Vrij Zijn weekend - schapen

Vrij Zijn Weekend - schapen

Afgelopen vrijdag en zaterdag waren Andrea en ik aanwezig op het Vrij Zijn Conferentie weekend in Zelhem. Sprekers waren Wilkin van der Kamp, Willem J. Ouweneel, Jan Pool en Martin Koornstra. Een weekend lang feest met ongeveer 1.650 andere gelovigen uit meer dan 600 verschillende kerken.

Een internationaal gezelschap was aanwezig in De Betteld, Zelhem. Als eerste luisterden we naar Wilkin Van Der Kamp. Hij had een heel mooi verhaal over de Herder en de kudde.

En zonder dat ik zijn hele preek hier wil herhalen, waren er wel een aantal dingen die er voor mij uitsprongen.

Door de hele Bijbel heen, worden de mensen aangeduid als 'schapen'. Een schaap is een kuddedier en voelt zich niet op zijn gemak als hij alleen is. Een schaap is ook weerloos. Het heeft geen hoorns, of scherpe klauwen, of een ander afweermechanisme. Een schaap moet het hebben van de bescherming van de kudde, maar vooral van de herder.

Als wij aan schapen denken, denken we vaak dat het domme dieren zijn. Een schaap is echter nog aardig slim, en dat is wetenschappelijk bewezen. Alleen zit het instinct van een schaap vaak in de weg. Koppig als het is blijft het bij gevaar vaak stil staan en mekkert alleen wat. In 1 Petrus 5:8 staat dat de duivel rond gaat als een brullende leeuw, op zoek naar een prooi. Wij als schapen zijn de prooi van een leeuw. Zonder herder zijn wij stuurloos. Mattheüs 9:36 staat "Zij leken op een kudde schapen zonder herder". En Jezus is de Goede Herder zoals staat in Johannes 10:11. Maar ook Jezus is een deel van de kudde. De Goede Herder wordt ook Lam van God genoemd. Hij staat dus niet verheven op een voetstuk, Hij is deel van ons.

Afsluitend Psalm 23 waarin David mooi verwoord hoe de Herder zorgt voor Zijn schapen.

1 Een psalm van David.

De HERE is mijn herder,

dus heb ik alles wat ik nodig heb!

2 Hij laat mij uitrusten in een groene weide

en wijst mij de weg langs kabbelende beekjes.

3 Hij verfrist mijn innerlijk

en leidt mij op de weg waar zijn recht geldt,

tot eer van zijn naam.

4 Zelfs als ik door een donker dal moet lopen,

ben ik niet bang,

want U bent dicht bij mij.

Uw herdersstaf beschermt mij

en begeleidt mij heel de weg.

5 U bereidt een feestmaal voor mij,

waar mijn vijanden bij zijn.

U zalft mijn hoofd,

als bij een persoonlijke gast,

mijn beker vloeit over van uw zegen!

6 Uw goedheid, liefde en trouw

mag ik mijn hele leven ervaren

en daarna mag ik voor eeuwig

bij U wonen in uw huis.

(Het Boek vertaling)

Wij zijn geschapen door God. Hij heeft ons Zijn Zoon gegeven, omdat we er zelf een potje van gemaakt hebben. Als we nu de Herder volgen en gaan wandelen in Zijn bescherming, dan zal Hij ons leiden naar plekken van overvloed. Geen enkele herder laat zijn kudde verhongeren of omkomen van dorst. Hij zal voorzien in alles wat we nodig hebben op onze reis, totdat we thuis aangekomen zijn. Lees Johannes 10 maar eens door, daar staat de uitleg van Jezus over dit onderwerp.

God en wij: Wie ben ik

God en wij: Wie ben ik: Wie zit er eigenlijk achter deze site? Mijn naam is Harry, en ben getrouwd met Andrea. Op dit moment hebben wij twee dochters, Lisa van 8...

De Tuinman

Tuinman plant en snoeit

Wie kent ze niet. Tuinmannen. Vaak in een overall, werken ze netjes de tuinen en plantsoenen bij. Ze maken de natuur weer een beetje mooier, of in elk geval, meer zoals wij het graag willen zien. Ook kunnen ze prachtige tuinen aanleggen uit het niets. Het zijn ware kunstenaars die werken met wat de aarde te bieden heeft.
De eerste tuin die aan werd gelegd was ook gelijk de mooiste. De Hof van Eden. Alles was er te vinden. De wereld was groen en werd op peil gehouden door het klimaat eromheen.

In de Bijbel lees je ook veel over bloemen, planten en bomen. Wie kent niet de gelijkenis van de zaaier? Onvruchtbare grond, slechte grond, goede grond. Of het bekende mosterdzaadje? Druivenstruik en ranken? En begon het niet met de boom van goed en kwaad? Hoe groeien wij eigenlijk in geloof?

Wij zijn ook te vergelijken met bomen. Wij mensen worden ergens op deze wereld gepland en groeien daar dan op. Als we de juiste beslissingen nemen, dan gaan onze wortels diep de grond in, waardoor we een stabiele fundering leggen voor ons leven. Tijdens het groeien is het vaak wel nodig om zo nu en dan even de boel flink bij te snoeien. Anders sterven de takken af. Voor het leven is het dus nodig dat we af en toe offers moeten brengen, om zelf verder te kunnen groeien. Als wij verder groeien, en de boom steeds groter wordt, kunnen we ook anderen een plek bieden om te schuilen tegen de scherpe zon of de koude regen.

Links zie je het mosterdzaadje, dat uitgroeit tot rechts, een zeer grote plant!

(Marcus 4:30-32)

Zo zijn wij ook. Wij beginnen ergens als een klein zaadje, dat door liefde, warmte, en voedsel opgroeit tot een klein plantje in het geloof. Tijdens ons opgroeien worden we hier en daar even 'bijgesnoeid'. Zoals in Johannes 15 staat, vanaf vers 1. Als wij echter geen vrucht gaan dragen, dan zal God ons laten gaan, staat er. Dat is dus een keuze die wij zelf hebben in het leven. Willen wij onderdeel zijn van de druivenstruik, of willen wij dat we 'afgekapt' worden?

Geloven is niet iets wat je aan komt vliegen. Het is iets waar je voor moet werken en mee moet werken. Je moet een aantal beslissingen nemen die niet altijd prettig zijn voor jou, of voor anderen. Je familie bijvoorbeeld. Het staat zelfs in Mattheüs 10:34-36 "34 Denk niet dat Ik ben gekomen om vrede op aarde te brengen. Nee, eerder een zwaard. 35 Ik ben gekomen om verdeeldheid te brengen tussen vader en zoon, tussen moeder en dochter, tussen schoonmoeder en schoondochter. 36 Iemands ergste vijanden zullen zijn huisgenoten zijn."
De moeilijke keuzes hebben dus ook invloed op de mensen die je het beste kent. Die je zeer na staan. En dan is het moeilijk om voor je geloof te kiezen. Maar als we dan terug denken aan die prachtige tuin, de rust, het gemoedelijke en het 'thuis' gevoel. Dat is de beloning die op je staat te wachten. Daar doe je het voor toch? Verspreid het Woord, houd je aan de regels en wees een plek van beschutting voor hen die het nodig hebben, en God zal je geven waar je om vraagt.

Wie niets van God wil weten zal gesnoeid worden. Of zoals in Mattheüs 15:13 staat: Jezus antwoordde: ‘Iedere plant die niet door mijn Vader is geplant, zal worden uitgetrokken.'

Nu weet ik natuurlijk niet hoe dat met jullie zit, maar ik wil eigenlijk liever niet als op onderstaande foto eindigen....

Fanatiekeling of super fan?

Fanatiekeling of super-fan?

In de sport komen we ze bijna overal wel tegen. De fanatiekeling die alles voor zijn sport over heeft. Alles moet wijken voor zijn sport. Op zich is daar niks mis mee, zolang je anderen daar niet mee in de weg zit. Toch is het moeilijk als je fanatiek bent, om geen commentaar op anderen te geven. Omdat zij misschien wat minder fanatiek zijn, lijken ze in jou ogen ook minder serieus met de sport bezig te zijn. Hoewel dat misschien helemaal niet zo is. En dan krijg je geschreeuw op het veld.

Naast het veld heb je ook fanatiekelingen. Sommigen verwarren dat ook wel met hooligans. Dat zijn weer mensen die het liefst hun liefde voor een bepaalde club, desnoods met geweld, aan andere mensen opdringen. Of de bekende ouders die van alles naar het hoofd van hun kind slingeren als ze net niet hard genoeg lopen. 

Bij sport is het misschien nog niet zo erg, als er een meningsverschil is op het veld. Als je gaat kijken naar politiek of religie, dan wordt het meteen heel anders. Ook daar heb je mensen die hoe dan ook hun overtuiging op willen leggen aan een ander. Het gevolg daarvan is het ontstaan van een conflict. Denk bijvoorbeeld maar eens aan een arbeidsconflict, of stakingen via de bonden. Dat gaat dan vaak om binnenlandse aangelegenheden. Als het internationaal gaat worden, bestaat de kans dat het in het ergste geval uitdraait op oorlog.

Maar laten we het even klein houden. In het geloof heb je ook fanatiekelingen. Mensen die koste wat kost de ander ervan proberen te overtuigen dat HUN geloof het juiste is, en je niet op een andere manier kunt geloven in Christus. Naar mijn idee is het belangrijkste dat je écht gelooft in Jezus, dat Hij de Zoon van God is en dat Hij op aarde geleefd heeft en is gestorven aan het kruis en na 3 dagen weer is opgestaan uit de dood. En hoe je dat uitdraagt hangt van je persoonlijkheid af, niet van opgelegde regels. Net als een sportteam verschillende posities kent, zo kent ook het lichaam van de gemeente verschillende functies. Als iedereen hetzelfde zou gaan doen, dan zou alleen bijvoorbeeld de buik ontwikkelen. Niet iedereen kan voorop lopen en doelpunten maken. En toch hebben we elkaar allemaal nodig.
[Joh. 3:15 Want God heeft zoveel liefde voor de wereld dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, zodat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft.]  
[Joh.6:47 Wie in Mij gelooft, heeft eeuwig leven]

En Jezus geeft het zelfs eigenlijk nog simpeler aan. Hoewel, simpel: "Het is zelfs zo dat wie niet het eenvoudige geloof van een kind heeft, niet eens in het Koninkrijk van God kan komen." Lucas 18:17.
Wat wij dus moeten doen is het geloof van een kind hebben. Dat is pas moeilijk. Als je een kind iets zegt, dan gelooft het je. Wij volwassenen gaan het eerst beredeneren of het wel kan. Als wij tot de conclusie zijn gekomen dat het best zou kunnen zijn, dan zijn we bereid om te gaan geloven. En dat is niet geloven.
Wat is geloof? Het is de zekerheid dat onze hoop werkelijkheid wordt en het is overtuigd zijn van het bestaan van dingen die je niet ziet. (Heb. 11:1) 

Nu weer even terug naar het begin. Is het de bedoeling dat wij met geweld anderen dwingen om te geloven in Jezus? Volgens de definitie van geloof in Hebreeën 11:1 kan dat niet. Het moet van binnenuit komen. Je kunt mensen dwingen naar een kerk te gaan, maar je kunt ze niet dwingen om in hun hart te gaan geloven. Onze opdracht is om juist de mensen die niet geloven, met liefde te overtuigen dat er meer is tussen hemel en aarde. De liefde van Christus zal mensen diep in hun binnenste overtuigen en tot geloof brengen. Onze taak is het om dat uit te leggen waar dat gevoel vandaan komt. In deze moderne tijd wordt alles wel op een geloofwaardige manier uitgelegd. Er wordt ingespeeld op het gevoel van mensen. Het wordt allemaal net iets mooier verteld bij de één dan bij de ander, om maar zoveel mogelijk mensen te winnen. Wij als Christenen kunnen de boodschap niet mooier maken dan hij al is. Het is niet mogelijk om het geloof in de 'aanbieding' te gooien. Wat je ziet is wat je krijgt, zo eenvoudig is het. Maar als je goed kijkt, is het ongelooflijk wat je krijgt in ruil voor geloof. Je krijgt het leven van een koning! En juist omdat de beloning zo groot is, kunnen wij dat als mens niet beredeneren, dus zal het niet kloppen. De psyche van de mens werkt soms heel raar.

Wie gelooft nu dat als je vraagt, je zult krijgen? Zoek en je zult vinden?  (Lucas 11:9) Als wij mensen iets vragen moet je altijd maar afwachten of je het krijgt of niet. Of wat je ervoor terug moet doen. Bij Christus krijg je het gewoon! Dat is juist zo ongelofelijk, dat het moeilijk wordt om erin te geloven. Tenzij je het geloof van een kind hebt.

De discipelen waren fanatiek in het volgen van Christus. Zij hebben alles aan de kant gelegd om Jezus te volgen. Zij hebben om het zo maar te zeggen, gelijk de t-shirts, sjaal  en petjes gekocht en opgezet. Nee, ze hebben geen mensen vastgebonden totdat ze zich bekeert hadden, nee ze hebben geen dingen vernield in steden omdat ze hun zin niet kregen. Ja, ze gingen wel steden in om te 'protesteren' tegen hoe het er op die manier aan toe ging. Ze werden dan door God gestuurd om de inwoners te waarschuwen dat als ze zo doorgingen, er niet veel goeds gebeuren zou. Maar er werd niks opgelegd. Men bleef een eigen keus houden. Zij waren de échte super-fan, de discipelen. Zulke fans zijn uitzonderlijk. Zij leven het leven zoals het bedoeld is, en door voorbeeld leiden ze anderen het juiste pad op.

Laten de ongelovigen niets op uw gedrag kunnen aanmerken. Ook al mogen zij u niet en belasteren zij u, als zij zien hoe voorbeeldig uw leven is, zullen zij God wel moeten eren en prijzen op de dag dat Christus terugkomt. (1 Petrus 2:12)