Wat een talent !

Talentenshows, je ziet ze overal. Zingen, dansen, voordragen. Je kunt het zo gek niet bedenken of mensen hebben ergens talent voor. Vaak is het zo dat je talent ook je passie is. Als je goed kunt dansen dan wil je dat ook graag doen, toch? Anderen hebben een talent om anderen te helpen. Daar is geen show voor, daar kijken mensen misschien niet graag naar, maar het is zeker geen minder belangrijk talent !

Vanmorgen in de samenkomst ging het ook over talenten (Mattheüs 25:14-30) .Talenten die voormannen van de directeur kregen om te bewaren en voor te zorgen zolang de directeur weg was. En omdat een ieder niet meer krijgt dan hij of zij aankan kreeg één voorman 5 talenten, een ander 2 en de laatste 1. De eerste vraag die je als één van die voormannen zou kunnen stellen is;'wat ga ik met dit of deze talenten doen?'
Je kunt het lekker voor jezelf houden. Als je talent zingen is bijvoorbeeld, dan kun je er voor kiezen om alleen in de douche te zingen en verder niet. Je kunt dan in je eentje genieten van het mooie zingen, het geluid van het zingen en het zingen zelf. Maar misschien is het wel de bedoeling dat je ook aan anderen laat zien en vooral horen dat je een talent hebt om te zingen. Op die manier bemoedig je waarschijnlijk ook anderen die net als jij zitten te twijfelen of ze wel of niet in het openbaar moeten gaan zingen. Wie weet horen ze jou wel en helpt ze dat om een drempel over te stappen en toch ook te gaan zingen. Op die manier maak je optimaal gebruik van je ene talent en maak je er meer van. Het talent wat jij hebt wordt verdubbeld op het moment dat een ander ook gaat zingen omdat ze jou gehoord hebben. Je laat dus niet alleen anderen genieten van je zang, je stimuleert een ander ook om hetzelfde te doen.

Nu zijn er ontelbaar veel talenten. Zingen, dansen, helpen, spreken, luisteren, schoonmaken, vliegen, lesgeven, timmeren, ontdekken, begrijpen enzovoorts. Ik wil je aanmoedigen om het talent dat jíj hebt te gebruiken. Ieder mens heeft van onze Vader minstens één talent gekregen. Gekregen om iets mee te doen, niet om het te verstoppen. Onderzoek wat je talent is en ga ervoor! Je hebt het niet voor niets gekregen. En als je meer talenten hebt gekregen wees dan dankbaar voor die zegen. Ontwikkel ze allemaal en pluk de vruchten van je inzet. Ga ervoor en wees een talent in je eigen omgeving.

Veel succes ermee en laat een ander rustig eens weten welk talent jij hebt. Zo kunnen we elkaar leren dat niet alleen zingen en dansen talenten zijn, maar dat er veel meer soorten van talent rondgaan.

Succes en laat maar wat van je horen.

Veranderen

Veranderen

Vandaag de laatste dag van een 'normaal' ritme. Onze voorgangers verhuizen en hebben een andere roeping in een andere plaats. Er gaat dus nogal wat veranderen binnen onze gemeente. En toch.....
Gaat er inderdaad veel veranderen?

Er komt inderdaad een ander persoon die de leiding in handen neemt. En ja, dat zal niet precies zo zijn zoals de anderen het deden. Of dat beter of slechter is dat moet je altijd afwachten. Hoe zal dat zijn over wat er verteld gaat worden tijdens een dienst? Als het goed is zal daar niet zoveel verschil in zitten. De bijbel veranderd namelijk niet met het veranderen van leiding van een kerk. En gelukkig maar. God is en blijft dezelfde, de verhalen in de bijbel zijn en blijven dezelfde. Wij mensen veranderen wel, inderdaad. Zeker mensen onderling zijn heel verschillend.

De taken zullen waarschijnlijk wel anders ingedeeld gaan worden, maar het doel van die taken zal ook hetzelfde blijven. Dus er veranderd veel, terwijl er ook zoveel hetzelfde blijft.

Bestaat Hij echt?

Hoe vaak hoor je niet een vraag als "Bestaat Hij echt?"

En als je dan zegt:"Ja, natuurlijk bestaat Hij echt" dan willen ze bewijs zien.

Het wordt alleen moeilijk om iets te bewijzen als mensen het bewijs niet willen zien.

Een mooi vergelijkend verhaal kom je overal om je heen wel tegen.

- Als God bestaat, waarom zijn er dan zoveel slechte mensen in de wereld?

* Bestaat de tandarts?

- Ja natuurlijk bestaat die.

* Ik zeg dat hij niet bestaat. Als er een tandarts zou bestaan zouden er niet zoveel mensen met slechte tanden rondlopen.

- Ja, maar dat is dan de schuld van die mensen zelf, er bestaan tandartsen, je moet er alleen wel naartoe gaan dan.

* Zo is het met God ook, Hij bestaat, je moet er alleen wel naartoe. God heeft geen openingstijden, je kunt 24/7 bij Hem terecht, maar je moet wel zelf het besluit nemen om naar Hem toe te gaan. 

Wat is een arts? Is dat iemand die de zieken beter maakt?

Ik denk dat de meeste mensen hier "ja" op zullen antwoorden. 

Hoe noem je iemand die een ander mens dood? Is dat een moordenaar?

Ik denk dat de meeste mensen hier "ja" op zullen antwoorden.

Hoe noemen we dan een arts die euthanasie toepast? Moorden met vergunning? Of zoals James Bond het zou zeggen: A License to kill? 

Wat voor de één een zekerheid is, is voor de ander niet te begrijpen. 

Jericho

De afgelopen tijd hebben we in Jozua gelezen. Jozua was natuurlijk een groot leider en daar lees je dan ook veel over. Maar nu kijken we eens met wat andere ogen naar het verhaal over Jericho.

Laten we eens kijken naar Jozua 5:13-15.
13 Terwijl Jozua erover nadacht hoe hij de stad Jericho zou innemen, zag hij een Man met een getrokken zwaard. Jozua liep naar Hem toe en vroeg: ‘Bent u een vriend of een vijand?’ 14 ‘Geen van beide,’ antwoordde de Man, ‘Ik kom als de Aanvoerder van het hemelse leger van de Here.’ Jozua viel in aanbidding voor Hem op de grond en zei: ‘Welke opdracht heeft de Here voor mij?’ 15 ‘Trek uw sandalen uit,’ droeg de Aanvoerder hem op, ‘want dit is heilige grond.’ Jozua deed dat.

God is een God van liefde zeggen we altijd. Dat is ook zeker zo. Maar soms is liefde niet genoeg. God heeft Zijn eigen leger, dat blijkt ook hier wel weer. Jozua ziet een man staan met getrokken zwaard. Dat is ongeveer hetzelfde als je tegenwoordig iemand tegen zou komen met een getrokken pistool. De eerste vraag is dan al, waarom zou je daar op af lopen? Lijkt me toch aardig gevaarlijk. Toch ging Jozua naar die man toe. En ook tegenwoordig zou je het niet in je hoofd halen om te vragen of hij vriend of vijand was. Door die vraag alleen al heb je tegenwoordig de kans om rake klappen te krijgen. Jozua stelde die vraag wel. En het antwoord is in eerste instantie verwarrend.  "Geen van beide". Geen vriend en geen vijand. Maar gelijk komt de verheldering erachteraan. Hij is de aanvoerder, de generaal van het hemelse leger van de Heer. God, de God van liefde heeft een eigen leger? Bewapend met zwaarden en al? Dat is misschien al iets om over na te denken. Is er een reden waarom God Zijn eigen bewapende leger heeft? En er zijn meerdere verhalen, maar ook in dit verhaal lezen we dat het leger van God voor ons mensen strijd. Als wij maar gehoorzamen.

Als we verder lezen in Jozua hoofdstuk 6 dan lezen we hoe de aanvoerder van de hemelse legers aangeeft hoe Jericho ingenomen gaat worden. Hoe de overwinning op deze machtige stad te behalen is. Hoe de ondoordringbare poorten en muren geslecht gaan worden. Deze aanvoerder verteld de opstelling die Jozua moet hanteren om met zijn mensen om de stad heen te lopen.

Als eerste de voorhoede van zijn militairen. Direct gevolgd door zeven priesters met ramshoorns. Daarachter de ark van het verbond met de Heer en daarna het volk. Op deze manier werd aan het volk van Jericho getoond dat heel het volk aanwezig was en dat men niet vang was voor de militaire kracht van Jericho. Ze lieten immers door het blazen op de hoorns duidelijk weten dat ze eraan kwamen. Ook al zei niemand iets. Op de tonen van de ramshoorns na ging een heel volk in stilte langs de muren van Jericho. Een soort stille toch zou je kunnen zeggen. En hoe indrukwekkend kan stilte niet zijn? Hoe beangstigend ook. Hoe zou de voorhoede er trouwens bij gelopen hebben? Zij komen tenslotte als eerste bij de muren aan waarop de verdedigers van Jericho klaarstaan om de pijlen los te laten. En je weet dat je niets mag doen. Ik kan mij zo voorstellen dat zeker de eerste mannen aardig wat zweet op het voorhoofd hadden staan.

Als we naar deze stoet kijken, waar lopen wij dan ergens? Kun je van jezelf zeggen welke plek jij hebt in de stoet? Zit je bij de voorhoede en ben je op die manier het gezicht van je gemeente? Ben je één van die zeven priesters die voortdurend God prijzen door gebruik te maken van hun hoorns? Ben je misschien iemand die de ark draagt, iemand die erop toeziet dat het Woord op een juiste manier op zijn plek aankomt? Of hoor je bij het volk, dat zonder een specifieke taak in vertrouwen het Woord en de leiders van het volk volgt?

Het innemen van Jericho kon alleen lukken door samen te werken. Zo werkt dat ook nu nog als je een plaats in wil nemen met het Woord van God. Zoals hiervoor al aangegeven heb je een Woord van God nodig, hier in de vorm van de aanvoerder van de hemelse legers. Je hebt een leider nodig die het Woord begrijpt en zonder twijfel aanneemt en uitvoert. Je hebt mensen nodig die voorop willen lopen en zo zich kwetsbaar opstellen tegenover de buitenwereld. Dit om de weg voor het Woord zelf vrij te maken. Daarnaast heb je mensen nodig die het Woord dragen, en vooral uitdragen. Voorgangers, maar ook mensen die het Woord leven. Als dat allemaal klopt en goed uitgevoerd is, dan volgen de mensen vanzelf. Zij die niet direct iets lijken te doen in een gemeente maar zeker wel van groot belang zijn. En zoals deze hele stoet zich aan de verdedigers en leiders van Jericho liet zien, open en bloot langs de muren trok, zo moeten ook wij in deze tijd het evangelie weer laten zien.

Nu alleen nog op zoek naar die onverschrokken mensen die als voorhoede willen fungeren. En als die mensen er wel zijn, dan ook aanvaarden dat ze er zijn en zoek dan zelf een plekje in de stoet waar jij thuishoort. Luister naar de stem van God en neem je plaats in, zonder vragen, zonder twijfel. Het evangelie heeft weer van deze onverschrokken mensen nodig om muren te slechten. Waarom land het evangelie soms niet meer in een stad? Misschien omdat we deze manier van veroveren niet meer gebruiken? Het is het leger van God die voor ons al de overwinning behaalt heeft, laten we daarom zelf de wapens neerleggen en ons vertrouwen stellen in de aanvoerder van Gods leger.

Gods zegen en stel je open voor de stem van God. Zoek je plaats in de stoet en ga vol vertrouwen.

Onesimus

Filemon

Een eenzaam boek in de bijbel.
Als ik het boek zo lees (zonder theologie gestudeerd te hebben) dan lees ik over een oude man die in de gevangenis zit en een brief aan zijn vrienden schrijft. Hij schrijft over het feit waarom hij in de gevangenis zit, en over een persoon die hij bij zich heeft. In die tijd was het hebben van een slaaf heel gewoon, en de persoon waar het over gaat, Onesimus, is eigenlijk ook zo ongeveer een slaaf. De naam klinkt mij Rooms in de oren en het zou mij niet verbazen als hij een bekeerde Romein was. Misschien zelfs wel iemand met een bepaald verleden. Een verleden waar de vrienden van Paulus niet omheen konden. Wat ze niet kunnen vergeten en vergeven. En nu Paulus weet dat hij niet veel meer buiten de gevangenis zal leven, wil deze Onesimus niet meeslepen maar zijn vrijheid teruggeven. Paulus weet ook hoe zijn vrienden denken en geeft ze alvast een waarschuwing, maar vooral een reden om deze man als hun gelijke in de vriendenkring op te nemen.

Hij heeft immers al die tijd zich niet nuttig kunnen maken, maar nu juist wel. Daarom mag hij terug. En alles wat deze man in het verleden gedaan heeft mag verhaald worden op de rekening van Paulus! Dat is makkelijk gezegd als hij in de gevangenis zit! Paulus gaat er trouwens ook vanuit dat men ervoor bid dat hij vrij zal komen. Mooi om te lezen hoeveel vertrouwen hij in zijn vrienden had. Hij zat er trouwens niet alleen, je kunt de namen lezen van zijn andere vrienden die ook al gevangen zaten omdat zij over Jezus vertelden.

Jezus zelf heeft het gezegd: mensen zullen je vervolgen als je hen over Mij verteld. Ze zullen je martelen en gevangen zetten, ja, misschien wel doden.

En dat gebeurd. In de tijd van Paulus, vlak na de tijd dat Jezus geleefd heeft, maar ook nu nog. Ook nu is dit nog steeds de waarheid. Praten over Jezus kan je heel veel kosten. En dan heb ik het niet over persoonlijke drempels die je moet overwinnen.

De bijbel, een heel dik boek. Deze man, medewerker van Paulus, Filemon. 1 hoofdstuk, 25 verzen. Kan dat wel belangrijk zijn?

Zoals je in het eerste gedeelte van deze blog kunt lezen gaat het onder andere over het accepteren van mensen buiten je eigen kring. Het kijken naar wat iemand kan, en niet waar hij vandaan komt. Paulus stelt Onesimus zelfs gelijk aan hemzelf.
Verder lezen we dat het feit dat iets gewoon gedaan moet worden nog geen excuus kan geven om het dwingend te vragen of te eisen. Iets uit liefde vragen wordt eerder geaccepteerd dan het opdringen van iets.

Meer geschiedkundig kunnen we lezen dat men nog steeds heel voorzichtig was met het uitdragen van het geloof. Ze delen hun geloof nog steeds in een huisgemeente. Samenkomen bij iemand in huis en je geloof belijden en verdiepen. Dat schept een band.

Één boek, één hoofdstuk, 25 verzen. Belangrijk genoeg om de bijbel te halen. Lees het af en toe eens door en laat je gedachten afdwalen naar die tijd. Laat deze brief van Paulus tot leven komen.

Als we Colossenzen 4 erbij pakken, lezen we ook dezelfde brief. Ook in deze brief wordt Onesimus genoemd. Inderdaad, hij wordt even genoemd, alleen in vers 9. Niet de hele brief gaat over Onesimus. Kenden Filemon en Onesimus elkaar dan?

Genoeg om weer even over na te denken.


Gods Zegen

Pasen 2016

Pasen 2016.....Een feest van hoop, een feest van nieuw leven.
En dat in een tijd van angst, oorlog en moord. Hoe kun je dan nog het paasfeest vieren?

Er valt zoveel te vertellen over Pasen en dan vooral ook over de weg ernaar toe. Dat gaat iets te ver om in een kort blog te vertellen. Maar wat kunnen we er in hoofdlijnen uithalen?

Jezus heeft Zijn discipelen zeker in de laatste periode hele belangrijke zaken verteld en uitgelegd. En het belang van de discipelen, de rol die zij moeten (gaan) spelen in de wereld wordt nog eens duidelijk als Jezus tot God Zijn Vader bid voordat hij verraden wordt:

8 Want wat U Mij hebt verteld, heb Ik aan hen doorgegeven en zij hebben het aanvaard. Zij zijn tot het geloof en de overtuiging gekomen dat U Mij hebt gestuurd. 9 Ik bid voor hen. Niet voor de wereld, maar voor hen die U Mij hebt toevertrouwd. Zij zijn van U. 10 Alles wat van Mij is, is van U. En wat van U is, is van Mij. In hen wordt weerspiegeld wie Ik ben.
(Johannes 17:8-10)

Lezen wij dat goed? Jezus die voor specifieke mensen bid, en niet voor iedereen. Niet voor heel het volk, niet voor heel de wereld, maar voor Zijn discipelen. Hij bid ervoor dat God ze beschermt als Hij zelf niet meer op deze aarde is. Als Jezus er niet meer voor ze is om ze te beschermen. Hij geeft ook aan dat Hij iedereen bewaard heeft die bewaard moest worden, alleen zij die verloren moesten gaan zijn verloren gegaan. (vers 12)
Niet iedereen zal dus beschermt worden, niet iedereen wordt gered. Sommigen zullen verloren gaan maar in het verloren gaan zullen ook zij een stuk waarheid vervullen.

De afgelopen tijd is er heel wat gebeurt in de wereld. Aanslagen rondom de wereldbol, verdrukking, mishandelingen, sterven door ziekte, ouderdom of geweld. Niemand ontkomt eraan. De gewone arbeider in België niet, de vader uit Turkije niet, de bekende voetballer uit Nederland niet. Sommigen gaan verloren, sommigen worden gered. Dat is eigenlijk best somber allemaal.

En dan, dan is het Pasen. Wat vieren we eigenlijk met Pasen? Pasen is het feest dat Jezus niet meer in Zijn graf ligt !En nee, niet door grafrovers, maar door zelf Zijn eigen graf uit te lopen! Jezus heeft als een mens geleden, als een mens pijn gehad, als een mens gebloed. Hij is belogen, bedrogen, er zijn leugens over Hem verteld, Hij is mishandeld, gepijnigd en tenslotte vermoord. Niet omdat Hij machteloos stond tegenover Zijn vijanden, nee zeker niet. Maar omdat Hij het toeliet! Hij heeft Zelf gezegd dat Zijn leven niet genomen zou worden, maar dat Hij Zijn leven geeft. Jezus wist precies wat er moest gebeuren en ondanks het pijnlijke vooruitzicht bleef Hij in controle en had Hij de regie over alles.

Met Pasen vieren we dat Jezus niet alleen het leven overwonnen heeft door het volledig uit te leven wat er verwacht werd, maar vooral dat Hij de dood ook de baas was! Zelfs de dood kon Hem niet beteugelen! Wat een hoop geeft dat voor ons! Ondanks alles wat wij meemaken in het leven en hoe zwaar dat op tijden ook zijn kan, we mogen uitzien naar de dag dat ook wij uit Zijn naam de dood mogen overwinnen. De pijn en het verdriet achter ons latend en ons verblijden in het leven met Hem en naast Hem.

Een gezegde van vroeger waar ik nu aan denk is: Wie mooi wil gaan moet pijn doorstaan. Dat werd me vooral verteld als mijn oren schoongemaakt werden, of nagels geknipt werden. Schoonheid komt niet vanzelf. Een schone ziel komt ook niet zonder pijn, al willen we dat wel graag. Ook geestelijke moeten we onze 'nagels' bijhouden. Soms kan het best een beetje pijn doen, maar Jezus heeft ons door Zijn leven laten zien dat de beloning van onschatbare waarde is.

Kunnen we dan nog wel blij Pasen vieren in deze tijd?
Jazeker!
We mogen nu leven in de zekerheid dat er na dit soms moeilijke leven ons de totale bevrijding wacht!

Ik wens iedereen gezegende dagen toe en vooral het besef van het offer dat voor ons gebracht is.
En ik bid voor hen die de roeping gehoord en opgevolgd hebben en met gevaar voor eigen leven vaak het evangelie onder alle mensen verspreiden.

Amen

Liefdevol discipelschap

Is het belangrijk wat je doet? Is het een maatstaf voor God om je wel of niet te accepteren?

Wie waren de leerlingen van Jezus? En wie stonden er dicht bij Hem?
Tollenaar (belastinginner), verslaafden, hoeren, leugenaars, twijfelaars. Mensen waar andere mensen hoe dan ook hun bedenkingen over zouden hebben. Is het dan inderdaad belangrijk wat je doet of gedaan hebt in het leven?

Mattheüs 11:19
Ik, de Mensenzoon, eet en drink wel, en u moppert: “Hij is een veelvraat en een drinker, een vriend van tolontvangers en slechte mensen!” De praktijk zal wel duidelijk maken wat wijsheid is!’

Jezus leerde de mensen in Zijn omgeving hoe je lief moet hebben. Hoe je met andere mensen om moet gaan. Niet veroordelen, maar begrip tonen. Niet met argusogen aankijken, maar je ogen neerslaan en een ondersteunende schouder bieden. Geen valse hoop geven maar eerlijk en oprecht zijn. Op die manier gaan mensen je vertrouwen, en volgen. Men wordt een discipel. Een volger die zich inzet om het beste te doen en te leren hoe de lessen doorgegeven kunnen worden.

Wij mensen proberen ook vaak om anderen ons te laten volgen. Alleen kijken wij mensen vaak naar wat onze potentiële volgers leuk vinden en proberen dat dan zo goed mogelijk te doen. Het werkt dus eigenlijk net andersom. Dan noem je het ook geen discipelen, maar dan noem je het fans. Mensen die waarderen dat jij doet wat zij zo mooi vinden. Probleem met die 'liefdesverhouding' is dat als je eens iets doet wat de fans niet leuk vinden, de liefde vaak gelijk over is. Je veranderd dan van een rijzende in een vallende ster.

Discipelen en discipelschap werkt anders. Die relatie is gebaseerd op liefde, vertrouwen, ja blind vertrouwen zelfs. En dan maakt het niet meer uit waar je vandaan komt, of wat je gedaan hebt. Op het moment dat je je volledig overgeeft aan Jezus en Hem volgt, ben je waarlijk gered en een blij mens. Natuurlijk kom je ook dan moeilijkheden tegen, zul je verdriet hebben en tegenslagen ondervinden. De manier waarop je hiermee omgaat zal alleen volledig anders zijn. Naar het voorbeeld van Jezus zul je het niet met geweld, maar met liefde oplossen. Je zal datgene doen wat je van je rabbi geleerd hebt, dat heet discipelschap.

De ervaring leert ons echter dat als wij mensen iets van iemand leren, en er vervolgens een tijdje niets meer mee doen, we het gewoon vergeten of het vertrouwen erin verliezen. Kijk maar eens naar de dienst op zondag. Direkt na de dienst zijn we allemaal meestal vol van de preek en de boodschap die we gehoord hebben. Maar als we op woensdag na gaan denken wat we zondag gehoord hebben, weten de meesten van ons niet meer precies waar het over ging en wat er van ons verwacht werd. We moeten het eigenlijk dagelijks horen, dagelijks de voorbeelden zien, dagelijks mee werken. Als je jezelf toelegt om dat te doen, ben je eigenlijk een discipel geworden.

Om hierin sterk te blijven moeten we op elkaar letten, elkaar bemoedigen en elkaar troosten en sterken.
Laten wij op elkaar letten en elkaar aansporen God en de mensen lief te hebben en altijd goed te doen. Wij moeten ook niet uit onze samenkomsten wegblijven. Sommigen maken daar een gewoonte van, maar dat is niet goed. Wij moeten elkaar bemoedigen en waarschuwen, vooral nu wij zien dat het niet lang meer zal duren, voor de Here Jezus terugkomt. Hebr. 10:24-25

Kom dus niet alleen naar de dienst op zondag, maar leef de hele week volgens het voorbeeld dat Jezus ons gaf. En ja, dat is moeilijk en zal niet zonder problemen zijn, maar "laat de moed niet zakken, want als u de Here trouw blijft, krijgt u een grote beloning." (Hebr. 10:35)

Bekeren

Een zwaarbeladen woord: bekeren.
Het geeft voor de mensen vaak het gevoel dat je iets niet goed gedaan hebt en dat je daarom afstand moet nemen van iets wat altijd zo vertrouwd is geweest. Maar is dat ook zo? Heb je inderdaad iets fout gedaan? En als dat zo is, zorgt bekering er dan voor dat je niets meer fout gaat doen?

Bovenstaande foto kwam ik op facebook tegen. Kijk nog even niet vooruit, maar bedenk even waar je vandaan komt. Er is een weg geweest die je naar dit punt geleid heeft, een weg met hobbels, bochten, kuilen. Soms een landweggetje waar je rustig aan moest doen en soms een snelweg waar je even lekker snelheid kon maken. Hoe dan ook, de weg die je afgelegd hebt heeft je op dit punt gebracht. Is alles wat j nu achter je hebt gelaten slecht geweest? Niet noodzakelijk. Het heeft je immers tot dit punt gebracht. Maar als je nu naar de foto kijkt, dan ben je op een punt waar je eigenlijk geen kant meer op kunt. Je weet wat je achter gelaten hebt, maar nu kun je niet linksaf, niet rechtsaf en rechtdoor kan helemaal niet. Dat is het punt van bekeren. Je begrijpt dat je terug moet, maar je begrijpt ook dat je dan iets anders moet doen om verder te komen. Als je namelijk steeds hetzelfde doet, zul je ook steeds hetzelfde resultaat krijgen. 

Zo is het ook met het geloof. Er komt een moment dat je jezelf gaat afvragen of je wel op de goede weg in het leven zit. Of je niet op een doodlopend stuk afstevent. Heeft het dan veel nut om je af te vragen hoe je daar gekomen bent? Of is het op dat moment belangrijker om te kijken hoe je vanaf dat punt verder (kunt) gaan? Natuurlijk onthou je de dingen die je gedaan hebt, en daar moet je op dat punt ook verantwoordelijkheid voor nemen. Dat doe je ook op het moment dat je omdraait en probeert weer op de juiste weg te komen. 

Heb er dus berouw over en bekeer u tot God, dan zal Hij uw zonden wegdoen (Handelingen 3:19)
Zeg tegen jezelf: "Het was inderdaad misschien niet slim wat ik tot nu toe gedaan heb, welke weg ik genomen heb. Het spijt me maar ik beloof dat ik het nu anders ga doen." Draai om en begin een nieuwe reis. Doe dan wel je best om op deze nieuwe reis, een reis met een volledig nieuw begin, niet dezelfde fouten te maken als op je eerste reis. Vergeet niet dat als je steeds hetzelfde doet, je ook hetzelfde resultaat mag verwachten. Neem je op de terugweg dus weer eenzelfde afslag, dan moet je niet raar opkijken als je na verloop van tijd weer op het punt op de foto uitkomt.

Als een soort gelijkenis heb ik het hier steeds over het verkeer en een doodlopende straat. Maar we begrijpen hopelijk dat het niet over een auto gaat, maar over de reis die we tijdens ons leven afleggen. Een reis waarop zoveel verleidingen zijn. Zoveel zaken die ons van het belangrijkste afhouden. Het doel waar we naartoe gaan.

Wat vind je bij een vakantie bijvoorbeeld belangrijker: het vervoermiddel waar je 1 uurtje inzit, of de accommodatie waar je 2 weken verblijft? Ik zou kiezen voor het huisje, daar ben je tenslotte de meeste tijd? Zo is het ook met het leven. Dit aardse leven is de autorit naar ons vakantiehuisje. Hier kun je het beste onderweg wat souvenirwinkeltjes links laten liggen en je richten op het huis waar je naartoe gaat. En iedereen mag naar dat vakantiehuisje komen. Er is plek genoeg. De eigenaar van het huisje wil graag dat iedereen zich daar thuis voelt.

Dat huisje is een plek in de hemel bij onze Vader. Ik kan het verder niet mooier vertellen dan de bijbel zelf al aangeeft:

1 Nu u met Christus bent opgestaan uit de dood, moet u zich bezighouden met hemelse zaken. Want Christus zit daar nu op de allerhoogste plaats aan de rechterhand van God. 2 Richt daarom uw gedachten op de dingen van de hemel en niet op die van de aarde. 3 U bent immers al gestorven en uw leven is nu, samen met Christus, verborgen in God. 4 Eens wanneer Christus, die ons leven is, zichtbaar voor iedereen zal terugkomen, zal blijken dat ook u deel hebt aan zijn glorierijke macht.5 Weg dan met alle aardse zonden, zoals seksuele zonden, vuiligheid, hartstocht, slechte verlangens en hebzucht. Door altijd maar meer te willen hebben, aanbidt u een afgod. 6 Gods zal de mensen die deze dingen doen vreselijk straffen. 7 Vroeger, voor uw bekering, deed u deze dingen ook, 8 maar nu mag er bij u geen sprake meer zijn van bitterheid, woede en boosaardigheid, van roddel en vuile taal. 9 Lieg niet tegen elkaar, dat hoorde bij uw oude leven, waarmee u hebt afgerekend. 10 Maar nu bent u een nieuwe mens, die nog steeds groeit en God beter leert kennen. Zo zult u meer en meer gaan lijken op God, die u gemaakt heeft. 11 In dit nieuwe leven is het van geen enkel belang van welke nationaliteit of ras u bent en evenmin welke opleiding of maatschappelijke positie u hebt. Het gaat om Christus, die alles in allen is.
Colossenzen 3:1-11

Er is dus altijd een weg terug, er is altijd een weg naar een betere toekomst. Geloof en vertrouw en leg je keuzes in Zijn handen, de handen van de Heer. Amen

Liefde

24 januari 2016 zijn wij ingezegend als heilssoldaat binnen het Leger des Heils.
Een hele stap. Je doet nogal wat beloven namelijk. En dat is in deze tijden van zelfredzaamheid en alles zelf beter weten niet altijd makkelijk om vol te houden. Het geloven en vertrouwen in de liefde van God de Vader voor elk van ons. Hoe moeilijk is dat niet te begrijpen als je het vergelijkt met vaders die we hier op deze aarde zien. Hoeveel van die vaders tonen juist geen liefde, of weten niet hoe ze het moeten tonen.

De tekst die we gebruikt hebben is dezelfde als onze trouwtekst, wat uitgebreid met de daaropvolgende teksten:

Vrienden, laten wij elkaar liefhebben want de liefde komt van God. Wie liefheeft, is uit God geboren en kent God. Maar wie niet liefheeft, kent God niet, want God is Zelf liefde. God heeft ons laten zien hoe groot zijn liefde voor ons is, door zijn enige Zoon de wereld in te sturen. Door Hem wilde God ons nieuw leven geven. De liefde waarover het hier gaat, is niet onze liefde voor God, maar zijn liefde voor ons. Daarom stuurde Hij zijn Zoon, die de straf voor onze zonden op Zich heeft genomen om de verhouding tussen God en ons weer goed te maken.

1 Johannes 4:7-10

Niemand uitgezonderd, laten we elkaar liefhebben want God heeft ons als eerste liefgehad. En als God iemand lief heeft, wie zijn wij dan om dat in twijfel te trekken? Soms vergt het inderdaad offers om iemand lief te hebben. Denk hierbij aan een huwelijk. Je kunt iemand niet veranderen, je moet er samen uit zien te komen en concessies maken. Kijk naar een vriendschap. Bijna elke vriend heeft wel een eigenschap die je liever niet had gezien. En zo heb je zelf ook wel trekjes waar een ander zich aan stoort. Moeten we elkaar daarop afrekenen? Nee, leer ermee om te gaan en hou van elkaar. God heeft Zijn Zoon gegeven omdat Hij zoveel van ons houdt dat Hij wél onze tekortkomingen wil vergeven. Zullen wij dan onze eigengereide ideeën aan de kant kunnen zetten? Kunnen wij dan onze eigen trots of hoogmoed trotseren om de ander genegenheid te tonen?

Heb elkaar lief, toon wat begrip en oefen geduld. Niet alleen de wereld wordt er wat beter door, ook je eigen leven zal meer in rustig vaarwater komen.


H.S.

Elke dag sterven we.

De bijbel staat vol met geweldige teksten. Teksten voor bemoediging, voor troost, hoop, of gewoon om je geluk te delen. Maar de bijbel bevat ook geschiedenis. Geschiedenis waar je nu van kunt zeggen dat die zich herhaalt.

Psalm 90 begint met een terechte lofprijzing voor God. Een mooi gebed van Mozes. In vers 10 geeft hij aan dat de gemiddelde leeftijd van de mens van die tijd 70 jaar is, alleen de sterkste worden 80. De gemiddelde leeftijd van de mens lag hoger, maar begint zo langzamerhand weer te zakken, terug naar de 70.

Maar terug naar de tekst van psalm 90.
Mozes zegt hier dat de jaren voor God voorbijgaan als een dag dat doet bij ons. Stel je voor, elke ochtend oud en nieuw vieren. Elke dag beginnen met een feestje omdat het weer ochtend geworden is. Elke dag dankbaar zijn dat de zon opnieuw is opgekomen en dat je die dag weer op mag staan. Misschien moeten wij de nacht wel zien als de dood? Elke dag sterven we, aan het einde van elke dag hebben wij de mogelijkheid om vergeving te vragen aan God voor alles wat niet helemaal goed is gegaan. Zoals Mozes in vers 8 zegt: "U ziet onze zonden scherp voor U. Onze meest verborgen zonden komen bij U aan het licht".  Ook in onze donkere tijden is het voor God licht. Ook als wij in een donker hoekje verkeerde dingen doen ziet God dat. Toch krijgen wij de kans om hiervoor vergeving te vragen. En God vergeeft ons ook!
Elke morgen, elke nieuwe zonsopkomst is een nieuwe dag. Een dag waarin we met een schone lei mogen beginnen nadat we onze zonden de avond ervoor aan God hebben verteld. En laat ons in gedachten houden dat alles wat we hier op aarde met tranen en moeite bij elkaar hebben gehaald, hier op aarde moet blijven. We kunnen niets van dit aardse bestaan en zijn rijkdommen meenemen naar ons eeuwige huis. Onze kamers worden al klaargemaakt en daar is niets meer nodig van de dingen die we hier hebben.

Laten we dan ook die dingen doen die eeuwigheidswaarde hebben. Dingen die nu misschien nog geen duidelijkheid scheppen, maar wat zeker geen verspilde moeite zal zijn. Luister naar wat God van je vraagt, en God heeft zijn plan voor jou al klaarliggen. Lees er maar over in de bijbel. Je zult zien dat iedereen er een opdracht voor zichzelf uit kan halen. Probeer naar eer en geweten en naar de mogelijkheden die je hebt dan die opdracht uit te voeren. Echt, iedereen heeft andere talenten en ze worden allemaal in de bijbel benoemt, ook jij staat in de bijbel beschreven!

Laat me eindigen met de laatste woorden van Mozes in dit gebed:

Here, onze God,

stort uw liefdevolle vriendelijkheid over ons uit.

Zegen het werk dat wij doen.

Ja, wij bidden U om uw zegen

over alles wat wij ondernemen.

Amen.

Nieuw

1 januari 2016.
Het begin van een nieuw jaar. Een jaar waarin ook weer leuke en minder leuke dingen gaan gebeuren. Niemand zal een jaar hebben met alleen maar mooie dingen, dat weten we zeker. Maar hoe ga je met de minder leuke dingen om? Daar is misschien nog wat winst te behalen.

Voor mijzelf weet ik dat er een aantal dingen staan te gebeuren dit jaar. Positieve dingen. Daar leef ik dan ook naar toe. Voor een ieder wens ik dat het nieuwe jaar meer positiviteit als negativiteit mag brengen. Dat het geloof een rots is waar je je aan vast kunt houden in minder mooie tijden.

Dat we elkaar kunnen helpen om te groeien dit jaar.

Een gezegend 2016 voor iedereen.