zaterdag 8 december 2012

Omgaan met mensen


1 Timotheüs  5

1 Ga niet tekeer tegen een man die ouder is dan jezelf. Als je hem moet terechtwijzen, spreek hem dan toe alsof hij je eigen vader was. Spreek met een jonge man alsof hij je broer is. 2 Behandel een oudere vrouw als je eigen moeder en een jongere vrouw als je eigen zuster, zonder onzuivere gedachten en gevoelens. 3 Zorg voor de weduwen, als zij tenminste niemand anders hebben die voor hen zorgt. 4 Als een weduwe echter kinderen of kleinkinderen heeft, moeten die voor haar zorgen. Zij moeten allereerst aan hun eigen familieleden tonen wat het betekent om met God te leven. Dit zal zichtbaar worden in hun zorg voor ouders en grootouders. Dat is Gods wil en een vreugde voor Hem. 
8 Wie niet voor zijn eigen familieleden wil zorgen, als die hulp nodig hebben, in het bijzonder als ze tot zijn eigen gezin horen, mag zich geen christen noemen. Zo iemand is slechter dan een ongelovige.

Hoe ziet het dagelijks leven eruit als we deze dingen gaan doen? Is het mogelijk om deze dingen te doen? Laten we eens bij vers 1 beginnen. Niet tekeer gaan tegen iemand die ouder is dan jezelf. Hoe toepasselijk in deze tijd, met het overlijden van de mishandelde grensrechter Richard Nieuwenhuizen. Het niet tekeer gaan tegen iemand die ouder is dan jezelf heeft met respect te maken. Je hoeft het niet eens te zijn, maar je gedraagt je. Wie helpt er nu nog een oudere met oversteken?

En tegen vrouwen doen we al helemaal niet meer netjes. Misschien door het feminisme dat het een beetje weggezakt is, Trouwens, hoe behandelt de jeugd haar ouders op dit moment? Op een manier waar we trots op mogen zijn? Of hebben de ouders niet genoeg invloed meer op hun kinderen omdat men gedwongen allebei moet werken om het hoofd boven water te houden. Maar dat terzijde.

Vers 3 lijkt wel op wat de regering tegenwoordig roept. Kinderen moeten voor hun ouders zorgen op oudere leeftijd, als ze zorg nodig hebben. Zorgen voor je familie. Nu gaat dit hele gedeelte over hoe je met elkaar om moet gaan. Zie iemand als je broer of je zus, of zelfs als je moeder. Kijk naar iemand anders met de ogen van een familielid. We zijn allemaal familie van elkaar. 

Doordat er vroeger geen sociale voorzieningen waren voor vooral ouderen, weduwen, werden ze in eerste instantie opgevangen door familie. Als die het om welke reden dan ook niet konden redden, kan kwam de gemeente in aktie. Men ondersteunde niet alleen financieel maar ook emotioneel. We moeten voor ons gezin zorgen. En met gezin wordt dus de hele gemeente bedoeld. Kijk eens naar jezelf. Ga je naar een kerk? En als je in de kerk bent, en je kijkt naar anderen in de kerk, zie je dan een broer of zus, of gewoon andere mensen die toevallig ook in de kerk zijn? Bestaat er een relatie met de anderen in de dienst of viering? Of ga je alleen om de voorganger te horen en verder niets. Zijn de andere mensen in de kerk alleen maar 'bakvulling' voor je, dat je niet alleen zit?

Kijk morgen eens rond en probeer de anderen als je familie te zien. Vraag misschien eens iemand hoe het met hem of haar gaat. Als ze je een beetje raar aankijken met een blik van, "waarom vraag je dat?" dan weet je dat er werk aan de winkel is in je gemeente.

Spreek maar eens iemand aan morgen, en kijk wat er gebeurt.
Veel succes.


7 opmerkingen:

  1. Naar elkaar omzien. Is dat niet de essentie van Christen-zijn?! Zonder compassie, geen kerk. Jezus zei: "jùllie zijn het licht van de wereld!". Als dat licht niet schijnt vanuit de Gemeente, niet binnen de familie, hoe kan het dan ooit in de wereld schijnen?
    Goed blog Harry!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is inderdaad de essentie...maar hoeveel pakken het ook op die manier op? Echt?

      Verwijderen
    2. Ben bang van veel te weinig. Daarom moeten we ook maar bij onszelf beginnen, dat is de enige manier meen ik. Dus niet naar anderen kijken, maar zelf op Jezus willen lijken.

      Verwijderen
    3. Lijkt me een heel goed begin. Ik ga ervoor :)

      Verwijderen
  2. Dank je wel voor dit mooie stukje. Het is zoals je schrijft. Onze kinderen zeggen dingen tegen ons die ik vroeger niet durfde te zeggen: respect is een eind weg, hoe ik ze ook leer en voordoe. Gelukkig voelen we ons als gezin innig verbonden aan onze gemeente. Inderdaad familie. Heerlijk thuiskomen elke keer weer!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het valt inderdaad niet mee om dat wat ze buiten de deur leren, thuis weer in goede banen te leiden. De goede verbondenheid met een gemeente is in mijn ogen in elk geval een stevig fundament om op door te bouwen.

      Verwijderen
  3. Dank je wel voor dit practisch blogje!

    BeantwoordenVerwijderen

Aanbevolen post

Elke dag sterven we.

De bijbel staat vol met geweldige teksten. Teksten voor bemoediging, voor troost, hoop, of gewoon om je geluk te delen. Maar de bijbel beva...