Een moeilijke taak

In mijn zoektocht door de bijbel kwam ik bij Filippenzen 2 uit. Hierin schrijft Paulus over de innerlijke houding van Jezus.

Filippenzen 2:1-11

Als u door uw verbondenheid met Christus zozeer bemoedigd en liefdevol getroost wordt, als u door de Geest één bent met elkaar, als u zich over elkaar ontfermt en liefdevol met elkaar omgaat, maak mij dan helemaal gelukkig door eensgezind te zijn, elkaar lief te hebben, één van hart en ziel te zijn en naar echte eenheid te streven. Wees niet egoïstisch en probeer niet de eer naar u toe te trekken, maar wees nederig en sla een ander hoger aan dan uzelf. Denk niet alleen aan uw eigen belang, maar ook aan dat van anderen. Blijf erop toezien dat uw innerlijke houding moet zijn zoals die van Christus Jezus, die, hoewel Hij de gestalte van God had, Zich niet heeft vastgeklampt aan zijn goddelijke rechten. Integendeel, Hij legde zijn grote macht en heerlijkheid af, nam de gestalte aan van een dienaar en werd een mens. Herkenbaar als mens, vernederde Hij Zich en gehoorzaamde tot het uiterste, zelfs tot in de dood aan het kruis. Daarom heeft God Hem de hoogste plaats en de allerhoogste titel gegeven, zodat in de naam van Jezus iedereen in de hemel, op aarde en onder de aarde zijn knieën zal buigen en tot eer van God de Vader openlijk zal erkennen: Jezus Christus is de Here!  (Het Boek vertaling)

In het stukje hierboven staan denk ik een aantal interessante dingen.
In de eerste zin komt drie keer liefhebben voor. Dat kan geen toeval zijn. In Mattheüs 22:37-39 zegt Jezus zelf : Jezus antwoordde: ‘Heb de Here, uw God, lief met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit gebod is het eerste en het belangrijkste. Het tweede gebod komt op hetzelfde neer: “Heb uw naaste net zo lief als uzelf.'

 Een mooi Bijbelboek over liefde is 1 Corintiërs 13. Als voorbeeld vers 4-7 :  De liefde is geduldig, de liefde is vriendelijk, de liefde is niet jaloers. Zij doet niet gewichtig en is niet trots, zij kwetst niet, is niet egoïstisch en voelt zich nooit beledigd, zij neemt niemand iets kwalijk, zij is niet blij met onrecht, maar juist met de waarheid. De liefde beschermt altijd, heeft altijd vertrouwen, verwacht het altijd van God en houdt stand. (Het Boek vertaling) Daar staat nogal wat! We lezen het zo makkelijk, maar laten we het eens goed bekijken.

Liefde is geduldig. Als je iemand voor de zoveelste keer verteld dat iets anders moet, dan is het moeilijk om je geduld te bewaren toch? Dat is zeker bij bijvoorbeeld collega's zo, maar wat als je je geduld verliest als je kind weer eens iets doet wat niet mag, nadat je hem al zes keer achter elkaar gewaarschuwd hebt? Kunnen we dan ook nog geduldig blijven?

Kunnen wij werkelijk nooit jaloers zijn op iemand? Nooit trots zijn, of andere mensen kwetsen? Voelen wij ons nooit beledigd door iemand anders, die het misschien niet eens zo heeft bedoeld? Zelfs de liefde tussen man en vrouw gaat niet zo ver. Er zijn denk ik maar weinig huwelijken die dit soort liefde waar hier over gesproken wordt hebben. En natuurlijk zijn wij 'maar' mensen, maar het doel van ons moet wel zijn om naar die liefde te streven.
Het boek 1 Corintiërs 13 sluit in vers 13 af met: Kortom, er zijn drie dingen die blijven: geloof, hoop en liefde. Maar de liefde is het voornaamste.

Galaten 5:13-14 Broeders en zusters, God heeft u niet de vrijheid gegeven om te misbruiken en uw eigen zin te doen, maar om elkaar te dienen in een geest van liefde. De hele wet is immers samengevat in dit ene gebod: ‘Heb uw naaste net zo lief als uzelf.’

Hier staat meteen een antwoord voor de mensen die zich afvragen waarom bepaalde dingen gebeuren en waarom God dat niet tegenhoud. In vers 13 geeft Jezus aan dat God ons de vrijheid heeft gegeven om te kiezen: onze eigen zin doen, of naar God luisteren. En het juiste is niet altijd de makkelijkste weg.

Om terug te komen op de eerste Bijbeltekst; we moeten erop toezien dat onze innerlijke houding dezelfde moet zijn als die van Jezus. Jezus nam de gestalte van een dienaar aan. Hij stelde zich continue dienstbaar op. Dat moeten wij dus ook doen. Daarmee laat je de liefde naar een ander zien. Lukas 6:36 Heb net zoveel liefde en medeleven als uw hemelse Vader.

Het is het meest belangrijke en tevens het meest moeilijke om te doen. De ander net zo lief te hebben als jezelf. De ander precies hetzelfde gunnen als wat je jezelf gunt. Bij jezelf denken, als ik mijn auto daar neerzet dan weet ik hoe de buurman zich voelt. Ik zou het ook niet leuk vinden als hij zijn auto hier neerzet. Weet je wat? Ik zet mijn auto een plekje verder. Wie van ons doet dat ook daadwerkelijk? Denken of je het zelf leuk zou vinden en zo nee er iets tegen doen?

Als afsluiter nog een bekend gezegde:

Wat jij niet wilt dat jou geschied, doe dat ook een ander niet!

Opvoeding en herstel

Wat is er toch aan de hand met ons mensen? Kijk eens om je heen; misdaadcijfers groeien, schoolverlaters worden er steeds meer, lagere opleidingen, gesjoemel met diploma's, corruptie binnen de regeringen, leuke verkiezingspraatjes en daarna niks meer. Waar gaan we de verkeerde weg op?

Ergens op onze levensweg missen we een stukje begeleiding of training over hoe we keuzes moeten maken. En dit terwijl het eigenlijk voor bijvoorbeeld ouders relatief makkelijk is om in de gaten te houden. Laten we eens het leven van een jongen volgen vanaf zijn geboorte.

Een kind wordt (normaal gesproken) geboren uit de liefde tussen twee mensen. Er zijn tot nu toe in elk geval twee mensen voor nodig. Vlak  na de geboorte zal de moeder een iets grotere rol spelen dan de vader, maar beide ouders hebben vanaf dat moment al invloed op de kleine. Alles wat er op dat moment gedaan wordt, manier van praten, spanningen, ruzies, gewoonten, dat alles wordt langzaam aan al opgeslagen en na verloop van tijd herkent. Kijk maar naar hoe hij reageert als er standaard geluiden te horen zijn. Het openen van de koelkast, een voordeur, de hond. Allemaal een vorm van herkenning. Dat neemt hij mee als hij ouder wordt en opgroeit. De belangrijkste voorbeelden die hij op gaat volgen en na gaat doen, leert hij van zijn eigen ouders. Laten we zelf immers niet zien hoe het moet? Hoeveel volwassenen kunnen zich inhouden om geen 'babytaal' tegen de kleine te gaan praten? De "goo-goo's" en "gaa-gaa's" zijn niet van de lucht bij de kraamvisite. En wat een plezier hebben we als de kleine in die taal antwoord! Mooier wordt het nog als de jongen wat ouder is geworden. Dan zeggen we de hele dag "papa" of "mama" tegen hem, zodat hij onze 'namen' uit kan spreken. En warempel, na lang genoeg oefenen lukt het ook nog! Oefening baart kunst, al moet je wel weten wát je moet oefenen. En daar is een voorbeeld voor nodig. En op die leeftijd weet je nog niet of het goed is of slecht. Ziet een kind zijn ouders alleen maar zonder bestek eten bijvoorbeeld, dan zal het zelf ook geen bestek gebruiken. Alle dagelijkse dingen worden al heel snel opgeslagen. Alles wat je doet wordt zorgvuldig bekeken.

Als de kleine vent een leeftijd heeft gekregen om met andere kleine kinderen te spelen, dan zien we daar vaak al dingen terug die ze ergens opgevangen hebben. Het eten zonder bestek bijvoorbeeld. Waarom moet het wel als er anderen bij zijn, 'normaal' doen we dat toch ook niet? Als ik ergens mee wil spelen, dan pak ik het gewoon. Mijn vader pakt ook altijd de krant bij mijn moeder uit de handen zonder het te vragen. Waarom moet ik het dan wel vragen?

Het is niet voldoende om onze kinderen te vertellen hoe ze zich moeten gedragen, het is een kwestie van laten zien hoe we willen dat ze zich gedragen. Kinderen volgen automatisch het voorbeeld van hun ouders /  voogden. Ze doen het gewoon na. Ze kopiëren het gedrag dat ze zien, en dan vooral van de mensen tegen wie ze opkijken. Wij als ouders moeten ons dus goed beseffen dat het niet alleen een mooi verhaal is wat we tegen onze kinderen vertellen. Het gaat erom dat de woorden die we uitspreken onderbouwd worden met ons eigen gedrag.

Nog even terug naar onze jongen. Hij is inmiddels tiener geworden en heeft een vriendinnetje gekregen. Als zijn vader zonder respect al de krant bij zijn moeder uit de handen trok, en er meer van dat soort signalen afgegeven zijn in zijn vroege jeugd, hoe zal hij dan nu zijn vriendinnetje behandelen? De kans is groot dat hij ook bij haar regelmatig iets uit de handen trekt en dat heel normaal vind. Dat hij haar zonder na te denken aan de kant zet voor iets anders. En dat zijn nog de goede verhalen. In het uiterste geval kan het ook heel anders uitpakken. 

Stel je vader is een seriemoordenaar. Hij steekt dat ook niet onder stoelen of banken thuis. Zelf heb je een vriend die tegen je zegt dat je moeder geld heeft gestolen. Wat doe je dan met die vriend? Praten heb je niet geleerd, dus je brengt hem naar de plek waar je vader al zijn moorden gepleegd heeft. Overdreven verhaal? Onderstaand stukje komt uit de krant Trouw van 25 oktober 2011. Het voorbeeld was dan geen vader, maar wel een familielid.

De zeven slachtoffers van seriemoordernaar Ivan Milat, familie van de Australische tiener. © reuters

Een Australische tiener heeft bekend dat hij een 17-jarige jongen vorig jaar vermoordde met een bijl. De dader is familie van seriemoordenaar Ivan Milat, die bekend werd als de 'backpacker-moordenaar', nadat hij zeven rugzaktoeristen vermoordde. De tiener pleegde zijn moord in hetzelfde bos als zijn familielid en zei tegen zijn vrienden: 'Dat is wat mijn familie doet.'

Deze jongen kende geen andere oplossing. "Dat is wat mijn familie doet". Hij volgde het voorbeeld dat hij door de jaren heen had gekregen. Je kunt hem vertellen dat het verkeerd is wat hij doet, maar zijn familielid doet het toch ook? En die was ook nog niet eerder gepakt. Als een voorbeeld figuur in het gezin ontbreekt, dan kijken kinderen verder, naar iemand waar ze wel tegen op kijken en die ze als voorbeeld kunnen nemen. 

Natuurlijk is het niet makkelijk om altijd het juiste voorbeeld te zijn. We worden allemaal wel eens boos of zeggen dingen waarvan we achteraf spijt hebben. Ook hoe we dan reageren is belangrijk. Zeggen we ook daadwerkelijk dat het ons spijt, of blijft het bij denken; "dat moet ik een volgende keer toch anders doen?"

Er zijn diverse boeken verschenen om te helpen met de opvoeding. Want al gaat heel wat vanzelf als je ouder van een kind wordt, er zijn toch ook vaak nog een heleboel vragen.

Om te beginnen moet der relatie tussen man en vrouw goed zijn. Dat is het fundament van het kind. Efeziërs 5:21-28 : "Onderwerp u aan elkaar uit ontzag voor Christus. Vrouwen, voeg u naar uw man net zoals u zich voegt naar de Here. De man leidt zijn vrouw, zoals Christus zijn Gemeente leidt, Hij gaf zijn leven om haar te redden! Dus, vrouwen, u moet zich in alles naar uw man voegen, zoals de Gemeente zich naar Christus voegt. Mannen, geef uw vrouw dezelfde liefde als Christus aan zijn Gemeente gaf, toen Hij Zich volledig voor haar opofferde. Christus zonderde zijn Gemeente voor Zichzelf af. Zijn woord was als een bad dat haar reinigde. Hij wilde dat de Gemeente stralend voor Hem zou staan, volmaakt, zonder vlek of rimpel. Zij moest heilig en zuiver zijn. Zo moeten ook de mannen hun vrouw liefhebben en verzorgen als hun eigen lichaam. Want als de man zijn vrouw liefheeft, heeft hij ook zichzelf lief."

En hoe geven we dan het goede voorbeeld aan onze kinderen? Efeziërs 5:1 Volg Gods voorbeeld in alles, zoals een geliefd kind zijn vader nadoet. 

En wát geven we aan onze kinderen? Lucas 11:11-13 "Velen van jullie hebben kinderen. Als je zoon je om een vis vraagt, geef je hem dan een slang? Of als hij om een ei vraagt, geef je hem dan een schorpioen? Natuurlijk niet! Dus, al ben je slecht, je geeft je kinderen toch wat zij nodig hebben. Hoeveel te meer zal je hemelse Vader de Heilige Geest geven aan wie Hem daarom vragen?"

Laten we niet vergeten dat kinderen onze toekomst zijn. Als wij hen goed opvoeden en de juiste dingen leren, zullen zij dat toepassen als wij het nodig hebben. Kinderen horen te beginnen daar waar hun ouders eindigen, en ze moeten niet alles weer opnieuw uit moeten vinden zodat ze niet verder komen dan de ouders. En daarom worden we op onze hoge leeftijd weer net als een kind. Hulpbehoevend, gedachten uit ons verleden spelen weer op, we worden weer als een kind opdat we als een kind in het Koninkrijk van God kunnen geloven.

Markus 10:13-16 "Enkele moeders brachten hun kinderen bij Jezus. Zij wilden graag dat Hij ze zou aanraken, maar de leerlingen traden daartegen op. Jezus zag het en nam hun dat kwalijk. ‘Laat die kinderen toch bij Mij komen,’ zei Hij. ‘Houd ze niet tegen, want het Koninkrijk van God is juist voor wie is zoals zij. Het is zelfs zo dat wie niet als een kind in het Koninkrijk van God gelooft, er nooit kan komen.’  Hij nam de kinderen in zijn armen, legde zijn handen op hun hoofd en zegende hen. 

Eindtijd

Intermezzo......

Er bestaan tegenwoordig ontzettend veel 'profeten'. Mensen praten over reïncarnatie, oude zielen, praten met overleden mensen en dat soort dingen. Klopt dat? Of worden die mensen op vakkundige wijze misleid door een duistere kracht? Satan heeft er een kunst van gemaakt om met halve waarheden mensen om de tuin te leiden. Dat deed hij al in de hof van Eden bij Eva. Hij pakt een stukje waarheid en draait er vervolgens een leugen omheen. Wij mensen moeten er alert op blijven dat wij die leugen van de waarheid kunnen onderscheiden. In de Bijbel wordt ook gewaarschuwd voor deze 'valse profeten'. In Mattheüs 7:15 staat bijvoorbeeld : "Pas op voor valse profeten. Zij komen naar u toe en doen zich voor als onschuldige schapen. Maar in werkelijkheid zijn het verscheurende wolven."

En dan hebben we reïncarnatie. Opstaan uit de dood is zeker mogelijk, het staat in de bijbel. De manier die echter beschreven wordt in Handelingen is iets anders als de opstanding waar met het bij reïncarnatie over heeft. Je komt niet terug als beest op deze aarde. Of opnieuw als persoon, net zo lang tot je alles goed hebt gedaan en je 'door mag naar de volgende ronde'. Openbaringen 20 verteld van de gevangenschap van de duivel voor 1000 jaar. In die tijd zullen heiligen samen met Christus regeren. Onder heiligen wordt verstaan, hen die onthoofd zijn door trouw te blijven aan het geloof in God en Christus. Na die 1000 jaar is de opstanding van alle doden. Let wel, dit alles in een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, dus niet hier op deze aarde. Na die 1000 jaar volgt de tweede dood, mensen die trouw zijn gebleven aan God hebben hier geen last van. De tweede dood is bestemming brandend zwavelmeer. (zie Handelingen)

Wie het boek Handelingen doorleest zal kunnen begrijpen dat de duivel weinig moeite zal hebben met halve waarheden mensen tot verwarring te brengen. Er wordt gesproken over engelen met 6 vleugels, wezens met rondom ogen, een klein detail veranderen en je hebt draken, eenhoorns enz. Vertellers kunnen er hele mooie verhalen van maken die in het geheugen blijven hangen.

Kortom, ik wil jullie aanmoedigen om het boek Handelingen eens goed door te lezen.
Kernwoorden: Eindtijd, opstanding, vagevuur, nieuwe wereld.

Wie is Jezus?

Er zijn ontzettend veel namen voor Jezus in omloop. Ook in de Bijbel wordt Hij op verschillende manieren aangehaald. Een paar voorbeelden:

Jezus van Nazareth
Immanuël
Messias
Licht der volken
Leeuw van Juda
Zoon van God
Vredevorst
Leidsman
De Goede Herder

En dat zijn er maar een paar. Waarom zoveel namen voor 1 iemand? Één naam zegt gewoon niet genoeg over alles wat Jezus voor de mens betekend.

Hij werd geboren als zoon van Jozef en Maria. Om het goed te zeggen, als zoon van God en Maria. Jozef was timmerman van beroep. Hij verdiende daar voldoende mee. Arm waren ze in elk geval niet. We kennen het verhaal dat ze zich in moesten laten schrijven in Bethlehem, en dat de herbergen vol zaten. Er staat nergens dat ze het niet konden betalen, er was gewoon geen plek. Alles was volgeboekt. Jezus begon Zijn leven toen in een voederbak. Wat een start, wat een nederig begin.



Jozef en Maria gingen elk jaar het Pesach feest vieren in Jeruzalem. Toen Jezus 12 jaar oud was mocht Hij voor het eerst mee. Na het feest gingen zij weer naar huis en ze gingen ervan uit dat Jezus ergens tussen de andere reizigers liep, want ze hadden Hem nog niet gezien. Toen Hij in de avond nog niet terug was gingen ze bij familie en vrienden vragen, maar ook daar was Hij niet. Zeer ongerust gingen ze toen terug naar Jeruzalem om Hem daar te zoeken. Ze vonden Hem na 3 dagen in de tempel, pratend met bijbelgeleerden. Toen Maria zei dat ze ongerust waren en waarom Hij hun dit aandeed, antwoordde Hij : "Dat hoefde toch niet? Wist u niet dat Ik bezig moet zijn met de dingen van Mijn Vader?" (Lukas 2:49)

In die tijd was Johannes begonnen met mensen te dopen in de Jordaan. Mensen die zich lieten dopen werden 'opnieuw geboren'. Ook Jezus liet zich dopen door Johannes. Johannes wilde het eerst niet doen, omdat hij zich niet waardig vond om Jezus, de Zoon van God te dopen. Jezus zei toen: Doe het maar, want we moeten precies doen wat God van ons verlangt" (Mattheüs 3:15) In de volgende verzen is te lezen dat God zegt dat Jezus Zijn geliefde Zoon is en dat Hij het hart van God verheugt.

Vervolgens ging Hij in Kafarnaüm wonen. Vanaf dat moment begon Hij in het openbaar te spreken. Hij verzamelde de 12 discipelen om zich heen, vertelde het evangelie en genas zieken.
De discipelen waren allen hele gewone mensen. Allemaal 'werkvolk' zouden wij zeggen. Ook beroepen die niet echt door de bevolking gewaardeerd werden, zoals tollenaar (belastingambtenaar). Deze 12 mensen waren uitverkoren om 3 jaar dag en nacht te leven met Jezus. Zij hoorden uit eerste hand het evangelie en zagen het ook gelijk in de praktijk gebracht door Jezus. Over de omgang met mensen met een 'verkeerde reputatie' waren de mensen nogal ontevreden. Zoiets doe je niet! Jezus zei daarop: "Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieke en zwakke mensen wel. Ik ben gekomen om zondaars uit te nodigen, niet diegene die Gods wil al doen". (Markus 2:17 en Mattheüs 9:12).
Wij krijgen dus ook de opdracht om mensen die God nog niet kennen naar Hem toe te leiden door over Hem te vertellen, maar zeker ook door onze manier van leven. En hoe moeten we dan precies leven? Wat zijn de lessen die Jezus ons tijdens Zijn leven geleerd heeft?
In Mattheüs 6 staan enkele voorbeelden. Wat eruit springt zijn toch de woorden dat je het in stilte moet doen. Als je iemand iets geeft hoeft niet de hele wereld het te weten. God weet wat er in het verborgene gebeurd. Bid op je kamer, achter gesloten deuren en gebruik niet meer woorden dan nodig. Bid het 'Onze Vader'. Aardse zaken bieden geen garantie voor een rijk en lang leven. God voorziet in alles. Spreek geen oordeel uit over anderen, u zult op dezelfde manier beoordeeld worden. 

Jezus heeft veel wonderen gedaan in Zijn leven. De Bijbel staat er vol van. Mensen die genezen, boze geesten die uitgedreven worden, ja zelfs doden die opstaan. Hij doet dit allemaal uit de naam van God en de Heilige Geest. Iedereen die naar Jezus toegaat en in Hem gelooft en om genezing vraagt, wordt genezen. Je moet inderdaad wel geloven, geloven dat het mogelijk is dat iemand je kan genezen. Ook in deze tijd kan het, uit naam van Jezus. Hij heeft het immers zelf gezegd: (Markus 16:17-18) Zij zullen zieke mensen de handen opleggen en genezen. Dus zoals we vertrouwen op medicijnen om ons te genezen, kunnen we dat ook doen op mensen.

Dus wie was Jezus? Hij was gezonden door God zelf, om ons mensen duidelijk te maken wat de plannen van God zijn geweest voor ons mensen. God heeft een ieder van ons een vrije keus gegeven, niemand wordt verplicht in Hem te geloven. Maar het alternatief is niet heel vreugdevol.
De opdracht die Jezus meegaf na Zijn opstanding is dat wij erop uit moeten gaan om iedereen in de wereld het evangelie te vertellen en tot Zijn leerlingen te maken. Hij zegt daarmee dat wij als Hem moeten leven. Daardoor wordt het ook heel belangrijk om te leren hoe Jezus leefde, wat Hem bewoog om bepaalde dingen te doen. Waarom dienen belangrijk is.

Ga zelf maar eens op ontdekkingsreis door de Bijbel, naar het leven van Jezus.
Probeer eens om op die manier te leven, ga de uitdaging maar eens aan!

Wat is gewoon?

Wat is eigenlijk 'gewoon'? Wat betekend gewoon? Er zijn verschillende definities van gewoon.
Volgens 'Van Dale' woordenboek:

ge·woon (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord; vergrotende trap: gewoner, overtreffende trap: gewoonst)

1 gewend aan, vertrouwd met: aan iets gewoon raken, zijn

2 gebruikelijk; algemeen aangenomen; normaal: de gewone gang van zaken

3 alledaags; (minachtend) ordinair

4 ronduit, gewoonweg: ik vind het gewoon fijn

Gewoon is dus iets dat niet opvalt, iets dat zo vaak gebeurt dat je er eigenlijk niet meer naar kijkt. Hetzelfde een beetje als je hand uitsteken als je afslaat met fietsen. Hoewel dat misschien wel weer iets minder gewoon wordt. Als je dit zo leest, dan ga je toch nog iets anders kijken naar Markus 6:5

 "Omdat zij niet geloofden, kon Hij geen wonderen doen. Wel genas Hij een paar zieken door hun de handen op te leggen" 

Voorafgaand hieraan staat beschreven hoe Jezus terug gaat naar Zijn geboorteplaats Nazareth, en hoe de mensen Hem horen spreken en iets hebben van, Hij komt hier toch vandaan? Hoe kan Hij dat dan allemaal weten en waarom denkt Hij dat Hij dat soort dingen kan en mag zeggen? Door het ongeloof kon Jezus géén wonderen doen staat er. En dan wordt er bijna achteloos achteraan verteld, ow ja, Hij genas wel een paar zieken door hun de handen op te leggen. Komt echt zo over van; ja dat deed Hij dan wel, maar dat is niks bijzonders, dat is normaal, dat is 'gewoon'. Het is dat het opgeschreven is, maar het was in die tijd schijnbaar zo normaal dat het eigenlijk het vermelden niet meer waard was. 

Nu wordt het als iets aparts gezien. Zeker als je door iemand de handen op te leggen, en door gebed iemand geneest. En dit terwijl Jezus zélf heeft gezegd dat juist dat dingen zijn de gelovigen kúnnen en móeten doen! 

In Markus 16:17-18 staat: " De mensen die het geloven, zullen hieraan te herkennen zijn: zij zullen in Mijn naam boze geesten verjagen, zij zullen in nieuwe talen spreken,(18)zij zullen slangen kunnen vastpakken, en als zij iets giftigs drinken, zal hun dat geen kwaad doen, zij zullen zieke mensen de handen opleggen en genezen."

1 Korinthiërs 12:28: "....Dan zijn er die wonderen doen en anderen die de gave hebben zieken te genezen....."

Ook in 1 Korinthiërs 12 wordt dus gesproken over dat wij anderen kunnen genezen. 

Nadat Jezus opgegaan was kunnen we ook in de bijbel lezen dat de discipelen, Zijn leerlingen, ook wonderen deden. Handelingen 2:44 bijvoorbeeld. In Handelingen 3 geneest Petrus een verlamde. En in vers 16 legt hij uit hoe hij dat heeft kunnen doen. "Jezus heeft deze lamme man genezen. Door ons geloof in Jezus is hij volkomen gezond geworden. U ziet het zelf!"

Ik zie uit naar de tijd dat het weer 'gewoon' is dat men weer kan genezen door de handen op te leggen.  Dat betekend dat het geloof in Christus weer zo sterk geworden is, dat wij ons helemaal aan Hem overgeven. Dat Hij weer door ons mensen kan werken, omdat wij Hem volledig in ons hart, in ons leven toelaten. 

Iedereen kan dus in principe mensen genezen. Als je gelooft in Jezus Christus, dat Hij de Zoon van de levende God is, dat Hij op aarde gelopen heeft en aan het kruis is gestorven voor onze zonden. En als je dat gelooft, dan wil je ook zijn als Hem. Je wilt een goede zoon of dochter van je Vader zijn. 

Efeziërs 5:1 "Volg Gods voorbeeld in alles, zoals een geliefd kind zijn vader nadoet.

Emoties en gevoelens

Emoties....iets heel menselijks. Als iemand geen emoties toont of heeft, dan noemen we die persoon al snel harteloos. Emoties hoort bij de mens, dus als het lijkt dat je ze niet hebt, dan ben je onmenselijk.

Genesis 1 vanaf vers 26 staat dat God de mens naar Zijn beeld heeft gemaakt. Dat wordt vast niet uiterlijk bedoeld. Zou God dan ook emoties hebben? Vast niet, dat maakt Hem te 'menselijk'. Toch?

Wat is eigenlijk 'emotie'? Als je gaat kijken op internet dan kom je er genoeg van tegen. Hele lijsten bestaan ervan. Een paar voorbeelden van emoties zijn: trots, geduld, hoop, vreugde, angst, verveling enzovoorts.

In Genesis 2 vinden we terug dat God het niet 'goed' vond dat de mens alleen was. Er moest iemand komen die zijn leven met hem (Adam) kon delen en die hem kon helpen. Is dat medeleven naar Adam toe? In Genesis 3 lezen we het verhaal van de slang en Eva, die zich liet verleiden tot het eten van de verboden vrucht. We kunnen ook lezen dat God daar zo Zijn gevoelens over had. Als straf moet de slang vanaf dat moment op zijn buik verder leven, de vrouw met 'pijn en moeite' kinderen krijgen en de man tot de dag van zijn dood werken om in leven te blijven. Als iemand geen emotie zou hebben, geen gevoel zou hebben, dan hoef je toch ook geen straf te geven?
We kunnen doorgaan met Genesis 4, waarin Kaïn en Abel geboren worden en opgroeien. Beiden offeren ze aan God als ze ouder zijn, maar alleen Abel bracht het beste van zijn kudde. Alleen zijn offer werd geaccepteerd door God. Het meest duidelijk staat het natuurlijk in Genesis 7, waar God zo ontluisterd was door de mensen en hoe ze leefden, dat Hij de enige rechtvaardige man, Noach en zijn familie, waarschuwde en redde, en de rest van de mensheid strafte voor hun zondige manier van leven.

Zo staat de bijbel vol van verhalen over hoe God zich 'voelt'. Nog een heel duidelijk voorbeeld is het verhaal van Jona. Jona moest de mensen van Ninevé waarschuwen dat God hun slechtheid niet langer kon verdragen. Duidelijker kan het niet denk ik?

Zijn emoties dan menselijk? Als ik het zo achter elkaar zet dan zou ik zeggen dat emoties niet menselijk zijn. Ze zijn goddelijk! God heeft emoties en Hij heeft ons naar Zijn evenbeeld gemaakt. Dus ook de emoties die God heeft, heeft Hij in ons gelegd. Door de hele bijbel heen kun je lezen hoe hij Zijn mensen beschermt als Zijn kinderen. Alle mensen zijn Zijn kinderen, alleen gedragen niet alle mensen zich zo. De mensen die zich wel gedragen als kinderen van God worden door Hem beschermt. God zal dus inderdaad boos worden als Zijn kinderen iets aangedaan wordt. Dat doen wij mensen ook als onze kinderen iets wordt aangedaan. Wij mogen uit eigen vrije wil kiezen voor of tegen God te zijn. Andere keuzes zijn er niet. God is licht en het licht is aan of uit, een dimmer erop zetten bestaat niet.

1 Petrus 2:1 Bevrijd u van alle gevoelens van haat en bedrog. Het moet afgelopen zijn met schijnheiligheid, jaloezie en roddel! Waarom? Zijn dat niet gevoelens die wij allemaal wel eens hebben? Bedenk eens hoe jij je voelt als iemand over jou roddelt, voelt dat fijn? Wil je dat ze dat vaker doen? Nee, roddel is een hulpstuk van de duivel om een andere negatieve emotie op te roepen, boosheid, vergelding. Als je dat toelaat kom je in een negatieve spiraal terecht. Dieper en dieper zul je dan wegzakken, en waar zeggen we dat de hel is? Juist, altijd 'beneden'. Probeer die spiraal positief te laten worden. Omhoog te laten gaan, want waar zeggen we dat de hemel is? Juist, boven. We willen dus naar boven. We zijn hier maar tijdelijk op aarde. 1 Petrus 2:11 Broeders en zusters, wij blijven hier op aarde vreemdelingen, gasten. Omdat ons werkelijke thuis bij de Here is.....  Ons thuis is bij de Here, onze God, onze Vader.

Emoties zijn niet vreemd voor mensen, maar het is dus ook goddelijk. Zeker als emoties op een goede manier gebruikt worden, zijn het krachtige wapens om het eeuwige leven te krijgen, te beschermen en het door te geven aan anderen. Het meest krachtige wapen voor emoties is toch wel de tong. Als je die in bedwang hebt en geen roddels, leugens of andere verkeerde dingen verteld, maar juist positieve, opbouwende emoties de ruimte geeft, dan heb je de strijd al gewonnen. 1 Petrus 3:10 In de Boeken staat: 'Wie van het leven houdt en gelukkig wil zijn, moet zijn tong in bedwang houden en geen leugen over zijn lippen laten komen. Keer het kwaad de rug toe en doe wat goed is. Probeer in vrede te leven, doe daar uw uiterste best voor.' 


Helaas zijn emoties ook het meest zwakke en beïnvloedbare deel van de mensen voor satan. Hoe makkelijk is het om mensen tegen elkaar op te zetten door heel simpel de feiten net iets te verdraaien. Door maar vaak genoeg kleine irritaties op te wekken bij mensen. 'Vele kleintjes maken één grote' zeggen we wel eens. Op een gegeven moment zijn al die kleine leugentjes en roddeltjes zo groot geworden dat ze in ons gezicht uit elkaar spatten. Onwaarheden getuigen van een gebrek aan liefde voor de medemens. Ze getuigen van een egoïsme dat schade berokkend aan anderen. Je kunt niet alleen aan jezelf denken en anderen niet beïnvloeden. Wij hebben de opdracht om elkaar lief te hebben, niet om elkaar te verleiden.
1 Johannes 4:11  Omdat God ons zo heeft liefgehad, moeten wij elkaar ook liefhebben.
1 Johannes 4:21 God heeft duidelijk gezegd dat wij niet alleen van Hem moeten houden, maar ook van onze broeders en zusters. 
1 Johannes 4:18 In de liefde is geen plaats voor angst. Integendeel, de volmaakte liefde verdrijft de angst. Angst houd altijd verband met straf. Wie nog angst kent, kent de volmaakte liefde nog niet.


Als wij onze sterkste emotie in bedwang houden, de liefde, en die richten op God en onze medemens, dan heeft het kwaad geen enkele kans. Ga niet mee in het vertellen van onwaarheden over anderen, maar zegen ze juist en bestrijd ze met het goede, met liefde. Als een dief iets gegeven wordt, dan heeft hij het niet gestolen en is dus geen dief. Als een kwaadspreker de mond gesnoerd word met complimenten dan zal hij geen woord uit kunnen brengen. Als een lui iemand geprezen wordt voor zijn werk, dan zal hij meer bezig gaan. Positieve woorden zullen dus een positieve reaktie brengen. Positieve woorden zullen een positieve emotie oproepen.

Hoe positief ben jij naar je vijanden?

Huwelijk

Ik had het kortgeleden met mijn vrouw over het huwelijk. Wanneer ben je nu eigenlijk getrouwd? In de tegenwoordige tijd weten we dat wel, dan moet je in elk geval op het stadhuis geweest zijn en moet een ambtenaar van de burgerlijke stand je 'in de echt verbonden' hebben.
Maar ben je dan ook echt getrouwd?
Gelovigen gaan daarna dan naar de kerk om daar het huwelijk dan nog eens in te laten zegenen en voor God  te zeggen dat ze voor elkaar gekozen hebben. Ben je pas dán echt getrouwd?

Mijn mening hierover?
In den beginne......God schiep de mens. God heeft man en vrouw samengebracht. Wie heeft hen getrouwd? Er was in elk geval nog geen ambtenaar van de burgerlijke stand, dat weet ik wel. De Burgerlijke Stand is pas ingevoerd in 1811 in Nederland door Napoleon en dan vooral voor de dienstplicht en het heffen van belastingen. En natuurlijk is het in de tegenwoordige tijd makkelijk om te zien wie bij wie hoort. Maar dat is puur administratief. Als ik ga verhuizen naar Amerika en ik laat mij daar naturaliseren, dan ben ik nog steeds een Nederlander. Alleen veranderd mijn paspoort, een papiertje. Ben ik dan ook een échte Amerikaan?


In het Burgerlijk Wetboek staat :
Geen godsdienstige plechtigheden zullen mogen plaats hebben, voordat de partijen aan de bedienaar van de eredienst zullen hebben doen blijken, dat het huwelijk ten overstaan van de ambtenaar van de burgerlijke stand is voltrokken (Boek 1, art. 68)
De wet heeft bepaald dat we dus eerst op het stadhuis moeten trouwen, voordat we voor God kunnen trouwen. Als dat niet gebeurd, dan staat daar een boete op. Maar let op; niet voor de personen die in het huwelijk treden, maar voor de persoon die het huwelijk sluit, in de kerk dan in dit geval. De voorganger krijgt dan dus een geldboete. Je kunt dus nog steeds getrouwd zijn zonder voltrekking bij de burgerlijke stand. Je voorganger zal er alleen niet blij van worden, en daarom willen ze er vaak ook bij zijn als men op het gemeentehuis het ja-woord geeft.

Wat zegt de bijbel over trouwen? Een mooie samenvatting vind ik Mattheüs 19:4-6
"Leest u de boeken van Mozes dan niet?" antwoordde Hij. "Daar staat toch in dat God de mens heeft gemaakt als man en vrouw. Een man zal zijn vader en moeder verlaten, zich bij zijn vrouw voegen en werkelijk één met haar worden. Zij zijn niet langer twee, maar één. En geen mens mag scheiden wat God heeft samengebracht."

Over die laatste regel wil ik het straks nog even hebben.
Hier staat duidelijk te lezen dat God de man en de vrouw geschapen heeft om samen te zijn. Zij zijn 'verbonden' met elkaar. Door God verbonden. Niet door een papiertje op het gemeentehuis.

In dit stukje vinden we ook meteen het antwoord op de vraag hoe God over scheiden denkt. "En geen mens mag scheiden wat God heeft samengebracht."  Lijkt me duidelijk.
Toch was het ook voor de Farizeeën niet helemaal duidelijk. We lezen verder vanaf vers 7.
"Zij vroegen daarop:"Maar waarom heeft Mozes dan gezegd dat een man van zijn vrouw mag scheiden? Als hij haar maar een brief geeft waarin staat dat zij niet langer zijn vrouw is."

Het antwoord van Jezus laat duidelijk onze menselijke tekortkomingen zien :
"Omdat uw hart van steen is, daarom heeft Mozes dat toegestaan. Maar het is niet Gods oorspronkelijke plan. Iemand die zijn vrouw verlaat en daarna opnieuw trouwt, pleegt overspel. Tenzij zijn eerste vrouw gemeenschap met een andere man heeft gehad." 
De leerlingen van Jezus vonden dat schijnbaar een hele moeilijke taak. "Als de verhoudingen tussen man en vrouw zo liggen, kun je beter niet trouwen." was hun antwoord. Niet zo gek eigenlijk, kijk maar eens naar de tegenwoordige tijd. Mensen kunnen zich moeilijk binden, zeker als het om een levenslange verbintenis gaat. En de lusten die wij als mens hebben lijken meer te zijn als vroeger. Het is ontzettend moeilijk voor ons tegenwoordig om maar met één persoon gemeenschap te hebben. Trouwen als maagd is al helemaal een zeldzaamheid. Ook in de tijd van Mozes had men het al moeilijk met deze zaken. Daarom had Mozes gezegd dat men met een brief aan de vrouw te geven kon scheiden van elkaar. Maar niet voor elk klein dingetje natuurlijk.

Wij mensen hebben nu eenmaal onze fouten. De zwakte van het vlees is er één van, en zeker niet de minste.
1 Korintiërs 7:9  legt de zwakke plek bloot wat betreft de behoefte aan gemeenschap.
"Maar als zij zich niet kunnen beheersen, kunnen  zij beter trouwen. Het is beter om te trouwen dan door verlangen verteerd te worden."


En op dat gevoel van verlangen wordt aardig ingespeeld in deze maatschappij.
Waar je ook kijkt, alles is terug te voeren op lust en verlangen.
Een mobieletelefoniebedrijf  adverteert met dames in bikini. TV programma's en films laten in kleur zien hoe mooi het wel niet is om op vakantie je lusten bot te vieren en zoveel mogelijk dames aan de haak te slaan en te verleiden. Je hoort er pas bij als je meerdere kruisjes achter je naam hebt staan. Wie is er niet in deze valkuil getrapt.

Het is voor een mens beter om getrouwd te zijn. 1 Korintiërs 7: 1-5 geeft aan dat, om ontucht te voorkomen, mensen beter kunnen trouwen. Elke man zijn eigen vrouw, en elke vrouw haar eigen man. Ze moeten elkaar geven wat hen toekomt, en elkaar de seksuele omgang niet ontzeggen. "Anders zou Satan u door uw gebrek aan zelfbeheersing in verleiding kunnen brengen."


Heeft het afnemende aantal kerkelijke huwelijken dan te maken met een hoger wordend scheidingspercentage? Het aantal zedendelicten?

De Bedieningen

Hoeveel bedieningen zijn er nu eigenlijk?
3, zoals veel kerken ingedeeld zijn tegenwoordig?
5, zoals in Efeziërs 4:11?
Of zoals in 1 Korinthiërs 12:28?

Laten we om te beginnen eens kijken wat we in de gemiddelde huidige kerk aan bedieningen vinden.

In mijn ogen - hier kunnen we van mening over verschillen - zie je in de huidige gemeenten 3 bedieningen.

1 - Evangelisten
2 - Herders
3 - Leraren

De evangelist bestaat zeker nog, al is die ook niet overal aanwezig.
Herders zijn er wel. De huidige dominee, pastoor, predikant kennen we allemaal. 
En leraren? Zeker. Een uitgebreide groep is vaak aanwezig. Net als op een school waar leraren verschillende vakken geven, bestaat het gebied van bijbelse leraren ook meerdere 'vakken'. Ik denk hierbij aan bijbelstudies, catechisatie maar ook pastoraal werkers, diakenen enz.
Als je deze opsomming leest dan kun je bijna niet anders denken dan; "wat ontbreekt er dan nog? Die mensen hebben wij ook allemaal in de kerk, ik heb geen idee wat er dan nog ontbreekt."  

Als we dan eens gaan kijken naar een 'bekende lijst van bedieningen' opgenoemd in Efeziërs 4:11, dan vallen ons gelijk de twee ontbrekende bedieningen op. Het zijn namelijk de eerste en belangrijkste twee!
De eerste  is de apostel. Jawel, de apostel. Ook in deze tijd hoort een gemeente aangevoerd te worden door een apostel. De eerste apostel was Jezus zelf (Hebreeën 3:1) ....richt uw oog op de apostel en hogepriester onzer belijdenis, Jezus...
We kennen natuurlijk de andere apostelen die door Jezus zelf zijn opgeleid. Maar ook in het nieuwe Verbond kom je apostelen tegen. Naast de duidelijke taak van 'uit gaan en het Woord van God verkondigen' hebben ze meerdere taken en bevoegdheden. Ik las pas ergens dat een apostel nooit de leider kan zijn van een gemeente. Naar mijn idee IS de leider van een gemeente een apostel. Hij is het immers die als eerste ergens in een gebied het Woord brengt. En ook dat kan verschillen van het Woord brengen in Korea of een straat of twee verderop in je eigen buurt. Een apostel heeft daarbij de bevoegdheid om anderen aan te wijzen die taken kunnen gaan uitvoeren voor uitbreiding van het Woord. In Titus 1:5 geeft Paulus aan dat hij Titus in Kreta heeft aangesteld om leiders aan te stellen, volgens de richtlijnen van Paulus.
Wie is dan de eigenlijke leider? We komen ook in de brieven van Paulus regelmatig tegen dat hij zijn gemeenten (hij had er meerderen) schrijft dat hij ze binnenkort weer zal bezoeken. Lees bijvoorbeeld het begin van zijn eerste brief aan de Romeinen. (Romeinen 1:8-15) Als je alleen een gemeente sticht, en daarna de verantwoordelijkheid overdraagt, heeft het weinig zin om terug te gaan toch? Eindverantwoordelijke is en blijft de apostel.

De volgende die ontbreekt is de profeet. De persoon die God heeft uitgekozen om zijn boodschappen door te geven aan de gemeente. Waar vind je tegenwoordig nog echte profeten in een gemeente?
Ook in 1 Korinthiërs 12:28 staan 5 bedieningen beschreven:  
1 - Apostel  
2 - zij die Gods woord doorgeven (profeet)
3 - leraar, zij die wonderen doen en genezen
4 - helpers en leiders
5 - zij die klanktalen (tongentaal) spreken.

Iedereen krijgt zijn gaven van de Heer, al dienen we te streven naar profetie, zoals 1 Korinthiërs 14:1 verteld.

Al deze zaken komen dus ook in het 'Nieuwe Testament' voor, het is dus ook onder het Nieuwe Verbond van kracht. Sterker nog, een gemeente kan niet groeien zonder deze 5 bedieningen. Mijn mening is dus dat we alle bedieningen weer terug moeten krijgen binnen de gemeenten. Voor sommigen zal dat een stap in het geloof zijn!

En toen was er...deel 3 - Een jonge aarde

Zoals eerder aangegeven moet de aarde volgens 'de wetenschap' al miljoenen jaren oud zijn. In de vorige 2 delen heb ik al een klein beetje aangegeven dat het volgens de bijbel toch iets anders is. Maar hoe kunnen we de wetenschap naast de bijbel leggen?

De oudste bekende boom is ongeveer 4.300 jaar oud. Gedateerd volgens de jaarringen van de boom. Ik geef toe, niet zeer accuraat, maar we moeten het ermee doen bij deze boom.
Het Great Barrier Reef in Australië is minder dan 4.200 jaar oud. Dit berekend nadat 20 jaar lang de groei van het rif is bekeken en onderzocht.

Hoewel deze beide organismen minder dan 5.000 jaar oud zijn, zijn het wel de oudst bekende organismen op dit moment op aarde. Deze leeftijd past prima bij het standpunt van de creationisten, maar er blijven voor de evolutionisten toch een paar gaten over. Waar zijn de oudere riffen? Als de aarde miljoenen jaren oud is, moet er toch ergens een rif te bekennen zijn dat ouder is dan een schamele 4.200 jaar?

Als we naar de wereldbevolking kijken, klopt er qua aantal ook iets niet, als evolutionist zijnde dan.
in 1810 waren er ongeveer 1 biljoen mensen op aarde. In minder dan 200 jaar zaten we al op 6 biljoen. Als je terug gaat rekenen kom je zo rond de 4.400 jaar geleden uit met de familie van Noah, en de zondvloed.
Volgens de evolutie theorie zou er niet alleen een gigantische snelle bevolkingsgroei moeten zijn, maar tevens ook al een kleine 3 triljoen overleden mensen in het afgelopen miljoen jaar.

Wetenschappelijk kan men vaststellen dat de Sahara woestijn ongeveer 4 mijl per jaar groeit. Terugrekenend is de oudste woestijn dus een jaar of 4.400 oud. Er zijn wetenschappelijke cijfers te geven voor dit fenomeen, en als je die wilt weten kan ik er wel iets over zeggen. Laat dan maar even een berichtje achter.

En zo kunnen we nog wel even doorgaan over de feiten die we heden ten dage op aarde tegenkomen.
Als we naar fossielen kijken, dan weten we dat het geen miljoenen jaren hoeft te duren om iets tot fossiel te maken. Er zijn bewijzen voor gevonden, het valt alleen op dat die vakkundig uit de media gehouden worden. Alsof men niet wil dat de 'gewone' mens te weten komt dat men in de wetenschap vastzit aan een verhaal waar men eens mee is begonnen, en nu niet van durft toe te geven dat men fout zat.

Handoplegging

Door omstandigheden zit ik op dit moment thuis met rugklachten.
Hierdoor heb ik tijd om over dingen na te denken. Bijvoorbeeld over ziek zijn. En over wat God heeft gezegd en gedaan over en tegen ziekte. Was het niet één van de basisregels van het geloof om mensen te genezen? Zijn wij christenen niet geroepen om anderen te genezen? Laten we eens gaan kijken naar wat in het algemeen beschouwd wordt als basis van het geloof. Hebreeën 6: 1-2. Hier worden 6 basisregels ingesteld, te weten: 

1. Bekering van dode werken
2. Geloof in God
3. Een leer van dopen
4. Oplegging van handen
5. Opstanding uit de doden
6. Eeuwig oordeel

Het gaat mij in dit geval even over punt 4, oplegging van handen. 

Ondanks wat veel mensen denken, is het dus inderdaad christelijk en zelfs een opdracht van Jezus. Lees Markus 16:17-18 maar eens door. Van de vijf aangegeven tekenen die Jezus aan Zijn discipelen meegeeft, is er één die gaat als volgt: "In Mijn naam....op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen gezond worden."

Jezus geeft hier dus zélf aan dat wij de zieken de handen op moeten leggen en in Zijn naam genezing uit mogen spreken over hen.

In Jacobus 5:14-15 wordt er gesproken dat een zieke eerst de ouderlingen van de gemeente bij zich moet roepen om voor zich te laten bidden. Inderdaad, als éérste! Natuurlijk mogen we naar een arts gaan, maar volgens de bijbel moeten we dus eerst onze ouderlingen raadplegen voor genezing. Doe je dat niet dan ben je dus ongehoorzaam aan de wil van God.... Ik moet heel eerlijk bekennen dat ook ik dat niet als eerste gedaan heb met mijn rug. Sterker nog, volgens mij zwijgen een heleboel kerken over deze opdracht. Als iemand aan 'handoplegging' doet is dat zelfs vaak heidens! Toch? Dus niet, het is maar zo bijbels als het maar kan zijn. Handoplegging in de naam van Jezus, met het volledige rotsvaste geloof dat Hij mensen kan genezen, doet mensen genezen. Niet diegene die de handen oplegt geneest, maar Jezus geneest. 

En handoplegging doen we eigenlijk stiekem al regelmatig. Denk maar eens aan het feit als je zelf bijvoorbeeld hoofdpijn hebt. Wat doe je met je handen? Je legt ze op je hoofd en je zegt er zelfs vaak bij dat de pijn weg moet gaan. Hetzelfde als je gevallen bent en een zere plek op je knie hebt. De mens legt van nature zijn handen op die plekken die pijn doen. Is dat toeval? Of een dieper bewustzijn dat wij allemaal door Jezus Christus kunnen genezen? 

Het opleggen van handen is echter niet alleen voor genezing van het lichaam. 

Het is ook een sterk hulpmiddel voor hen die de doop in de Heilige Geest zoeken.

In Handelingen 8:18 staat: ...dat de Heilige Geest gegeven werd door middel van de handoplegging van de apostelen...

Er staan meerdere voorbeelden in Handelingen 2,8,9,10 en 19.

Als laatste werd de handen opgelegd door de leiders van de gemeente alvorens men apostelen uitzond. Op deze manier werd er kracht en genade over hen uit gebeden. Dit kan trouwens een mooie nieuwe discussie zijn over het al dan niet aanwezig zijn van apostelen in deze tijd. Zendelingen zijn in principe apostelen. Uitgezonden om Gods werk te doen. In Handelingen 14 worden Paulus en Barnabas apostelen genoemd,  terwijl zijn niet zijn aangesteld tijdens het op aarde zijn van Jezus. Het is dus geen verplichting om in levende lijve aangewezen te zijn door Christus als apostel. Ook in deze tijd kan men aangewezen worden door Jezus als apostel. Maar dat is een andere discussie.

Handoplegging is dus een bijbelse opdracht voor ons mensen. Voor ons allemaal inderdaad. Elke gelovige kan een zieke de handen opleggen en bidden voor genezing in de naam van Jezus Christus. Laten wij allemaal opstaan in geloof en dit uit gaan voeren. Laat ons de zieken uit naam van Jezus genezen en zo de werken en wonderen weer duidelijk zichtbaar maken op deze wereld.

Amen

Liefde

Het is een eeuwenoud begrip. Liefde.
Vaak denken we als eerste aan de man of vrouw van onze dromen. Dus iemand buiten onze familie. Maar liefde begint natuurlijk al binnen het eigen gezin. Als het goed is tenminste. Liefde is het belangrijkste in het leven van een mens. Zonder liefde kan er niet veel zijn.

Kijk maar eens naar de liefde van God. God houd van zijn creaties. Ook van de mens, ondanks de puinhoop die hij er wel eens van maakt. "Wat heeft de Vader geweldig veel liefde voor ons! Wij héten niet Zijn kinderen, wij zíjn het ook." 1 Johannes 3:1
Ook Zijn eigen Zoon had Hij onmetelijk lief. En Jezus had Zijn Vader onmetelijk lief, ondanks dat Hij wist wat er zou gaan gebeuren. Dat is nog eens liefde. Als wij als kind weten dat we van onze eigen vader naar de schoolarts moeten om een inenting te halen, dan zijn we vaak al boos. Jezus wist dat Hij ging sterven, om de mensen te verlossen van de zonde en hen zo weer dicht bij God, Zijn Vader, te brengen.
Zelfopofferende liefde..

Liefde moet je dus niet alleen voor je partner hebben, maar voor alle mensen. En dát is pas moeilijk! Je moet net zoveel van je buren houden als van jezelf....inderdaad, ga dat maar eens proberen. Zoveel houden van iemand die in de zomer altijd met open ramen de muziek zo hard heeft staan dat de glazen fris van je tuintafel trillen? Ja inderdaad, ook van hen moet je houden en liefhebben. Vergeef hen dat ze de muziek hard aan hebben en zie ze als broeders. Hoe moeilijk het ook is, het is denk ik altijd nog makkelijker dan voor je buren aan een kruis te gaan hangen...toch?
"Vrienden laten wij elkaar liefhebben want de liefde komt van God. Wie liefheeft, is uit God geboren en kent God."  1 Johannes 4:7

Laten we het voorbeeld van de buren er nog even bijhalen. We kennen het allemaal, overlast door de buren. Niet leuk natuurlijk, maar zelf zijn we ook buren toch? Bezorgen wij anderen ook last? Of zijn wij die perfecte buren die niemand anders heeft?  We moeten het allemaal samen doen op deze wereld, laten we elkaar dan ook liefhebben en vergeven. Als er liefde is tussen mensen dan kan er geen oorlog zijn.
"Wees op uw hoede, houd stand in het geloof, wees moedig en sterk. Wat u ook doet, doe het uit liefde."
1 Corinthiërs 16:13-14

Dus laten we er voor elkaar zijn mensen. Leer elkaar wat liefde is. Leer je naasten kennen. Hebben ze het moeilijk? Leg een arm om hun schouder. Hebben ze hulp nodig? Geef hen hulp of zorg dat ze de juiste hulp krijgen. Laat aan de rest van je omgeving zien hoe het leven eruit ziet als je liefde hebt voor de mensen. Je zult versteld staan van het resultaat!

"Wees niet haatdragend of wraakzuchtig, maar heb uw naaste lief als uzelf, want Ik ben de HERE" Liviticus 19:18