Waarom

Waarom?

Waarom laat God al het slechte toe als Hij een God van liefde is?

God is de maker van hemel en aarde. De ontwerper van het universum. De ontwikkelaar van mens en dier. God is perfect en maakt geen fouten. Is perfect zijn eigenlijk wel leuk? Ik denk dan maar aan een kind dat het perfecte kado wil hebben. Alleen dat ene kado is goed genoeg, de rest kan er niet eens aan tippen. Als liefhebbende ouders probeer je je kinderen dat te geven wat ze willen hebben. Dus doe je moeite om juist dat ene perfecte kado te bemachtigen. Stel je voor je hebt het en je geeft het aan je kind. Het zal uitzinnig zijn van vreugde......voor een paar dagen. Daarna verdwijnt het in een hoek om daar langzaam onder het stof te verdwijnen.
Sommige ouders zal het niet eens opvallen dat hun kind er niet meer mee speelt. Anderen zullen het wel zien en denken"heb ik daar zoveel moeite voor gedaan? Daar hadden ze best wat langer plezier van mogen hebben, als ze maar eens wisten wat er voor nodig was om het te krijgen".

Mensen zijn inderdaad niet perfect. God heeft de mens gemaakt met een "foutmarge" zoals ik het noem. Met die foutmarge kunnen we zelf keuzes maken. We worden allemaal perfect geboren. De keuzes die wij in het leven maken veranderen ons. Soms veranderd onze persoonlijkheid, soms onze gezondheid of lichaamsgesteldheid. Wij veranderen door onze keuzes.

Het mooie is dat ondanks dat wij regelmatig verkeerde keuzes maken, de schepper en bedenker van ons mensen het ons niet aanrekent. We mogen fouten maken. Als we ze maar inzien en herstellen.

Dit was zo ongeveer wat mij tijdens het douchen in gedachten kwam. Water zuivert, de gedachten zijn even gewoon leeg. Die momenten zijn kostbaar.....probeer ze ook te vinden.

En nee, het is niet hetzelfde als de Nothing Box heren :)

Rusten !?

Rust

Vandaag ging het in de kerk over "rust(ig) onderweg". 

Over dat je als je op weg bent ook tijd moet nemen om af en toe uit te rusten. In elk geval een moment van rust moet pakken. Soms ook gedwongen.....Stel je rijd in je auto en je komt zonder brandstof te staan. Dan heb je een verplicht momentje van rust. 

Voor veel mensen is wandelen een vorm van ontspannen, van rust nemen van de dagelijkse drukte. Als ik naar een bepaalde club vrienden kijk die dichtbij staan, dan zie ik dat voor hen wandelen ook een stuk ontspanning is. Om dan tijdens die ontspanning nog eens extra rust te nemen om met elkaar over bepaalde zaken na te denken is gewoon een geweldig iets. Het rondlopen in de schepping van onze Heer geeft het lichaam veel energie. Niet vreemd ook natuurlijk, het lichaam is immers ook een onderdeel van dezelfde natuur.

Het leven is eigenlijk dezelfde reis.Vergelijk het met wandelen in onbekend gebied. Je volgt de bewegwijzering naar je bestemming. Tijdens de wandeling van het leven weet je misschien niet altijd wat je bestemming is, hoe weet je dan welk bord je moet volgen?

"Hoe heerlijk is het wand'len met de Heer,

langs wegen die ook heil'gen tot Zijn eer

vroeger gegaan zijn, reek'nend op Zijn Woord:

"Vrees niet, Ik leid u. Ga gelovig voort" 

lied 20

Niet altijd makkelijk. Als je over de Lange Duinen in Soest loopt, weet je dat als je weg bestaat uit diep, mul zand, je energie weggezogen wordt met elke stap die je neemt. Het helpt als je weet dat aan de andere kant van die bult mul zand een plaats is waar je even kunt zitten en wat kunt drinken, even op adem kunt komen. En het doel waar je naartoe gaat? Je kunt er niet altijd een naam aan geven, soms is het gewoon onduidelijk. 

"Iedere dag onderweg met de Heer weet ik mij veilig

wat wens ik nog meer!

Iedere dag leidt Hij mij aan Zijn Hand

zo kom ik thuis in 't Vaderland"

Lied 231

Misschien is het leven wel een soort dropping. We worden ergens op een weg gezet en de kunst is om op een goede manier weer thuis te komen. Onderweg kom je allerlei obstakels tegen, maar ook leuke dingen. Belangrijk is in elk geval dat we onderweg ook eens even tijd nemen om te genieten. Ga maar eens aan de kant van de weg zitten op een bankje. Kijk eens om je heen waar je eigenlijk bent en hoe het er precies uitziet. Is die prachtige natuur je al wel eens opgevallen? Of heb je altijd alleen het asfalt gezien waar je over reist? Is het je opgevallen dat er aan de kant van de weg nog ander leven is dat in zijn eigen tempo ook de juiste richting probeert te vinden. Je bent niet alleen in je zoektocht.

Samen even tot rust komen, samen praten over je reis tot nu toe geeft inzicht in het leven van anderen maar ook inzicht in de reis die nog voor je ligt. Hoe dan ook:

"God's weg is de beste, de beste altijd

God's weg is de beste, ga heen waar Hij u leidt.

Gehoorzaam Zijn roepstem, neem uw kruis op en volg Hem!

God's weg is de beste, de beste altijd."

refr. lied 148

"Natuurschoon rondom ons, de bloemen in 't veld

de vogels, de sterren in pracht ongeteld

en het zonlicht, de wolken, ja alles vermeld:

God's weg is de beste, altijd"

lied 148, 2de couplet

Succes op jullie reis en vergeet niet te rusten af en toe !!

Licht en water

Leven

Een boom.
Een boom is sterk. Is groot en machtig.
Een boom.
Een boom gelooft in het licht.
Zonder het licht zal de boom niet groeien.
Een boom weet dat en zal zorgen dat hij optimaal van het licht kan profiteren.

Een boom groeit door het licht. Groeit door water.
Licht en water geeft leven. Levend water.
Wat doet een boom met licht en water? Groeit hij alleen zelf?
Nee, van het water en licht maakt een boom zuurstof. Wat doet zuurstof? Het laat de rest van de wereld leven !

Sta ook in het licht.
Laat je onderdompelen in het levende water
Verspreid het leven wat je ontvangen hebt.

Maatschappij?

De maatschappij is een beetje losgeslagen denk ik.

Aan de ene kant worden leden van motorclubs uit een brandweerkorps gehaald. Kunnen die mensen niet blussen? Of is men bang dat als zij het huis ingaan om te blussen het bestek meenemen uit de huizen? Aan de andere kant worden kinderen naar 'hun land'' terug gestuurd die daar nog nooit geweest zijn.
Na de dodenherdenking haalt Nederland letterlijk opgelucht adem als het stil is gebleven. Een hele regering kan de neerwaartse spiraal niet keren van een land, maar 1 persoon kan wel een heel land zijn adem in laten houden......

Nederlanders reageren eigenlijk nooit ergens op. Ja, ze klagen wel, maar ze doen bijna nooit iets. We roepen heel  hard dat het niet kan dat 1 persoon de stilte niet respecteert, maar we doen niet zoveel. We kijken alleen met meer spanning naar de herdenking op de dam. Voor die tijd genoeg geroepen dat men hoopte dat hij wat zou gaan doen op de dam, dan waren er mensen genoeg om hem de mond te snoeren. En wat gebeurt er als er toch iemand loopt te schreeuwen? Al was het dan al voor acht uur? Inderdaad, niet veel. Het publieke ingrijpen bleef uit, politie deed zijn werk.

Zo zijn wij. We roepen graag veel en hard, ernaar handelen gaat ons minder makkelijk af. En dat weten we zelf ook. En dat weten ze in het buitenland ook.

Met uitzendingen zijn de landen blij als Nederland komt. Het ongeveer enige land dat eerst praat voordat er geschoten wordt. Eigenlijk mag Nederland nooit schieten lijkt het wel. Alleen praten. Waarom denk je dat er hier in Nederland zoveel buitenlandse 'beroemdheden' komen? Van politici tot religieuze leiders. Alles mag hier en ze mopperen wel, maar ze doen je niks.

Een maatschappij maak je samen. Laten we dan ook samen eens kijken wat we kunnen veranderen zodat we over een maand niet weer alleen maar 'zeggen' dat we het ergens niet mee eens zijn.

Hoe wordt ik blij?

Wat is er nodig om blij te zijn? 

Doen we het niet allemaal eigenlijk? Ons deze vraag stellen? En het heeft altijd met 'onszelf' te maken. Maar laten we eens eerlijk naar de vraag gaan kijken. Willen we dan wat de ander blij maakt, of willen we wat onszelf blij maakt? Hamvraag is natuurlijk wat er voor beide situaties nodig is.

Hoe kunnen we een ander blij maken? Als je het breed bekijkt kan dat op twee manieren. Je kunt een ander blij maken door iets te doen wat jezelf ook blij maakt, of door iets te doen wat jezelf niet blij maakt. In het eerste geval is het een win-win situatie. In het laatste geval is het voor jezelf tijdelijk niet prettig, maar omdat je er een ander blij mee maakt is er een kans dat je er toch niet helemaal vervelend van wordt.

Hoe kunnen we dan onszelf blij maken? Het logische antwoord is door iets te doen wat een ander ook blij maakt, of door iets te doen wat een ander verdrietig maakt. Hier zit een groter verschil in vergeleken bij het eerste voorbeeld. Het verschil zit hem namelijk in het gevolg. En dan het gevolg op lange termijn. Natuurlijk kunnen we ook dingen verzinnen om onszelf blij te maken waar we geen andere mensen voor nodig hebben. Al zal dat nooit van lange duur zijn.

Johannes 13:34-35
Hier zegt Jezus tegen Zijn discipelen:
34 Dit is een nieuwe opdracht die Ik jullie geef: heb elkaar lief. Heb voor elkaar net zoveel liefde als Ik voor jullie heb. 35 Aan de onderlinge liefde zullen de mensen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.’

Heb elkaar lief. Dan denk je dus eerst aan de ander, niet aan jezelf. Hier beantwoord Jezus dus eigenlijk de vraag hoe we onszelf blij kunnen maken. Door aan de ander te denken. Als je aan jezelf denkt en daarmee een ander pijn doet zal dat een keer terugslag hebben op jezelf. Zo zal ook het goede terugkomen naar je. Al het goede wat je voor een ander doet, ook al vind je het zelf moeilijk, zal eens als voordeel voor je gaan werken. Liefde tonen aan een ander kan alleen maar iets positiefs opleveren.
Let wel, in dit stukje staat niet dat je jezelf lief moet hebben. Je hebt dus anderen nodig.

Zet het maar eens af tegen het opvoeden van een kind. Een kind is immers ook 'iemand anders".

Stel dat je het kind opvoed en daarbij alleen maar kijkt naar wat jijzelf prettig vind. Ik ken maar weinig ouders die het prettig vinden als hun kind (langere tijd) huilt. Ik ken  net zo weinig kleine kinderen die (bijna) nooit huilen. Daar is dus al een probleem. Het kind huilt, jij vind dat niet prettig. Een kind is vaak nog te jong om één en ander te begrijpen. Opvoeden kan met harde hand en opvoeden kan met liefde. Om kort te gaan: als je kinderen met harde hand opvoed, krijg je dat op latere leeftijd ook terug, op welke manier dan ook. Als je een kind met liefde opvoed, zal het ook met liefde reageren als het ouder is.

Wat was de reden dat Jezus dit zei, dat Hij deze opdracht gaf?
Jezus had hiervoor de voeten van Zijn discipelen gewassen. Een taak die ervoor zorgt dat de ander geheel gewassen aan tafel kon gaan. Dus eigenlijk heel belangrijk. En toch ook een taak die niemand wilde doen. Voeten zijn het laagste punt van de mens. Zeker in die tijd gingen voeten letterlijk door het stof. Toch deed Jezus deze taak met liefde.

In vers 12a-17 zegt Jezus:
‘Begrijpen jullie wat Ik voor jullie heb gedaan?’ vroeg Hij. 13 ‘Jullie noemen mij Meester en Here. En dat is juist, want dat ben Ik ook. 14 Als Ik nu jullie voeten heb gewassen, moeten jullie dat ook bij elkaar doen. 15 Want Ik heb jullie een voorbeeld gegeven, volg Mij hierin na. 16 Luister goed, een knecht is niet de meerdere van zijn baas en een boodschapper niet van wie hem gestuurd heeft! 17 Jullie zullen gelukkig zijn, als je van deze kennis ook gebruikmaakt."

Je hoeft niet 'beter' te zijn dan een ander. Jaloers zijn op de positie of bezittingen van een ander leveren je geen plezier op. Alleen maar stress.