Wat zijn eigenlijk engelen?
Een vraag die denk ik wel vaker gesteld is. In de bijbel worden engelen vaak genoemd. Sommigen worden zelfs bij naam genoemd. Engelen komen al voor in het eerste boek in de bijbel. In Genesis 19:16 staat bijvoorbeeld: "Lot aarzelde nog, maar de engelen grepen hem, zijn vrouw en zijn twee dochters bij de hand en renden de stad uit. God wilde hen sparen."
In Hebreeën 1:14 staat: "Nee, want de engelen zijn geesten die God dienen en die Hij erop uitstuurt om de mensen die gered worden, te helpen." Zoals het hier staat zijn engelen dus geesten. Kunnen wij dan geesten zien? Als we verder kijken in hoofdstuk 13:2 van Hebreeën dan zien we daar: "Wees altijd gastvrij voor vreemdelingen, daardoor hebben sommigen, zonder het zich bewust te zijn, engelen in huis gehad." Dan stel ik mij zo voor dat de engel een gewoon mens was, een verschijning van vlees en bloed, niet direkt herkenbaar als een engel. Komt zo'n engel dan als zichzelf? Heeft hij het voorkomen van iemand die ooit op aarde geleefd heeft? Zou iemand hem kunnen herkennen? Ik weet het niet. En wat zijn engelen eigenlijk?
In Marcus 12 vanaf vers 19 staat een gelijkenis die Jezus geeft aan de Sadduceeën nadat zij een vraag gesteld hadden over het tijdens het leven hertrouwen van mensen. In dit voorbeeld geven de Sadduceeën aan dat een vrouw niet zonder kinderen kan blijven en als de man overlijd en er nog geen kinderen zijn de broer van de man met de vrouw moet trouwen om zo toch een nageslacht te krijgen. In dit voorbeeld waren er zeven broers en allemaal stierven ze voordat de vrouw kinderen had. Nu vroegen zij zich af welke man na het overlijden dan bij de vrouw zou zijn in de hemel. (Zij geloofden niet in de opstanding na de dood). Het antwoord van Jezus in vers 25:"Want als de mensen uit de dood opstaan, is er geen sprake meer van trouwen. Dan zijn zij als engelen in de hemel." Met andere woorden, géén van de mannen komt bij de vrouw terug. Iedereen zal als een engel worden.
Waarschijnlijk weten we pas zeker wat een engel is als we zelf dat stadium bereiken en op dat moment weten we niet meer dat we onszelf die vraag gesteld hebben. Wat ik tot nu toe uit de bijbel haal over engelen is ook niet echt eenduidig. Soms lijken de beschrijvingen op zichtbare 'geesten' die ons een belangrijke boodschap komen brengen. Maar op andere momenten kunnen het ook maar zo gewone mensen op straat zijn. Kijk maar eens terug naar waar ik mee begon, de tekst in Genesis. "Lot aarzelde nog, maar de engelen grepen hem, zijn vrouw en zijn twee dochters bij de hand en renden de stad uit. God wilde hen sparen." De engelen grepen hem, zijn vrouw en zijn twee dochters bij de hand (fysiek kontakt) en renden de stad uit (niet vliegen). Over beschermengelen gesproken.
Ook moet ik even terugdenken aan wat ik ooit eens eerder geschreven heb. Dit ging over wie er het belangrijkste is in het Koninkrijk van God. De kinderen. Hier het stukje wat aansluit bij het verhaal over engelen:
En er wordt zeker op de kinderen gelet. Constant staat er een hemelse webcam op ze gericht om te registreren wat het kind doet, maar ook zeker wat het kind aangedaan wordt en door wie. "Kijk niet op een van deze eenvoudigen neer. Onthoud dit: hun engelen zijn voortdurend bij mijn Vader in de hemel." Elk kind heeft dus een engel in de hemel. Een 'beschermengel' die voortdurend oplet hoe het met het kind gaat. En nee, dat betekend niet dat er geen nare dingen kunnen gebeuren. Het betekend wel dat als iemand een kind iets aandoet, hij of zij dat dus niet ongezien doet. De God van gerechtigheid zal niemand zijn straf laten ontlopen.
Helaas, ook ik kan geen eenduidig antwoord geven of vinden over wie of wat engelen nu precies zijn. Als wij overlijden, worden wij dan engelen? Blijven wij alleen in het huis wat onze Vader voor ons in de hemel bereid heeft? Worden wij dan ook naar de aarde gestuurd als boodschappers? Of worden we beschermengel? Weten we überhaupt dan nog wie onze familie was? Of worden we pas engel na het einde van de wereld als alle doden op zullen staan?
Na het verlies van mijn vader was ik ervan overtuigd dat hij nog steeds bij mij was. Dat hij nog steeds aan het oppassen was. Onlangs na het overlijden van mijn moeder was dat gevoel niet anders. Volgens ons gaf God zelfs antwoord op een vraag van mijn dochter of opa en oma nu bij elkaar waren. Wij dachten daar een "ja" in te zien. Er lijkt mij niets mis mee om dat te geloven. Het maakt het verlies dragelijk. Zolang onze engelen geen goden worden zal het ons niet te zwaar aangerekend worden hoop ik. Wel kunnen we zeker weten dat als we in de hemel komen wij niets te kort zullen komen. Dat geldt ook voor onze geliefden die we nu hier op aarde moeten missen. Zij hebben het nu goed. Geen onvrede, geen angst, geen oorlog, geen pijn, geen verdriet. Hoe zalig zal dat zijn....
HS
