De Tuinman

Tuinman plant en snoeit

Wie kent ze niet. Tuinmannen. Vaak in een overall, werken ze netjes de tuinen en plantsoenen bij. Ze maken de natuur weer een beetje mooier, of in elk geval, meer zoals wij het graag willen zien. Ook kunnen ze prachtige tuinen aanleggen uit het niets. Het zijn ware kunstenaars die werken met wat de aarde te bieden heeft.
De eerste tuin die aan werd gelegd was ook gelijk de mooiste. De Hof van Eden. Alles was er te vinden. De wereld was groen en werd op peil gehouden door het klimaat eromheen.

In de Bijbel lees je ook veel over bloemen, planten en bomen. Wie kent niet de gelijkenis van de zaaier? Onvruchtbare grond, slechte grond, goede grond. Of het bekende mosterdzaadje? Druivenstruik en ranken? En begon het niet met de boom van goed en kwaad? Hoe groeien wij eigenlijk in geloof?

Wij zijn ook te vergelijken met bomen. Wij mensen worden ergens op deze wereld gepland en groeien daar dan op. Als we de juiste beslissingen nemen, dan gaan onze wortels diep de grond in, waardoor we een stabiele fundering leggen voor ons leven. Tijdens het groeien is het vaak wel nodig om zo nu en dan even de boel flink bij te snoeien. Anders sterven de takken af. Voor het leven is het dus nodig dat we af en toe offers moeten brengen, om zelf verder te kunnen groeien. Als wij verder groeien, en de boom steeds groter wordt, kunnen we ook anderen een plek bieden om te schuilen tegen de scherpe zon of de koude regen.

Links zie je het mosterdzaadje, dat uitgroeit tot rechts, een zeer grote plant!

(Marcus 4:30-32)

Zo zijn wij ook. Wij beginnen ergens als een klein zaadje, dat door liefde, warmte, en voedsel opgroeit tot een klein plantje in het geloof. Tijdens ons opgroeien worden we hier en daar even 'bijgesnoeid'. Zoals in Johannes 15 staat, vanaf vers 1. Als wij echter geen vrucht gaan dragen, dan zal God ons laten gaan, staat er. Dat is dus een keuze die wij zelf hebben in het leven. Willen wij onderdeel zijn van de druivenstruik, of willen wij dat we 'afgekapt' worden?

Geloven is niet iets wat je aan komt vliegen. Het is iets waar je voor moet werken en mee moet werken. Je moet een aantal beslissingen nemen die niet altijd prettig zijn voor jou, of voor anderen. Je familie bijvoorbeeld. Het staat zelfs in Mattheüs 10:34-36 "34 Denk niet dat Ik ben gekomen om vrede op aarde te brengen. Nee, eerder een zwaard. 35 Ik ben gekomen om verdeeldheid te brengen tussen vader en zoon, tussen moeder en dochter, tussen schoonmoeder en schoondochter. 36 Iemands ergste vijanden zullen zijn huisgenoten zijn."
De moeilijke keuzes hebben dus ook invloed op de mensen die je het beste kent. Die je zeer na staan. En dan is het moeilijk om voor je geloof te kiezen. Maar als we dan terug denken aan die prachtige tuin, de rust, het gemoedelijke en het 'thuis' gevoel. Dat is de beloning die op je staat te wachten. Daar doe je het voor toch? Verspreid het Woord, houd je aan de regels en wees een plek van beschutting voor hen die het nodig hebben, en God zal je geven waar je om vraagt.

Wie niets van God wil weten zal gesnoeid worden. Of zoals in Mattheüs 15:13 staat: Jezus antwoordde: ‘Iedere plant die niet door mijn Vader is geplant, zal worden uitgetrokken.'

Nu weet ik natuurlijk niet hoe dat met jullie zit, maar ik wil eigenlijk liever niet als op onderstaande foto eindigen....