Pasen 2016

Pasen 2016.....Een feest van hoop, een feest van nieuw leven.
En dat in een tijd van angst, oorlog en moord. Hoe kun je dan nog het paasfeest vieren?

Er valt zoveel te vertellen over Pasen en dan vooral ook over de weg ernaar toe. Dat gaat iets te ver om in een kort blog te vertellen. Maar wat kunnen we er in hoofdlijnen uithalen?

Jezus heeft Zijn discipelen zeker in de laatste periode hele belangrijke zaken verteld en uitgelegd. En het belang van de discipelen, de rol die zij moeten (gaan) spelen in de wereld wordt nog eens duidelijk als Jezus tot God Zijn Vader bid voordat hij verraden wordt:

8 Want wat U Mij hebt verteld, heb Ik aan hen doorgegeven en zij hebben het aanvaard. Zij zijn tot het geloof en de overtuiging gekomen dat U Mij hebt gestuurd. 9 Ik bid voor hen. Niet voor de wereld, maar voor hen die U Mij hebt toevertrouwd. Zij zijn van U. 10 Alles wat van Mij is, is van U. En wat van U is, is van Mij. In hen wordt weerspiegeld wie Ik ben.
(Johannes 17:8-10)

Lezen wij dat goed? Jezus die voor specifieke mensen bid, en niet voor iedereen. Niet voor heel het volk, niet voor heel de wereld, maar voor Zijn discipelen. Hij bid ervoor dat God ze beschermt als Hij zelf niet meer op deze aarde is. Als Jezus er niet meer voor ze is om ze te beschermen. Hij geeft ook aan dat Hij iedereen bewaard heeft die bewaard moest worden, alleen zij die verloren moesten gaan zijn verloren gegaan. (vers 12)
Niet iedereen zal dus beschermt worden, niet iedereen wordt gered. Sommigen zullen verloren gaan maar in het verloren gaan zullen ook zij een stuk waarheid vervullen.

De afgelopen tijd is er heel wat gebeurt in de wereld. Aanslagen rondom de wereldbol, verdrukking, mishandelingen, sterven door ziekte, ouderdom of geweld. Niemand ontkomt eraan. De gewone arbeider in België niet, de vader uit Turkije niet, de bekende voetballer uit Nederland niet. Sommigen gaan verloren, sommigen worden gered. Dat is eigenlijk best somber allemaal.

En dan, dan is het Pasen. Wat vieren we eigenlijk met Pasen? Pasen is het feest dat Jezus niet meer in Zijn graf ligt !En nee, niet door grafrovers, maar door zelf Zijn eigen graf uit te lopen! Jezus heeft als een mens geleden, als een mens pijn gehad, als een mens gebloed. Hij is belogen, bedrogen, er zijn leugens over Hem verteld, Hij is mishandeld, gepijnigd en tenslotte vermoord. Niet omdat Hij machteloos stond tegenover Zijn vijanden, nee zeker niet. Maar omdat Hij het toeliet! Hij heeft Zelf gezegd dat Zijn leven niet genomen zou worden, maar dat Hij Zijn leven geeft. Jezus wist precies wat er moest gebeuren en ondanks het pijnlijke vooruitzicht bleef Hij in controle en had Hij de regie over alles.

Met Pasen vieren we dat Jezus niet alleen het leven overwonnen heeft door het volledig uit te leven wat er verwacht werd, maar vooral dat Hij de dood ook de baas was! Zelfs de dood kon Hem niet beteugelen! Wat een hoop geeft dat voor ons! Ondanks alles wat wij meemaken in het leven en hoe zwaar dat op tijden ook zijn kan, we mogen uitzien naar de dag dat ook wij uit Zijn naam de dood mogen overwinnen. De pijn en het verdriet achter ons latend en ons verblijden in het leven met Hem en naast Hem.

Een gezegde van vroeger waar ik nu aan denk is: Wie mooi wil gaan moet pijn doorstaan. Dat werd me vooral verteld als mijn oren schoongemaakt werden, of nagels geknipt werden. Schoonheid komt niet vanzelf. Een schone ziel komt ook niet zonder pijn, al willen we dat wel graag. Ook geestelijke moeten we onze 'nagels' bijhouden. Soms kan het best een beetje pijn doen, maar Jezus heeft ons door Zijn leven laten zien dat de beloning van onschatbare waarde is.

Kunnen we dan nog wel blij Pasen vieren in deze tijd?
Jazeker!
We mogen nu leven in de zekerheid dat er na dit soms moeilijke leven ons de totale bevrijding wacht!

Ik wens iedereen gezegende dagen toe en vooral het besef van het offer dat voor ons gebracht is.
En ik bid voor hen die de roeping gehoord en opgevolgd hebben en met gevaar voor eigen leven vaak het evangelie onder alle mensen verspreiden.

Amen

Liefdevol discipelschap

Is het belangrijk wat je doet? Is het een maatstaf voor God om je wel of niet te accepteren?

Wie waren de leerlingen van Jezus? En wie stonden er dicht bij Hem?
Tollenaar (belastinginner), verslaafden, hoeren, leugenaars, twijfelaars. Mensen waar andere mensen hoe dan ook hun bedenkingen over zouden hebben. Is het dan inderdaad belangrijk wat je doet of gedaan hebt in het leven?

Mattheüs 11:19
Ik, de Mensenzoon, eet en drink wel, en u moppert: “Hij is een veelvraat en een drinker, een vriend van tolontvangers en slechte mensen!” De praktijk zal wel duidelijk maken wat wijsheid is!’

Jezus leerde de mensen in Zijn omgeving hoe je lief moet hebben. Hoe je met andere mensen om moet gaan. Niet veroordelen, maar begrip tonen. Niet met argusogen aankijken, maar je ogen neerslaan en een ondersteunende schouder bieden. Geen valse hoop geven maar eerlijk en oprecht zijn. Op die manier gaan mensen je vertrouwen, en volgen. Men wordt een discipel. Een volger die zich inzet om het beste te doen en te leren hoe de lessen doorgegeven kunnen worden.

Wij mensen proberen ook vaak om anderen ons te laten volgen. Alleen kijken wij mensen vaak naar wat onze potentiële volgers leuk vinden en proberen dat dan zo goed mogelijk te doen. Het werkt dus eigenlijk net andersom. Dan noem je het ook geen discipelen, maar dan noem je het fans. Mensen die waarderen dat jij doet wat zij zo mooi vinden. Probleem met die 'liefdesverhouding' is dat als je eens iets doet wat de fans niet leuk vinden, de liefde vaak gelijk over is. Je veranderd dan van een rijzende in een vallende ster.

Discipelen en discipelschap werkt anders. Die relatie is gebaseerd op liefde, vertrouwen, ja blind vertrouwen zelfs. En dan maakt het niet meer uit waar je vandaan komt, of wat je gedaan hebt. Op het moment dat je je volledig overgeeft aan Jezus en Hem volgt, ben je waarlijk gered en een blij mens. Natuurlijk kom je ook dan moeilijkheden tegen, zul je verdriet hebben en tegenslagen ondervinden. De manier waarop je hiermee omgaat zal alleen volledig anders zijn. Naar het voorbeeld van Jezus zul je het niet met geweld, maar met liefde oplossen. Je zal datgene doen wat je van je rabbi geleerd hebt, dat heet discipelschap.

De ervaring leert ons echter dat als wij mensen iets van iemand leren, en er vervolgens een tijdje niets meer mee doen, we het gewoon vergeten of het vertrouwen erin verliezen. Kijk maar eens naar de dienst op zondag. Direkt na de dienst zijn we allemaal meestal vol van de preek en de boodschap die we gehoord hebben. Maar als we op woensdag na gaan denken wat we zondag gehoord hebben, weten de meesten van ons niet meer precies waar het over ging en wat er van ons verwacht werd. We moeten het eigenlijk dagelijks horen, dagelijks de voorbeelden zien, dagelijks mee werken. Als je jezelf toelegt om dat te doen, ben je eigenlijk een discipel geworden.

Om hierin sterk te blijven moeten we op elkaar letten, elkaar bemoedigen en elkaar troosten en sterken.
Laten wij op elkaar letten en elkaar aansporen God en de mensen lief te hebben en altijd goed te doen. Wij moeten ook niet uit onze samenkomsten wegblijven. Sommigen maken daar een gewoonte van, maar dat is niet goed. Wij moeten elkaar bemoedigen en waarschuwen, vooral nu wij zien dat het niet lang meer zal duren, voor de Here Jezus terugkomt. Hebr. 10:24-25

Kom dus niet alleen naar de dienst op zondag, maar leef de hele week volgens het voorbeeld dat Jezus ons gaf. En ja, dat is moeilijk en zal niet zonder problemen zijn, maar "laat de moed niet zakken, want als u de Here trouw blijft, krijgt u een grote beloning." (Hebr. 10:35)

Bekeren

Een zwaarbeladen woord: bekeren.
Het geeft voor de mensen vaak het gevoel dat je iets niet goed gedaan hebt en dat je daarom afstand moet nemen van iets wat altijd zo vertrouwd is geweest. Maar is dat ook zo? Heb je inderdaad iets fout gedaan? En als dat zo is, zorgt bekering er dan voor dat je niets meer fout gaat doen?

Bovenstaande foto kwam ik op facebook tegen. Kijk nog even niet vooruit, maar bedenk even waar je vandaan komt. Er is een weg geweest die je naar dit punt geleid heeft, een weg met hobbels, bochten, kuilen. Soms een landweggetje waar je rustig aan moest doen en soms een snelweg waar je even lekker snelheid kon maken. Hoe dan ook, de weg die je afgelegd hebt heeft je op dit punt gebracht. Is alles wat j nu achter je hebt gelaten slecht geweest? Niet noodzakelijk. Het heeft je immers tot dit punt gebracht. Maar als je nu naar de foto kijkt, dan ben je op een punt waar je eigenlijk geen kant meer op kunt. Je weet wat je achter gelaten hebt, maar nu kun je niet linksaf, niet rechtsaf en rechtdoor kan helemaal niet. Dat is het punt van bekeren. Je begrijpt dat je terug moet, maar je begrijpt ook dat je dan iets anders moet doen om verder te komen. Als je namelijk steeds hetzelfde doet, zul je ook steeds hetzelfde resultaat krijgen. 

Zo is het ook met het geloof. Er komt een moment dat je jezelf gaat afvragen of je wel op de goede weg in het leven zit. Of je niet op een doodlopend stuk afstevent. Heeft het dan veel nut om je af te vragen hoe je daar gekomen bent? Of is het op dat moment belangrijker om te kijken hoe je vanaf dat punt verder (kunt) gaan? Natuurlijk onthou je de dingen die je gedaan hebt, en daar moet je op dat punt ook verantwoordelijkheid voor nemen. Dat doe je ook op het moment dat je omdraait en probeert weer op de juiste weg te komen. 

Heb er dus berouw over en bekeer u tot God, dan zal Hij uw zonden wegdoen (Handelingen 3:19)
Zeg tegen jezelf: "Het was inderdaad misschien niet slim wat ik tot nu toe gedaan heb, welke weg ik genomen heb. Het spijt me maar ik beloof dat ik het nu anders ga doen." Draai om en begin een nieuwe reis. Doe dan wel je best om op deze nieuwe reis, een reis met een volledig nieuw begin, niet dezelfde fouten te maken als op je eerste reis. Vergeet niet dat als je steeds hetzelfde doet, je ook hetzelfde resultaat mag verwachten. Neem je op de terugweg dus weer eenzelfde afslag, dan moet je niet raar opkijken als je na verloop van tijd weer op het punt op de foto uitkomt.

Als een soort gelijkenis heb ik het hier steeds over het verkeer en een doodlopende straat. Maar we begrijpen hopelijk dat het niet over een auto gaat, maar over de reis die we tijdens ons leven afleggen. Een reis waarop zoveel verleidingen zijn. Zoveel zaken die ons van het belangrijkste afhouden. Het doel waar we naartoe gaan.

Wat vind je bij een vakantie bijvoorbeeld belangrijker: het vervoermiddel waar je 1 uurtje inzit, of de accommodatie waar je 2 weken verblijft? Ik zou kiezen voor het huisje, daar ben je tenslotte de meeste tijd? Zo is het ook met het leven. Dit aardse leven is de autorit naar ons vakantiehuisje. Hier kun je het beste onderweg wat souvenirwinkeltjes links laten liggen en je richten op het huis waar je naartoe gaat. En iedereen mag naar dat vakantiehuisje komen. Er is plek genoeg. De eigenaar van het huisje wil graag dat iedereen zich daar thuis voelt.

Dat huisje is een plek in de hemel bij onze Vader. Ik kan het verder niet mooier vertellen dan de bijbel zelf al aangeeft:

1 Nu u met Christus bent opgestaan uit de dood, moet u zich bezighouden met hemelse zaken. Want Christus zit daar nu op de allerhoogste plaats aan de rechterhand van God. 2 Richt daarom uw gedachten op de dingen van de hemel en niet op die van de aarde. 3 U bent immers al gestorven en uw leven is nu, samen met Christus, verborgen in God. 4 Eens wanneer Christus, die ons leven is, zichtbaar voor iedereen zal terugkomen, zal blijken dat ook u deel hebt aan zijn glorierijke macht.5 Weg dan met alle aardse zonden, zoals seksuele zonden, vuiligheid, hartstocht, slechte verlangens en hebzucht. Door altijd maar meer te willen hebben, aanbidt u een afgod. 6 Gods zal de mensen die deze dingen doen vreselijk straffen. 7 Vroeger, voor uw bekering, deed u deze dingen ook, 8 maar nu mag er bij u geen sprake meer zijn van bitterheid, woede en boosaardigheid, van roddel en vuile taal. 9 Lieg niet tegen elkaar, dat hoorde bij uw oude leven, waarmee u hebt afgerekend. 10 Maar nu bent u een nieuwe mens, die nog steeds groeit en God beter leert kennen. Zo zult u meer en meer gaan lijken op God, die u gemaakt heeft. 11 In dit nieuwe leven is het van geen enkel belang van welke nationaliteit of ras u bent en evenmin welke opleiding of maatschappelijke positie u hebt. Het gaat om Christus, die alles in allen is.
Colossenzen 3:1-11

Er is dus altijd een weg terug, er is altijd een weg naar een betere toekomst. Geloof en vertrouw en leg je keuzes in Zijn handen, de handen van de Heer. Amen

Liefde

24 januari 2016 zijn wij ingezegend als heilssoldaat binnen het Leger des Heils.
Een hele stap. Je doet nogal wat beloven namelijk. En dat is in deze tijden van zelfredzaamheid en alles zelf beter weten niet altijd makkelijk om vol te houden. Het geloven en vertrouwen in de liefde van God de Vader voor elk van ons. Hoe moeilijk is dat niet te begrijpen als je het vergelijkt met vaders die we hier op deze aarde zien. Hoeveel van die vaders tonen juist geen liefde, of weten niet hoe ze het moeten tonen.

De tekst die we gebruikt hebben is dezelfde als onze trouwtekst, wat uitgebreid met de daaropvolgende teksten:

Vrienden, laten wij elkaar liefhebben want de liefde komt van God. Wie liefheeft, is uit God geboren en kent God. Maar wie niet liefheeft, kent God niet, want God is Zelf liefde. God heeft ons laten zien hoe groot zijn liefde voor ons is, door zijn enige Zoon de wereld in te sturen. Door Hem wilde God ons nieuw leven geven. De liefde waarover het hier gaat, is niet onze liefde voor God, maar zijn liefde voor ons. Daarom stuurde Hij zijn Zoon, die de straf voor onze zonden op Zich heeft genomen om de verhouding tussen God en ons weer goed te maken.

1 Johannes 4:7-10

Niemand uitgezonderd, laten we elkaar liefhebben want God heeft ons als eerste liefgehad. En als God iemand lief heeft, wie zijn wij dan om dat in twijfel te trekken? Soms vergt het inderdaad offers om iemand lief te hebben. Denk hierbij aan een huwelijk. Je kunt iemand niet veranderen, je moet er samen uit zien te komen en concessies maken. Kijk naar een vriendschap. Bijna elke vriend heeft wel een eigenschap die je liever niet had gezien. En zo heb je zelf ook wel trekjes waar een ander zich aan stoort. Moeten we elkaar daarop afrekenen? Nee, leer ermee om te gaan en hou van elkaar. God heeft Zijn Zoon gegeven omdat Hij zoveel van ons houdt dat Hij wél onze tekortkomingen wil vergeven. Zullen wij dan onze eigengereide ideeën aan de kant kunnen zetten? Kunnen wij dan onze eigen trots of hoogmoed trotseren om de ander genegenheid te tonen?

Heb elkaar lief, toon wat begrip en oefen geduld. Niet alleen de wereld wordt er wat beter door, ook je eigen leven zal meer in rustig vaarwater komen.


H.S.

Elke dag sterven we.

De bijbel staat vol met geweldige teksten. Teksten voor bemoediging, voor troost, hoop, of gewoon om je geluk te delen. Maar de bijbel bevat ook geschiedenis. Geschiedenis waar je nu van kunt zeggen dat die zich herhaalt.

Psalm 90 begint met een terechte lofprijzing voor God. Een mooi gebed van Mozes. In vers 10 geeft hij aan dat de gemiddelde leeftijd van de mens van die tijd 70 jaar is, alleen de sterkste worden 80. De gemiddelde leeftijd van de mens lag hoger, maar begint zo langzamerhand weer te zakken, terug naar de 70.

Maar terug naar de tekst van psalm 90.
Mozes zegt hier dat de jaren voor God voorbijgaan als een dag dat doet bij ons. Stel je voor, elke ochtend oud en nieuw vieren. Elke dag beginnen met een feestje omdat het weer ochtend geworden is. Elke dag dankbaar zijn dat de zon opnieuw is opgekomen en dat je die dag weer op mag staan. Misschien moeten wij de nacht wel zien als de dood? Elke dag sterven we, aan het einde van elke dag hebben wij de mogelijkheid om vergeving te vragen aan God voor alles wat niet helemaal goed is gegaan. Zoals Mozes in vers 8 zegt: "U ziet onze zonden scherp voor U. Onze meest verborgen zonden komen bij U aan het licht".  Ook in onze donkere tijden is het voor God licht. Ook als wij in een donker hoekje verkeerde dingen doen ziet God dat. Toch krijgen wij de kans om hiervoor vergeving te vragen. En God vergeeft ons ook!
Elke morgen, elke nieuwe zonsopkomst is een nieuwe dag. Een dag waarin we met een schone lei mogen beginnen nadat we onze zonden de avond ervoor aan God hebben verteld. En laat ons in gedachten houden dat alles wat we hier op aarde met tranen en moeite bij elkaar hebben gehaald, hier op aarde moet blijven. We kunnen niets van dit aardse bestaan en zijn rijkdommen meenemen naar ons eeuwige huis. Onze kamers worden al klaargemaakt en daar is niets meer nodig van de dingen die we hier hebben.

Laten we dan ook die dingen doen die eeuwigheidswaarde hebben. Dingen die nu misschien nog geen duidelijkheid scheppen, maar wat zeker geen verspilde moeite zal zijn. Luister naar wat God van je vraagt, en God heeft zijn plan voor jou al klaarliggen. Lees er maar over in de bijbel. Je zult zien dat iedereen er een opdracht voor zichzelf uit kan halen. Probeer naar eer en geweten en naar de mogelijkheden die je hebt dan die opdracht uit te voeren. Echt, iedereen heeft andere talenten en ze worden allemaal in de bijbel benoemt, ook jij staat in de bijbel beschreven!

Laat me eindigen met de laatste woorden van Mozes in dit gebed:

Here, onze God,

stort uw liefdevolle vriendelijkheid over ons uit.

Zegen het werk dat wij doen.

Ja, wij bidden U om uw zegen

over alles wat wij ondernemen.

Amen.

Nieuw

1 januari 2016.
Het begin van een nieuw jaar. Een jaar waarin ook weer leuke en minder leuke dingen gaan gebeuren. Niemand zal een jaar hebben met alleen maar mooie dingen, dat weten we zeker. Maar hoe ga je met de minder leuke dingen om? Daar is misschien nog wat winst te behalen.

Voor mijzelf weet ik dat er een aantal dingen staan te gebeuren dit jaar. Positieve dingen. Daar leef ik dan ook naar toe. Voor een ieder wens ik dat het nieuwe jaar meer positiviteit als negativiteit mag brengen. Dat het geloof een rots is waar je je aan vast kunt houden in minder mooie tijden.

Dat we elkaar kunnen helpen om te groeien dit jaar.

Een gezegend 2016 voor iedereen.

Een maatschappij van egoïsme?

In tegenstelling tot wat wij mensen denken, zijn wij hier niet op de wereld voor onszelf. Wij leven dit leven niet voor onszelf. Het zal dus niet gaan werken als je een leven van egoïsme leeft. Laten we maar eens wat dingetjes op een rijtje zetten.

Laten we de doorgaans 'hoogtepunten' uit een gemiddeld leven nemen.
We beginnen bij de geboorte. Voordat er ook maar van een zwangerschap gesproken kan worden, heb je al iemand nodig. Twee volwassenen voor de 'normale' manier of een heel team van artsen voor de kunstmatige variant. (waar overigens toch ook nog steeds een man aan te pas moet komen). Tijdens de geboorte zijn er meestal ook meerdere mensen aanwezig op wie jou leven dus invloed heeft. Dan al hebben je acties gevolgen voor anderen. Dat zijn dan acties waar je weinig aan kunt doen, en toch beïnvloed dat al andere levens. Vanaf het moment dat je navelstreng los geknipt is ben je niet meer alleen en heeft alles wat je doet (of juist niet doet) gevolgen. Gevolgen voor jezelf, maar zeker ook gevolgen voor anderen.

Verjaardagen, geliefd en gehaat. Feit is dat al vroeg in je leven vriendjes en/of vriendinnetjes zich afvragen waarom juist zij niet uitgenodigd zijn op jou feestje. Dat je zelf kadootjes krijgt is mooi, maar de gevolgen van dingen die jij doet werken langer door als het blije gevoel van een kadootje.

Verliefd worden, doe je ook niet alleen. Tenminste....als het goed is. Liefde tussen twee mensen gaat ook verder dan alleen die twee mensen, of je dat nu wilt of niet. En dat kan ook positief zijn als de liefde ervan af straalt bijvoorbeeld.

Denk maar eens na wat je op een dag doet en hoe dat het leven van een ander (kan) beïnvloeden. Of zou jij iets kunnen doen als een ander zijn ding niet had gedaan? Dit leven hangt aan elkaar van acties die anderen en jijzelf doen. Als iemand zijn ding niet doet heeft dat invloed op een ander. Alles is verweven met elkaar. Ik daag je uit om hier eens over na te denken. Je mag ook in de opmerkingen onder dit bericht jou idee zetten, of een actie als jij je afvraagt wat voor invloed dat op een ander of op jou heeft.

Leer vooral eens verder te kijken dan je eigen omgeving. Je gaat zien dat mensen niet zonder een ander kunnen en je altijd van invloed bent op een ander, wel of niet zo bedoeld.

Een steen in het water gooien heeft direkt effect op de plaats waar hij in het water komt. De steen merkt het al niet meer, maar daar waar hij de impact heeft gehad gaat zijn invloed steeds verder en verder, zonder dat de steen het weet. Al naar gelang hoe groot de golven zijn is de invloed sterker en reikt het verder.

Welke invloed heb jij in je omgeving (gehad) denk je?

Luisteren

Vandaag een getuigenis mogen geven over "Tijd om te luisteren".

Een belangrijk onderwerp, luisteren. Doen we dat eigenlijk nog wel eens? En zeker als we het over het geloof hebben, luisteren we dan nog wel? Luisteren we nog naar anderen of weten we alles zelf al? Luisteren we zelfs wel naar God als die ons wat duidelijk wil maken?

Neem nu het gebed eens. Hoe ziet een standaard gebed er tegenwoordig uit? Het begint misschien met danken, daarna vragen we dingen, en dan vragen we nog wat meer, en we sluiten af met de hoop dat we snel krijgen wat we gevraagd hebben. Luisteren zit niet meer bij het gebed in. We houden een monoloog en hopen dat we gelijk antwoord krijgen. Probeer eens een gesprek, wie weet geeft dat meer voldoening?

Ook horen wij te luisteren van God tegen ons zegt, of ons laat weten. Het is niet altijd eenvoudig om een gegeven opdracht uit te voeren. Geloof me, ik weet daarvan. Je mag me ook geloven als ik zeg dat het uiteindelijke resultaat meer voldoening geeft, dan de problemen narigheid hebben gebracht. Het positieve overheerst dus altijd. Je mag er dan ook gewoon voor gaan, en af en toe die tegenslagen incasseren. De belofte die God aan je gedaan heeft zal Hij altijd nakomen.

Mozes moest ook luisteren naar wat God hem vertelde. En Mozes was ook gewoon mens, hij verzon allerlei excuses om maar niet te hoeven gehoorzamen. Uiteindelijk ging hij toch. Ook wij proberen om met menselijke argumenten sommige dingen maar niet te doen. Toch worden we geacht een opdracht die we van God krijgen uit te voeren. God zal ervoor zorgen dat wij toegerust worden voor de opdracht die Hij ons geeft. Vertrouw daarop en geloof in de uitkomst die Hij je verteld.

Veel succes de komende periode en vergeet vooral niet te luisteren.....

Droge woestijnen

Woestijnen. We kennen allemaal de dorre tijden in ons leven. Een woestijn. Geen water te zien, geen boom te bekennen. Alleen maar zand, heel veel zand. Je hebt geen richtingsgevoel meer. Rondjes lopen....dorst.....wanhoop.

Hoe bestaat het dat in deze dode omgeving waar je denkt dat leven niet mogelijk is, je ineens wat over de grond ziet schieten? Spinnen, salamander-achtigen, slangen. Ook in een woestijn is leven. Ook in je dorre tijden is er hoop. Soms laat je jezelf verleiden door een fata morgana na te jagen en dan is de teleurstelling extra groot als je erachter komt dat het niet echt is. En tóch is er leven in de woestijn.....

Laat je leiden door de hoop van het Levende Water, door Jezus Christus. Hij zorgt voor je in tijden dat je door een woestijn moet trekken. Ook ik heb mijn woestijn achter mij gelaten. Met hulp van Jezus. Op de momenten dat je denkt niet meer verder te kunnen is Hij er om je hand vast te pakken en je overeind helpt. Nooit zal Hij je vertrouwen beschamen.

Verheugt u mensen op de komst van uw Redder, Jezus Christus en laat u tot die tijd leiden door het Woord van God. U zal worden als een boom aan de oever van een rivier. Sterke wortels en veel takken met een groot bladerdak. U zal sterk staan en als steun voor anderen dienen, hen schaduw geven als zij zich in hun woestijn bevinden. Wees blij! Door het doorkruisen van uw eigen woestijn kunt u nu anderen helpen die dreigen te vallen. Dankbaar zullen zij uw hulp aanvaarden. 

Ga met God en u zal het eind van de woestijn bereiken.

Donkere wolken

In het licht van de afgelopen gebeurtenissen in combinatie met situaties in ons persoonlijke leven en dat van anderen, komen deze liederen en teksten mooi uit denk ik:

Lied 329 vers 3 en 4:

Geest des Heren, woon in mij, dat ik altijd tactvol zij,
dat ik afga op mijn doel met respect voor elks gevoel
en met liefde en vriendelijkheid, zielen tot mijn Meester leid.

Geest des Heren woon in mij, dat ik waarlijk heilig zij,
breek het kwade in mij af, oogst het graan verbrand het kaf
en met alles wat ik doe, leef ik naar Gods volheid toe.

Om het licht uit te dragen in deze donkere wereld hebben we hulp nodig. Hoe meer lichtjes er branden hoe verder het donker verdreven wordt. Laten we het echter wel met respect doen. Kwaad met kwaad vergelden helpt immers niets.


Lied 235

Ik zal niet vrezen als er donk're wolken dreigen
God is mijn Vader en Zijn oog waakt over mij
Hij kent mijn zwakheid en beschermt mij in gevaren
Ik heb de zekerheid, 'k ben in Zijn hand

Al weet ik mijn toekomst niet, ik mag op Hem vertrouwen
en stap voor stap vol zorg en liefde leidt Hij mij
in vast vertrouwen volg ik waar Zijn hand mij heen leid,
Is het donker om mij heen, 'k ben in Zijn hand

In het verleden heeft de Heer Zijn trouw bewezen
Als ik Zijn wil deed baande Hij de weg voor mij
En als mijn hart eenswillend met Gods wil zal wezen
dan weet ik altijd weer, 'k ben in Zijn hand

Wetend dat God altijd bij je is geeft je de zekerheid dat niets je kan deren. Natuurlijk kunnen mensen je pijn doen, je buitensluiten of wat een mens ook kan verzinnen. Uiteindelijk weet je dat de beloning klaar ligt aan de voet van Gods troon. De God van Abraham, Isaac en Jacob is een trouw en eeuwig God. Zijn wil verandert niet. Hij wil liefde voor iedereen, daarom geeft God zoveel genade. Als we Zijn wil doen dan zijn we zeker van onze toekomst, een toekomst in Gods huis. We mogen dan thuiskomen. Tijdens dit leven zullen we regelmatig regenbuien moeten doorstaan, door plassen fietsen tegen de wind in, onweer weerstaan voordat we ons droge warme thuis bereikt hebben. Vertrouw erop dat je dat eindpunt bereikt als je op de juiste weg blijft fietsen. God zal je hierbij ook helpen. Laat andere mensen ook delen in je leven, hierdoor kun je af en toe eens uit de wind fietsen als je voor elkaar gaat rijden. Op die manier wordt de rit iets dragelijker en kun je af en toe even uit de wind fietsen.

Vraag niet alleen naar iemand die met je mee wil fietsen, maar wees ook iemand die met een ander mee fietst.

Het soldaatje

Het soldaatje

Strijdend voor vrijheid, strijdend voor gerechtigheid. Bereid offers te brengen zodat anderen kunnen blijven genieten van datgene wat ze gewent zijn. Het soldaatje traint veel om zichzelf ervan te overtuigen dat hij de taak die hij te doen heeft ook uit kan voeren. Hij brengt offers in fysieke inspanning, in tijd die hij niet bij familie en vrienden kan zijn, in afzondering voor studie. Hij is trots als er weer een missie geslaagd is en de mensen weer of nog steeds in vrede en vrijheid kunnen leven.
Maar wacht? Wat doen we met die vrijheid? Wat doen we met onze welvaart?

De vrijheid die er is, bevochten door anderen, beschermen we zo goed dat niemand anders daarin mag delen. De mentaliteit 'wat van mij is is van mij, en van niemand anders'. Want je weet maar nooit wat die ander gaat doen. We sturen militairen naar het buitenland omdat het daar toch wel erg is allemaal. Mensen die hun mening zeggen worden bedreigd, economisch is het ook al niet eerlijk verdeeld. Daardoor vluchten mensen naar andere landen waar het wél goed geregeld is....

Naar Nederland bijvoorbeeld. Waar je, als je wat zegt, stenen door je ruit krijgt. Waar je mening net zo min gewaardeerd wordt als de roep om hulp als zelfs de voedselbanken geen voedsel meer voor je hebben. Waar men steeds meer angst krijgt om ziek te worden omdat men het gewoon niet meer kan betalen. Ziek worden betekend blut raken. En als je blut bent dan heb je niet alleen een probleem, je bent het ook. En problemen hebben we niet in Nederland, dus wordt je doodgezwegen. Is dat wat welvaart doet? Is dat het waard om voor te vechten?....

De geschiedenis gaat zich herhalen...
De vraag is alleen hoe ver we het laten komen. Wordt het zoiets als het Oost-Londen van midden 1800? Armoede, mensen die op straat leven, honger.....In die tijd stond een ander soort soldaat op. Vechtend voor een beter leven van al die arme mensen op straat. En hoe welkom is een kopje soep soms al niet? Hoe lekker kan een warm kopje soep zijn als je dagen lang buiten slaapt en leeft. Hoe goed voelt het als er iemand naar je omkijkt? Hartverwarmend als je merkt dat je niet alleen staat. Ook dat zijn soldaten met een missie.

Het uitdelen van soep en zeep zal denk ik weer vaker voor gaan komen. Gewoon omdat onze maatschappij lijkt af te glijden naar een nieuwe crisis. Het de andere kant op kijken zal op den duur niet meer kunnen. Laat mij dan maar soup (soep) en soap (zeep) uitdelen. Laat mij dan maar soldaat zijn in de volle overtuiging dat de mens van binnen goed is. Dat de mens geliefd is bij God. En als God de mens liefheeft, waarom zou ik dat dan niet doen?

Laten we allemaal goed om ons heen kijken en oog hebben voor mensen die hulp nodig hebben. Durf er ook naar te vragen. Voorkom dat vrienden of bekenden te laat aan de bel trekken. Praat met ze onder het genot van een lekkere warme kom soep.

Strijdend voor vrijheid, strijdend voor gerechtigheid, strijdend voor het evangelie. Het soldaatje aanvaard met passie zijn missie, jullie ook?

Psalm 57:2-3

Wees mij nabij, o God,

en geef mij uw genade,

mijn ziel vindt alleen maar bescherming bij U.

Ik schuil in de schaduw van uw vleugels,

tot het gevaar is geweken.

Ik roep tot God, de Allerhoogste,

die mij bevrijden zal.