Eerlijk?

Soms is het moeilijk om te doen wat je zegt. Hoe makkelijk zeggen we niet dat iemand volgens bepaalde regels moet handelen, terwijl we zelf ook problemen hebben met het naleven ervan? Hoe goed we ook ons best doen, we gaan allemaal wel eens in de fout. Zo ook met de regels uit de bijbel. Menig leraar of voorganger weet precies hoe het moet, maar er zelf ook naar leven is iets heel anders dan het weten. Neem nu maar eens het voorbeeld van de kerkenraad die een dominee de laan uit stuurt omdat 'de visies teveel uit elkaar liggen'. (Bron CIP artikel ) Dit terwijl de leden van de kerk de dominee niet willen missen. Vroeger gebeurde dat natuurlijk ook al. Ook in de tijd van Jezus waren mensen het niet over eens hoe men precies moest geloven. 

Mattheüs 23:1-3

Daarna richtte Jezus zich tot de menigte en tot zijn leerlingen en zei: ‘De schriftgeleerden en de farizeeën hebben plaatsgenomen op de stoel van Mozes. Houd je dus aan alles wat ze jullie zeggen en handel daarnaar; maar handel niet naar hun daden, want ze doen zelf niet wat ze jullie voorhouden.

Hier kun je  lezen dat de farizeeën, die leraar waren, de mensen precies konden vertellen (en dat deden ze dan ook maar al te graag) hoe men moest leven. Alleen stelden zij zichzelf vrij van die regels op vele vlakken. Zij waren immers anders de de 'doorsnee mens'.  Als je de bijbel leest, kom je steeds weer tegen dat Jezus zegt Zijn voorbeeld te volgen. Stel je eens voor dat je voorganger netjes de bijbel aan je uitlegt, terwijl hij in zijn eigen leven, om maar even een fictief voorbeeld te gebruiken, snoep steelt uit de supermarkt? Kun je hem dan nog geloven als hij op zondag verteld dat je niet mag stelen? Duidelijk is in elk geval wel dat je wel moest doen wat ze zeiden. Ze leerden je dus wel zaken die klopten, anders hoef je het niet te volgen toch? Ze moesten alleen niet het daadwerkelijke voorbeeld volgen van hoe men leefde. Tevens geeft Jezus hier aan dat je aangestelde gezag moet eren, ook al leven ze zelf niet zoals het hoort. Luister naar ze, doe wat ze voorschrijven, en leef volgens de bijbel. Al is het inderdaad vaak wel moeilijk om de regels van de kerk/overheid te volgen en ook volgens de bijbelse regels te leven. Ook de regels van de kerk komen niet altijd overeen met wat er in de bijbel geschreven staat. Het zou inderdaad niet moeten kunnen, maar helaas is het tegenwoordig wel zo. Regels worden om allerlei redenen 'aangepast'. Vaak onder de noemer:"de oude regels zijn niet meer van deze tijd, daarom moeten ze aangepast worden." Nog even en Jezus is ook niet in een grot begraven, maar een mooie moderne chromen bunker. Je moet immers met je tijd meegaan toch.....

Over eerlijkheid kunnen we ook een mooi voorbeeld vinden in Handelingen 5:1-11.

Ook een zekere Ananias verkocht een stuk land. Maar hij hield, met instemming van zijn vrouw Saffira, een deel van de opbrengst achter. De rest bracht hij naar de apostelen, maar hij deed net alsof het de hele opbrengst was. ‘Ananias,’ zei Petrus, ‘waarom hebt u de duivel toegang gegeven tot uw hart? Waarom probeert u de Heilige Geest te bedriegen? Waarom zegt u dat dit de hele opbrengst van het land is, terwijl u een deel ervan achtergehouden hebt? U had het land niet hoeven verkopen. Het was uw eigendom en nadat het verkocht was, mocht u zelf weten wat u met het geld deed. Hoe kon u zover komen? U hebt niet tegen mensen gelogen, maar tegen God!’ Toen Ananias dat hoorde, zakte hij in elkaar en stierf. Iedereen was vreselijk geschrokken. Een paar jonge mannen stonden op en legden hem af. Daarna droegen zij hem naar buiten en begroeven hem. Een uur of drie later kwam zijn vrouw, die van niets wist. ‘Vertel eens,’ zei Petrus tegen haar, ‘is dit geld de hele opbrengst van uw land?’ ‘Ja,’ antwoordde zij, ‘dat klopt.’ ‘Waarom wilden jullie de Geest van de Here bedriegen? De mannen die u daar hoort aankomen, hebben zojuist uw man begraven. Zij zullen ook u dood naar buiten dragen.’ Op hetzelfde moment zakte zij voor hem in elkaar en stierf. De jonge mannen kwamen binnen. Toen zij zagen dat zij ook dood was, droegen zij haar naar buiten en begroeven haar bij haar man. De gemeente was hiervan diep onder de indruk en de andere mensen niet minder. 

[Handelingen 5:1-11]

Kunnen we hieruit opmaken dat je verplicht bent je opbrengst aan de kerk te geven? Nee, dat staat er niet. Ananias was eigenaar van een stuk land en dat wilde hij verkopen. Samen met zijn vrouw besloot hij een deel van de opbrengst aan de apostelen te geven, echter deden zij het voorkomen dat ze alles gegeven hadden. Moesten ze alles geven? Nee. Moesten ze een deel geven? Nee. Ze hadden vrijwillig besloten een gedeelte van de opbrengst af te staan. Maar het klinkt natuurlijk mooier als je zegt dat je alles wat je hebt ontvangen schenkt aan de apostelen. Dus zo deden ze het. Ze gaven een deel en zeiden dat ze de volledige opbrengst hadden gegeven. Ook nadat de apostelen om bevestiging vroegen, hielden ze voet bij stuk. Dat was nog het moment geweest om eerlijk te zijn, maar ze kozen er nogmaals bewust voor om oneerlijk te zijn. De straf was nogal definitief te noemen voor Ananias. Ook zijn vrouw Saffira kreeg nog een kans om eerlijk te zijn. Ook zij verkoos het pad van de leugen.

Soms denk ik wel eens bij mezelf: hoe kan het toch zo zijn dat de mensen die tegenwoordig prominent aanwezig zijn in de maatschappij, regelmatig op leugens of onwaarheden betrapt worden, maar wij als maatschappij dat allemaal maar goed vinden. Zijn wij immuun geworden voor hun leugens? Kan het ons allemaal misschien niet meer schelen? Zijn wij het geloof in onszelf kwijtgeraakt dat wij er iets aan kunnen doen?

Laten we gewoon eens bij onszelf beginnen, laten we eens eerlijk tegen onszelf zijn en kijken of we zelf géén leugentjes vertellen tegen anderen.