"Waarschuwing tegen onbetrouwbare mensen"

Een boek dat niet veel gelezen wordt volgens mij in de Bijbel is Judas. Er wordt in elk geval niet veel openlijk over gesproken. En dat terwijl de titel toch zo toepasselijk is in deze tijd. "Waarschuwing tegen onbetrouwbare mensen". Tenminste, dat is de titel die Het Boek vertaling eraan gegeven heeft.

Judas, broer van Jacobus, waarschuwt hier voor onbetrouwbare mensen. "Ik zeg dit omdat er onbetrouwbare mensen zijn binnengedrongen die beweren dat wij er maar op los kunnen leven. Volgens hen is Gods genade zo groot dat Hij alles door de vingers ziet." (Judas 1:4) Mensen dus, die heel eenvoudig zeggen: God heeft ons vergeven, door Jezus zijn wij schoon gewassen en kunnen we niets meer fout doen. Het betekend alleen natuurlijk niet dat je dan maar kunt doen wat je wilt. Zou wel makkelijk zijn toch? "We zijn vergeven door het bloed van Jezus, dus nu kan ik die nare man wel een kopje kleiner maken. Ik zal niet schuldig zijn in de ogen van God". Zo werkt het niet. We zijn en blijven verantwoordelijk voor onze eigen daden. Dat geeft Judas ook aan, dat er in het verleden ook mensen geweest zijn die hetzelfde gedaan hebben en door God gestraft zijn. Als voorbeeld noemt hij o.a. Sodom en Gomorra. Volledig losgeslagen steden die door God vernietigd zijn, nadat men weigerde zich te bekeren.

En waar moet je dan voor oppassen? Kunnen we onze voorgangers niet meer geloven dan?
Tegenwoordig heeft iedereen toegang tot een Bijbel. Studies zijn er voor het oprapen en als je mede-gelovigen vraagt, zijn ze altijd bereid om samen met je de Bijbel te lezen. Gezond verstand is ook een verdedigingslijn tegen dwaalleer. Het belangrijkste is dat Christus voorop moet staan als Leider en Heer. Dat de Zoon van God als mens op aarde is gekomen. Gestorven voor onze zonden en na drie dagen weer opgestaan.

Judas geeft ook enkele voorbeelden van mannen die deden wat ze zelf wilden. Gedreven door hebzucht, jaloezie, macht, trots en egoïsme. Hun lot was geen plezierig lot.

In vers 9 geeft hij aan hoe het eigenlijk zou moeten, en hoe ongelooflijk moeilijk dat is. De engel Michaël veroordeelde of beledigde de duivel niet. Hij zei alleen:"De Here zal je straffen" en liet het daarbij.

Als ik in mijn eigen woorden dit boek zou moeten samenvatten, dan kom ik denk ik hierop uit.

Wij zijn als gelovigen het aan onszelf verplicht om ons te verdiepen in het evangelie. We hoeven geen voorganger of leraar te worden, maar het is aan te raden om te weten wat je gelooft. Het moet niet alleen bij lezen en geloven blijven, we moeten het ook uitleven. We moeten in denken én in doen Christus evenaren. We moeten oppassen voor mensen die proberen de eenheid van het Lichaam van Christus te vernietigen en zo verdeeldheid willen brengen. We moeten ons vasthouden aan de beloften van God. Hij heeft bewezen dat alleen Hij vertrouwd kan worden. Zijn woord is ons leven.

10.000

Wow, we zijn de 10.000 bezoekers voorbij!

Dat is voor mij een behoorlijke mijlpaal. Hopelijk hebben alle lezers ook wat aan de berichten gehad, zijn ze gaan nadenken, of hebben ze er met anderen over gesproken. Het evangelie moet verspreid worden, ook binnen onze eigen landsgrenzen is er nog veel werk te doen. Laten we er samen de schouders onderzetten!

Bij deze wil ik iedereen die mijn berichten volgt, van harte bedanken. We gaan nog even door met berichten plaatsen, en het is altijd leuk om reacties te krijgen. Samen kunnen we het Woord verspreiden :)

Nogmaals bedankt allemaal !

Einde

Het is vandaag 22 december 2012.
Volgens verschillende mensen zou de wereld dit keer op 21 december 2012 vergaan. Wat mij gisteren wel opviel was niet dat de wereld verging, maar zich wel verstopte. De hele dag was het behoorlijk mistig. Soms zelfs dichte mist. Je kunt je dan aardig alleen gaan voelen, dat begrijp ik. Maar de wereld is niet vergaan.

Groot nieuws was het op radio en tv. Iedereen had het erover. Mensen kochten zelfs reddingsboten of woonboten. Streng gelovige mensen nog wel! Dan hebben ze toch hun bijbel niet goed doorgelezen denk ik.
Het is nog niet de tijd voor de mens om zijn laatste oordeel tegemoet te gaan. Daarvoor moeten wij nog aardig wat werk verzetten voor het zover is. Wij hebben nog steeds een opdracht. Verder zou ik in elk geval geen boot kopen, want wat heb ik daaraan? Zou de aarde dan opnieuw overstromen? God heeft aan Noach belooft dat dat niet meer zou gebeuren, en de regenboog was daar de verzegeling van. Waarom dan een boot kopen?

Toch waren de afgelopen dagen best lachwekkend te noemen. Als het einde van de wereld komt, denk je dan dat je dat kunt overleven? Dat zou dan niet echt het einde van de wereld zijn toch? Alleen een grote schoonmaak zeg maar. De wereld is na de zondvloed ook niet vergaan, omdat Noach met zijn familie gespaard werd. Dus de hele discussie over hoe te overleven lijkt redelijk zinloos.
En dan de vragen op tv. "Wat zou je doen als dit je laatste dag op aarde was?" Als je toch al zeker wist dat het je laatste dag zou zijn, dan stond je op dat moment niet voor een microfoon om zo'n vraag te beantwoorden denk ik.

Veroordelen

'Ik heb bijna nooit iets fout gedaan', zegt men

Waarom zijn wij mensen toch zo snel om anderen te veroordelen? Is het misschien zodat we dan onze eigen fouten minder snel zien? Of er in elk geval de aandacht vanaf kunnen leiden? Ik ken niemand die géén fouten heeft gemaakt. Tenminste, niemand die menselijk was. En dan hoor ik nu al mensen denken, dat datgene wat zij gedaan hebben, lang niet zo erg is als wat een ander gedaan heeft.
Nee natuurlijk niet. Een ander heeft het altijd slechter gedaan. De buurvrouw is gescheiden en hertrouwd, en zelf heb je alleen maar een keertje naar de overbuurman gekeken, die je best wel een lekkere vent vind trouwens. Maar dat van de buurvrouw is erger! Is dat zo?

Wij beconcurreren elkaar bijna het vagevuur in. We proberen ons beter voor te doen dan we eigenlijk zijn. In onze ogen 'kleine' dingen verzwijgen we of praten we goed. Zijn we dan niet met misleiding bezig? Met liegen? Met ontkennen? Misschien is het zelfs hoogmoed te noemen? En zijn we dan nog steeds onschuldig?

Dit keer zet ik hier geen Bijbelteksten bij. Volgens mij kennen we die allemaal wel. En ook in ons hart weten we dat we het allemaal doen, ikzelf niet uitgezonderd. Misschien eens tijd voor een beetje zelfreflectie?

Misschien is het tijd om elkaar een troostende schouder te bieden, een ondersteunende arm om een ander heen in plaats van een oorvijg of een klap in de nek. We horen één familie te zijn. Natuurlijk heeft elke familie zijn positieve en negatieve kanten, maar juist familie helpt elkaar daar bij. En dan bedoel ik niet van de wal in de sloot.

Wees voor elkaar een helpende hand, een ruggensteun.
Wees één in Christus!

Omgaan met mensen

1 Timotheüs  5

1 Ga niet tekeer tegen een man die ouder is dan jezelf. Als je hem moet terechtwijzen, spreek hem dan toe alsof hij je eigen vader was. Spreek met een jonge man alsof hij je broer is. 2 Behandel een oudere vrouw als je eigen moeder en een jongere vrouw als je eigen zuster, zonder onzuivere gedachten en gevoelens. 3 Zorg voor de weduwen, als zij tenminste niemand anders hebben die voor hen zorgt. 4 Als een weduwe echter kinderen of kleinkinderen heeft, moeten die voor haar zorgen. Zij moeten allereerst aan hun eigen familieleden tonen wat het betekent om met God te leven. Dit zal zichtbaar worden in hun zorg voor ouders en grootouders. Dat is Gods wil en een vreugde voor Hem. 
8 Wie niet voor zijn eigen familieleden wil zorgen, als die hulp nodig hebben, in het bijzonder als ze tot zijn eigen gezin horen, mag zich geen christen noemen. Zo iemand is slechter dan een ongelovige.

Hoe ziet het dagelijks leven eruit als we deze dingen gaan doen? Is het mogelijk om deze dingen te doen? Laten we eens bij vers 1 beginnen. Niet tekeer gaan tegen iemand die ouder is dan jezelf. Hoe toepasselijk in deze tijd, met het overlijden van de mishandelde grensrechter Richard Nieuwenhuizen. Het niet tekeer gaan tegen iemand die ouder is dan jezelf heeft met respect te maken. Je hoeft het niet eens te zijn, maar je gedraagt je. Wie helpt er nu nog een oudere met oversteken?

En tegen vrouwen doen we al helemaal niet meer netjes. Misschien door het feminisme dat het een beetje weggezakt is, Trouwens, hoe behandelt de jeugd haar ouders op dit moment? Op een manier waar we trots op mogen zijn? Of hebben de ouders niet genoeg invloed meer op hun kinderen omdat men gedwongen allebei moet werken om het hoofd boven water te houden. Maar dat terzijde.

Vers 3 lijkt wel op wat de regering tegenwoordig roept. Kinderen moeten voor hun ouders zorgen op oudere leeftijd, als ze zorg nodig hebben. Zorgen voor je familie. Nu gaat dit hele gedeelte over hoe je met elkaar om moet gaan. Zie iemand als je broer of je zus, of zelfs als je moeder. Kijk naar iemand anders met de ogen van een familielid. We zijn allemaal familie van elkaar. 

Doordat er vroeger geen sociale voorzieningen waren voor vooral ouderen, weduwen, werden ze in eerste instantie opgevangen door familie. Als die het om welke reden dan ook niet konden redden, kan kwam de gemeente in aktie. Men ondersteunde niet alleen financieel maar ook emotioneel. We moeten voor ons gezin zorgen. En met gezin wordt dus de hele gemeente bedoeld. Kijk eens naar jezelf. Ga je naar een kerk? En als je in de kerk bent, en je kijkt naar anderen in de kerk, zie je dan een broer of zus, of gewoon andere mensen die toevallig ook in de kerk zijn? Bestaat er een relatie met de anderen in de dienst of viering? Of ga je alleen om de voorganger te horen en verder niets. Zijn de andere mensen in de kerk alleen maar 'bakvulling' voor je, dat je niet alleen zit?

Kijk morgen eens rond en probeer de anderen als je familie te zien. Vraag misschien eens iemand hoe het met hem of haar gaat. Als ze je een beetje raar aankijken met een blik van, "waarom vraag je dat?" dan weet je dat er werk aan de winkel is in je gemeente.

Spreek maar eens iemand aan morgen, en kijk wat er gebeurt.
Veel succes.

Meedenken

Meedenken en praten over:

Galaten 4:21-31

21 Luister, vrienden, u denkt nu wel dat u de wet moet gehoorzamen, maar probeer dan eens te ontdekken wat er precies in die wet staat. 22Er staat namelijk in dat Abraham twee zonen had, een van zijn jonge slavin Hagar en een van zijn eigen, vrije vrouw Sara. 23 Dat Hagar een kind van Abraham kreeg, was een natuurlijke zaak. Maar Sara kreeg pas een kind nadat God het aan Abraham had beloofd. 24 Dit is een beeld met een diepere betekenis, waaruit blijkt dat God twee keer een verbond met de mens heeft gesloten. Het ene op grond van een wet, het andere op grond van een belofte. 25 Het verbond van de wet werd gesloten op de berg Sinaï, in Arabië, daar verwijst Hagar naar. De slavin Hagar is het symbool van het tegenwoordige Jeruzalem, de moederstad van de Joden. Haar kinderen leven allemaal onder de slavernij van de wet. 26 Maar onze moederstad is het hemelse Jeruzalem en zij is vrij, zij is geen slavin van de wet. 27 Dat bedoelde de profeet Jesaja ook toen hij zei: ‘Kinderloze vrouw, wees blij! Jubel het uit van vreugde, al bent u nooit moeder geworden. Want de verlaten vrouw heeft meer kinderen dan de vrouw die een man heeft.’ 28 En u bent, net als Isaak, kinderen die God aan Abraham heeft beloofd. 29 Zoals de zoon van de vrije vrouw vervolgd werd door de zoon van de slavin, worden nu de mensen die uit de Heilige Geest geboren zijn, vervolgd door hen die onder de slavernij van de wet leven.30 Maar in de Boeken staat dat tegen Abraham werd gezegd: ‘Stuur de slavin en haar zoon weg, want de zoon van de slavin zal de erfenis niet delen met de zoon van de vrije vrouw.’ 31 Nu, broeders en zusters, wij zijn geen kinderen van de slavin, die zich aan de wet moeten houden. Nee, wij zijn kinderen van de vrije vrouw. (Het Boek vertaling)

Dit is denk ik een stukje wat je even op je in moet laten werken. Er even over nadenken. Slaaf van de wet, of de vrijheid door een belofte? Kun je alleen maar vergeving verdienen door je aan de regels van de wet te houden? Of ben je al vergeven door het offer van Jezus Christus? 

Ik zou het leuk vinden als mijn lezers hier eens hun gedachten over laten gaan. Je bent vrij om je eigen gedachten hierover hieronder te noteren. Wel blijven we natuurlijk allemaal Christenen en daarom laten wij iedereen in hun waarde. Dat lijkt me duidelijk.

Mijn idee? Het offer van Jezus Christus heeft de mensheid bevrijd. Jezus heeft onze straf gedragen zodat de weg naar God de Vader weer open en begaanbaar werd. 

Eeuwig leven

Kort geleden kreeg ik de opmerking dat christenen zich beter voordeden dan niet gelovigen. "Christenen komen in de hemel en ongelovigen kunnen doen wat ze willen, de hemel zullen ze nooit van binnen zien", werd gezegd. Het is nooit mijn bedoeling om gelovigen beter te laten lijken dan niet-gelovigen. Het verschil zit hem namelijk niet in het wel of niet geloven, maar op de manier hoe je leeft. Er zijn ongelovigen die beter volgens de letter van de Bijbel leven, dan gelovigen! Iedereen kan toegang tot de hemel krijgen, je bent alleen beter voorbereid als je eerder gelooft. Maar ook als je op je sterfbed Jezus aanneemt, ben je vrij om naar de hemel te gaan. Ieder mens is voorbestemd voor het eeuwige leven.

1 Petrus 1:3-5 "3 Alle dank en eer is voor de God en Vader van onze Here Jezus Christus, die zo onvoorstelbaar goed voor ons is. Hij heeft nieuwe mensen van ons gemaakt door Jezus Christus uit de dood terug te brengen tot het leven. 4 Daarom leven wij nu toe naar het eeuwige leven dat wij ontvangen zullen. Dat is de erfenis die God allang voor u heeft klaarliggen in de hemel, een erfenis die door niets of niemand zal worden aangetast en zijn waarde nooit verliest. Omdat u op God vertrouwt, zal Hij u beschermen. 5 Hij zal u in zijn grote kracht bewaren, zodat u veilig bent om die rijke erfenis aan het einde van de tijd te ontvangen."

De beloning is dus voor iedereen. De erfenis is voor iedereen. Iedereen die op God vertrouwd. Je kunt het alleen niet faken, je geloof in God. Er zal getest worden: Vers 6 en 7: "6 Wees dus blij! Er ligt iets heerlijks voor u klaar, ook al zult u het door allerlei beproevingen eerst nog een tijd erg moeilijk hebben. 7 Door die moeilijkheden en problemen wordt uw geloof op de proef gesteld, zodat zal blijken of het echt is of niet. Want ook goud, dat kan vergaan en lang zoveel niet waard is als geloof, wordt in het vuur gesmolten om te zien of het wel echt is. Wel, als uw geloof het vuur van de beproevingen kan doorstaan, zal Jezus Christus bij zijn terugkeer geëerd en geprezen worden."

Het werkt dus niet als je uiterlijk net doet of je in God gelooft, maar je jezelf er niet aan over durft te geven. Als je het eeuwige leven wilt hebben, dan moet je bij God zijn. Alleen via Jezus kun je bij de Vader komen. En dat is toch niet vreemd? Vlees haal je bij de slager, een auto bij een garage en het eeuwige leven bij God. Als dat logisch klinkt, dan is de vraag waarom je alleen naar de hemel gaat als je gelooft een overbodige vraag.

Vers 6 en 7 geven echter ook aan dat geloven niet makkelijk is. Juist als je al vroeg gelooft, kun je rekenen op diverse beproevingen. Als je die overwint, zal je geloof alleen maar sterker worden. Je zult nog dichter bij God komen en nog meer van Jezus leren.

14 Gehoorzaam God omdat u zijn kinderen bent. Geef niet toe aan de verlangens van vroeger, toen u nog niet beter wist. 

Als je God hebt leren kennen, kun je niet anders dan je leven aanpassen. Je zult een ander mens worden, zoals in vers 3 staat. Je wordt een nieuw mens. Een herboren mens, met het eeuwige leven.