Pasen - overdenking

We weten allemaal waarom we Pasen vieren.

De opstanding van Jezus Christus uit de dood.

Het eindpunt voor de mens tot dan toe, werd en nieuw start punt.

Een nieuw begin, waar we volledig gereinigd en gezuiverd weer verder mogen gaan.

Als we naar Paulus luisteren schrijft hij aan de Fillipenzen : (3:10)

Hij verteld eerst wat hij zelf allemaal meegemaakt heeft en hoe hij is zijn eigen beleving een model Christen was. Hij was op de achtste dag besneden, volgde alle wetten volgens de letter en probeerde zelfs Christenen uit te roeien.

Tot hij erachter kwam dat dit alles hem juist weghield van Christus. Hij zegt dan ook,: ik reken er niet meer op dat ik het met God in orde kan maken door het houden van allerlei wetten. Nee, daarvoor vertrouw ik nu op Christus. (3:9)

En in vers 10 geeft hij de kracht van Pasen weer.

“Het enige wat ik wil, is Christus kennen en ervaren hoe groot de kracht is, waardoor Hij uit de dood is opgestaan. Ik wil ervaren wat het betekend om met Hem te lijden en te sterven om uiteindelijk te komen tot de opstanding uit de dood”.

Dat zijn hele harde woorden die Paulus daar spreekt. “Met Hem lijden en sterven”.

Zou hij zelf dan ook de lijdensweg naar Golgotha willen bewandelen? Of misschien bedoelt hij ermee dat het onder ogen zien van je zonden ook al een behoorlijke lijdensweg kan zijn?  Zeker is in elk geval dat juist door het lijden van Jezus onze zonden vergeven zijn.

Aan het kruis riep Jezus ook “Het is volbracht!” Het is klaar. Misschien in onze tijd letterlijk, zand erover. We hebben het dan over het aardse leven en vooral de zonden die we allemaal elke keer weer maken. Hoe erg we ons best ook doen om goed te leven.

Na 3 dagen wordt de tempel weer opgebouwd, hersteld. Het was dus wel volbracht, maar nog niet klaar. Na dit leven zijn we niet klaar. We gaan nog verder. Ook dat is een belofte van God.

Jezus had het zijn discipelen ook al verteld voordat hij gekruisigd werd.

(Markus 16:2-7)

Op zondagmorgen, bij het opgaan van de zon, gingen zij naar het graf. Onderweg vroegen zij zich af hoe zij ooit die zware steen voor de opening konden wegrollen. Maar toen zij bij het graf kwamen, ontdekten zij dat de steen al weg was. Zij stapten het graf binnen en zagen rechts een jongeman zitten, met witte kleren aan. Ze stonden als aan de grond genageld. ‘U hoeft niet te schrikken,’ zei hij tegen hen. ‘U zoekt Jezus van Nazereth, die gekruisigd is. Hij is hier niet meer, want Hij leeft weer! Kijk, daar heeft Hij gelegen.

“Vertel zijn leerlingen dat Hij naar Galilea gaat. Daar zullen ze Hem ontmoeten, zoals Hij hun  voor  Zijn sterven al heeft gezegd”.

  

(matheüs 26:30-32)

Het laatste avondmaal wordt gebruikt.

Na de maaltijd zongen zij een lied tot eer van God en gingen vervolgens naar de Olijfberg. Onderweg zei Jezus tegen hen:’Vannacht zullen jullie Mij allemaal in de steek laten. Want in de Boeken staat:’Ik zal de Herder doden en de schapen zullen uiteengejaagd worden”.

Maar nadat ik weer levend ben geworden, zal ik naar Galilea gaan en jullie daar ontmoeten”

Hierop reageert Petrus als eerste en laat duidelijk weten dat hij Jezus nooit in de steek zal laten. Misschien dat daarom de zin ervoor niet opgenomen wordt.

Als we dit stukje eens goed bekijken kunnen we zo ontzettend veel hoop halen uit het feit dat iemand, in dit geval Jezus gaat sterven. Hij zegt het zelf! Nadat ik weer levend ben geworden zal ik naar Galilea gaan en jullie daar ontmoeten. Wat een vooruitzicht! Alleen hielden de discipelen zich op dat moment niet met die ene belangrijke zin bezig, maar meer met wie Jezus verraden zou. Ze waren allemaal bang, en onzeker van zichzelf. Ieder van de discipelen kon zich blijkbaar wel voorstellen dat hij het kon zijn. Behalve Petrus dan.

Het verhaal van Pasen gaat dus over de kracht die getoond wordt, de dood overwonnen.

En het vertrouwen hebben in het woord van Jezus. Hij had al gezegd (net als de profeten) dat Hij terug zou komen. Dat moet toch heel veel rust geven.

Met Pasen mogen we eraan denken dat wij mensen gereinigd worden van onze zonden. We mogen herdenken dat Jezus in de bres is gesprongen voor ons. Hij heeft de weg vrijgemaakt voor het nieuwe verbond en door Zijn bloed vergeving gekregen voor ons allemaal.

(Matheus  26:28)

Drink er allemaal uit,’ zei Hij. Dit is mijn bloed, waarmee het nieuwe verbond wordt bezegeld. Het zal vloeien om de vergeving van de zonde te bewerken’.

Wat is het dan jammer eigenlijk dat we al snel weer Pasen vergeten zijn.

Dat we niet meer denken en weten dat we gereinigd zijn en leven voor God. Dat we al snel na Pasen weer gaan leven voor de wereld, spulletjes, geld, of voor anderen. Maar niet voor God. Wat is dat toch in ons mensen dat wij zo snel weer afgeleid worden?

Komt het omdat Jezus als voorbeeld te onbereikbaar is? Té perfect? Iets wat wij nooit kunnen worden voor ons gevoel? Misschien moeten wij ons meer spiegelen met de discipelen. Kunnen wij dan wel zo zijn als hun? 12 mensen die álles opgegeven hadden om een vreemde te volgen omdat Hij het hen gevraagd had? Kunnen we dan wel dat voorbeeld volgen? Dat waren toch gewoon mensen, geen Zoon van God die misschien toch een beetje onbereikbaar is.

Paulus wilde in Efeze ook duidelijk maken dat je niet kunt blijven jojo-en met zondigen.

Efeziërs 4:17-23

Ik zeg u dit met nadruk en ik spreek namens de Heere: leef niet langer als mensen de Gods wil niet kennen, want die zijn verblind en verward. In hun hart is het helemaal donker. Zij staan ver van het leven van God, omdat zij niets van Hem willen weten en Hem niet willen begrijpen. Het kan hun niets schelen of iets goed of slecht is. Zij trekken zich nergens iets van aan en worden voortgedreven door hun slechte gedachten en wilde begeerten. Maar zo hebt gij Christus niet leren kennen!

Als u werkelijk Zijn stem hebt gehoord en Hij u de waarheid over Zichzelf heeft bekendgemaakt, moet u uw oude menselijke natuur als oude kleren uittrekken, uw vroegere manier van leven die te gronde gaat aan bedriegelijke begeerten. Uw denken moet grondig vernieuwd worden.

Maar zo hebt gij Christus niet leren kennen!  Efeziërs 4:20

Christus hield zich aan de afspraken van Zijn Vader. Hij volgde tot in de dood! En verder!

Jezus stierf voor onze zonden, absoluut. Hij heeft geleden voor onze reiniging, zeker weten.

Kunnen wij dan tenminste proberen om een klein beetje als Hem te zijn en naar onze Hemelse Vader te luisteren?

Laten we na vandaag Pasen niet meer vergeten. Laten we er elke dag aan denken dat Jezus zich voor ons volledig gegeven heeft, pijn heeft geleden en gestorven is, omdat Hij van ons mensen hield, maar vooral ook omdat Hij Zijn Vader vertrouwde. Zijn Vader die Hem verteld had wat er ging gebeuren, maar ook wat de beloning zou zijn.

Die beloning is er ook voor ons. Dat lijkt mij de moeite toch wel waard om er elke dag opnieuw volledig voor te gaan!

Wat een beloning ligt er op ons te wachten !

Vader dank U wel daarvoor !

Amen!