig. Men beroept zich dan op alle narigheid die de laatste tijd gebeurt. Er zijn inderdaad aanslagen genoeg. De terreur gaat briesend rond. Niemand is zijn leven nog zeker toch? Maar...is dat inderdaad een teken van de eindtijd? En als dat inderdaad zo is, wordt het dan niet tijd om ons voor te bereiden op Zijn terugkomst? Hoe gaan wij het Koninkrijk van God tegemoet?


Jullie kennen vast de gelijkenis van de tien bruidsmeisjes. Vijf wijze en vijf domme bruidsmeisjes. Lees het maar eens door, het staat in Mattheüs 25:1-13.  Hierin verteld Jezus het verhaal over de bruidsmeisjes die de bruidegom tegemoet gaan. Olielampen mee om de weg te verlichten. Vijf namen extra olie mee om er zeker van te zijn dat ze genoeg bij zich hadden om ook in onvoorziene omstandigheden hun licht te kunnen laten branden. De andere vijf namen alleen hun olielamp mee die wel helemaal vol met olie zat. Op het einde van het verhaal lezen wij dat de vijf domme meisjes onvoldoende olie hadden en tussentijds van de weg af moesten om nieuwe olie te halen. Helaas was de deur al gesloten toen ze terug kwamen met hun brandende lamp. En wat zei de bruidegom toen ze aan de deur klopten? "Ga weg, Ik ken jullie niet!"
Nu kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die zeggen dat Jezus niemand de toegang weigert. Misschien niet. Waarom zou Jezus dan deze gelijkenis vertellen? Hoe moeten we die vijf dwaze bruidsmeisjes dan zien? Die vijf hadden zich niet goed voorbereid op de komst van de bruidegom. Ze hadden beter hun best kunnen doen toch?

Jezus heeft al eerder aangegeven dat je zeker wel goed voorbereid moet zijn om in Gods Koninkrijk te komen.

Mattheüs 7:21
Niet alle mensen die Here tegen Mij zeggen, komen in het hemelse Koninkrijk. Want daar komt u alleen als u doet wat mijn hemelse Vader wil.

En ook hier lezen we de soortgelijke woorden "Ik heb u nooit gekend!"
Mattheüs 7:22-23
Op de dag van het grote oordeel zullen velen tegen Mij zeggen: “Here, wij hebben in uw naam geprofeteerd. Here, wij hebben uw naam gebruikt om duivelse geesten te verjagen en wonderen te doen.” 23 Maar Ik zal hun antwoorden: “Ik heb u nooit gekend. Ga weg! U bent slecht en hebt alleen maar uw eigen zin gedaan.”

Geloven is dus niet doen wat jij wilt, maar luisteren naar God en wat Hij wil. Dat is zeker niet altijd makkelijk en het zal ons zelfs vaak heel moeilijk gemaakt worden, maar juist daardoor kunnen wij onze standvastigheid laten zien. Het is makkelijk om te zeggen dat je in Jezus gelooft als je leeft in een land van vrijheid. Anders wordt het al als je om die uitspraak vervolgt kan worden. Het is makkelijk om te zeggen dat je gelooft als je alleen af en toe in de kerk zit en naar een preek luistert. Het wordt anders als je op andere dagen je geloof ook daadwerkelijk probeert uit te leven en er voor anderen wilt zijn. Pas dan kom je moeilijkheden tegen die je geloof op de proef kunnen stellen.
En natuurlijk maken wij fouten. Dat is en blijft helaas menselijk. Niemand van ons is perfect of zal dat ooit zijn in deze wereld. Gelukkig worden we daar niet op afgerekend, als we zelf erkennen dat we verkeerde dingen gedaan hebben. In 1 Johannes 1:9 staat het: "Maar als wij onze zonden bekennen, is God zo trouw en rechtvaardig ons die te vergeven. Dan reinigt Hij ons van alles wat we verkeerd hebben gedaan."

Gebruik de talenten die je gekregen hebt (Romeinen 12:6 "De gaven die God ons heeft gegeven, zijn verschillend." Iedereen heeft dus andere talenten) als goede vertegenwoordiger van het Koninkrijk van God. Want niet eerder dan dat iedereen op deze aarde het evangelie gehoord heeft, zal Jezus terug komen om de hemel en aarde te vernieuwen.

Marcus 13:10
"Want voordat het einde komt, moeten eerst alle volken van de wereld het goede nieuws van God horen."

Er is dus nog tijd om extra olie te halen om ook onze olielamp langdurig te kunnen laten branden. Er is nog tijd voordat de bruidegom terug komt. Wees voorbereid !!

Waar gaat dat heen?

Wat gebeurt er in de wereld?

Volgens bepaalde studies zal de wereld alleen maar religieuzer worden. Islam zal met 75% stijgen, christendom met de helft minder.  Hoe komt het dat de islam zo snel stijgt? Over het algemeen ligt de leeftijd van mensen die de islam aanhangen lager dan bij bijvoorbeeld christenen. Jongere mensen kunnen zich nog voortplanten. Gemiddeld krijgt een moslim vrouw 3,1 kind per vrouw tegenover een christenvrouw 2,7, hindoe 2,4 en joods 2,3 kind per vrouw. Daarnaast is het 'verloop' binnen een religie ook nogal verschillend. Bij sommige religies is het niet toegestaan om ergens anders heen te gaan. Je blijft bij de religie die je ouders aanhangen. Of als je eenmaal voor een bepaalde religie gekozen hebt, is het moeilijk om je te bedenken. Andere religies zijn daar vrijer in. Hierdoor zullen er meer christenen het geloof ' inruilen' dan dat er nieuwe mensen bijkomen.

Als ik deze studie zo lees, dan vallen mij een aantal dingen op.
Als eerste valt me op dat alle religies groeien. Juist nu kerken leeglopen. Maar dat wordt later in het voorgaande verklaart. Alles wat we dan proberen om onze kerken weer vol te krijgen zal dan niet erg succesvol zijn. Het gebrek aan jonge gezinnen lijkt de grootste reden te zijn. Ook blijven jongeren dus niet trouw aan de godsdienst van hun ouders. En hoe zou dat komen? Welk voorbeeld geven de ouders aan hun kroost?

Geven ouders aan dat het geloof voor hen belangrijk is, of is het iets dat nu eenmaal moet? Je hebt er niets aan maar het hoort nu eenmaal zo? Leeft het geloof echt binnen het gezin of is het een onderdeel van het programma dat tussen het eten koken en de afwas in zit?

Het geloof is als een vangnet voor jezelf en als water en licht voor een ander.
Zelf kun je altijd terugvallen op je geloof. In moeilijke maar ook in leuke situaties natuurlijk. Voor een ander kun je een voorbeeld zijn, een bevestiging dat er meer is in deze wereld dan alleen aanslagen, huurachterstand en slaande ouders. Er zijn ook mensen die het goed met een ander voorhebben. Laten wij voor de verandering eens de positieve zaken belichten en onder een vergrootglas leggen. Doe je mee??

Laten we de narigheid even vergeten en elkaar met positiviteit bekogelen. 

Angst?

Na alles wat er tegenwoordig in de wereld gebeurt, kun je je afvragen, wat moet ik nu toch doen?
Moet ik bang zijn? Plaatsen mijden? Of kan ik nog iets anders doen? Gewoon doorgaan?

Kom eerst allemaal eens even tot rust. Voor mij werkt de natuur daar altijd goed voor. Ga eens onder een grote boom zitten, beschut van zon, regen en/of wind.  Als je dan alles in je opneemt en nadenkt over het leven, dan komt bij mij de gedachte op dat dit leven een tijdelijke tussenstop is. In de tijd die we op deze aarde hebben zijn we allemaal studenten van het leven. We leren allemaal, elke dag, iedere dag, tot onze laatste dag. En op die laatste dag weet ik dat alle pijn en verdriet op deze aarde achter gelaten wordt. Ik neem het niet mee naar waar ik naartoe ga na dit leven. En dat is eeuwig. De pijn die we hier lijden is tijdelijk, hoe moeilijk en pijnlijk soms ook, het gaat voorbij. Soms moeten we inderdaad door moeilijke tijden heen. Toch moeten wij ons daar niet door laten ontmoedigen.

25 Ik geef u deze raad: maak u geen zorgen over eten, drinken en kleren. Uw leven is belangrijker dan het voedsel! En uw lichaam is belangrijker dan kleding! 26 Let eens op de vogels. Die maken zich geen zorgen over wat zij moeten eten. Zij hoeven niet te zaaien of te oogsten of te bewaren, want God geeft hun wat zij nodig hebben. U bent voor Hem toch meer waard dan de vogels! 27 Al die zorgen maken uw leven geen dag langer. 28 Waarom zou u zich zorgen maken over kleding? Kijk eens naar de bloemen in het veld. Die staan daar te bloeien zonder zich druk te maken. 29 En toch zag koning Salomo, met al zijn pracht en praal, er niet zo mooi uit als zij. 30 Als God zo goed zorgt voor de bloemen, die vandaag in het veld staan en morgen weg zijn, zal Hij dan niet nog veel beter voor u zorgen? Wat hebt u toch weinig vertrouwen in Hem! 31 Maak u dus geen zorgen over wat u zult eten of aantrekken. 32 Met dat soort dingen vullen de ongelovigen hun leven. Uw hemelse Vader weet heel goed wat u allemaal nodig hebt. 33 Geef het Koninkrijk van God en het doen van zijn wil de hoogste plaats in uw leven. Al het andere zal u dan geschonken worden. 34 Maak u geen zorgen voor de dag van morgen. Ook morgen zal God u weer geven wat u nodig hebt. Elke dag heeft al genoeg aan zijn eigen problemen.’
(Mattheüs 6:25-34)

God de Vader zorgt voor Zijn kinderen. Wij hoeven ons geen zorgen te maken over ons eten, drinken, kleding enzovoorts. Als wij geloven en vertrouwen dan wordt er voor ons gezorgd. Zeker als we altijd goed zijn voor anderen. "Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen." (Filippenzen 4:5) Benadruk al het goede in de wereld en in je eigen omgeving. Er wordt al teveel aandacht aan de verkeerde zaken gegeven. Hou je bezig met al het positieve en je gaat zelf de wereld ook een stuk positiever zien. Je gaat positiever reageren en daarmee maak je ook je omgeving positiever. Ja, met ons gedrag beïnvloeden we andere mensen. Wees dus vrolijk, blij en vol vertrouwen. En dit alles is mogelijke als je de Heilige Geest Zijn werk laat doen in je leven. Stel je hart voor Hem open en zie wat er gaat gebeuren. Een heel nieuw leven wordt je deel. Pijn en verdriet worden van tijdelijke aard.

Wees als een zon die helder aan de hemel staat te stralen. Wees een licht in deze wereld van donkere momenten, van hevige onweersbuien. De veiligste manier om in een open veld, een veld waar je kwetsbaar bent, is gehurkt op je tenen te gaan zitten. Dat lijkt veel op knielen. Kniel eens neer, buig je hoofd en bid voor de Heilige Geest. Het is een veilige positie die je de overwinning geeft. Of zoals de Statenvertaling zo mooi zegt in Romeinen 8:1"Zo is er dan nu geen verdoemenis voor degenen, die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den geest." Kortom, als je geen waarde hecht aan alles wat de aarde je kan geven, wat de wereld voor je in petto heeft, maar streeft naar een goed gezond geestelijk leven, dan is er niemand die je wat kan doen. Je kunt immers niets verliezen?

Laat ons dan door onze knieën te buigen, boven al het andere uitstijgen. Mijn God en Vader is geprezen voor Zijn wijsheid en Zijn liefde voor mij, maar ook Zijn liefde voor jou.



Romeinen 8:1-10 (Bijbel in gewone taal)
1 Maar als je bij Jezus Christus hoort, word je niet meer veroordeeld. Want dan leef je op de manier die de Geest wil, en niet meer op de manier die je 'ik' wil. 2 Want doordat jullie bij Hem horen, heeft 'de wet van de Geest' die levend maakt, jullie vrijgemaakt van 'de wet van het kwaad' die doodt. 3 De wet [ van Mozes ] kon de vriendschap tussen God en de mensen niet herstellen. Dat was onmogelijk doordat de mensen de wet niet kúnnen gehoorzamen. Ze kunnen niet gehoorzamen, doordat het kwaad ín hen zit. Maar God kon de vriendschap wél herstellen. Daarvoor stuurde Hij zijn eigen Zoon. Zijn Zoon werd precies zo'n mens als wij zijn. Namelijk een mens van vlees en bloed die door het kwaad verleid kan worden. Zo is door een mens het kwaad overwonnen [ doordat Jezus altijd gehoorzaam was aan God ]. 4 Nu kunnen we helemaal doen wat de wet van ons vraagt. Want wij leven niet meer op de manier die ons oude 'ik' wil, maar op de manier die de Geest wil.
5 De mensen die zich door hun 'ik' laten leiden, doen wat ze zelf willen. Maar de mensen die zich door de Geest laten leiden, leven op de manier die de Geest wil. 6 De mensen die zich door hun 'ik' laten leiden, komen uiteindelijk uit bij de dood. Maar de mensen die zich door de Geest laten leiden, krijgen leven en vrede. 7 Mensen die zich door hun 'ik' laten leiden, doen precies het tegenovergestelde van wat God wil. Ze gedragen zich als vijanden van God. Want ze gehoorzamen niet aan de wet van God. Dat kunnen ze ook niet. 8 Daarom geniet God niet van zulke mensen. 9 Maar jullie laten je niet langer leiden door jullie 'ik,' maar door de Geest. Tenminste, als de Geest van God in jullie woont. Als de Geest van Christus niet in je woont, ben je niet van God.
10 Als Christus in je woont, zal je lichaam nog wel sterven doordat het in de macht van het kwaad is. Maar je geest ontvangt leven, doordat God je heeft vrijgesproken van alle schuld.

Wat een wereld

Mooi is de natuur eigenlijk hè.
Bloemen planten en bomen zorgen voor schone zuurstof in de lucht. Al heeft de natuur het nu wel moeilijk met al die vervuiling die wij loslaten in de natuur. Tijdens een onweersbui komen er stoffen vrij die zorgen voor een soort bemesting van de natuur. De natuur voed zichzelf. En wat doen wij mensen? Wij bevuilen de boel alleen maar.

Er waren tijden dat ook wij deel uitmaakten van de natuur. Er zuinig op waren en er goed mee om gingen. Toen gingen we denken dat wij superieur waren aan alles en iedereen. We hadden de brandstofmotor uitgevonden, wat geweldig! Ow, nu hebben we alleen wel extra zaken van de natuur nodig, anders werken onze motoren niet.

Kinderen beginnen al zonder respect voor de natuur. Hieronder een foto van een mooie grote vijver in een buurt. Op veel stukken kijk je van de weg zo op het water. Een mooi gezicht. Soms staan er wat struiken tussen, waardoor het directe zicht geblokkeerd wordt op het water. Achter deze struiken vind je dus deze verscheidenheid aan (vooral bier)blikjes. Hoe zijn die blikjes daar gekomen? Ik kan me zo voorstellen dat je ze in een tas meegenomen hebt. Wat is dan de extra moeite om ze in dezelfde tas weer mee te nemen als ze leeg zijn? Onderweg (op nog geen 25 meter) staan een mooie prullenbak. Ik durf met 90% zekerheid te zeggen dat ze daar langs gelopen zijn toen ze weer op hun weg gingen.
Is het gemakzucht? Is het stoer om rotzooi te maken? Is het gewoon niet beter weten misschien?

Mensen laten we proberen elkaar op een normale manier aan te kunnen spreken op dit soort zaken. De buurt fleurt er van op en iedereen kan genieten van de mooie stukjes natuur die we her en der nog kunnen vinden. Laat niet voor het gezellig verpozen......

Zijn mensen wel zo slim?

Wat zijn wij mensen trots op onze wijsheden en wetenschap. We kunnen bijna alles toch? Dan vraag ik me toch af waarom het op de aarde dan weer steeds slechter gaat. Hoe knapper en wijzer wij (denken te) worden, hoe meer narigheid in de wereld lijkt het wel. We ontdekken, ontwikkelen en implementeren de aarde kapot. En het stomme is dat het niet de eerste keer is. Als de mens al zo slim is, dan leert het verdraaid weinig van het verleden. Je moet het verleden dan wel geloven natuurlijk.

Ook in de tijd van de bijbel lezen we namelijk al bezorgdheid hierover. Jeremia heeft het over oorlogen, rampen die elkaar snel opvolgen en waarschijnlijk ook over aardbevingen. Een bemoedigend einde van dit verhaal? Niet echt. Jeremia schrijft: "Ik zag de aarde, zij was woest en doods". Dezelfde omschrijving wordt in Genesis gebruikt om de aarde te beschrijven nog voordat er ook maar iets door God gemaakt was. Dat is dus wel héél woest en doods. En in de hemel was geen licht. Terug naar een donkere en kille aarde. En waarom?  "Zij zijn wel wijs, maar in het kwaad, tot een goede daad zijn zij niet in staat". Puur door ons mensen zelf dus.

En ook in deze tijd gaan we weer snel die kant op. Door de aandacht op andere dingen te richten hoopt men dat het niet gezien wordt. Kijk maar om je heen. Er gaat spreekwoordelijk steeds meer licht uit. En dat allemaal door onszelf. We zijn dus niet slim genoeg om niet steeds dezelfde fout te maken. Keer op keer komen we het tegen in de geschiedenis. Ook wordt er elke keer wel gewaarschuwd en elke keer wordt het genegeerd.

Mensen, als jullie licht willen, wees dan een kaarsje en geen vlammen dover!

Wat als....

Wat zou er gebeuren in je eigen omgeving als je:

• een luisterend oor zou hebben voor hen die dat nodig hebben?
• zonder bijbedoelingen elkaar vraagt hoe het gaat?
• een eenzame buur eens op de koffie uitnodigd?
• in de winter de stoep van je bejaarde buurman strooit en schoonmaakt?

Er zijn zoveel kleine dingen die we kunnen doen. Je denkt dat kleine gebaren geen verschil kunnen maken? Stel je voor, je loopt lekker in het bos te genieten van de rust en de natuur zelf. Opeens komen er een aantal luidruchtige types aan. In het voorbijgaan zie je dat ze snoeppapiertjes gewoon van zich af gooien. Zou jij je daaraan ergeren? Misschien zelfs aan bekenden vertellen? "Wat ik nu weer heb gezien in het bos...." Die relatief kleine handeling van dat groepje heeft dan dus toch een redelijke indruk gemaakt. Je praat er zelfs met anderen over. Stel je dan eens voor wat de impact is als het om iets positiefs gaat ! Zou je dat dan niet doorvertellen? Zou je niet opgetogen en enthousiast erover praten met meerdere mensen? En de kans bestaat ook nog dat zij er weer met anderen over praten. 

Als wij mensen vaak dingen horen, dan wordt het bekend, ontstaat er gewenning. We zien zoveel schokkende dingen in de wereld gebeuren dat we het kleinere leed in onze eigen omgeving niet meer zien, of het raakt ons gewoon niet meer. Als we veel verhalen horen van mooie en goede dingen dan wennen we daar ook aan. we willen dan ook een onderdeel zijn/worden van dat mooie. Iedereen wil blij zijn in zijn leven. Lachen, vrijheid, geborgenheid, veiligheid. Om dat te bereiken hebben we elkaar nodig. Zelfs Jezus zond Zijn discipelen twee aan twee uit, niet alleen. Misschien denken sommigen van jullie nu:"Allemaal leuk en aardig, maar dat werkt in de huidige maatschappij niet meer." Dan moet ik jullie teleurstellen. Dit principe is van alle tijden. Petrus schreef het al in zijn eerste brief. "Leid te midden van de ongelovigen een goed leven, opdat zij die u nu voor misdadigers uitmaken, door uw goede daden tot inzicht komen en God eer bewijzen op de dag waarop Hij komt rechtspreken." (1 Petrus 2:12)

"Tot slot vraag ik u, wees allen eensgezind, leef met elkaar mee, heb elkaar lief als broeders en zusters, wees barmhartig en bereid de minste te zijn. Vergeld geen kwaad met kwaad en als u wordt uitgescholden, scheld dan niet terug, zegen juist opdat u ook zelf zegen ontvangt, want daartoe bent u geroepen." (1 Petrus 3:8-12)

Wederom een aanwijzing om het niet allemaal alleen te doen. Wees wel standvastig als je onverhoopt toch alleen komt te staan. Blijf het goede doen. Gebruik de gaven die je van God hebt gekregen elke keer om anderen te helpen, niet om er zélf beter van te worden !  (1 Petrus 4)

Wat een talent !

Talentenshows, je ziet ze overal. Zingen, dansen, voordragen. Je kunt het zo gek niet bedenken of mensen hebben ergens talent voor. Vaak is het zo dat je talent ook je passie is. Als je goed kunt dansen dan wil je dat ook graag doen, toch? Anderen hebben een talent om anderen te helpen. Daar is geen show voor, daar kijken mensen misschien niet graag naar, maar het is zeker geen minder belangrijk talent !

Vanmorgen in de samenkomst ging het ook over talenten (Mattheüs 25:14-30) .Talenten die voormannen van de directeur kregen om te bewaren en voor te zorgen zolang de directeur weg was. En omdat een ieder niet meer krijgt dan hij of zij aankan kreeg één voorman 5 talenten, een ander 2 en de laatste 1. De eerste vraag die je als één van die voormannen zou kunnen stellen is;'wat ga ik met dit of deze talenten doen?'
Je kunt het lekker voor jezelf houden. Als je talent zingen is bijvoorbeeld, dan kun je er voor kiezen om alleen in de douche te zingen en verder niet. Je kunt dan in je eentje genieten van het mooie zingen, het geluid van het zingen en het zingen zelf. Maar misschien is het wel de bedoeling dat je ook aan anderen laat zien en vooral horen dat je een talent hebt om te zingen. Op die manier bemoedig je waarschijnlijk ook anderen die net als jij zitten te twijfelen of ze wel of niet in het openbaar moeten gaan zingen. Wie weet horen ze jou wel en helpt ze dat om een drempel over te stappen en toch ook te gaan zingen. Op die manier maak je optimaal gebruik van je ene talent en maak je er meer van. Het talent wat jij hebt wordt verdubbeld op het moment dat een ander ook gaat zingen omdat ze jou gehoord hebben. Je laat dus niet alleen anderen genieten van je zang, je stimuleert een ander ook om hetzelfde te doen.

Nu zijn er ontelbaar veel talenten. Zingen, dansen, helpen, spreken, luisteren, schoonmaken, vliegen, lesgeven, timmeren, ontdekken, begrijpen enzovoorts. Ik wil je aanmoedigen om het talent dat jíj hebt te gebruiken. Ieder mens heeft van onze Vader minstens één talent gekregen. Gekregen om iets mee te doen, niet om het te verstoppen. Onderzoek wat je talent is en ga ervoor! Je hebt het niet voor niets gekregen. En als je meer talenten hebt gekregen wees dan dankbaar voor die zegen. Ontwikkel ze allemaal en pluk de vruchten van je inzet. Ga ervoor en wees een talent in je eigen omgeving.

Veel succes ermee en laat een ander rustig eens weten welk talent jij hebt. Zo kunnen we elkaar leren dat niet alleen zingen en dansen talenten zijn, maar dat er veel meer soorten van talent rondgaan.

Succes en laat maar wat van je horen.

Veranderen

Veranderen

Vandaag de laatste dag van een 'normaal' ritme. Onze voorgangers verhuizen en hebben een andere roeping in een andere plaats. Er gaat dus nogal wat veranderen binnen onze gemeente. En toch.....
Gaat er inderdaad veel veranderen?

Er komt inderdaad een ander persoon die de leiding in handen neemt. En ja, dat zal niet precies zo zijn zoals de anderen het deden. Of dat beter of slechter is dat moet je altijd afwachten. Hoe zal dat zijn over wat er verteld gaat worden tijdens een dienst? Als het goed is zal daar niet zoveel verschil in zitten. De bijbel veranderd namelijk niet met het veranderen van leiding van een kerk. En gelukkig maar. God is en blijft dezelfde, de verhalen in de bijbel zijn en blijven dezelfde. Wij mensen veranderen wel, inderdaad. Zeker mensen onderling zijn heel verschillend.

De taken zullen waarschijnlijk wel anders ingedeeld gaan worden, maar het doel van die taken zal ook hetzelfde blijven. Dus er veranderd veel, terwijl er ook zoveel hetzelfde blijft.

Bestaat Hij echt?

Hoe vaak hoor je niet een vraag als "Bestaat Hij echt?"

En als je dan zegt:"Ja, natuurlijk bestaat Hij echt" dan willen ze bewijs zien.

Het wordt alleen moeilijk om iets te bewijzen als mensen het bewijs niet willen zien.

Een mooi vergelijkend verhaal kom je overal om je heen wel tegen.

- Als God bestaat, waarom zijn er dan zoveel slechte mensen in de wereld?

* Bestaat de tandarts?

- Ja natuurlijk bestaat die.

* Ik zeg dat hij niet bestaat. Als er een tandarts zou bestaan zouden er niet zoveel mensen met slechte tanden rondlopen.

- Ja, maar dat is dan de schuld van die mensen zelf, er bestaan tandartsen, je moet er alleen wel naartoe gaan dan.

* Zo is het met God ook, Hij bestaat, je moet er alleen wel naartoe. God heeft geen openingstijden, je kunt 24/7 bij Hem terecht, maar je moet wel zelf het besluit nemen om naar Hem toe te gaan. 

Wat is een arts? Is dat iemand die de zieken beter maakt?

Ik denk dat de meeste mensen hier "ja" op zullen antwoorden. 

Hoe noem je iemand die een ander mens dood? Is dat een moordenaar?

Ik denk dat de meeste mensen hier "ja" op zullen antwoorden.

Hoe noemen we dan een arts die euthanasie toepast? Moorden met vergunning? Of zoals James Bond het zou zeggen: A License to kill? 

Wat voor de één een zekerheid is, is voor de ander niet te begrijpen. 

Jericho

De afgelopen tijd hebben we in Jozua gelezen. Jozua was natuurlijk een groot leider en daar lees je dan ook veel over. Maar nu kijken we eens met wat andere ogen naar het verhaal over Jericho.

Laten we eens kijken naar Jozua 5:13-15.
13 Terwijl Jozua erover nadacht hoe hij de stad Jericho zou innemen, zag hij een Man met een getrokken zwaard. Jozua liep naar Hem toe en vroeg: ‘Bent u een vriend of een vijand?’ 14 ‘Geen van beide,’ antwoordde de Man, ‘Ik kom als de Aanvoerder van het hemelse leger van de Here.’ Jozua viel in aanbidding voor Hem op de grond en zei: ‘Welke opdracht heeft de Here voor mij?’ 15 ‘Trek uw sandalen uit,’ droeg de Aanvoerder hem op, ‘want dit is heilige grond.’ Jozua deed dat.

God is een God van liefde zeggen we altijd. Dat is ook zeker zo. Maar soms is liefde niet genoeg. God heeft Zijn eigen leger, dat blijkt ook hier wel weer. Jozua ziet een man staan met getrokken zwaard. Dat is ongeveer hetzelfde als je tegenwoordig iemand tegen zou komen met een getrokken pistool. De eerste vraag is dan al, waarom zou je daar op af lopen? Lijkt me toch aardig gevaarlijk. Toch ging Jozua naar die man toe. En ook tegenwoordig zou je het niet in je hoofd halen om te vragen of hij vriend of vijand was. Door die vraag alleen al heb je tegenwoordig de kans om rake klappen te krijgen. Jozua stelde die vraag wel. En het antwoord is in eerste instantie verwarrend.  "Geen van beide". Geen vriend en geen vijand. Maar gelijk komt de verheldering erachteraan. Hij is de aanvoerder, de generaal van het hemelse leger van de Heer. God, de God van liefde heeft een eigen leger? Bewapend met zwaarden en al? Dat is misschien al iets om over na te denken. Is er een reden waarom God Zijn eigen bewapende leger heeft? En er zijn meerdere verhalen, maar ook in dit verhaal lezen we dat het leger van God voor ons mensen strijd. Als wij maar gehoorzamen.

Als we verder lezen in Jozua hoofdstuk 6 dan lezen we hoe de aanvoerder van de hemelse legers aangeeft hoe Jericho ingenomen gaat worden. Hoe de overwinning op deze machtige stad te behalen is. Hoe de ondoordringbare poorten en muren geslecht gaan worden. Deze aanvoerder verteld de opstelling die Jozua moet hanteren om met zijn mensen om de stad heen te lopen.

Als eerste de voorhoede van zijn militairen. Direct gevolgd door zeven priesters met ramshoorns. Daarachter de ark van het verbond met de Heer en daarna het volk. Op deze manier werd aan het volk van Jericho getoond dat heel het volk aanwezig was en dat men niet vang was voor de militaire kracht van Jericho. Ze lieten immers door het blazen op de hoorns duidelijk weten dat ze eraan kwamen. Ook al zei niemand iets. Op de tonen van de ramshoorns na ging een heel volk in stilte langs de muren van Jericho. Een soort stille toch zou je kunnen zeggen. En hoe indrukwekkend kan stilte niet zijn? Hoe beangstigend ook. Hoe zou de voorhoede er trouwens bij gelopen hebben? Zij komen tenslotte als eerste bij de muren aan waarop de verdedigers van Jericho klaarstaan om de pijlen los te laten. En je weet dat je niets mag doen. Ik kan mij zo voorstellen dat zeker de eerste mannen aardig wat zweet op het voorhoofd hadden staan.

Als we naar deze stoet kijken, waar lopen wij dan ergens? Kun je van jezelf zeggen welke plek jij hebt in de stoet? Zit je bij de voorhoede en ben je op die manier het gezicht van je gemeente? Ben je één van die zeven priesters die voortdurend God prijzen door gebruik te maken van hun hoorns? Ben je misschien iemand die de ark draagt, iemand die erop toeziet dat het Woord op een juiste manier op zijn plek aankomt? Of hoor je bij het volk, dat zonder een specifieke taak in vertrouwen het Woord en de leiders van het volk volgt?

Het innemen van Jericho kon alleen lukken door samen te werken. Zo werkt dat ook nu nog als je een plaats in wil nemen met het Woord van God. Zoals hiervoor al aangegeven heb je een Woord van God nodig, hier in de vorm van de aanvoerder van de hemelse legers. Je hebt een leider nodig die het Woord begrijpt en zonder twijfel aanneemt en uitvoert. Je hebt mensen nodig die voorop willen lopen en zo zich kwetsbaar opstellen tegenover de buitenwereld. Dit om de weg voor het Woord zelf vrij te maken. Daarnaast heb je mensen nodig die het Woord dragen, en vooral uitdragen. Voorgangers, maar ook mensen die het Woord leven. Als dat allemaal klopt en goed uitgevoerd is, dan volgen de mensen vanzelf. Zij die niet direct iets lijken te doen in een gemeente maar zeker wel van groot belang zijn. En zoals deze hele stoet zich aan de verdedigers en leiders van Jericho liet zien, open en bloot langs de muren trok, zo moeten ook wij in deze tijd het evangelie weer laten zien.

Nu alleen nog op zoek naar die onverschrokken mensen die als voorhoede willen fungeren. En als die mensen er wel zijn, dan ook aanvaarden dat ze er zijn en zoek dan zelf een plekje in de stoet waar jij thuishoort. Luister naar de stem van God en neem je plaats in, zonder vragen, zonder twijfel. Het evangelie heeft weer van deze onverschrokken mensen nodig om muren te slechten. Waarom land het evangelie soms niet meer in een stad? Misschien omdat we deze manier van veroveren niet meer gebruiken? Het is het leger van God die voor ons al de overwinning behaalt heeft, laten we daarom zelf de wapens neerleggen en ons vertrouwen stellen in de aanvoerder van Gods leger.

Gods zegen en stel je open voor de stem van God. Zoek je plaats in de stoet en ga vol vertrouwen.

Onesimus

Filemon

Een eenzaam boek in de bijbel.
Als ik het boek zo lees (zonder theologie gestudeerd te hebben) dan lees ik over een oude man die in de gevangenis zit en een brief aan zijn vrienden schrijft. Hij schrijft over het feit waarom hij in de gevangenis zit, en over een persoon die hij bij zich heeft. In die tijd was het hebben van een slaaf heel gewoon, en de persoon waar het over gaat, Onesimus, is eigenlijk ook zo ongeveer een slaaf. De naam klinkt mij Rooms in de oren en het zou mij niet verbazen als hij een bekeerde Romein was. Misschien zelfs wel iemand met een bepaald verleden. Een verleden waar de vrienden van Paulus niet omheen konden. Wat ze niet kunnen vergeten en vergeven. En nu Paulus weet dat hij niet veel meer buiten de gevangenis zal leven, wil deze Onesimus niet meeslepen maar zijn vrijheid teruggeven. Paulus weet ook hoe zijn vrienden denken en geeft ze alvast een waarschuwing, maar vooral een reden om deze man als hun gelijke in de vriendenkring op te nemen.

Hij heeft immers al die tijd zich niet nuttig kunnen maken, maar nu juist wel. Daarom mag hij terug. En alles wat deze man in het verleden gedaan heeft mag verhaald worden op de rekening van Paulus! Dat is makkelijk gezegd als hij in de gevangenis zit! Paulus gaat er trouwens ook vanuit dat men ervoor bid dat hij vrij zal komen. Mooi om te lezen hoeveel vertrouwen hij in zijn vrienden had. Hij zat er trouwens niet alleen, je kunt de namen lezen van zijn andere vrienden die ook al gevangen zaten omdat zij over Jezus vertelden.

Jezus zelf heeft het gezegd: mensen zullen je vervolgen als je hen over Mij verteld. Ze zullen je martelen en gevangen zetten, ja, misschien wel doden.

En dat gebeurd. In de tijd van Paulus, vlak na de tijd dat Jezus geleefd heeft, maar ook nu nog. Ook nu is dit nog steeds de waarheid. Praten over Jezus kan je heel veel kosten. En dan heb ik het niet over persoonlijke drempels die je moet overwinnen.

De bijbel, een heel dik boek. Deze man, medewerker van Paulus, Filemon. 1 hoofdstuk, 25 verzen. Kan dat wel belangrijk zijn?

Zoals je in het eerste gedeelte van deze blog kunt lezen gaat het onder andere over het accepteren van mensen buiten je eigen kring. Het kijken naar wat iemand kan, en niet waar hij vandaan komt. Paulus stelt Onesimus zelfs gelijk aan hemzelf.
Verder lezen we dat het feit dat iets gewoon gedaan moet worden nog geen excuus kan geven om het dwingend te vragen of te eisen. Iets uit liefde vragen wordt eerder geaccepteerd dan het opdringen van iets.

Meer geschiedkundig kunnen we lezen dat men nog steeds heel voorzichtig was met het uitdragen van het geloof. Ze delen hun geloof nog steeds in een huisgemeente. Samenkomen bij iemand in huis en je geloof belijden en verdiepen. Dat schept een band.

Één boek, één hoofdstuk, 25 verzen. Belangrijk genoeg om de bijbel te halen. Lees het af en toe eens door en laat je gedachten afdwalen naar die tijd. Laat deze brief van Paulus tot leven komen.

Als we Colossenzen 4 erbij pakken, lezen we ook dezelfde brief. Ook in deze brief wordt Onesimus genoemd. Inderdaad, hij wordt even genoemd, alleen in vers 9. Niet de hele brief gaat over Onesimus. Kenden Filemon en Onesimus elkaar dan?

Genoeg om weer even over na te denken.


Gods Zegen

Pasen 2016

Pasen 2016.....Een feest van hoop, een feest van nieuw leven.
En dat in een tijd van angst, oorlog en moord. Hoe kun je dan nog het paasfeest vieren?

Er valt zoveel te vertellen over Pasen en dan vooral ook over de weg ernaar toe. Dat gaat iets te ver om in een kort blog te vertellen. Maar wat kunnen we er in hoofdlijnen uithalen?

Jezus heeft Zijn discipelen zeker in de laatste periode hele belangrijke zaken verteld en uitgelegd. En het belang van de discipelen, de rol die zij moeten (gaan) spelen in de wereld wordt nog eens duidelijk als Jezus tot God Zijn Vader bid voordat hij verraden wordt:

8 Want wat U Mij hebt verteld, heb Ik aan hen doorgegeven en zij hebben het aanvaard. Zij zijn tot het geloof en de overtuiging gekomen dat U Mij hebt gestuurd. 9 Ik bid voor hen. Niet voor de wereld, maar voor hen die U Mij hebt toevertrouwd. Zij zijn van U. 10 Alles wat van Mij is, is van U. En wat van U is, is van Mij. In hen wordt weerspiegeld wie Ik ben.
(Johannes 17:8-10)

Lezen wij dat goed? Jezus die voor specifieke mensen bid, en niet voor iedereen. Niet voor heel het volk, niet voor heel de wereld, maar voor Zijn discipelen. Hij bid ervoor dat God ze beschermt als Hij zelf niet meer op deze aarde is. Als Jezus er niet meer voor ze is om ze te beschermen. Hij geeft ook aan dat Hij iedereen bewaard heeft die bewaard moest worden, alleen zij die verloren moesten gaan zijn verloren gegaan. (vers 12)
Niet iedereen zal dus beschermt worden, niet iedereen wordt gered. Sommigen zullen verloren gaan maar in het verloren gaan zullen ook zij een stuk waarheid vervullen.

De afgelopen tijd is er heel wat gebeurt in de wereld. Aanslagen rondom de wereldbol, verdrukking, mishandelingen, sterven door ziekte, ouderdom of geweld. Niemand ontkomt eraan. De gewone arbeider in België niet, de vader uit Turkije niet, de bekende voetballer uit Nederland niet. Sommigen gaan verloren, sommigen worden gered. Dat is eigenlijk best somber allemaal.

En dan, dan is het Pasen. Wat vieren we eigenlijk met Pasen? Pasen is het feest dat Jezus niet meer in Zijn graf ligt !En nee, niet door grafrovers, maar door zelf Zijn eigen graf uit te lopen! Jezus heeft als een mens geleden, als een mens pijn gehad, als een mens gebloed. Hij is belogen, bedrogen, er zijn leugens over Hem verteld, Hij is mishandeld, gepijnigd en tenslotte vermoord. Niet omdat Hij machteloos stond tegenover Zijn vijanden, nee zeker niet. Maar omdat Hij het toeliet! Hij heeft Zelf gezegd dat Zijn leven niet genomen zou worden, maar dat Hij Zijn leven geeft. Jezus wist precies wat er moest gebeuren en ondanks het pijnlijke vooruitzicht bleef Hij in controle en had Hij de regie over alles.

Met Pasen vieren we dat Jezus niet alleen het leven overwonnen heeft door het volledig uit te leven wat er verwacht werd, maar vooral dat Hij de dood ook de baas was! Zelfs de dood kon Hem niet beteugelen! Wat een hoop geeft dat voor ons! Ondanks alles wat wij meemaken in het leven en hoe zwaar dat op tijden ook zijn kan, we mogen uitzien naar de dag dat ook wij uit Zijn naam de dood mogen overwinnen. De pijn en het verdriet achter ons latend en ons verblijden in het leven met Hem en naast Hem.

Een gezegde van vroeger waar ik nu aan denk is: Wie mooi wil gaan moet pijn doorstaan. Dat werd me vooral verteld als mijn oren schoongemaakt werden, of nagels geknipt werden. Schoonheid komt niet vanzelf. Een schone ziel komt ook niet zonder pijn, al willen we dat wel graag. Ook geestelijke moeten we onze 'nagels' bijhouden. Soms kan het best een beetje pijn doen, maar Jezus heeft ons door Zijn leven laten zien dat de beloning van onschatbare waarde is.

Kunnen we dan nog wel blij Pasen vieren in deze tijd?
Jazeker!
We mogen nu leven in de zekerheid dat er na dit soms moeilijke leven ons de totale bevrijding wacht!

Ik wens iedereen gezegende dagen toe en vooral het besef van het offer dat voor ons gebracht is.
En ik bid voor hen die de roeping gehoord en opgevolgd hebben en met gevaar voor eigen leven vaak het evangelie onder alle mensen verspreiden.

Amen

Liefdevol discipelschap

Is het belangrijk wat je doet? Is het een maatstaf voor God om je wel of niet te accepteren?

Wie waren de leerlingen van Jezus? En wie stonden er dicht bij Hem?
Tollenaar (belastinginner), verslaafden, hoeren, leugenaars, twijfelaars. Mensen waar andere mensen hoe dan ook hun bedenkingen over zouden hebben. Is het dan inderdaad belangrijk wat je doet of gedaan hebt in het leven?

Mattheüs 11:19
Ik, de Mensenzoon, eet en drink wel, en u moppert: “Hij is een veelvraat en een drinker, een vriend van tolontvangers en slechte mensen!” De praktijk zal wel duidelijk maken wat wijsheid is!’

Jezus leerde de mensen in Zijn omgeving hoe je lief moet hebben. Hoe je met andere mensen om moet gaan. Niet veroordelen, maar begrip tonen. Niet met argusogen aankijken, maar je ogen neerslaan en een ondersteunende schouder bieden. Geen valse hoop geven maar eerlijk en oprecht zijn. Op die manier gaan mensen je vertrouwen, en volgen. Men wordt een discipel. Een volger die zich inzet om het beste te doen en te leren hoe de lessen doorgegeven kunnen worden.

Wij mensen proberen ook vaak om anderen ons te laten volgen. Alleen kijken wij mensen vaak naar wat onze potentiële volgers leuk vinden en proberen dat dan zo goed mogelijk te doen. Het werkt dus eigenlijk net andersom. Dan noem je het ook geen discipelen, maar dan noem je het fans. Mensen die waarderen dat jij doet wat zij zo mooi vinden. Probleem met die 'liefdesverhouding' is dat als je eens iets doet wat de fans niet leuk vinden, de liefde vaak gelijk over is. Je veranderd dan van een rijzende in een vallende ster.

Discipelen en discipelschap werkt anders. Die relatie is gebaseerd op liefde, vertrouwen, ja blind vertrouwen zelfs. En dan maakt het niet meer uit waar je vandaan komt, of wat je gedaan hebt. Op het moment dat je je volledig overgeeft aan Jezus en Hem volgt, ben je waarlijk gered en een blij mens. Natuurlijk kom je ook dan moeilijkheden tegen, zul je verdriet hebben en tegenslagen ondervinden. De manier waarop je hiermee omgaat zal alleen volledig anders zijn. Naar het voorbeeld van Jezus zul je het niet met geweld, maar met liefde oplossen. Je zal datgene doen wat je van je rabbi geleerd hebt, dat heet discipelschap.

De ervaring leert ons echter dat als wij mensen iets van iemand leren, en er vervolgens een tijdje niets meer mee doen, we het gewoon vergeten of het vertrouwen erin verliezen. Kijk maar eens naar de dienst op zondag. Direkt na de dienst zijn we allemaal meestal vol van de preek en de boodschap die we gehoord hebben. Maar als we op woensdag na gaan denken wat we zondag gehoord hebben, weten de meesten van ons niet meer precies waar het over ging en wat er van ons verwacht werd. We moeten het eigenlijk dagelijks horen, dagelijks de voorbeelden zien, dagelijks mee werken. Als je jezelf toelegt om dat te doen, ben je eigenlijk een discipel geworden.

Om hierin sterk te blijven moeten we op elkaar letten, elkaar bemoedigen en elkaar troosten en sterken.
Laten wij op elkaar letten en elkaar aansporen God en de mensen lief te hebben en altijd goed te doen. Wij moeten ook niet uit onze samenkomsten wegblijven. Sommigen maken daar een gewoonte van, maar dat is niet goed. Wij moeten elkaar bemoedigen en waarschuwen, vooral nu wij zien dat het niet lang meer zal duren, voor de Here Jezus terugkomt. Hebr. 10:24-25

Kom dus niet alleen naar de dienst op zondag, maar leef de hele week volgens het voorbeeld dat Jezus ons gaf. En ja, dat is moeilijk en zal niet zonder problemen zijn, maar "laat de moed niet zakken, want als u de Here trouw blijft, krijgt u een grote beloning." (Hebr. 10:35)

Bekeren

Een zwaarbeladen woord: bekeren.
Het geeft voor de mensen vaak het gevoel dat je iets niet goed gedaan hebt en dat je daarom afstand moet nemen van iets wat altijd zo vertrouwd is geweest. Maar is dat ook zo? Heb je inderdaad iets fout gedaan? En als dat zo is, zorgt bekering er dan voor dat je niets meer fout gaat doen?

Bovenstaande foto kwam ik op facebook tegen. Kijk nog even niet vooruit, maar bedenk even waar je vandaan komt. Er is een weg geweest die je naar dit punt geleid heeft, een weg met hobbels, bochten, kuilen. Soms een landweggetje waar je rustig aan moest doen en soms een snelweg waar je even lekker snelheid kon maken. Hoe dan ook, de weg die je afgelegd hebt heeft je op dit punt gebracht. Is alles wat j nu achter je hebt gelaten slecht geweest? Niet noodzakelijk. Het heeft je immers tot dit punt gebracht. Maar als je nu naar de foto kijkt, dan ben je op een punt waar je eigenlijk geen kant meer op kunt. Je weet wat je achter gelaten hebt, maar nu kun je niet linksaf, niet rechtsaf en rechtdoor kan helemaal niet. Dat is het punt van bekeren. Je begrijpt dat je terug moet, maar je begrijpt ook dat je dan iets anders moet doen om verder te komen. Als je namelijk steeds hetzelfde doet, zul je ook steeds hetzelfde resultaat krijgen. 

Zo is het ook met het geloof. Er komt een moment dat je jezelf gaat afvragen of je wel op de goede weg in het leven zit. Of je niet op een doodlopend stuk afstevent. Heeft het dan veel nut om je af te vragen hoe je daar gekomen bent? Of is het op dat moment belangrijker om te kijken hoe je vanaf dat punt verder (kunt) gaan? Natuurlijk onthou je de dingen die je gedaan hebt, en daar moet je op dat punt ook verantwoordelijkheid voor nemen. Dat doe je ook op het moment dat je omdraait en probeert weer op de juiste weg te komen. 

Heb er dus berouw over en bekeer u tot God, dan zal Hij uw zonden wegdoen (Handelingen 3:19)
Zeg tegen jezelf: "Het was inderdaad misschien niet slim wat ik tot nu toe gedaan heb, welke weg ik genomen heb. Het spijt me maar ik beloof dat ik het nu anders ga doen." Draai om en begin een nieuwe reis. Doe dan wel je best om op deze nieuwe reis, een reis met een volledig nieuw begin, niet dezelfde fouten te maken als op je eerste reis. Vergeet niet dat als je steeds hetzelfde doet, je ook hetzelfde resultaat mag verwachten. Neem je op de terugweg dus weer eenzelfde afslag, dan moet je niet raar opkijken als je na verloop van tijd weer op het punt op de foto uitkomt.

Als een soort gelijkenis heb ik het hier steeds over het verkeer en een doodlopende straat. Maar we begrijpen hopelijk dat het niet over een auto gaat, maar over de reis die we tijdens ons leven afleggen. Een reis waarop zoveel verleidingen zijn. Zoveel zaken die ons van het belangrijkste afhouden. Het doel waar we naartoe gaan.

Wat vind je bij een vakantie bijvoorbeeld belangrijker: het vervoermiddel waar je 1 uurtje inzit, of de accommodatie waar je 2 weken verblijft? Ik zou kiezen voor het huisje, daar ben je tenslotte de meeste tijd? Zo is het ook met het leven. Dit aardse leven is de autorit naar ons vakantiehuisje. Hier kun je het beste onderweg wat souvenirwinkeltjes links laten liggen en je richten op het huis waar je naartoe gaat. En iedereen mag naar dat vakantiehuisje komen. Er is plek genoeg. De eigenaar van het huisje wil graag dat iedereen zich daar thuis voelt.

Dat huisje is een plek in de hemel bij onze Vader. Ik kan het verder niet mooier vertellen dan de bijbel zelf al aangeeft:

1 Nu u met Christus bent opgestaan uit de dood, moet u zich bezighouden met hemelse zaken. Want Christus zit daar nu op de allerhoogste plaats aan de rechterhand van God. 2 Richt daarom uw gedachten op de dingen van de hemel en niet op die van de aarde. 3 U bent immers al gestorven en uw leven is nu, samen met Christus, verborgen in God. 4 Eens wanneer Christus, die ons leven is, zichtbaar voor iedereen zal terugkomen, zal blijken dat ook u deel hebt aan zijn glorierijke macht.5 Weg dan met alle aardse zonden, zoals seksuele zonden, vuiligheid, hartstocht, slechte verlangens en hebzucht. Door altijd maar meer te willen hebben, aanbidt u een afgod. 6 Gods zal de mensen die deze dingen doen vreselijk straffen. 7 Vroeger, voor uw bekering, deed u deze dingen ook, 8 maar nu mag er bij u geen sprake meer zijn van bitterheid, woede en boosaardigheid, van roddel en vuile taal. 9 Lieg niet tegen elkaar, dat hoorde bij uw oude leven, waarmee u hebt afgerekend. 10 Maar nu bent u een nieuwe mens, die nog steeds groeit en God beter leert kennen. Zo zult u meer en meer gaan lijken op God, die u gemaakt heeft. 11 In dit nieuwe leven is het van geen enkel belang van welke nationaliteit of ras u bent en evenmin welke opleiding of maatschappelijke positie u hebt. Het gaat om Christus, die alles in allen is.
Colossenzen 3:1-11

Er is dus altijd een weg terug, er is altijd een weg naar een betere toekomst. Geloof en vertrouw en leg je keuzes in Zijn handen, de handen van de Heer. Amen

Liefde

24 januari 2016 zijn wij ingezegend als heilssoldaat binnen het Leger des Heils.
Een hele stap. Je doet nogal wat beloven namelijk. En dat is in deze tijden van zelfredzaamheid en alles zelf beter weten niet altijd makkelijk om vol te houden. Het geloven en vertrouwen in de liefde van God de Vader voor elk van ons. Hoe moeilijk is dat niet te begrijpen als je het vergelijkt met vaders die we hier op deze aarde zien. Hoeveel van die vaders tonen juist geen liefde, of weten niet hoe ze het moeten tonen.

De tekst die we gebruikt hebben is dezelfde als onze trouwtekst, wat uitgebreid met de daaropvolgende teksten:

Vrienden, laten wij elkaar liefhebben want de liefde komt van God. Wie liefheeft, is uit God geboren en kent God. Maar wie niet liefheeft, kent God niet, want God is Zelf liefde. God heeft ons laten zien hoe groot zijn liefde voor ons is, door zijn enige Zoon de wereld in te sturen. Door Hem wilde God ons nieuw leven geven. De liefde waarover het hier gaat, is niet onze liefde voor God, maar zijn liefde voor ons. Daarom stuurde Hij zijn Zoon, die de straf voor onze zonden op Zich heeft genomen om de verhouding tussen God en ons weer goed te maken.

1 Johannes 4:7-10

Niemand uitgezonderd, laten we elkaar liefhebben want God heeft ons als eerste liefgehad. En als God iemand lief heeft, wie zijn wij dan om dat in twijfel te trekken? Soms vergt het inderdaad offers om iemand lief te hebben. Denk hierbij aan een huwelijk. Je kunt iemand niet veranderen, je moet er samen uit zien te komen en concessies maken. Kijk naar een vriendschap. Bijna elke vriend heeft wel een eigenschap die je liever niet had gezien. En zo heb je zelf ook wel trekjes waar een ander zich aan stoort. Moeten we elkaar daarop afrekenen? Nee, leer ermee om te gaan en hou van elkaar. God heeft Zijn Zoon gegeven omdat Hij zoveel van ons houdt dat Hij wél onze tekortkomingen wil vergeven. Zullen wij dan onze eigengereide ideeën aan de kant kunnen zetten? Kunnen wij dan onze eigen trots of hoogmoed trotseren om de ander genegenheid te tonen?

Heb elkaar lief, toon wat begrip en oefen geduld. Niet alleen de wereld wordt er wat beter door, ook je eigen leven zal meer in rustig vaarwater komen.


H.S.

Elke dag sterven we.

De bijbel staat vol met geweldige teksten. Teksten voor bemoediging, voor troost, hoop, of gewoon om je geluk te delen. Maar de bijbel bevat ook geschiedenis. Geschiedenis waar je nu van kunt zeggen dat die zich herhaalt.

Psalm 90 begint met een terechte lofprijzing voor God. Een mooi gebed van Mozes. In vers 10 geeft hij aan dat de gemiddelde leeftijd van de mens van die tijd 70 jaar is, alleen de sterkste worden 80. De gemiddelde leeftijd van de mens lag hoger, maar begint zo langzamerhand weer te zakken, terug naar de 70.

Maar terug naar de tekst van psalm 90.
Mozes zegt hier dat de jaren voor God voorbijgaan als een dag dat doet bij ons. Stel je voor, elke ochtend oud en nieuw vieren. Elke dag beginnen met een feestje omdat het weer ochtend geworden is. Elke dag dankbaar zijn dat de zon opnieuw is opgekomen en dat je die dag weer op mag staan. Misschien moeten wij de nacht wel zien als de dood? Elke dag sterven we, aan het einde van elke dag hebben wij de mogelijkheid om vergeving te vragen aan God voor alles wat niet helemaal goed is gegaan. Zoals Mozes in vers 8 zegt: "U ziet onze zonden scherp voor U. Onze meest verborgen zonden komen bij U aan het licht".  Ook in onze donkere tijden is het voor God licht. Ook als wij in een donker hoekje verkeerde dingen doen ziet God dat. Toch krijgen wij de kans om hiervoor vergeving te vragen. En God vergeeft ons ook!
Elke morgen, elke nieuwe zonsopkomst is een nieuwe dag. Een dag waarin we met een schone lei mogen beginnen nadat we onze zonden de avond ervoor aan God hebben verteld. En laat ons in gedachten houden dat alles wat we hier op aarde met tranen en moeite bij elkaar hebben gehaald, hier op aarde moet blijven. We kunnen niets van dit aardse bestaan en zijn rijkdommen meenemen naar ons eeuwige huis. Onze kamers worden al klaargemaakt en daar is niets meer nodig van de dingen die we hier hebben.

Laten we dan ook die dingen doen die eeuwigheidswaarde hebben. Dingen die nu misschien nog geen duidelijkheid scheppen, maar wat zeker geen verspilde moeite zal zijn. Luister naar wat God van je vraagt, en God heeft zijn plan voor jou al klaarliggen. Lees er maar over in de bijbel. Je zult zien dat iedereen er een opdracht voor zichzelf uit kan halen. Probeer naar eer en geweten en naar de mogelijkheden die je hebt dan die opdracht uit te voeren. Echt, iedereen heeft andere talenten en ze worden allemaal in de bijbel benoemt, ook jij staat in de bijbel beschreven!

Laat me eindigen met de laatste woorden van Mozes in dit gebed:

Here, onze God,

stort uw liefdevolle vriendelijkheid over ons uit.

Zegen het werk dat wij doen.

Ja, wij bidden U om uw zegen

over alles wat wij ondernemen.

Amen.

Nieuw

1 januari 2016.
Het begin van een nieuw jaar. Een jaar waarin ook weer leuke en minder leuke dingen gaan gebeuren. Niemand zal een jaar hebben met alleen maar mooie dingen, dat weten we zeker. Maar hoe ga je met de minder leuke dingen om? Daar is misschien nog wat winst te behalen.

Voor mijzelf weet ik dat er een aantal dingen staan te gebeuren dit jaar. Positieve dingen. Daar leef ik dan ook naar toe. Voor een ieder wens ik dat het nieuwe jaar meer positiviteit als negativiteit mag brengen. Dat het geloof een rots is waar je je aan vast kunt houden in minder mooie tijden.

Dat we elkaar kunnen helpen om te groeien dit jaar.

Een gezegend 2016 voor iedereen.