Zien?

Zien...

Op iemand die blind is na, kunnen wij allemaal zien. Al moeten we wel het onderscheid  maken tussen kijken en zien, dat is niet hetzelfde. Mensen kunnen altijd kijken, het zien blijft afwachten.

Ook zijn er mensen die met oogkleppen op kijken. Bang om narigheid te zien, of onzeker over of ze wel willen zien wat er voor hen ligt. Leven met oogkleppen op is bijna hetzelfde als autorijden in dichte mist. Het verschijnsel is mooi, het bedekte landschap, de silhouetten . Prachtig om te zien. Nadeel is alleen dat je niet alles ziet. Je ziet inderdaad niet wat iets verder weg is, dat verdwijnt in de nevel. Nadeel is dat als jein beweging bent, het vanzelf een keer uit de nevel opdoemt. En dan ligt het aan de snelheid die je hebt of het er plotseling is, of dat het geleidelijk uit de mist zichtbaar wordt. Vaak is het er ineens en schrik je je rot. Oogkleppen zijn dus zeker niet altijd aan te raden.

Zo ook in de kerk. Mensen vertellen dat ze familie zijn, de kerk is één. Helaas blijkt het in de praktijk anders en schrikken de mensen als er ineens iets veranderd wat ze niet aan hadden zien komen. De oogkleppen vallen dan af. Laten we met z'n allen goed om ons heen kijken en proberen door de mist heen te kijken.