In het licht van de waanzin

Waanzin, we kennen het woord allemaal. Zoals bij zoveel woorden in onze taal heeft het meerdere betekenissen. Het kan zowel positief als negatief worden gebruikt. Wie roept er niet eens ' waanzinnig' als er iets ongelooflijks gebeurt. Of juist negatief als iemand iets doet wat je je niet voor kunt stellen.

Mensen kunnen waanzinnige dingen maken. Denk maar eens aan de Titanic. Nog nooit was er zo'n groot schip gemaakt. Kijk vervolgens eens wat ermee gebeurde: een waanzinnige grote tragedie. Ongelooflijk. Een toch is het waar.

In de bijbel staan ook waanzinnige verhalen. Ongelofelijke verhalen. Eén van de bekende verhalen gaat  over de opstanding Jezus Christus. Maar er staan zoveel verhalen in.

Een van de eerste verhalen gaat over de schepping. Iedere christen leest ook het boek Genesis. En daar staat toch echt in dat God de aarde gemaakt heeft. Niet een uit het niets ontstane knal, maar een geregisseerde opbouw van de aarde. 

©h.schuurman 2013

Als we de evolutie gaan bekijken dan wordt alleen één bepaald organisme bekeken. Die veranderd naar verloop van tijd en past zich aan. Vaak gaat het dan over dieren. Hoe zit dat met bomen? Zijn die in de tijd ook veranderd? Of zijn die altijd gelijk gebleven? Hoe zit dat met gras? Is dat altijd hetzelfde gebleven? Als ik bijvoorbeeld naar de zaden van bomen kijk, dan heeft het niet veel zin als alleen die bomen veranderen. Zij vallen op de grond om daar wortel te kunnen schieten. Als de bomen moeten veranderen, dan is de kans groot dat ook de ondergrond, de voedingsbodem moet veranderen. Het evolueren van één boomsoort zou dan alleen kunnen gebeuren, als zijn omgeving op dezelfde manier evolueert. Hoe gaat hij anders groeien? De boom migreert in elk geval niet zomaar naar een ander continent. Tenzij bomen vroeger ook benen hebben gehad natuurlijk. 

We kunnen in elk geval zeggen dat de aarde er vroeger anders uitzag als nu. De vochtigheid was anders. Zoals in de bijbel beschreven staat (Genesis 1:6) was er water op de aarde, maar ook boven, aan de hemel. Later werd het water onder de hemel gescheiden in water en land. Het water aan de hemel bleef daar dus. Dit geeft al een heel ander klimaat dan dat we nu kennen. Lees de rest van Genesis maar rustig door, en laat het op je inwerken. Als je dat gelezen hebt, kun je vast de volgende vraag wel beantwoorden:

Hoe kun je na het lezen van Genesis als christen nog zeggen dat je gelooft in de oerknal?

Wat kan het motief zijn van iemand die zich christen noemt, om niet in de bijbel te geloven? Dat klinkt aardig waanzinnig of niet? 

Als je naar de natuur kijkt, dan is alles zo mooi op elkaar afgestemd. Elk deeltje heeft invloed op welk ander deeltje dan ook. Niets kun je los van elkaar zien. We zijn allemaal met alles en iedereen verbonden. Net als dat een schilder verschillende schilderijen kan maken, toch blijft zijn stijl hetzelfde. Zo is het ook met het ontwerp van de aarde. Er zijn heel veel verschillende dingen te zien en te bewonderen, toch zie je overal dezelfde stijl, en dezelfde hand terug. Dat is geen 'toeval'. 

Iedereen is vrij om te geloven wat ze willen, maar als je niet in Genesis gelooft, noem jezelf dan ook geen christen. Toch?

Apostel Paulus, wet of geest?

2 Korinthiërs

Paulus begint zijn brieven aan de diverse gemeenten vaak met: "Van Paulus, apostel van Christus Jezus door de wil van God." Hiermee zegt hij dat hij niet zichzelf tot apostel gemaakt heeft, maar dat hij in opdracht van God tot deze taak geroepen is. En apostel is zeker geen makkelijke roeping, dat kun je door de hele bijbel lezen. Het zijn de pioniers van het geloof, de "ijsbrekers der bevroren vlaktes" die de eerste klappen vaak opvangen voordat harten bereid zijn te luisteren naar de boodschap.

In 2 Korinthiërs 2 verteld Paulus iets meer over de roeping van apostel. In vers 17 staat dat "wij (apostelen) het niet doen om aan het Woord van God te verdienen, maar er in alle oprechtheid over spreken, in opdracht van God". Iets daarvoor heeft hij het over het verspreiden van de geur van het evangelie, waarvan de geur voor de één ruikt als de dood, voor de ander de zoete geur van het leven heeft. Het was voor Paulus ook al wel duidelijk dat je niet iedereen kunt redden.

Maar wat mij echt opviel in het derde boek, is dat Paulus het over Mozes heeft toen hij terug van de berg kwam met de tien geboden. Het gezicht van Mozes glansde helemaal, na zijn ontmoeting met God. Zijn gezicht straalde toen hij met de geboden naar het volk liep, en de mensen zagen dat ook. Na verloop van tijd verdween die glans echter. En om dat voor het volk te verbergen droeg Mozes een sluier.

In het derde hoofdstuk gaat hij nog verder. Vers 6: Hij heeft ons geschikt gemaakt om het nieuwe verbond te dienen: niet het verbond van een geschreven wet, maar dat van zijn Geest. Want de letter doodt, maar de Geest maakt levend.

Hij verteld over het feit dat mensen de wet na verloop van tijd niet meer zo nauw nemen. Kijk eens naar jezelf. Je rijd elke dag via dezelfde weg naar je werk. De maximum snelheid ligt op 80 km/uur. Je weet heel goed dat als je te hard rijd, de kans bestaat dat je een bekeuring krijgt. Maar je rijd er elke dag, en je hebt er nog nooit problemen mee gehad. Dan kun je best een keertje te hard rijden, toch? Je kunt dan toch best een keertje zondigen? Je houd je altijd al aan de regels, een keertje overslaan maakt dan niet zoveel uit, toch? Als je gelooft door de Geest, dan is die drang er niet. Je wilt dan het goede doen vanuit jezelf, niet omdat het ergens op papier staat. Als je verliefd bent op iemand, dan voel je dat van binnen. Je bent het niet omdat het ergens op een papiertje geschreven staat. Je wordt eerst verliefd en gaat dan pas trouwen. 

De weg van het leven loopt niet tussen vaste belijningen. De lijnen staan er zeker weten wel, maar je kunt eroverheen als je wilt. Natuurlijk is dat niet de bedoeling, maar die keus is aan onszelf. We zijn vrij om onze eigen weg te kiezen. Wees je er echter wel van bewust dat diegene die de lijnen op de weg gezet heeft, dat niet voor niets heeft gedaan. Misschien staan die lijnen er wel om je in de juiste baan te leiden? Laat jij je leiden?

Verslavingen

We zijn verslaafd

Als  ik tegenwoordig naar de mensen kijk, inclusief mezelf, dan zijn we allemaal ergens aan verslaafd. Verslaafd aan televisie, roken, drinken, porno, playstation, whatsapp, facebook, uitgaan, je kunt het zo gek niet bedenken. Al die dingen gaan voor zaken die eigenlijk belangrijker zijn. Zoals jezelf. "Nee, ik kan nu mijn moeder even niet bellen, goede tijden is erop en dat moet ik eerst even kijken". Of er is even geen tijd om met een gezinslid te praten want een kennis heeft je een berichtje gestuurd dat je wel even moet beantwoorden. Mensen, dan slaan we de plank echt helemaal mis. Natuurlijk zijn contacten belangrijk, maar begin bij jezelf en je eigen gezin. Als die relaties goed zijn (dus ook met jezelf) dan kun je aan andere contacten werken. 

De eerste relatie die goed moet zijn is de relatie tussen jou en God. En hoe krijg je die relatie goed? Door veel te bidden. Bidden is praten met je Vader. We weten dat God onze zonden vergeeft. Verstandelijk weten we dat. Toch houden we nog wel eens het gevoel dat we niet vergeven zijn als we onze misstap aan God verteld hebben in gebed. Soms hebben we gewoon een extra bevestiging nodig van een mede-gelovige. En waarom is het bekennen van een zonde zo belangrijk? 

Een zonde kun je zien als een 'rotte' plek. Op het moment dat je het niet behandelt, zal het groeien en groeien. Door de zonde te belijden, laat je zien dat je weet dat die plek er zit, en dat je eraan gaat werken. Tip van Jacobus is dat je het niet alleen aan God belijd, maar ook aan een vertrouweling. Door je zonden aan elkaar te belijden en voor elkaar te bidden, word je genezen. (Jacobus 5:16) En genezing is hier ook lichamelijk. Stel je eens voor dat de tijd die je moet bovengenoemde zaken vult, zou doorbrengen met gezinsleden. Eens zou praten met je zoon of dochter, of met je man/vrouw of vriend/vriendin. Dan weet je misschien niet meer wat er in de serie gebeurt is, maar wel wat je kind op school heeft gedaan. Of wat er op het werk van je man is gebeurt, of waarom je kind niet helemaal lekker in zijn of haar vel zit. En is dat niet veel belangrijker? Als wij weer meer aandacht aan elkaar zouden besteden, dan is de kans op verwondingen door alsmaar door rottende zonden steeds kleiner aan het worden. We zijn dan geestelijk én lichamelijk een stuk gezonder.

Jacobus 5:9 "Mopper niet op elkaar. Is op uzelf dan niets aan te merken?"

Pijn of zelfbehoud?

Gemaakt of geëvolueerd? 

Dat is dé vraag die nog steeds niet volledig is beantwoord door wetenschappers. Ja, ze hebben vermoedens en zoeken daar bewijzen bij, maar moeten we niet andersom werken? Datgene toetsen wat we wél weten? Een volledige beschrijving staat in de Bijbel. Kunnen wetenschappers bewijzen dat het niet zo gegaan is? Tot nu toe komen ze alleen met zogenaamde bewijzen die hun mening ondersteunen. Maar laten we het eens anders bekijken.

Wat nu als de aarde inderdaad door God is gemaakt? En de mens? En de planten en dieren? Dat zou betekenen dat wij mensen van God afhankelijk zijn. En dat willen we niet. We zijn zelfstandig toch? Wij kunnen alles maken en breken. Maar als de Bijbel wel waar is, dan betekend dat nog veel meer. God zou dan onze Maker, onze Vader zijn! En je vader stel je niet teleur. Je wilt graag dat hij trots op je is. Tenminste, normaal gesproken. En als je wilt dat hij trots op je is, dan moet je je in elk geval aan de regels houden die in zijn huis gelden. Ik moest dat thuis in elk geval wel. Die regels staan gelukkig ook in de Bijbel. Het zijn er misschien best veel, en ook moeilijke regels, maar God heeft je een keus gegeven om ze te volgen of niet. Net als thuis is het wel zo dat als je ze niet volgt, je Vader daar niet altijd blij mee zal zijn. Aan de andere kant staan er grote beloningen voor j klaar als je wel luistert. 

Wat is het risico dat je loopt met het maken van deze keuze?

De Bijbel spreekt van grote beloningen als je gelooft en als je God  als Maker en Vader ziet. Dus als je daarvoor kiest, zit je goed. Als God niet blijkt te bestaan heb je alsnog een goed leven gehad en eindigt het als je overlijd. Kies je ervoor om niet in God als Maker en Vader te geloven, kun je ook een goed leven hebben. Het venijn zit hem echter in de staart. Blijkt God niet te bestaan, dan is er geen vuiltje aan de lucht als je overlijd. Blijkt Hij echter wél te bestaan, dan heb je op zijn zachtst gezegd wel een uitdaging. De Bijbel voorspeld dan niet veel goeds.

Keuze 1 heeft dus eigenlijk weinig risico. je hebt een goed leven op aarde en daarna ook nog, als God blijkt te bestaan. Bij keuze 2 kun je hier op aarde ook goed leven, maar na je dood zit je letterlijk voor eeuwig in de hel.

Ben jij iemand die van pijn houd, of kies je liever voor zelfbehoud?

Apostolische vrijheid

1 Korinthiërs 9


De vrijheid van de apostelen
1 Ik zou zelf niet vrij zijn? Ik zou geen apostel zijn? Maar heb ik dan niet Jezus, onze Heer, gezien? Bent u niet het werk dat ik dankzij de Heer tot stand heb gebracht? 2 Ook al erkennen anderen mij niet als apostel, u zou het wel moeten doen, want u bent door uw geloof in de Heer het waarmerk van mijn apostelschap. 3 Ziehier mijn verdediging tegen wie zich een oordeel over mijn apostelschap aanmatigen. 4 Hebben wij geen recht op eten en drinken? 5 Zouden wij niet het recht hebben een gelovige echtgenote op onze reizen mee te nemen, zoals de andere apostelen, de broers van de Heer en Kefas? 6 Of zouden nu uitgerekend Barnabas en ik in ons eigen levensonderhoud moeten voorzien? 7 Wie gaat er nu op eigen kosten in krijgsdienst? Wie plant er een wijngaard en eet niet van de vruchten? Of wie hoedt er een kudde en drinkt niet van de melk? 8 Dit is niet alleen een algemene waarheid, het staat ook in de wet, 9 want in de wet van Mozes staat: ‘U mag een dorsend rund niet muilbanden.’ Maar bekommert God zich dan om runderen? 10 Of zegt hij dit om ons? Om ons natuurlijk, want het is ook om ons dat er staat: ‘Een ploeger en een dorser werken beiden in de hoop op een aandeel in de oogst.’ 11 Als wij geestelijke zaken onder u hebben gezaaid, is het dan te veel gevraagd dat we materiële zaken van u oogsten? 12 Als anderen hierop al aanspraak kunnen maken, kunnen wij het dan niet des te meer? We hebben echter geen gebruik gemaakt van onze rechten; integendeel, we verdragen alles, omdat we de verkondiging van het evangelie van Christus niets in de weg willen leggen. 13 U weet toch dat wie in de tempel dienstdoen daarvan leven, en dat wie aan het altaar dienen een deel van het offervlees krijgen? 14 Voor hen die het evangelie bekendmaken geldt hetzelfde: de Heer heeft bepaald dat zij door te verkondigen in hun levensonderhoud mogen voorzien. 15 Maar ik heb van geen van deze rechten ooit gebruikgemaakt, en dat schrijf ik niet om ze nu bij u op te eisen. Ik zou liever sterven. Geen mens zal me deze roem ontnemen. 16 Dat ik verkondig is niet iets om me op te laten voorstaan. Ik kan niet anders, en het zou me slecht vergaan als ik het niet zou doen. 17 Als ik het uit eigen beweging zou doen, zou ik recht op betaling hebben. Maar ik doe het niet uit vrije wil; deze opdracht is mij toevertrouwd. 18 Wat is nu mijn loon? Dat ik het evangelie verkondig zonder er iets voor terug te vragen en dus geen gebruik maak van de rechten die de verkondiging mij geeft. 19 Vrij als ik ben ten opzichte van iedereen, ben ik de slaaf van iedereen geworden om zo veel mogelijk mensen te winnen. 20 Voor de Joden ben ik als een Jood geworden om hen te winnen. Ikzelf sta niet onder de Joodse wet, maar toch heb ik me eraan onderworpen om hen die er wel onder staan te winnen. 21 En voor hen die niet onder de Joodse wet staan, ben ik als iemand geworden die de wet niet heeft, om hen te winnen. Dit betekent niet dat ik de wet van God heb losgelaten, maar dat ik mij heb onderworpen aan de wet van Christus. 22 Voor de zwakken ben ik zwak geworden om hen te winnen. Ik ben voor iedereen wel íets geworden, om in elke situatie althans enkelen te redden. 23 Ik doe alles voor het evangelie om ook zelf aan de beloften ervan deel te krijgen. 24 Weet u niet dat van de atleten die in het stadion een wedloop houden er maar één de prijs kan winnen? Ren als de atleet die wint. 25 Iedereen die aan een wedstrijd deelneemt beheerst zich in alles; atleten doen het voor een vergankelijke erekrans, wij echter voor een onvergankelijke. 26 Daarom ren ik niet als iemand die geen doel heeft, vecht ik niet als een vuistvechter die in de lucht slaat. 27 Ik hard mezelf en oefen me in zelfbeheersing, want ik wil niet aan anderen de spelregels opleggen om uiteindelijk zelf te worden gediskwalificeerd.

Ik heb de volledige tekst van hoofdstuk 9 van deze brief aan de Korinthiërs maar even neergezet. Dan blijft alles in zijn verband staan. Het gaat hier volgens de titel die aan dit stuk gegeven is, om de vrijheden die apostelen hebben. Wat er voor mij uitspringt zijn de verzen 6 en 12. In vers 6 geeft Paulus aan dat de apostelen recht hebben op eten, drinken en levensonderhoud. In vers 12 geeft hij echter gelijk aan dat hij dit niet doet om het verspreiden van het evangelie niet te dwarsbomen. Verspreiding van het evangelie was dus de hoofdtaak van de apostelen. Dat wisten we natuurlijk al, maar hier staat het toch nog even duidelijk omschreven. Hoe zit dat tegenwoordig? Is het nog steeds de hoofdtaak? Of gaat het tegenwoordig om andere dingen? Om hoe snel de gemeente groeit of hoe groot de gemeente aan het worden is? Wel of geen wetten uit het oude verbond?

Later verteld hij dat hij voor iedereen wel iets anders betekend. Voor de zwakken is hij ook zwak geworden, om zo hetzelfde als hen te zijn. Hij past zich aan de omstandigheden aan als een kameleon, om zo in elke situatie mensen te redden en het evangelie te verkondigen. Passen voorgangers zich heden ten dage ook nog steeds aan de mensen aan? Of profileren ze zich op hele andere manieren? En hoe kijken wij als 'toehoorders' daar tegenaan? Paulus deed er alles voor om de beloftes van het evangelie te ontvangen. Hij ging voor de volle winst. Zonder dingen te eisen waar hij eigenlijk recht op had. Dat is de vrijheid van de apostelen.....

Struggle4Bibles

Struggle 4 Bibles

Vandaag ingeschreven voor de "Struggle4Bibles Walk".
Een omschrijving van deze organisatie zoals het op hun site staat:


‘Gods Woord overwint hindernissen!’
Struggle4Bibles is hét sponsorevenement in Nederland om bij te dragen aan de verspreiding van Gods Woord! Vanaf 2013 zijn er verschillende versies waar je aan mee kunt doen nl.: Walk, Bike en zOOm! Elk evenement is geïnspireerd op het mooie maar tegelijk pittige werk dat evangelisten dagelijks doen. Ze zijn op pad met de prachtige boodschap van God, maar worden wereldwijd ook geconfronteerd met bijvoorbeeld armoede, tegenwerking, vervolging en afwijzing van het evangelie. Ook moeten ze soms grote afstanden afleggen om mensen te bereiken. Ze treden hiermee o.a. in de voetsporen van de apostel Paulus die in 2 Kor. 11: 24 t/m 28 vertelt over zijn zware werkomstandigheden.
Meedoen aan Struggle4Bibles herinnert je dan ook aan de struggle van Paulus en alle evangelisten vandaag de dag en geeft je medemens, dankzij alle sponsors, toegang tot het evangelie van redding en genade!



Een mooie uitdaging en een mooi doel om te steunen dacht ik zo.
Wil je ook aktief iets doen? Kijk dan op hun site en schrijf je in.  struggle4bibles.nl

Wil je wel wat doen maar liever iets passiever? Sponsor mij dan! Ik hoop een heel mooi bedrag op te halen en elke euro is welkom! Kijk op mijn struggle4bibles site

Gastspreker

Peter Webber

Vandaag was Peter Webber uit Calgary, Canada gastspreker bij ons in de gemeente. Hij had het over een onderwerp waar we zeker tegenwoordig heel veel mee te maken hebben naar mijn idee.

Iedereen is in staat de stem van God te horen. We kunnen dus ook allemaal een opdracht van god krijgen. De vraag is alleen hoe precies voeren wij die opdracht dan uit?

Als we gaan kijken naar 1 Samuël 15 dan lezen we daar dat Saul een opdracht van God krijgt. "Vernietig de Amalekieten". Niets en niemand mocht gespaard worden. Nu was het in die tijd de gewoonte om als je een land veroverd had, de koning van dat land gevangen te nemen en op een vernederende manier door je eigen straten te laten lopen, om te laten zien dat het land daadwerkelijk veroverd was. Tevens werd er een stuk mantel van de verslagen koning afgesneden en aangenaaid bij de mantel van de overwinnende koning. Zo werd de mantel van de sterkste koning steeds langer en geweldiger. In dit licht is het dan ook niet vreemd dat het leger van Saul de koning van Amalek, Agag, gevangen had genomen en de beste exemplaren van de schapen en ossen meenamen. Dit terwijl ze van God niets mee mochten nemen en alles vernietigd moest worden!

Toen Samuël in opdracht van God dit ging mededelen aan Saul, kwam Saul met het verhaal dat zijn mensen die beesten meegenomen hadden. Saul was daar niet verantwoordelijk voor zei hij. Daarbij gingen ze die schapen en ossen alleen maar gebruiken om te offeren aan God. 

Puur uit gewoonte had men de koning gevangen genomen. Saul heeft in het begin niet eens door dat hij iets verkeerds gedaan heeft. Hij heeft immers zo gehandeld als men binnen hun cultuur gewoon was? Dat waren nu eenmaal hun normen en waarden, en zo deden ze het altijd al! Saul had niet goed geluisterd naar wat God gezegd had. Hij had de precieze opdracht 'aangepast' zodat het paste in de gewoonte die men in die tijd had.

Doen wij dat vandaag de dag ook niet veel te vaak? Zeggen wij ook nu niet als we een woord van God krijgen tegen God, maar God, ik begrijp uw opdracht, maar dat kunnen we tegenwoordig veel effectiever doen? Dat kunnen we veel sneller doen als we het op onze manier doen? Gaan we dan niet voorbij aan de eigenlijke opdracht van God? En vooral, luisteren en gehoorzamen we dan niet?  We kunnen in 1 Samuël 15: 22-23

"Samuël antwoordde echter: ‘Heeft de HERE net zoveel genoegen in uw brandoffers en geschenken als in uw gehoorzaamheid? Gehoorzaamheid is Hem veel meer waard dan offers. Hij heeft liever dat u naar Hem luistert dan dat u Hem het vet van de rammen offert. Want opstandigheid is net zo erg als toverij en koppigheid is net zo erg als aanbidding van afgodsbeelden. Omdat u het woord van de HERE in de wind hebt geslagen, heeft Hij het koningschap van u afgenomen.’"

Gehoorzaamheid is belangrijker dan offeren. Het kostte Saul zijn koningschap. Ongehoorzaamheid kostte Mozes toegang tot het Beloofde Land. En zo zijn er meer voorbeelden te vinden van mensen die ongehoorzaam zijn geweest. Ook al hebben ze in hun eigen gedachten precies gedaan wat God van hen vroeg. Het is dus belangrijk om opdrachten die je van de Vader krijgt, precies zo uit te voeren als Hij van je vraagt. Maak er niet je eigen verhaal van, maak er niet je eigen verdienste van. Eer de Vader door Hem te gehoorzamen. De beloning zal ondenkbaar groot zijn.

Met dank aan Peter Webber

Church of the Nations facebook

Mannen van God

Eervolle Mannen

De introductie van dit boek gaat als volgt:

Er zijn veel boeken geschreven die inspirerende verhalen vertellen van mannen en vrouwen de ‘helden’ werden door de ongelofelijke dingen die ze deden. Verhalen van mannen die ondanks schijnbaar onoverkomelijke hindernissen de hoogste bergen hebben beklommen, mannen die dapper gestreden hebben in oorlogen, hun eigen leven opofferend voor hun land. Politieagenten, brandweerlieden, en ziekenbroeders die zo vaak hun leven riskeren, en geven, om andere mensen die in levensbedreigende situaties zitten te helpen. De mensen die hun leven gaven gedurende de aanvallen op de Twin Towers op 11 september liggen nog vers in ons geheugen. Zij zijn de helden die de loop van de geschiedenis bepaald hebben en ons tot nieuwe hoogtes inspireren. We zijn deze mensen ontzettend veel dankbaarheid verschuldigd.

In dit boek wil ik echter de focus leggen op een uniek element van de mens waardoor het leven van de mensen om hem heen veranderd en zelfs de loop van de geschiedenis. Het is iets dat niet alleen weg is gelegd voor een paar machtige mannen, hoewel het wel moed, doorzettingsvermogen, trouw en een bereidheid tot dienen en zelfs het opgeven van levens voor anderen vraagt, dagelijks.

Ik heb het dan over de levensveranderende opdracht van God om in “Eer” te leven; leven volgens de Erecode als een allesomvattende waarde en het toe te passen in elke relatie. Eer welke respect en waardigheid geeft aan hen met wie we dagelijks omgaan. Mannen, die hun vrouw en kinderen in het bijzonder met respect en eer behandelen, zodat ze het beste uit zichzelf kunnen halen. Het gebeurt het meeste buiten het zicht van de mensen, stil en onopvallend dienend in hun houding, woorden, acties, zakelijke overeenkomsten en vele andere aspecten van het leven. 

Eer is beschikbaar voor elke man, elke dag. Het haalt misschien niet de krant, maar het kan de loop van de geschiedenis veranderen voor individuen, families, gemeenschappen en landen. Ook zij zijn in feite ´helden´, en geven een positieve toevoeging aan ons leven.

En wat wordt dan bedoeld met de 'eer' waar de schrijver het hier over heeft?

Denk bijvoorbeeld eens aan kleine gebaren. De deur open houden voor een ander, doen we dat nog? Als iemand iets laat vallen, het voor ze oppakken, is dat nog steeds de normaalste zaak van de wereld? Als een situatie gevaarlijker wordt, gaan wij mannen dan voor onze vrouw en kinderen staan, of blijven we ernaast staan? Misschien verschuilen we ons wel achter ze? Als wij mannen een 'deal' maken, houden we ons er dan ook aan? Ook als het eigenlijk niet meer rendabel is? Of proberen we er onderuit te komen?

Als je het eerste hoofdstuk leest, dan geeft Drummond een voorbeeld van een Schots regiment in de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal gaat erover dat mannen uit dezelfde 'clan' als één man een heuvel innemen. Dit kan alleen door achter elkaar te lopen, waarbij de voorste zeker is dat hij neergeschoten gaat worden. Hebben wij mannen van tegenwoordig ook de moed en het eergevoel om onszelf op te offeren voor onze familie? Geven wij aan onze zonen het voorbeeld van een veilige plek, die 'thuis' heet? Of geven wij een signaal af dat als we het niet eens zijn met onze vrouw, we ze rustig mogen slaan, negeren of aan de kant te zetten? De akties die wij nu doen, hebben allemaal hun uitwerking op de toekomst en hoe onze kinderen gaan reageren als ze groot zijn.

Wat kunnen we dan wel doen en wat kunnen we verwachten?
Een mooi voorbeeld wordt gegeven in hoofdstuk 7.


In 1 Samuël hoofdstuk 9 lezen we dat God Saul heeft gekozen als toekomstig koning van Israël  in antwoord op de roep van de bevolking voor een koning. Samuël verteld Saul dat hij aangewezen wordt om koning over de mensen te zijn. In vers 21 antwoord Saul dat hij van de stam van Benjamin is, de kleinste van Israël en zijn familie de armste en zwakste is van alle stamfamilies. Maar Samuël stuurt hem op weg met een profetisch woord van wat hem op zijn reis te wachten staat. Saul zal een groep profeten ontmoeten en dan zegt hij in 1 Samuël 10:6,9 “Op dat moment zal de Geest van de HERE met grote kracht over u komen, zodat u samen met hen gaat profeteren en u zult zich voelen en gedragen als een ander mens. Nadat zij afscheid hadden genomen en Saul op weg ging, gaf God hem een nieuw innerlijk.” (Het Boek vertaling)

Voordat God ons kan gebruiken moeten we ons volledig aan Hem overgeven zodat we gevuld kunnen worden met de kracht van de Heilige Geest en in feite veranderd kunnen worden in een nieuwe man, met een nieuw hart. We moeten ons omdraaien en weglopen van alles wat ons gevangen houd. We moeten vrij gezet worden van schaamte en angst en de mantel van autoriteit oppakken en de zegen van God ontvangen en de ‘berg’ voor ons overwinnen.

Het gaat er dus niet om dat we een aantal regeltjes op gaan volgen. Wij moeten onze volledige levensstijl aanpassen en ons een ander leven aanmeten. Ik beloof je dat als je dat gaat doen, je het meteen zal gaan merken in je eigen huisgezin. Van daaruit zal het zich gaan verspreiden als de kringen die je krijgt als je een steen in het water gooit. Verspreiding naar alle kanten! En het mooie is, dat je daar ook de beloning voor zult ontvangen.

Zo staat dit boek boordevol informatie over waarom de huidige maatschappij aan het afglijden is. Er steeds meer corruptie is. Als je gaat kijken naar de mensen die in de gevangenis zitten, dan heeft het merendeel problemen thuis. Gescheiden ouders, vader bijna niet of helemaal niet thuis. Statistisch gezien heeft een kind meer kans om te slagen als het gezin volledig is.

Na elk hoofdstuk staan er vragen waarmee je zelf aan de slag kunt, of die je kunt gebruiken als groepsdiscussie voor bijvoorbeeld een samenkomst van een groep mannen. Het opent deuren en zal ook zere plekken blootleggen, maar juist door daar aan te werken, klim je zelf ook weer een stukje hoger op de berg, zodat je zelf je eigen vlag kunt hijsen als je de top behaalt hebt.

Voor meer informatie over dit boek stuur je een mailtje naar: info@victorypublishing.nl

Verzadigen? Tevreden?

Spreuken 27:20
 Hel en verderf zijn nooit te verzadigen, datzelfde geldt voor de verlangens van een mens.

Hebben wij mensen eigenlijk ooit wel genoeg?
Hebben wij ooit genoeg geld?
Hebben wij ooit genoeg voedsel?
Zijn wij ooit wel eens tevreden met ons huis?
Zijn wij ooit wel eens tevreden met onze auto?
Zijn wij ooit wel eens tevreden?

Spreuken 28:8
Wie zijn rijkdom verzamelt door woekerrente en te hoge prijzen, doet al dat werk, zonder het te beseffen, voor degene die zich over de armen ontfermt.

Zullen we dan nog steeds zoveel mogelijk proberen te verzamelen?

Hulp voor David

Psalm 141

Ik las deze psalm toen ik in het ziekenhuis zat te wachten. Mijn vrouw zou gaan bevallen van onze derde dochter. In de wachttijd las ik toen deze psalm.

David roept in deze psalm om hulp van God. David heeft het niet makkelijk en voordat hij iets doet wat niet goed is in de ogen van God, roept hij de Vader om hulp. Ondanks de situatie waarin hij zit, heft hij zijn handen omhoog en vraagt God of Hij het wil aannemen als reukoffer.
David kent ook de aard van de mens. Hij weet dat als alles tegenzit, je vaak dingen zegt waar je later weer spijt van krijgt. De tong van de mens is als het roer van een schip. Het kan je op de juiste koers zetten, maar het kan ook de oorzaak van je ondergang zijn. David vraagt dan ook of God hem wil helpen om niet te snel in zijn oordeel te zijn en niet te praten voordat hij erover nagedacht heeft.
Het is ook verleidelijk om als je zelf niets hebt, mee te gaan met mensen die voldoende hebben, of zelfs teveel hebben. Die er alleen niet op een zuivere manier aangekomen zijn. David vraagt om vasthoudendheid en weerstand tegen deze verleiding.

Toch gaat er ook wel eens iets mis. Weet dan dat de straf uit een oprecht hart gegeven wordt uit liefde en om te leren. Tot slot vraagt David om algehele bescherming.

Uit deze psalm kun je opmaken dat David het niet alleen lastig heeft, maar ook de wil heeft om ondanks zijn omstandigheden, standvastig te blijven in het doen van de wil van God.
Het is belangrijk om achter God te blijven staan. Wij kunnen vaak niet het grotere geheel zien. Het kleine stukje waar wij kijk op hebben is voor ons vaak aanleiding om bepaalde beslissingen te nemen. Stel je voor, je bent een werknemer aan de lopende band bij een multinational. Bij het werk dat je doet, vallen je een aantal dingen op en je hebt gelijk je mening klaar over de leidinggevenden van het bedrijf. Jij zou het heel anders doen. Gaat dat dan ook werken voor alle andere vestigingen overal ter wereld? Of heb je misschien niet genoeg informatie om bepaalde beslissingen te nemen daarover?

Doe net als David. Stel je vertrouwen op God, vraag om kracht om die dingen te doen die je verder helpen in dit leven en de rest van je eeuwige leven.

Ook ik heb daar in het ziekenhuis aan God diverse keren gevraagd voor kracht en uithoudingsvermogen. Gelukkig heeft de Vader ons gezegend met een ontzettende mooie dochter, waar wij Hem zeer dankbaar voor zijn.

Gemeente zijn

Aanwijzingen van Paulus

Het boek Titus gaat over een brief die Paulus aan Titus schreef. Titus was als leerling van Paulus altijd heel dicht bij Paulus geweest. Samen waren ze op Kreta, toen Paulus weer door moest reizen. Titus was leider van de gemeente op Kreta. In deze brief verteld Paulus nog maar eens aan Titus hoe hij de gemeente moest leiden. Eerder schreef Paulus al een dergelijke brief aan Timotheüs. 

Leiders

In het eerste gedeelte worden voorwaarden gesteld aan de leiders van een gemeente. Ook Titus moest zijn gemeenteleden voorbereiden op het leiderschap. Daar kwam alleen niet iedereen voor in aanmerking. 

Een aantal punten die genoemd worden zijn:

• het moeten mannen zijn waar niets op aan te merken is
• ze mogen maar 1 vrouw hebben
• zijn kinderen moeten gelovig zijn
• niet losbandig, ongehoorzaam, trots, driftig of verslaafd zijn aan drank
• niet gewelddadig of hebzuchtig zijn
• een zuiver, verstandelijk, eerlijk en geestelijk leven leiden
• sober zijn
• hun geloof moet sterk en onwrikbaar zijn

Dat zijn nogal wat voorwaarden waaraan voldaan moest worden. Dezelfde voorwaarden worden in 1 Timotheüs 3:2-7 genoemd. Hier worden dezelfde voorwaarden ook genoemd voor helpers. Ook zij moesten een sober, eerlijk en voornaam leven leiden.

In de hoofdstukken 2 en 3 van Titus, gaat het over de leefregels binnen de gemeente en in de samenleving. Hier is te lezen dat de oudere mannen en vrouwen een voorbeeld moesten zijn voor de jongeren. Goed voorbeeld doet goed volgen. Als je gaat kijken naar de samenleving, dan moet men het gezag gehoorzamen. Dat weten we allemaal natuurlijk. Ook is het niet toegestaan om verkeerde dingen over of van andere mensen te zeggen. Lijkt me ook duidelijk. Gelukkig doet niemand dit ook. Het wordt ook afgeraden om met discussies mee te doen over schijnbare problemen en stambomen. En iemand die verdeeldheid zaait, moet je één, hooguit twee keer waarschuwen. Als hij dan nog doorgaat, dan moet je niet meer met hem omgaan.

Dat zijn nogal sterke uitlatingen die niet altijd even makkelijk op te volgen zijn. Toch weten we het allemaal, en kennen we deze vormen van omgang ook wel, alleen is het er eigenlijk al een beetje onzichtbaar ingeslopen dat we al snel over iemand zeggen dat het bijvoorbeeld een lastpak is. Of dat iemand altijd voor problemen zorgt.

In Timotheüs kunnen we lezen dat al deze voorwaarden ook zeker gelden voor de manier waarop de man thuis zijn gezin leid.  Al deze voorwaarden gelden dus eigenlijk ook voor elke man die een gezin heeft. Hoe is dat tegenwoordig? Voldoen we hier allemaal aan?

Om mensen te vinden die aan al deze voorwaarden voldoen, is eigenlijk onmogelijk. Je kunt misschien wel wat mensen vinden die er behoorlijk bij in de buurt komen. En natuurlijk wordt de kans groter om zo iemand te vinden, naarmate je zelf als leider, zoals Titus in dit geval, het goede voorbeeld geeft. Al die dingen die je in een ander zoekt, moet je zelf ook uitdragen en uitleven. Je moet als het ware als een vader voor je mensen zijn. Zeker voor de mensen binnen je gemeente.
Mannen die een gezin hebben, weten hoe moeilijk het soms al is om een vader voor zijn eigen gezin te zijn. Stel je voor dat je tientallen, of zelfs honderden mensen in je gezin hebt zitten. Ook binnen je eigen gezin mopperen je kinderen, terwijl je het beste met ze voor hebt. Dat gebeurt dus in veelvoud binnen een gemeente. En blijf dan maar eens een vriendelijke, liefdevolle vader!