Wat een wereld

Mooi is de natuur eigenlijk hè.
Bloemen planten en bomen zorgen voor schone zuurstof in de lucht. Al heeft de natuur het nu wel moeilijk met al die vervuiling die wij loslaten in de natuur. Tijdens een onweersbui komen er stoffen vrij die zorgen voor een soort bemesting van de natuur. De natuur voed zichzelf. En wat doen wij mensen? Wij bevuilen de boel alleen maar.

Er waren tijden dat ook wij deel uitmaakten van de natuur. Er zuinig op waren en er goed mee om gingen. Toen gingen we denken dat wij superieur waren aan alles en iedereen. We hadden de brandstofmotor uitgevonden, wat geweldig! Ow, nu hebben we alleen wel extra zaken van de natuur nodig, anders werken onze motoren niet.

Kinderen beginnen al zonder respect voor de natuur. Hieronder een foto van een mooie grote vijver in een buurt. Op veel stukken kijk je van de weg zo op het water. Een mooi gezicht. Soms staan er wat struiken tussen, waardoor het directe zicht geblokkeerd wordt op het water. Achter deze struiken vind je dus deze verscheidenheid aan (vooral bier)blikjes. Hoe zijn die blikjes daar gekomen? Ik kan me zo voorstellen dat je ze in een tas meegenomen hebt. Wat is dan de extra moeite om ze in dezelfde tas weer mee te nemen als ze leeg zijn? Onderweg (op nog geen 25 meter) staan een mooie prullenbak. Ik durf met 90% zekerheid te zeggen dat ze daar langs gelopen zijn toen ze weer op hun weg gingen.
Is het gemakzucht? Is het stoer om rotzooi te maken? Is het gewoon niet beter weten misschien?

Mensen laten we proberen elkaar op een normale manier aan te kunnen spreken op dit soort zaken. De buurt fleurt er van op en iedereen kan genieten van de mooie stukjes natuur die we her en der nog kunnen vinden. Laat niet voor het gezellig verpozen......