Vaders !

Het was een "vader-weekend" dit weekend. Nee, niet gepland en geen weekend van club of kerkgemeente. Meer een weekend van spullen van je overleden vader krijgen en daardoor terug denken in de tijd. Dingen die hij leuk vond om te doen, of waar hij trots op was gedaan te hebben. Vergelijkend met mijn eigen leven heb ik toch wel redelijk dezelfde dingen gedaan eigenlijk. Toeval? Een zoon kijkt op naar zijn vader. Probeert te doen wat zijn vader doet, dus echt vreemd is het niet.

Later een serie gezien over een vader-zoon weekend ergens in het buitenland. Daar komt dan de opmerking langs dat je als vader je kind zijn of haar identiteit geeft. Een kind wil van zijn vader horen dat hij van hen houd, dat ze goed zijn zoals ze zijn en zich niet hoeven te bewijzen. De kans dat kinderen bij het uitblijven van deze dingen buiten het gezin naar bevestiging gaan zoeken, zoeken naar een identiteit, is groot. Iedereen met een leuk verhaal kan er dan zijn of haar voordeel mee doen en dat is vaak niet ten gunste van het kind.

Terugkijkend op mijn eigen leven kom je dan tot bepaalde conclusies. Tegelijk houd je je eigen relatie met je eigen kinderen nu tegen het licht en kom je tot de ontdekking dat ook jij steken laat liggen. Tijd om serieus daarnaar te gaan kijken en er ook wat mee te gaan doen natuurlijk. Niemand is perfect dat weet ik ook wel. En toch is het soms niet zo moeilijk om door een kleine verandering een groot effect te bereiken.

Tijd om er een strijdplan van te gaan maken.....